Het kletskoekgehalte wordt nu wel erg hoog....
Nog verder terug dan: wat is überhaupt het nut van het Oude Testament? Wat moeten we bv met zo'n verhaal over de uittocht uit Egypte? Is die geschiedenis van belang voor het HEIL van het volk of is dat maar een geschiedenisverhaal?
Waarom het onderscheid in Wet, profeten, rollen of geschriften? (De joodse termen zijn me even ontschoten.)
Wie is "de knecht" in Jesaja 53?
Als bij voorbaat de tweede komst van de Messias wordt uitgesloten, omdat hier niet over lijkt te worden gesproken in het OT, dan hebben we als Christen weinig kans.
Ik heb al eerder gezegd, niet alles hoeft voorzegd te zijn om te gebeuren. Ook niet over de Messias.
Wat me opvalt is dat Rose consequent genegeerd wordt met haar vraag om Jesaja 53 eens op Israel te betrekken. Doe eens een poging. Leaboth heeft het al helemaal op de Heere Jezus betrokken, (trouwens ook heel weinig reactie van jou op gezien, buiten een grote mond, dat die teksten niet op Hem betrokken kunnen worden, zonder inhoudelijk op de argumenten in te gaan).
Trouwens dit is voorlopig mijn laatste reactie op je, je gaat niet op de argumenten in die gegeven worden. Vragen die te moeilijk zijn lijk je te negeren enz.
Ik heb al eerder gezegd, niet alles hoeft voorzegd te zijn om te gebeuren. Ook niet over de Messias.
Wat me opvalt is dat Rose consequent genegeerd wordt met haar vraag om Jesaja 53 eens op Israel te betrekken. Doe eens een poging. Leaboth heeft het al helemaal op de Heere Jezus betrokken, (trouwens ook heel weinig reactie van jou op gezien, buiten een grote mond, dat die teksten niet op Hem betrokken kunnen worden, zonder inhoudelijk op de argumenten in te gaan).
Trouwens dit is voorlopig mijn laatste reactie op je, je gaat niet op de argumenten in die gegeven worden. Vragen die te moeilijk zijn lijk je te negeren enz.
"Then he isn't safe?" said Lucy.
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
HoHo,
Nog steeds ben ik niet overtuigd, vooral vanwege het gebruik van ons tegenover hem (of hen zo je wilt). Dit lijkt me een vreemde taalkundige sprong. Het lijkt me dat niet beide over dezelfde gaan. Maar goed er zijn meer redenen om aan te nemen dat Jezus de Christus is dan alleen Jesaja 53. Ik geloof niet dat er veel mensen zijn die Jesaja 53 als enige bewijs aanvoeren om aan te geven dat Christus de Messias is. (Ik ga trouwens nog achter Justinus' dialoog met Trypho aan). Regelmatig lees ik juist over het verrassende dat het geweest moet zijn dat in Jezus, de Zoon des Mensen en de Knecht des Heeren met elkaar verenigd worden. Trouwens over de drie"eenheid. Gebruikt de Hebreeuwse Bijbel in Genesis ook geen meervoudsvorm bij de schepping? Je blijft Christenen maar een conclusie in de schoenen schuiven die ze zelf niet trekken. Jij zegt dat we in drie Goden geloven. Het Christendom heeft altijd beleden in Een God geloven. De Drie-eenheid. Hier is veel over geschreven. Dat kan ik allemaal niet herhalen. Pak een Dogmatiek boek en je vindt er hele hoofdstukken aan gewijdt.
Wat betreft bewijzen, die komen voornamelijk voort uit de uitspraken van Jezus Zelf en uit Zijn werken en opstanding. Sterker nog uit God's werk in de Christenen nu. De profetie is iets wat je achteraf als herkenning zult zien (wat Leaboth aangetoond heeft.)
Nog steeds ben ik niet overtuigd, vooral vanwege het gebruik van ons tegenover hem (of hen zo je wilt). Dit lijkt me een vreemde taalkundige sprong. Het lijkt me dat niet beide over dezelfde gaan. Maar goed er zijn meer redenen om aan te nemen dat Jezus de Christus is dan alleen Jesaja 53. Ik geloof niet dat er veel mensen zijn die Jesaja 53 als enige bewijs aanvoeren om aan te geven dat Christus de Messias is. (Ik ga trouwens nog achter Justinus' dialoog met Trypho aan). Regelmatig lees ik juist over het verrassende dat het geweest moet zijn dat in Jezus, de Zoon des Mensen en de Knecht des Heeren met elkaar verenigd worden. Trouwens over de drie"eenheid. Gebruikt de Hebreeuwse Bijbel in Genesis ook geen meervoudsvorm bij de schepping? Je blijft Christenen maar een conclusie in de schoenen schuiven die ze zelf niet trekken. Jij zegt dat we in drie Goden geloven. Het Christendom heeft altijd beleden in Een God geloven. De Drie-eenheid. Hier is veel over geschreven. Dat kan ik allemaal niet herhalen. Pak een Dogmatiek boek en je vindt er hele hoofdstukken aan gewijdt.
Wat betreft bewijzen, die komen voornamelijk voort uit de uitspraken van Jezus Zelf en uit Zijn werken en opstanding. Sterker nog uit God's werk in de Christenen nu. De profetie is iets wat je achteraf als herkenning zult zien (wat Leaboth aangetoond heeft.)
"Then he isn't safe?" said Lucy.
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
-
Ereunao
De kecht des Heeren
Wij vergeten maar al te vaak en te gemakkelijk dat Christus de Griekse naam voor de Messias is. En deze Messias is een jood en in de eerste plaats de Messias van Israël. Israël en zijn Messias zijn niet van elkander te scheiden; dit is het geheimenis van Israël,dit volk is in heel zijn geschiedenis het beeld van de lijdende Messias. God heeft Zich geopenbaard in Christus in het dragen van het kruis. Daarin vervulde Hij alles wat Israël was; we herkennen de lijdende knecht des Heeren uit jesaja. Maar omgekeerd herkennen we in de geschiedenis van Israël de lijdende Messias van Golgotha. De Messias is het zelfzijn,de volheid van Israël, daarom is in Jesaja zowel het volk als zijn Messias de knecht des Heeren, zoals in Hosea Israël de zoon is die God uit Egypte geroepen heeft, terwijl bij Mathes deze profetie tot zijn volheid komt in de roeping van dè Zoon. Math.2:15. Ereunao
Wij vergeten maar al te vaak en te gemakkelijk dat Christus de Griekse naam voor de Messias is. En deze Messias is een jood en in de eerste plaats de Messias van Israël. Israël en zijn Messias zijn niet van elkander te scheiden; dit is het geheimenis van Israël,dit volk is in heel zijn geschiedenis het beeld van de lijdende Messias. God heeft Zich geopenbaard in Christus in het dragen van het kruis. Daarin vervulde Hij alles wat Israël was; we herkennen de lijdende knecht des Heeren uit jesaja. Maar omgekeerd herkennen we in de geschiedenis van Israël de lijdende Messias van Golgotha. De Messias is het zelfzijn,de volheid van Israël, daarom is in Jesaja zowel het volk als zijn Messias de knecht des Heeren, zoals in Hosea Israël de zoon is die God uit Egypte geroepen heeft, terwijl bij Mathes deze profetie tot zijn volheid komt in de roeping van dè Zoon. Math.2:15. Ereunao
Deze:
[quote]Origineel geplaatst door kridje
Volgens mij ziet Eliyahu de Messias als een normaal mens! Een mens die de Joden gaat bevrijden, dus dezelfde kijk als de Joden in de tijd van Christus! Anders verwoord Gods Koninkrijk is van deze aarde!
[quote]Origineel geplaatst door Eliyahu
“Hij was veracht en van mensen verlaten, een man van smarten en vertrouwd met ziekteâ€
[quote]Origineel geplaatst door kridje
Volgens mij ziet Eliyahu de Messias als een normaal mens! Een mens die de Joden gaat bevrijden, dus dezelfde kijk als de Joden in de tijd van Christus! Anders verwoord Gods Koninkrijk is van deze aarde!
[quote]Origineel geplaatst door Eliyahu
“Hij was veracht en van mensen verlaten, een man van smarten en vertrouwd met ziekteâ€
-
Ereunao
Aanh: >> De Messias is het zelfzijn,de volheid van Israël, daarom is in Jesaja zowel het volk als zijn Messias
de knecht des Heeren, zoals in Hosea Israël de zoon is die God uit Egypte geroepen heeft, terwijl bij
Matheus deze profetie tot zijn volheid komt in de roeping van dè Zoon. Math.2:15.
Het enigste wat we zien, ook in Hosea 11:1, is dat een tekst die over Israel gaat, dat die door het NT gepresenteerd wordt als zijnde een messiaanse profetie. Oftewel: Het NT rukt teksten uit hun context, en geeft ze totaal onterecht als messiaanse profetieen.
Eliyahu.
Het gaat hier inderdaad primair over Israël, maar de profetie is gelaagd en heeft vaak een meervoudige
vervulling en altijd een Messiaanse spits. Zo zien wij dat in Jes. 41:8 met de knecht het volk Israël bedoeld
wordt, maar in vs 25 gaat het duidelijk over Kores die in hst.44:28 en 45:1 Mijn gezalfde (d.i.Messias)
genoemd wordt. Zo is het ook in Jes.42:1-18. Dit is op een zo duidelijk in het oog lopende wijze
Messiaans, dat zelfs de Joodse verklaring zonder bedenking den naam van den Messias hier
invoegt. Maar vanaf vs.18 is het duidelijk dat hier onder "knecht des Heeren", niet de Messias is
te verstaan, maar Israël zelf, in zijn verdwaasden en voor Gods Woord dove toestand. Want wel
wordt Abraham’s nakroost hier genoemd, bode Gods en volmaakte, maar dit ziet op zijn roeping
onder de volken wat het eerste betreft, en wat het tweede aangaat, dit betekent eigenlijk, het aan
God overgegevene. Vandaar dat de Heere God in de volgende verzen bestraffend en vermanend
optreedt.
Zo staat zowel in Jes.49 als in 53 de messias in persoon tegenover het volk:Jes.49:3:
En Hij heeft tot mij gezegd: Gij zijt Mijn knecht, Israel, door welken Ik verheerlijkt zal worden
De messias wordt hier de knecht Gods, Israël genoemd. Israël is hier niet het volk,maar de Messias zelf. Hij is," "deâ€
de knecht des Heeren, zoals in Hosea Israël de zoon is die God uit Egypte geroepen heeft, terwijl bij
Matheus deze profetie tot zijn volheid komt in de roeping van dè Zoon. Math.2:15.
Het enigste wat we zien, ook in Hosea 11:1, is dat een tekst die over Israel gaat, dat die door het NT gepresenteerd wordt als zijnde een messiaanse profetie. Oftewel: Het NT rukt teksten uit hun context, en geeft ze totaal onterecht als messiaanse profetieen.
Eliyahu.
Het gaat hier inderdaad primair over Israël, maar de profetie is gelaagd en heeft vaak een meervoudige
vervulling en altijd een Messiaanse spits. Zo zien wij dat in Jes. 41:8 met de knecht het volk Israël bedoeld
wordt, maar in vs 25 gaat het duidelijk over Kores die in hst.44:28 en 45:1 Mijn gezalfde (d.i.Messias)
genoemd wordt. Zo is het ook in Jes.42:1-18. Dit is op een zo duidelijk in het oog lopende wijze
Messiaans, dat zelfs de Joodse verklaring zonder bedenking den naam van den Messias hier
invoegt. Maar vanaf vs.18 is het duidelijk dat hier onder "knecht des Heeren", niet de Messias is
te verstaan, maar Israël zelf, in zijn verdwaasden en voor Gods Woord dove toestand. Want wel
wordt Abraham’s nakroost hier genoemd, bode Gods en volmaakte, maar dit ziet op zijn roeping
onder de volken wat het eerste betreft, en wat het tweede aangaat, dit betekent eigenlijk, het aan
God overgegevene. Vandaar dat de Heere God in de volgende verzen bestraffend en vermanend
optreedt.
Zo staat zowel in Jes.49 als in 53 de messias in persoon tegenover het volk:Jes.49:3:
En Hij heeft tot mij gezegd: Gij zijt Mijn knecht, Israel, door welken Ik verheerlijkt zal worden
De messias wordt hier de knecht Gods, Israël genoemd. Israël is hier niet het volk,maar de Messias zelf. Hij is," "deâ€
-
Noson
Een Groet
De Middeleeuwen:
Barcelona, 20 Juli van het jaar 1263, Rabbi Mosje ben Nachman (Nachmanides) wordt door de Koning uitgenodigd om de Joodse leer te verdedigen tegenover de Christelijke leer.
1 Rabbijn tegen 250 Christelijke geleerden,
Dit is een deel van de discussie zoals de geschiedenis ons deze leert:
De vraag wordt gesteld met betrekking op de ‘dienaar’ in Jesaja 53 de Christenen zeggen dat dit op Jezus slaat, de Rabbi geeft het volgende antwoord:
‘Volgens de eenvoudige directe verklaring spreekt deze passage over het volk Israel in het algemeen, want de profeet spreekt constant over hen “Israel Mijn dienaarâ€
De Middeleeuwen:
Barcelona, 20 Juli van het jaar 1263, Rabbi Mosje ben Nachman (Nachmanides) wordt door de Koning uitgenodigd om de Joodse leer te verdedigen tegenover de Christelijke leer.
1 Rabbijn tegen 250 Christelijke geleerden,
Dit is een deel van de discussie zoals de geschiedenis ons deze leert:
De vraag wordt gesteld met betrekking op de ‘dienaar’ in Jesaja 53 de Christenen zeggen dat dit op Jezus slaat, de Rabbi geeft het volgende antwoord:
‘Volgens de eenvoudige directe verklaring spreekt deze passage over het volk Israel in het algemeen, want de profeet spreekt constant over hen “Israel Mijn dienaarâ€