Geloofsbelijdenis

[Pied]

Oei!
Misschien moet je toch even verder lezen, JdW!

[Gerrie]

Origineel geplaatst door Refojongere
Gerrie zegt dat mensen die lust hebben de Heere te vrezen gerust mogen aannemen dat ze bekeerd zijn. Dus die mogen in haar optiek gewoon belijdenis doen, maar op grond van hun zaligmakend geloof. Dus dat is een andere reden dan die Pied voorgeeft.
Dus: Doe je belijdenis van de leer, en wil je de Heere daarin volgen?
Of: Doe je belijdenis van je bekering en wil je de Heere volgen?
Geef ik het zo goed weer?

Ik heb een beetje moeite met de term:
'bekeerd zijn'.
En je hoeft m.i. niet eerst 100% zeker te weten of je wedergeboren bent.
Als je werkelijk lust hebt om de Heere te vrezen, mag je belijdenis doen. Dan zal de Heere je verder leiden (zoals beloofd in ps. 25).
En dan is dat misschien theoretisch gezien al vrucht van de wedergeboorte, maar zelf kun je die konklusie niet maken. Je mag dat alles aan de Heere voorleggen en Hem vertrouwen. Hij zal het welmaken.
Dus ik kies voor de statement: je doet belijdenis van de leer en je wilt de Heere daarin volgen.

[Refojongere]

Ja Gerrie, met jouw definitie van belijdenis doen wil ik het helemaal eens zijn. Je hoeft niet te weten of je bekeerd bent.

[toy]

Origineel geplaatst door Gerrie

En je hoeft m.i. niet eerst 100% zeker te weten of je wedergeboren bent.
Als je werkelijk lust hebt om de Heere te vrezen, mag je belijdenis doen. Dan zal de Heere je verder leiden (zoals beloofd in ps. 25).

De lust om de Heere te vrezen is toch alleen een vrucht van de wedergeboorte? Als je niet voor 100 % zeker weet dat je wedergeboren bent, denk ik dat je wel iets anders te doen hebt dan belijdenis te doen. Als wij onszelf niet door het geloof toevertrouwen aan Christus, hoe zouden wij dan kunnen belijden dat wij toch in Hem geloven? Dit is een grote tegenstrijdigheid! Zolang wij niet wedergeboren zijn, zijn wij vijanden van de leer der genade. En dan toch belijden dat we het eens zijn met die leer?
Deze ernstige misvatting is een van de oorzaken van het verval in onze kerken. Welke waarde heeft de belijdenis van een ongelovige? Als wij op deze manier kunstmatig het ledental proberen hoog te houden, zal de waarheid steeds meer vertroebelen.
Juist dit belijdenis doen, wordt misbruikt om maar kinderen te kunnen dopen. Kinderen die door hun ongelovige ouders nooit opgevoed kunnen worden, als dat er bij de doop beloofd is.
Wat stellen wij een hoop in het werk om ongelovigen gerust te stellen, in plaats van te stellen dat zij buiten Christus geen deel uitmaken van het lichaam van Christus (De Kerk).

Over welke belijdenis spreekt de bijbel? Een belijdenis, voorafgaand aan de doop, zoals bij de kamerling. Dit is de enige bijbelse vorm van belijdenis doen.

Ik zie uit naar een gemeenteleven als in Handelingen.

[Pied]

Toy, heb je al eens gemerkt dat je dat helemaal niet kan? Dat je jezelf niet bekeren kunt, dat je van jezelf geen geloof hebt? Dat daar het werk van de Heilige Geest voor nodig is?

[Gerrie]

Origineel geplaatst door toy

De lust om de Heere te vrezen is toch alleen een vrucht van de wedergeboorte? Als je niet voor 100 % zeker weet dat je wedergeboren bent, denk ik dat je wel iets anders te doen hebt dan belijdenis te doen. Als wij onszelf niet door het geloof toevertrouwen aan Christus, hoe zouden wij dan kunnen belijden dat wij toch in Hem geloven? Dit is een grote tegenstrijdigheid!

Beste Toy,
Ik denk dat je me verkeerd begrijpt. Je hebt ook niet mijn hele posting geciteerd. Lees het nog eens over als je wilt.
Als de Heere ons roept, roept Hij ons als zondaren, en niet als rechtvaardigen. Aan zondaren kan Hij Zijn genade kwijt. En ik wil ook niet dat mensen onbekeerd belijdenis gaan doen. Maar met je hart antwoord geven op de vragen.
En dan hoef je niet eerst in jezelf te gaan kijken of je wel voor God kan bestaan, maar mag je gaan als zondaar door het geloof. Op de goede manier belijdenis doen is geloven.

[toy]

Beste Pied,

Ik ben me er zeker van bewust dat geloven in eigen kracht onmogelijk is, gelukkig maar.
Juist omdat de Heilige Geest zo gewillig is om het geloof te werken, blijkt duidelijk de onwil van de mens, ja zelfs het wantrouwen van de beloften van God. Zolang dit wantrouwen niet door de werking van de Heilige Geest is veranderd in geloof, is het daarom erg tegenstrijdig om belijdenis van de leer of het geloof af te leggen.
Bovendien is het bijbels als een gemeente bestaat uit ware gelovigen (inclusief hypocrieten, maar wij zijn geen hartenkenner).

[toy]

Beste Gerrie,

Je stelt dus dat belijdenis doen alleen voor gelovigen is, mag ik daaruit concluderen dat iemand die belijdenis doet ook aan het Avondmaal gaat? Dat betekent ook geen ongelovige lidmaten?
Wat mij opvalt, is dat je dit vaker hoort, maar in geen reformatorische kerk in de praktijk gebracht wordt. Of zie ik dat verkeerd?

[Pied]

â€

[Refojongere]

"Er is nog een gevaar, en dat is wel een van de allergrootste en dat is dat van het juichende christendom, dat roemt in een Christus, zonder dat voor Hem plaats is gemaakt in het hart. Als we de wereld de wereld laten, en op het godsdienstige leven zien, dan moet bange zorg toch wel het hart vervullen, waar steeds meer wordt aangedrongen, dat men maar geloven moet, daarbij wordt het historisch geloof voor het waar-zaligmakend geloof aangezien. Duizenden reizen met een blij gezicht, naar zij menen, naar het hemelse Kanaan, terwijl Gods ware volk de woestijn in moet, met de bange vraag in het hart, of ze er wel ooit zullen komen. Hoevelen, en het is overal te bespeuren (nu ook al in de linkse Geref. Bondskringen, RJ), willen over de muur klimmen, zonder ooit zondaar voor God te zijn geworden, zonder door de bediening van Gods Geest van dood levend te zijn gemaakt. Het is het gevaarlijkste wat er is, zich op valse gronden te bedriegen voor de eeuwigheid. Dan zal het toch zijn: vriend, hoe zijt gij hier ingekomen, geen bruiloftskleed aanhebbend. Onze jeugd wordt er mee geconfronteerd en het vreet voort als de kanker. We leven in een tijd, dat duizenden menen bekeerd te zijn, maar waar zijn de onbekeerden, die God kwijt zijn, die hongerend en dorstend over de wereld gaan, naar die gerechtigheid, die alleen redt van de dood. Voor dompers en zwartgalligen worden ze uitgemaakt, die mensen horen niet op de wereld thuis. Zwartkijkers zijn het, die overal tegen zijn. Toch zijn het die dompers die toekomst hebben, want het is de Heere Zelf, Die gezegd heeft: "Ik zal Mij doen overhouden een ellendig en arm volk, die zullen op Mijn Naam betrouwen", al zijn we dan jong of oud."

[england]

beste refojongere,

Jij noemt een nog groter gevaar...ik denk niet dat er een groter gevaar is... Het juichend Chrsietndom komt niets verder dan die persoon in het diep donker zwart die netjes naar de kerk gaat, en als men vraagt hoe het komt dat hij/zij nog onbekeerd is het antwoord geeft: ja maar, God moet het doen...

Geloof jij dat een arminiaan bekeerd kan worden? Geloof jij dat iemadn die niet bidt, "omdat een mens van nature niet bidt", bekeerd kan worden?
Misschien denk je dat ik overdrijf, maar ik ben heel wat mensen tegen gekomen die mij diep verontwaardigd aankijken als ik zeg dat ze God moeten smeken, bidden, aanroepen etc om BEHOUDEn te worden! Ja maar, zegt men dan, aardig in de wiek geschoten, met een toon van: hoe durf je! Ja maar, dat is Gods werk! Een mens van nature zoekt God niet... ! (wat waar is, dat geef ik voor 100% toe!) En men zegt het op zo'n manier dat men aangeeft dat je niet tegen de Bibel in kunt bidden! Als de Bijbel zegt dat er niemadn is die naar God vraagt dan zijn zij wel de laatsten die tegen de Bijbel in willen gaan...!

Ik ken de gevaren van het juichend christendom, maar toch...of je nu in het gras aan de linker of aan de rechterkant van de brede weg loopt...je bent nog steeds op de brede weg...!!

[Refojongere]

Beste England,

Ik heb het stukje ergens uitgehaald omdat het me wel aansprak. De evangelische beweging is verder dan ooit in de gereformeerde gezindte ingedrongen. Vind je het gek dat het zo'n aantrekkingskracht heeft? Bij hun hoeft het immers allemaal niet zo moeilijk en is zalig worden een kwestie van opstaan en kiezen voor Jezus (veelal verstandelijk of emotioneel). Van een bekeringsweg of onwil of onmacht wordt niet gesproken. En de levensstijl is veel gemakkelijker.

[qupte]Het juichend Christendom komt niets verder dan die persoon in het diep donker zwart die netjes naar de kerk gaat, en als men vraagt hoe het komt dat hij/zij nog onbekeerd is het antwoord geeft: ja maar, God moet het doen...[/quote]
Ik wou je bijna direct gelijk geven. Maar zij die menen bekeerd te zijn, die zijn vaak zo zeker, dat ze moeilijk meer op een andere gedachte zijn te brengen.

Geloof jij dat een arminiaan bekeerd kan worden? Geloof jij dat iemand die niet bidt, "omdat een mens van nature niet bidt", bekeerd kan worden?

Iedereen kan bekeerd worden.

Je waarschuwt ook terecht voor de rechterzijde. Maar momenteel is de linkerzijde nog het gevaarlijkste en het meest invloedrijke.

[Gerrie]

Origineel geplaatst door toy

Je stelt dus dat belijdenis doen alleen voor gelovigen is, mag ik daaruit concluderen dat iemand die belijdenis doet ook aan het Avondmaal gaat?

Ja, dat is de juiste conclusie

Dat betekent ook geen ongelovige lidmaten?Wat mij opvalt, is dat je dit vaker hoort, maar in geen reformatorische kerk in de praktijk gebracht wordt. Of zie ik dat verkeerd?

In Schotland bij de Free Presbyterian Church wordt het zo gedaan. In Nederland is het niet zo duidelijk.

[toy]

Beste Pied,

Wat ik bedoel te zeggen is: dat een kerk tegenwoordig voor het overgrote deel bestaat uit ongelovige, belijdende leden. Wat belijden deze leden, hun ongeloof? Nee, dat ze toch wel geloven.
Hoe is het mogelijk dat het onderscheid wat de bijbel ons in deze leert, alleen maar vertroebeld wordt (bewust)?
Verder is het geen doekje voor het bloeden dat wij geen hartenkenner zijn. Als iemand belijdt te geloven in Christus en zijn leven is daarmee in overeenstemming, dan mogen wij diegene voor een gelovige houden, totdat het tegendeel blijkt. Zoals bij Simon de tovenaar.

Wat betreft de wil van de Heilige Geest en de onwil van de mens. Waarom stel je deze vraag? Begrijp je dit zelf niet, of wil je weten in welke 'hoek' ik zit?
Ik geloof niet dat het de bedoeling is om te gaan filosoferen over de beloften die tot ons komen. Zo van: een mens kan toch niet geloven of zich bekeren. Wat kan een mens uit eigen kracht? Nog niet eens zijn ogen open of dicht doen! Als God ons oproept tot geloof en bekering, betuigt Hij daarmee gewillig te zijn om ons te geven wat wij in eigen kracht niet kunnen.
Nu kun je dit beredeneren vanuit Gods verborgen wil (verkiezing) en vanuit Zijn geopenbaarde wil. Laten wij de ongelovigen Gods geopenbaarde wil voorhouden, opdat zij in het geloof de troost mogen ontvangen uit Gods verborgen wil (die dan in hen geopenbaard is).

[toy]

Origineel geplaatst door Gerrie In Nederland is het niet zo duidelijk.

Je bedoelt dat het in Nederland wel duidelijk is, nl. dat er een andere praktijk op nagehouden wordt? Bij gebrek aan ware gelovigen, ongelovigen maar als lid accepteren?
Ik zeg het bewust ongenuanceerd, omdat ik geloof dat de kerk hieraan ten gronde gaat.