Long Reads

[Herman]

Inderdaad, ik denk niet dat dit is wat God bedoelde toen Hij aan ons mensen het beheer gaf over Zijn schepselen. En ik vind het ook vreselijk als je op deze manier geestelijke lessen gaat trekken alsof we aan Gods Woord niet genoeg hebben.
Ik vind het inlegkunde. En dan zo om je eigen visie te delen. Uiterst verdrietig eigenlijk.

Ik kan wel begrijpen dat zoiets je ding niet is maar vreselijk vind ik wel wat overdreven. Er liggen zoveel lessen voor dagelijks leven en geestelijke leven in de natuur. Dat mag ook wel naar voren gebracht worden. Onze huidige dominee had een serie preken over de vogels waar veel lessen te vinden is. En in de Schrift zelf zijn zoveel verwijzingen naar de natuur. Misschien wel leuk om een topic daarover te beginnen.

Eens. Er zijn veel lessen te vinden in de natuur. Ds. Olie heeft daar een preken boekje over.

Toch is theologische over het stukje wel wat te zeggen. In het dal van de moerbeistruiken en in tijden van donkterte kan de Heere ons dierbaar worden, maar het mag niet zo zijn dat we naar donkerte en engheid moeten streven. Daar is de Bijbel erg duidelijk over. Dat lijkt het citaat wel te suggereren.

Je hebt er vast ook als voormalig melkveehouder een opinie over, of niet?

[helma]

Het zal wel aan mij leggen maar ik zie eigenlijk niet zoveel verschil met wat jij schrift en met de onderwijs van dat ouderling aan ds. Lamain. En misschien een meer persoonlijke vraag, Zoals je medelijden heeft met die kistkalf heb je dan soms ook geen medelijden met je zelf? Zoals Asaph in psalm 73? Hoeft niet beantwoord te worden.

We moeten er maar eens over doorpraten als we elkaar dv nog eens in real life ontmoeten.

[Maanenschijn]

Inderdaad, ik denk niet dat dit is wat God bedoelde toen Hij aan ons mensen het beheer gaf over Zijn schepselen. En ik vind het ook vreselijk als je op deze manier geestelijke lessen gaat trekken alsof we aan Gods Woord niet genoeg hebben.
Ik vind het inlegkunde. En dan zo om je eigen visie te delen. Uiterst verdrietig eigenlijk.

Ik kan wel begrijpen dat zoiets je ding niet is maar vreselijk vind ik wel wat overdreven. Er liggen zoveel lessen voor dagelijks leven en geestelijke leven in de natuur. Dat mag ook wel naar voren gebracht worden. Onze huidige dominee had een serie preken over de vogels waar veel lessen te vinden is. En in de Schrift zelf zijn zoveel verwijzingen naar de natuur. Misschien wel leuk om een topic daarover te beginnen.

Eens. Er zijn veel lessen te vinden in de natuur. Ds. Olie heeft daar een preken boekje over.

Toch is theologische over het stukje wel wat te zeggen. In het dal van de moerbeistruiken en in tijden van donkterte kan de Heere ons dierbaar worden, maar het mag niet zo zijn dat we naar donkerte en engheid moeten streven. Daar is de Bijbel erg duidelijk over. Dat lijkt het citaat wel te suggereren.

Je hebt er vast ook als voormalig melkveehouder een opinie over, of niet?

Over de kistkalveren of over de lessen die dat geeft?

Ik ben opgegroeid met ouders die dicht bij de natuur en dieren leefden. Ons is erg veel respect voor onze dieren bijgebracht. Niet in de vorm van ‘humanisering’ maar wel met de notie dat de dieren schepselen zijn en we dienovereenkomstig moeten handelen. Gebruiken, maar niet misbruiken. Ik herinner me nog de tranen die mijn moeder had na het doodgaan van een paar koeien door een ongeval, waarbij ze doorgaf en doorleefde dat om onze zonden de schepping zucht en vervloekt is. Die tranen gingen niet om de economische schade. Dat heeft onze opvoeding wel gestempeld.

Als melkveehouder en nu nog ben ik van mening dat vee goed verzorgd en gehouden moet worden. Maar ook ten dienste en nutte van de economie en voedsel mag staan. Ik heb wel altijd grote moeite gehad met bijvoorbeeld witvleesproductie, nertsenhouderij en enkele vormen van de intensieve veehouderij. Maar heb ook wel oog voor dat tijden veranderen. Waar we nu vele malen meer oog hebben voor biodiversiteit, (veel) minder gebruik van kunstmest en monoculturen was dat in de tijd van mijn jeugd anders. Er is sprake van een grote omslag in denken.

[-DIA-]

Ik kan wel begrijpen dat zoiets je ding niet is maar vreselijk vind ik wel wat overdreven. Er liggen zoveel lessen voor dagelijks leven en geestelijke leven in de natuur. Dat mag ook wel naar voren gebracht worden. Onze huidige dominee had een serie preken over de vogels waar veel lessen te vinden is. En in de Schrift zelf zijn zoveel verwijzingen naar de natuur. Misschien wel leuk om een topic daarover te beginnen.

Eens. Er zijn veel lessen te vinden in de natuur. Ds. Olie heeft daar een preken boekje over.

Toch is theologische over het stukje wel wat te zeggen. In het dal van de moerbeistruiken en in tijden van donkterte kan de Heere ons dierbaar worden, maar het mag niet zo zijn dat we naar donkerte en engheid moeten streven. Daar is de Bijbel erg duidelijk over. Dat lijkt het citaat wel te suggereren.

Je hebt er vast ook als voormalig melkveehouder een opinie over, of niet?

Over de kistkalveren of over de lessen die dat geeft?

Ik ben opgegroeid met ouders die dicht bij de natuur en dieren leefden. Ons is erg veel respect voor onze dieren bijgebracht. Niet in de vorm van ‘humanisering’ maar wel met de notie dat de dieren schepselen zijn en we dienovereenkomstig moeten handelen. Gebruiken, maar niet misbruiken. Ik herinner me nog de tranen die mijn moeder had na het doodgaan van een paar koeien door een ongeval, waarbij ze doorgaf en doorleefde dat om onze zonden de schepping zucht en vervloekt is. Die tranen gingen niet om de economische schade. Dat heeft onze opvoeding wel gestempeld.

Als melkveehouder en nu nog ben ik van mening dat vee goed verzorgd en gehouden moet worden. Maar ook ten dienste en nutte van de economie en voedsel mag staan. Ik heb wel altijd grote moeite gehad met bijvoorbeeld witvleesproductie, nertsenhouderij en enkele vormen van de intensieve veehouderij. Maar heb ook wel oog voor dat tijden veranderen. Waar we nu vele malen meer oog hebben voor biodiversiteit, (veel) minder gebruik van kunstmest en monoculturen was dat in de tijd van mijn jeugd anders. Er is sprake van een grote omslag in denken.

Het is nu wel bij nacht en ontij, maar ik kan toch niet nalaten om hier even op te reageren, want dit is het wat ik precies eender waarneem. Gelukkig dat er nog een enkeling met verstand reageert.
Als we dan over een omslag in het denken hebben merken we dat dit veel verder gaat. Zo heb ik ook grote moeite met het organisaties als zogenaamde 'dierenbevrijdingsfront, of 'wakker dier', vooral hoe ze zich presenteren in de media. Hier lijkt het of dieren aan mensen gelijk worden met 'de rechten van het dier', en dan vergeten we dat men dan niet opmerkt hoe vele ongeboren mensen gedood worden. Geen wonder dat men zo gaat denken, als men vergeet dat een mens een ziel heeft een eeuwigheidsschepsel is.
En dit moet ik er in deze tijd ook wel bij zeggen, want anders denkt men tegenwoordig als snel aan dierenmishaneling, dat is het niet, want de rechtvaardige kent het leven van zijn beesten. Een rechtvaardige ziet een dier lijden om eigen zonden. Dat kan zo pijnlijk zijn.

[Refiosi]

Ik lees het zo dat die ouderling geestelijke lessen uit het leven van een kalf haalt, ik had het niet gelezen alsof hij zelf zo met z’n ‘kalvers’ omgaat want ik kan me niet voorstellen dat een boer echt zo ermee omgaat als bij punt 5. De geestelijke les die eruit gehaald wordt klopt ook helemaal niet, Gods kinderen groeien niet door in hun ellende te zitten maar met het oog op Christus gericht.

Het komt bij mij wat bevreemdend over dit.

Dat vind ik jammer. Gods volk moet na ontvangen genade, zelfs na de grootste weldaden, dagelijks de toevlucht nemen tot het bloed van Christus. Dat kunnen ze niet, maar dat is wel hun verlangen en hun gang. Want ze staan zo in d’r eigen ‘vuil’. Ze bezoedelen en bezondigen het telkens weer. En tegelijkertijd wil de Heere daardoor werken. Hij houdt zijn volk arm. Zo staat het immers in Gods Woord? Als ik zwak ben, dan ben ik machtig. Hij moet wassen en ik minder worden.

Ik heb dit voorbeeld zelf in de preek gehoord, ik meen bij een preek over de verloren zoon (breng het gemeste kalf). Het raakte me toen omdat het zo kernachtig het leven van Gods volk weergeeft. Niet wie ze zouden moeten zijn, maar wel hoe ze zijn en wat God eraan doet om ze terecht te brengen.

En wat betreft de diervriendelijkheid: laten we wel beseffen dat het over meer dan 50 jaar terug gaat en dat het een overlevering betreft. Er zullen nogal wat nuances gemist zijn. Maar enigszins welwillend lezen kan natuurlijk geen kwaad.

[Herman]

Hij houdt zijn volk arm.

De teneur van je post vind ik wat eenzijdig. Ik neem dit er dan als kern uit. Ongetwijfeld zal je bijbelse noties van deze waarheid kunnen aandragen. Maar de kern van bijbelse en geestelijk armoede zie ik meer terug in 'armen heeft Hij met goederen vervuld en rijken ledig weggezonden'. Neem dat samen met de tekst van Paulus die spreekt 'als niets hebbende en nochtans alles bezittende'. De geestelijke paradox van een christen is niet dat hij arm wordt gehouden. De paradox is dat hij arm is, maar geestelijk in Christus oneindig rijk.

[Ad Anker]

Dat vind ik jammer. Gods volk moet na ontvangen genade, zelfs na de grootste weldaden, dagelijks de toevlucht nemen tot het bloed van Christus. Dat kunnen ze niet, maar dat is wel hun verlangen en hun gang. Want ze staan zo in d’r eigen ‘vuil’. Ze bezoedelen en bezondigen het telkens weer. En tegelijkertijd wil de Heere daardoor werken. Hij houdt zijn volk arm. Zo staat het immers in Gods Woord? Als ik zwak ben, dan ben ik machtig. Hij moet wassen en ik minder worden.

Ik heb dit voorbeeld zelf in de preek gehoord, ik meen bij een preek over de verloren zoon (breng het gemeste kalf). Het raakte me toen omdat het zo kernachtig het leven van Gods volk weergeeft. Niet wie ze zouden moeten zijn, maar wel hoe ze zijn en wat God eraan doet om ze terecht te brengen.

En wat betreft de diervriendelijkheid: laten we wel beseffen dat het over meer dan 50 jaar terug gaat en dat het een overlevering betreft. Er zullen nogal wat nuances gemist zijn. Maar enigszins welwillend lezen kan natuurlijk geen kwaad.

Ik zie dat Herman reageert zo ik zou willen reageren. Hij houdt zijn volk arm en tegelijk oneindig rijk. Je haalt de woorden van Paulus aan uit 2 Korinthe 12: Als ik zwak ben, dan ben ik machtig. Het betekent juist dat in eigen zwakheid de kracht van Christus zich in de zondaar openbaart! Met die twee woorden spreekt Gods Woord gedurig. De veel aangehaalde tekst bijvoorbeeld: Een arm en ellendig volk, maar nochtans! vertrouwen op God. Paulus zegt dat in 1 Korinthe 2 ook, aan het begin van het hoofdstuk: Ik was bij u in veel zwakheid, beven en vreze, mijn rede was in betoning van geest en van kracht, opdat uw geloof zou zijn in de kracht Gods. En Johannes zegt inderdaad: Hij moet wassen, ik minder worden. De heerlijkheid van Christus moet alle aandacht krijgen!

Zo'n stuk van ds. Lamain is dan net niet het voorbeeld zoals het zou moeten zijn. Maak geen gestalte van geestelijke armoede. Dat is zelfbedoeling en onteert God. Ons hart moet gericht zijn op Christus.

[helma]

Dat was precies wat ik dacht. Al was het niet het voorbeeld van ds Lamain maar van de boer waar ds Lamain ook wat bang voor was.

We kunnen beter van de rijkdom die er in Christus is spreken dan over onze eigen wan-en ongestaltes.
Waar zou de gevonden Zoon het meest over gesproken hebben...over de vuilheid van de stal; de stank die er altijd was; de mest waarin hij gebanjerd had, het walgelijke varkensvoer..
Zelf zal hij daar altijd met schaamte en afschuw aan terug blijven denken. Temeer omdat het een gevolg was van zijn eigen keuzes.
Maar ik kan me zo voorstellen dat hij met tranen in zijn ogen sprak over zijn Vader die op de uitkijk stond. Die met Zijn armen open op hem af kwam rennen toen hij als een stinkende zwerver met trage passen aan kwam lopen. En dat er liefdevolle ogen waren die in gunst op hem gewend waren. In gúnst..hij kon dat woord alleen maar met een snik zeggen. Zijn aangezicht in gúnst tot -mij- gewend...Hij kon het nog steeds niet klein krijgen. Dat kon alleen maar genade zijn.
Amazing grace...that saved a wretch like me.

Het verheerlijken van God ligt niet in het blijven hangen waar je uitgehaald bent. Vader stopte zijn zoon niet eerst een poosje in een donker klein hok in de stal; aan een kort touwtje, in zijn eigen vuilheid en mest.
Maar de vader zeide tot zijn dienstknechten: Brengt hier voor het beste kleed, en doet het hem aan, en geeft hem een ring aan zijn hand, en schoenen aan de voeten;
En brengt het gemeste kalf, en slacht het; en laat ons eten en vrolijk zijn.
Want deze mijn zoon was dood, en is weder levend geworden; en hij was verloren, en is gevonden! En zij begonnen vrolijk te zijn.

[Bertiel]

Wijlen ds L.H. Oosten benoemde dat ook een keer zo in een interview (ergens op digibron terug te vinden).
Als het bij mij donker is, dan heb ik het er met de Heere over te hebben.

[FlyingEagle]

Hij houdt zijn volk arm.

De teneur van je post vind ik wat eenzijdig. Ik neem dit er dan als kern uit. Ongetwijfeld zal je bijbelse noties van deze waarheid kunnen aandragen. Maar de kern van bijbelse en geestelijk armoede zie ik meer terug in 'armen heeft Hij met goederen vervuld en rijken ledig weggezonden'. Neem dat samen met de tekst van Paulus die spreekt 'als niets hebbende en nochtans alles bezittende'. De geestelijke paradox van een christen is niet dat hij arm wordt gehouden. De paradox is dat hij arm is, maar geestelijk in Christus oneindig rijk.

Dit is wat ik bedoel inderdaad.

[-DIA-]

Nog een laatste, hoop ik, reactie op wat ds. Spaans opmerkte n.a.v. wat hij hoorde van ds. Lamain.
Het lijkt erop dat ds. Spaans hier zelf veel onderwijs uit mocht ontvangen. Hij benoemde dit in meerdere preken.
We weten dat ds. Spaans soms wat moeite had om zich in het Nederlands uit te drukken.
Ik merk uit het citaat dat dit netjes is gekuist. Ik heb namelijk verschillende preken van hem gehoord, en daardoor merk ik dat dit stukje ietwat gekuist is. Maar dit is niet erg. Bij ons in de leesdiensten werd het wel 'ongekuist' gelezen. Ik weet ook dat dit oorzaak was dat sommigen, met name jongeren gingen giechelen en gniffelen. Ze hoorden de woorden van de zaken, maar de zaken van de woorden gingen hen blijkbaar voorbij.
Laten we ook bedenken dat ds. Spaans van huis uit ook een eenvoudige boerenjongen was die opgroeide op de Amerikaanse prairie.

[KB_]

Veel van de verhalen die in de NRC de ronde doen over ds. Lamain zijn legendes en bleken bij navraag bij familieleden helemaal niet waar te zijn.

[-DIA-]

Veel van de verhalen die in de NRC de ronde doen over ds. Lamain zijn legendes en bleken bij navraag bij familieleden helemaal niet waar te zijn.

Oke, dit kan dus een pure leugen zijn. Nee dat is het pertinent niet. Wie ds. Spaans heeft gekend weet dat hij dit nooit bewust zou doen. En mocht dit onbewust een pure leugen zijn, geef dan God de eer in wat hij er zelf uit mocht leren.

[KDD]

Het zal wel aan mij leggen maar ik zie eigenlijk niet zoveel verschil met wat jij schrift en met de onderwijs van dat ouderling aan ds. Lamain. En misschien een meer persoonlijke vraag, Zoals je medelijden heeft met die kistkalf heb je dan soms ook geen medelijden met je zelf? Zoals Asaph in psalm 73? Hoeft niet beantwoord te worden.

We moeten er maar eens over doorpraten als we elkaar dv nog eens in real life ontmoeten.

Je bent altijd welkom maar als je zo getriggered wordt over wat ik gepost hebt dan kunnen we beter over koetjes en kalfjes praaten.

[-DIA-]

Het zal wel aan mij leggen maar ik zie eigenlijk niet zoveel verschil met wat jij schrift en met de onderwijs van dat ouderling aan ds. Lamain. En misschien een meer persoonlijke vraag, Zoals je medelijden heeft met die kistkalf heb je dan soms ook geen medelijden met je zelf? Zoals Asaph in psalm 73? Hoeft niet beantwoord te worden.

We moeten er maar eens over doorpraten als we elkaar dv nog eens in real life ontmoeten.

Je bent altijd welkom maar als je zo getriggered wordt over wat ik gepost hebt dan kunnen we beter over koetjes en kalfjes praaten.

Dit iets wat bij heel veel mensen tegenwoordig het geval is. Hier moeten ook uit de praktijk spreken. Over koetjes en kalfjes wordt normaal niemand getriggerd tenzij het over kalveren in een preek gaat.