Belijdenis doen in de GG (Uit: Hoe is je zondag)

[pierre27]

Huisman, betekent dit dat je negatief tegenover de belijdenisinhoud zoal die in de meeste BhP gemeenten geldt staat? Voor zover ik heb meegemaakt (drie belijdenisdiensten in twee gemeenten, dus ik ben ook geen kenner) is het daar meer dan dogma alleen. Tegen de nieuwe belijdende leden werd zonder spanning vanaf de kansel gezegd: "Welkom in de strijd".

Het grote probleem is dat er steeds meer geledingen zijn waar de nadruk alleen ligt op het geloof en de leer er maar een beetje los bij hangt. Als je maar gelooft, dan komt de rest wel goed.

Maar dat de mens er totaal buiten valt en er geen nagelschrap bij kan, dient wel beleeft en ingeleefd te worden. Ds. Van der Kuijl wees er gisteren ook op. Zondag 9 geldt niet voor iedereen. God de Vader is alleen de Vader van Zijn uitverkoren bruidskerk. Zonder de 3 hoofdlijnen van Zondag 2 t/m 7, zal Zondag 9 nooit bewaarheid kunnen worden.

Tegenwoordig is het activistisch christendom weer springlevend. Maar voor Gods Kerk wordt het bewaarheid dat alleen een stervend leven leidt tot een levend sterven. En die leer roept weerstand en tegenstand op. Vandaar dat dat het dogma zeker geen kleinere plaats mag innemen dan de noodzaak van een levend geloof voor een ieder lid én dooplid in de gemeente. Maar laat die noodzaak dan niet alleen tijdens de Belijdeniscatechisatie een plaats krijgen, maar vooral ook tijdens de zondagse Woordverkondiging!

Je speelt het een tegen het ander uit. In de Bijbel is het activistisch christendom ook springlevend. Geloof en bekeert U. U zult Mijn getuige zijn. Ga dan heen, onderwijst alle volken. Wie in de Zoon geloof die heeft het eeuwige leven. Enz. Dat belijdenis van het geloof wordt gevraagd heeft niets te maken met weerstand en tegenstand tegen de leer. Je kunt op belijdeniscatechisatie heel veel leren en gegrond worden in de leer van de Schrift. En ja, dan neemt het dogma toch inderdaad een veel en veel lagere plaats in dan de noodzaak van een levend geloof. Je kunt het dogmatisch nog zo goed voor elkaar hebben maar zonder geloof ga je verloren. Andersom niet. Er zijn catechisanten die de verstandelijke vermogens niet hebben om te leren, maar van harte geloven dat Jezus Christus hun Zaligmaker is. Dan doet dogma er helemaal niet meer toe maar is Jezus hun alles geworden en belijden ze hun geloof.

Zeker. Ik geef je 100% gelijk.

Maar het is merkwaardig dat ik vaak hoor van mensen die moeite hebben als er nadruk gelegd wordt op het persoonlijk doorleven van het 'uit u geen vrucht meer in der eeuwigheid' dat ze dat dan steken op het feit dat ze in het verleden alleen Belijdenis hebben gedaan van de leer en nu menen dat het ook op een andere manier kan.

De eis van geloof en bekering gaat nooit zonder het toe-eigenen van de schuld en het toevallen van Gods heilig recht. Alleen in die weg wordt verloren gaan door God niet toegestaan. En dat sluit jouw post niet uit maar in.

Dit is lang niet overal meer het geval hoor dus praat je al gauw over andere zaken.

[GerefGemeente-lid]

Pas op dat je geen eigen schema's, bewoordingen oid aanlegt die je eerst wil horen voor je wil geloven dat God in iemand werkt.

Het gaat er juist om dat dit wordt gezegd als er teveel nadruk gelegd wordt op dat accent in de prediking, wat ik hierboven benoemde. Dat heeft niets met schema's te maken, maar met juist de weg waarlangs God werkt (zie Zondag 2 t/m 7), die wordt dan op losse schroeven gezet en soms zelfs ontkent. Het kan ook wel in een andere volgorde of langs een andere weg. En dan krijgt de vermeende verkondigde eenzijdigheid die er geweest zou zijn binnen de zondagse prediking en de belijdeniscatechisatie de schuld.

Dat leeft breed. Wat dat betreft begrijp ik de terechte zorg wel die @DIA vaak noemt.

[Zeeuw]

Pas op dat je geen eigen schema's, bewoordingen oid aanlegt die je eerst wil horen voor je wil geloven dat God in iemand werkt.

Het gaat er juist om dat dit wordt gezegd als er teveel nadruk gelegd wordt op dat accent in de prediking, wat ik hierboven benoemde. Dat heeft niets met schema's te maken, maar met juist de weg waarlangs God werkt (zie Zondag 2 t/m 7), wordt dan op losse schroeven gezet en soms zelfs ontkent. Het kan ook wel in een andere volgorde of langs een andere weg. En dan krijgt de vermeende verkondigde eenzijdigheid die er geweest zou zijn binnen de zondagse prediking en de belijdeniscatechisatie de schuld.

Dat leeft breed. Wat dat betreft begrijp ik de terechte zorg wel die @DIA vaak noemt.

Ik denk dat jij nu weer bezig bent om het accent op de andere kant te leggen en dat @Ditbenik een keurige nuance aanbracht. Ik heb de afgelopen 10 jaar geen preek gehoord waarbij zondag 2 t/m 7 op losse schroeven wordt gezet. Als jij die wel hoort binnen jouw kerkverband, dan ben ik erg benieuwd waar.

[GerefGemeente-lid]

Pas op dat je geen eigen schema's, bewoordingen oid aanlegt die je eerst wil horen voor je wil geloven dat God in iemand werkt.

Het gaat er juist om dat dit wordt gezegd als er teveel nadruk gelegd wordt op dat accent in de prediking, wat ik hierboven benoemde. Dat heeft niets met schema's te maken, maar met juist de weg waarlangs God werkt (zie Zondag 2 t/m 7), die wordt dan op losse schroeven gezet en soms zelfs ontkent. Het kan ook wel in een andere volgorde of langs een andere weg. En dan krijgt de vermeende verkondigde eenzijdigheid die er geweest zou zijn binnen de zondagse prediking en de belijdeniscatechisatie de schuld.

Dat leeft breed. Wat dat betreft begrijp ik de terechte zorg wel die @DIA vaak noemt.

Ik denk dat jij nu weer bezig bent om het accent op de andere kant te leggen en dat @Ditbenik een keurige nuance aanbracht. Ik heb de afgelopen 10 jaar geen preek gehoord waarbij zondag 2 t/m 7 op losse schroeven wordt gezet. Als jij die wel hoort binnen jouw kerkverband, dan ben ik erg benieuwd waar.

Ik was het woordje 'die' vergeten. Ik heb het niet over de prediking, maar juist dat men die prediking niet meer accepteert.

[Zeeuw]

Pas op dat je geen eigen schema's, bewoordingen oid aanlegt die je eerst wil horen voor je wil geloven dat God in iemand werkt.

Het gaat er juist om dat dit wordt gezegd als er teveel nadruk gelegd wordt op dat accent in de prediking, wat ik hierboven benoemde. Dat heeft niets met schema's te maken, maar met juist de weg waarlangs God werkt (zie Zondag 2 t/m 7), die wordt dan op losse schroeven gezet en soms zelfs ontkent. Het kan ook wel in een andere volgorde of langs een andere weg. En dan krijgt de vermeende verkondigde eenzijdigheid die er geweest zou zijn binnen de zondagse prediking en de belijdeniscatechisatie de schuld.

Dat leeft breed. Wat dat betreft begrijp ik de terechte zorg wel die @DIA vaak noemt.

Ik denk dat jij nu weer bezig bent om het accent op de andere kant te leggen en dat @Ditbenik een keurige nuance aanbracht. Ik heb de afgelopen 10 jaar geen preek gehoord waarbij zondag 2 t/m 7 op losse schroeven wordt gezet. Als jij die wel hoort binnen jouw kerkverband, dan ben ik erg benieuwd waar.

Ik was het woordje 'die' vergeten. Ik heb het niet over de prediking, maar juist dat men die prediking niet meer accepteert.

Ah, 'men'. Net als de vele 'mennen' die de leer van vrije genade niet willen accepteren, omdat 'ze' zo graag iets mee willen brengen?

[GerefGemeente-lid]

Ah, 'men'. Net als de vele 'mennen' die de leer van vrije genade niet willen accepteren, omdat 'ze' zo graag iets mee willen brengen?

Precies.

Alleen lege handen kunnen gevuld worden.

[Zeeuw]

Ah, 'men'. Net als de vele 'mennen' die de leer van vrije genade niet willen accepteren, omdat 'ze' zo graag iets mee willen brengen?

Precies.

Alleen lege handen kunnen gevuld worden.

Dat is iets waar we het dan heel hartelijk over eens zijn. En laten we het er ook 100% over eens zijn dat we allemaal 'mennen' zijn die altijd weer iets willen toedoen. Zelfs na ontvangen genade.

[Susanna]

Ik heb deze berichtjes door gelezen. Op mijn vraag over profetie door Gods kinderen, hier op het forum antwoordde iemand: alles wat voor ons van belang is om te weten én wat vast staat, vinden we in het Woord van God. Eigenlijk geld dat ook voor belijdenis doen.

In de Bijbel staat het uitwendig belijden nooit los van wat de Heere inwendig heeft gewerkt. "Maar gij, o mens Gods, vlied deze dingen; en jaag naar gerechtigheid, godzaligheid, geloof, liefde, lijdzaamheid, zachtmoedigheid. Strijd den goeden strijd des geloofs, grijp naar het eeuwige leven, tot hetwelk gij ook geroepen zijt, en de goede belijdenis beleden hebt voor vele getuigen."

Timotheüs is een mooi voorbeeld en zijn getuigenis (belijdenis) is een studie waard.

[Henk J]

Iemand wat betreft dit onderwerp bekend met de positie van Op 't Hof in zijn boekje Nadere Reformatie Nu?

Op 't Hof is o.m. van mening dat belijdenis en deelname aan het Heilig Avondmaal hand in hand gaan. Dus geen belijdenis als er geen sprake is van een waar geloof.

[Forummer]

Inderdaad. Gaan we weer. Mistig kerkt in een GG. Daar wordt de geloofsbelijdenis gezien zoals in dit boekje. https://www.digibron.nl/viewer/collecti ... 001_CID001

Als je daar 100% achter staat, heb je er toch geen moeite mee om dat telkens weer te verdedigen? Alle mooie woorden eromheen ten spijt, als we belijdenis van de leer doen kunnen we het beter historische geloofsbelijdenis noemen in plaats van geloofsbelijdenis. Dan klinkt meteen de juiste separatie erin door. Het wordt alleen wel tricky als de KR als een soort curatorium moet gaan functioneren om te bepalen van wie de geloofsbelijdenis historisch is en van wie niet.

Ik denk dat serieuze bezinning op dit onderwerp heel erg nodig is. We zijn daarin toch wel fors afgeweken van de Reformatie. De vraag is alleen of men daarvoor open staat. De huidige generatie vermoedelijk wel, maar voordat die vertegenwoordigd zijn in zowel KR als synodes en bestuur TS zal er nog wel wat tijd overheen gaan. In de toekomst zullen we er niet meer omheen kunnen, zo vermoed ik.

Ik vind dit een merkwaardige discussie. Wij zijn fors afgeweken van de Reformatie is jouw stelling. Daarom een paar vragen.
1. Wil jij mij bronnen uit die tijd geven hoe zij openbare geloofsbelijdenis zagen?
2. Wat zijn de Bijbelse gegevens rondom de praktijk van de openbare geloofsbelijdenis te midden van de gemeente?
3. Hoe is de verhouding van deze kerkelijke instelling met de sacramenten die door Christus zijn ingesteld. Dit graag beantwoord grond van Gods Woord.

Zie je antwoorden met belangstelling tegemoet.

Ik ga niet helemaal aan jouw 'eisen' voldoen, alhoewel het goede vragen zijn. Ik benoem slechts de praktijk ten dage van Calvijn: je kreeg huisbezoek als je als belijdend lid niet aan het avondmaal was gegaan. Dan had je wat uit te leggen. Tegenwoordig functioneert het andersom: je krijgt huisbezoek als je als belijdend lid aan het avondmaal gegaan bent. Je hebt blijkbaar wat uit te leggen... Dit werkt uiteraard niet overal zo, dus niet iedereen zal dit herkennen. Ter rechterzijde in de GG werkt het echter wel zo, en dan lijkt mij de opmerking dat we ver bij de Reformatie vandaan zijn wel terecht.

[Marck]

Iemand wat betreft dit onderwerp bekend met de positie van Op 't Hof in zijn boekje Nadere Reformatie Nu?

Op 't Hof is o.m. van mening dat belijdenis en deelname aan het Heilig Avondmaal hand in hand gaan. Dus geen belijdenis als er geen sprake is van een waar geloof.

Ok. Dus aandacht geven aan de vragen naar bekering en bevinding als een soort wacht bij deze ingang in de gemeente die de belijdenis op een bepaalde manier ook is.

[Forummer]

Het gevaar van teveel nadruk op dogma's is dat wij teveel willen indringen in Gods verborgen wil. Wie God uitverkoren heeft, op welke wijze Hij een ieder persoonlijk leidt, hoe het geheim van de wedergeboorte exact werkt, dat heeft God ons niet geopenbaard in Zijn Woord. Wij kunnen en mogen er daarom ook niet mee rekenen. Het is een troost dat God mensen uitverkoren heeft, anders was er voor niemand hoop. Wij hebben het te doen met Gods geopenbaarde wil: Zijn Woord, met alle beloften die daarin staan. Wanneer wij Gods beloften weigeren te geloven, maken we Hem tot een leugenaar.

Met de Dordtse Leerregels belijden wij dat de wedergeboorte zonder ons, in ons geschied. Met dezelfde Dordtse Leerregels belijden wij dat de verkondiging van Gods Woord moet geschieden met bevel van geloof en bekering.

Er staat nergens in Gods Woord: laat je bekeren. Er staat altijd: bekeert u en gelooft. Als werkwoord. Is dat activistisch? Nee, het is zoals God het Zelf aan ons heeft geopenbaard.
Dat mogen we nooit vergeten. Deze spanning zal altijd blijven bestaan: eigen verantwoordelijkheid terwijl het tegelijkertijd volledig genade is: Gods werk!

Kunnen we het wonder van de wedergeboorte laten staan, of moeten we alles kapot redeneren?

Er valt nog veel meer over te zeggen maar daar kan ik nu even de woorden niet voor vinden.

[GerefGemeente-lid]

Het gevaar van teveel nadruk op dogma's is dat wij teveel willen indringen in Gods verborgen wil. Wie God uitverkoren heeft, op welke wijze Hij een ieder persoonlijk leidt, hoe het geheim van de wedergeboorte exact werkt, dat heeft God ons niet geopenbaard in Zijn Woord. Wij kunnen en mogen er daarom ook niet mee rekenen. Het is een troost dat God mensen uitverkoren heeft, anders was er voor niemand hoop. Wij hebben het te doen met Gods geopenbaarde wil: Zijn Woord, met alle beloften die daarin staan. Wanneer wij Gods beloften weigeren te geloven, maken we Hem tot een leugenaar.

Met de Dordtse Leerregels belijden wij dat de wedergeboorte zonder ons, in ons geschied. Met dezelfde Dordtse Leerregels belijden wij dat de verkondiging van Gods Woord moet geschieden met bevel van geloof en bekering.

Er staat nergens in Gods Woord: laat je bekeren. Er staat altijd: bekeert u en gelooft. Als werkwoord. Is dat activistisch? Nee, het is zoals God het Zelf aan ons heeft geopenbaard.
Dat mogen we nooit vergeten. Deze spanning zal altijd blijven bestaan: eigen verantwoordelijkheid terwijl het tegelijkertijd volledig genade is: Gods werk!

Kunnen we het wonder van de wedergeboorte laten staan, of moeten we alles kapot redeneren?

Er valt nog veel meer over te zeggen maar daar kan ik nu even de woorden niet voor vinden.

Redeneer je nu de Zondagen 1 t/m 6 vanuit de Heidelbergse Catechismus niet weg?

Of hoe lees je die in relatie tot deze post?

[Henk J]

Redeneer je nu de Zondagen 1 t/m 6 vanuit de Heidelbergse Catechismus niet weg?

Of hoe lees je die in relatie tot deze post?

Dat lijkt mij niet. De zaken ellende verlossing en dankbaarheid zijn dermate helder in de Schrift terug te vinden dat die niet weg te redeneren zijn, en Forummer heeft deze zaken ook vaak genoeg benoemd. Maar laten we niet te ver gaan interpreteren. Neem bijvoorbeeld een uitdrukking als 'heeft u wel eens een nacht wakker gelegen over uw zonden?'. Ik zeg niet dat dat niet gebeurt, ik zeg wel dat dat niet in de Schrift staat als voorwaarde voor bekering.

[Ararat]

Iemand wat betreft dit onderwerp bekend met de positie van Op 't Hof in zijn boekje Nadere Reformatie Nu?

Op 't Hof is o.m. van mening dat belijdenis en deelname aan het Heilig Avondmaal hand in hand gaan. Dus geen belijdenis als er geen sprake is van een waar geloof.

Ok. Dus aandacht geven aan de vragen naar bekering en bevinding als een soort wacht bij deze ingang in de gemeente die de belijdenis op een bepaalde manier ook is.

Belijdenis doen is toegang vragen tot het Heilig Avondmaal. Hier mogen belijdeniscatechisanten op pastorale wijze op bevraagd en aangesproken worden. Dat ís een hele weg, er ís een zekere spanning.
- Daarom is het misschien goed om het belijdenistraject 2 seizoenen te laten duren ipv 20 avonden, dus 30 uur.
- Daarom mag elke catechisant ook positieve speciale aandacht verwachten van zijn/haar wijkouderling en predikant. Dit geldt voor het het hele traject, maar zeker rondom de eerste bediening(en) na de belijdenisdienst.
- Daarom zingen de belijdeniscatechisanten bij ons kwetsbaar (en een beetje bibberig) psalm 17:3 voor in de kerk en staat de gemeente vervolgens figuurlijk om hen heen met het gebed van 17:4. De gemeente wordt uitdrukkelijk gevraagd om voortdurend gebed voor de nieuwe belijdend leden.

Overigens weet ik niet goed wat je bedoelt met 'wacht bij de ingang'. Dat klinkt in deze context voor mij teveel als mensen tegenhouden. Wie is in staat om harten te kennen en mag daar over oordelen dan God alleen?
In het geval van ambtsdragers denk ik - met Ez. 33 in gedachten- eerder dat ze heraut zijn om op te roepen, waarschuwen, aanmoedigen, etc. Denk ook aan de herder.