Jeremiah schreef: Opmerkelijk, daar de puriteinen er redelijk vast van waren overtuigd dat God vrijwel geen mensen meer bekeerd na hun 25e levensjaar.

Johann Gottfried Walther schreef:

Posthoorn schreef:

Johann Gottfried Walther schreef:Ook MacCheyne zegt dat de meeste in hun jeugd worden bekeerd:

Dat is nog wat anders dan zeggen dat God vrijwel geen mensen na hun jeugd bekeert. Laten we niet afgaan op allerlei losse uitspraken van oudvaders en puriteinen, maar ons eenvoudig houden aan het Woord.

Prediker 12v1: En gedenk aan de Schepper in de dagen uwer jongelingschap, eer dat de kwade dagen komen, en de jaren naderen, van dewelke gij zeggen zult: Ik heb geen lust in dezelve.

Nasrani schreef:Is de vergelijk van Gods stem met onweer wel een juist vergelijk? In de Bijbel lees ik dat de Heere was in het suizen van een zachte stilte.

Ik bedoel dit niet spottend, maar onze heidense voorouders geloofden wel in een god die sprak door met zijn hamer op de wolken te slaan.

huisman schreef:Denk dat je voor een Bijbels Godsbeeld bij God moet beginnen los van de gevallen mens.

Hier een voorzichtige aanzet.

God is in Zichzelf liefde. Volkomen ongestoorde liefde. Liefde is niet één van Zijn eigenschappen/deugden maar het is Zijn wezen.
Ik hoorde eens deze vergelijking. God in in Zichzelf volkomen liefde. Deze ongestoorde liefde kun je vergelijken met een vijver vol water, volkomen glad en rimpelloos. Door de val van de mens werd een steen in deze vijver vol liefde geworpen. Toen kwamen alle andere deugen van God openbaar. Zijn rechtvaardigheid, Zijn toorn, Zijn barmhartigheid, Zijn genade enz.

Uit deze liefde is de moederbelofte voortgekomen. Door deze Goddelijke liefde is Jezus Christus als Zaligmaker geschonken.

Posthoorn schreef:

Nasrani schreef:Is de vergelijk van Gods stem met onweer wel een juist vergelijk? In de Bijbel lees ik dat de Heere was in het suizen van een zachte stilte.

Ik bedoel dit niet spottend, maar onze heidense voorouders geloofden wel in een god die sprak door met zijn hamer op de wolken te slaan.

Psalm 29:3 De stem des HEEREN is op de wateren, de God der ere dondert; de HEERE is op de grote wateren.

Hendrien schreef: Alleen ernstig zieke kinderen werden weleens bekeerd. Gewone kinderen nooit, jongeren ook nooit. Bij Leen Potappel ging het ook heel moeilijk. Hij riep steeds: "Verloren, verloren!". Maar niemand bracht hem bij de Heere Jezus. Als ik dan lees hoe het ging in het leven van Corrie ten Boom, dan lijkt dat een totaal andere godsdienst.

refo schreef:

huisman schreef:Denk dat je voor een Bijbels Godsbeeld bij God moet beginnen los van de gevallen mens.

Hier een voorzichtige aanzet.

God is in Zichzelf liefde. Volkomen ongestoorde liefde. Liefde is niet één van Zijn eigenschappen/deugden maar het is Zijn wezen.
Ik hoorde eens deze vergelijking. God in in Zichzelf volkomen liefde. Deze ongestoorde liefde kun je vergelijken met een vijver vol water, volkomen glad en rimpelloos. Door de val van de mens werd een steen in deze vijver vol liefde geworpen. Toen kwamen alle andere deugen van God openbaar. Zijn rechtvaardigheid, Zijn toorn, Zijn barmhartigheid, Zijn genade enz.

Uit deze liefde is de moederbelofte voortgekomen. Door deze Goddelijke liefde is Jezus Christus als Zaligmaker geschonken.

Dit is exact de zienswijze van Arminius: duplex amor Dei. Liefde tot de gerechtigheid en liefde (maar aan de eerste ondergeschikt) tot de mens. Daarom kon hij de zogenaamde gereformeerde leer (die term was toen nog niet gemunt) aangaande verkiezing en verwerping niet meemaken. Wij maken dat wel mee, maar dat heeft als bijwerking verkeerde Godsbeelden.

Posthoorn schreef:

Nasrani schreef:Is de vergelijk van Gods stem met onweer wel een juist vergelijk? In de Bijbel lees ik dat de Heere was in het suizen van een zachte stilte.

Ik bedoel dit niet spottend, maar onze heidense voorouders geloofden wel in een god die sprak door met zijn hamer op de wolken te slaan.

Psalm 29:3 De stem des HEEREN is op de wateren, de God der ere dondert; de HEERE is op de grote wateren.

liz boer schreef: Vandaag dacht ik nog aan deze psalm denken toen ik langs platanen fietstte, of het helemaal goed is weet ik niet, maar de Heere ontbloot de wouden, door de droogte laat het schors van de platanen veel meet los dan andere jaren, hele kale stukken op de takken en stam.

Roos2018 schreef:

liz boer schreef: Vandaag dacht ik nog aan deze psalm denken toen ik langs platanen fietstte, of het helemaal goed is weet ik niet, maar de Heere ontbloot de wouden, door de droogte laat het schors van de platanen veel meet los dan andere jaren, hele kale stukken op de takken en stam.

Dat komt niet door de droogte maar door de hoge temperaturen die we hebben gehad.
Platanen groeien dan n.l. veel harder en de schors krijgt de gelegenheid niet om mee te groeien.
Bij dezelfde temperatuur en veel water had de schors ook losgelaten.

huisman schreef:Denk dat je voor een Bijbels Godsbeeld bij God moet beginnen los van de gevallen mens.

Hier een voorzichtige aanzet.

God is in Zichzelf liefde. Volkomen ongestoorde liefde. Liefde is niet één van Zijn eigenschappen/deugden maar het is Zijn wezen.
Ik hoorde eens deze vergelijking. God in in Zichzelf volkomen liefde. Deze ongestoorde liefde kun je vergelijken met een vijver vol water, volkomen glad en rimpelloos. Door de val van de mens werd een steen in deze vijver vol liefde geworpen. Toen kwamen alle andere deugen van God openbaar. Zijn rechtvaardigheid, Zijn toorn, Zijn barmhartigheid, Zijn genade enz.

Uit deze liefde is de moederbelofte voortgekomen. Door deze Goddelijke liefde is Jezus Christus als Zaligmaker geschonken.