Mara schreef: Ook een dominee kan autisme hebben.

Toch zit er een wereld van verschil in karakters en dergelijken.
Ik ben ervan overtuigd dat wat voor de een "echte bevinding" is, voor de ander slechts oppervlakkig is.
En wat voor de ander bijzonder verwarrend is, voor de ander "echte bevinding" is.
En dat kan beiden bij doorgewinterde kinderen Gods. Ik ken de voorbeelden daarvan.

Inderdaad, autisme, ADHD, of wat voor eigenschap ook, bepaald ook veel voor wat nu eigenlijk bevinding is. En ik denk dat jouw omschrijving,"het hart wordt verklaard", de enige juiste is. En hoe dat dan voor een ieder persoonlijk is, is niet te definiëren.

pierre27 schreef:

liz boer schreef:

Mara schreef:

liz boer schreef:
Ik vraag in alle eerlijkheid wat er onder bevinding verstaan wordt, ik merk namelijk dat we met zijn allen soms iets anders bedoelen, en dat blijkt maar weer uit de antwoorden.
Dat negatieve over deze vraag heb ik niet eerder gezien, misschien elders op het forum, maar nu niet, we kunnen toch van gedachten wisselen of niet soms?

Probeer alsjeblieft eens rustig te lezen wat er staat.

Mara schreef:Eigenlijk twijfelde ik of ik er nog bij zou zetten dat je hart wordt verklaard.
Maar eerder werd hier nogal negatief op gereageerd. (in de trant van dat dit niet noodzakelijk is tijdens een preek, maar ik vind dan zelf dat de spade dieper wordt gestoken.

Ik denk in het topic: Hoe lang mag de preek duren.
En volgens mij bedoelt iedereen gewoon hetzelfde.
Je droeg zelf het voorbeeld aan van ds Beekhuis, dat is nu HET voorbeeld van bevindelijk preken!
En wat begrijp je dan (nog steeds) niet?

Orfeo schreef:Waar in de Bijbel wordt er bevindelijk gepreekt?

Lees de preken dan die Jezus hield.

Hier komt de negatieve noot en

pierre27 schreef:
Volgens mij is het prima uitgelegd. De beide artikelen vullen elkaar goed aan. Mara geeft ook een korte maar goede samenvatting. Bij mij rijst met alle respect de vraag of je gewoon niet iets anders erin wil zien.

hier,

Ik geloof niet dat iedereen hetzelfde bedoelde, daarom was het goed om er over te spreken met elkaar, jammer dat er nu weer een soort strijd ontstaat, ik baal er echt van, er zit echt een verdachtmakertje onder, ze hebben regatief gereageert dus... en je wil iets anders zien.

Beste Liz, het is verre van mijn bedoeling om er een soort strijd van te maken hoor.

Oké duidelijk, zand erover

In het andere topic (Revisie SV) was het off-topic, dus dan maar even hier geplaatst.

Hollander schreef:

Jantje schreef:Waarom specifiek ds. IJsselstein eigenlijk? Ik vind de leespreken, die gelezen worden, op zich wel goed, maar ik mis wel eens de bevinding. Maar goed, dat is mijn eigen mening. En die is nou eenmaal vaak anders dan de jouwe.

Zou je een definitie kunnen geven van jouw begrip van bevinding? Wat betekent dat begrip dat voor jou? Wat zijn de kaders van het begrip?

Hollander schreef:In het andere topic (Revisie SV) was het off-topic, dus dan maar even hier geplaatst.

Hollander schreef:

Jantje schreef:Waarom specifiek ds. IJsselstein eigenlijk? Ik vind de leespreken, die gelezen worden, op zich wel goed, maar ik mis wel eens de bevinding. Maar goed, dat is mijn eigen mening. En die is nou eenmaal vaak anders dan de jouwe.

Zou je een definitie kunnen geven van jouw begrip van bevinding? Wat betekent dat begrip dat voor jou? Wat zijn de kaders van het begrip?

Het stuk van ds. C. Harinck in het RD van een paar dagen geleden geeft al een goede samenvatting. Verder moeten ook de bevindelijke gangen van het genadeleven van Gods kinderen aandacht krijgen in de prediking. En ja, bevinding komt op uit het geloof (en dus niet andersom!), maar een geloof zonder bevinding is geen geloof.

De prediking moet Schriftuurlijk-bevindelijk zijn. De bevinding komt op vanuit de Schrift. Maar soms mis je de bevinding. En dan is de preek wel Schriftuurlijk. Maar dan mis je de gangen zoals God die zielsbevindelijk met Zijn volk gaat, ja dan mis je het onderwerpelijke deel in de prediking eigenlijk, en wordt het een vooral voorwerpelijke prediking.

En dat bedoelde ik.

Ik vond dit schrijven in 'Opgemerkt', in het RD van vandaag, ook wel mooi verwoord:

Het RD, in de krant van hedenavond, schreef:Bevindelijke prediking (III)
In het licht van wat Steef de Bruijn schrijft in het artikel ”Bevindelijke preek is ongemakkelijk” (RD 23-11) lijkt het of een prediker door hoe en wat hij predikt verloren zonen bij de varkenstrog kan weghalen. De noodzaak van het onmisbare en onwederstandelijke werk van de Heilige Geest mis ik erin.
Wat betreft (de noodzaak van) het werk van de Heilige Geest wil ik de voorrede aanbevelen in deel 2 van ”Een woord op zijn tijd” van ds. B. Smijtegelt. Over de onderscheidende prediking kunnen we veel lezen in de voorrede van de keurstoffen van dezelfde predikant. De voorrede is van J. van Diesbach. Het is goed om ons door de Nadere Reformatie te laten onderwijzen.
En wat betreft het citaat van Maarten Wisse (hoogleraar dogmatiek aan de PThU) in genoemd artikel: „Aangezien die boodschap elke week dezelfde is, hoef je er om de inhoud niet heen, want die ken je al”: Ja, gelukkig altijd dezelfde boodschap. Eén Naam, twee wegen, drie stukken.
’s-Gravenpolder, A.J. de Kraker
(ouderling in de Gereformeerde Gemeente aldaar, Jantje)

Geef nou eens antwoord, Jantje. Dit lijkt een beetje op een rookgordijn.

Jantje schreef:(…)

Bedankt voor het niet geven van een definitie. Ik vroeg om een definitie van bevinding. Wat is voor jou bevinding? Welke kaders heeft bevinding voor jou?
Ik neem aan dat je het weet, want je kan wel beoordelen dat een bepaalde predikant géén bevinding preekt. Dus ik ben benieuwd.

Jantje schreef:Verder moeten ook de bevindelijke gangen van het genadeleven van Gods kinderen aandacht krijgen in de prediking.

Bevinding komt op uit het geloof.

Een geloof zonder bevinding is geen geloof.

De bevinding komt op vanuit de Schrift.

Maar soms mis je de bevinding.

Er werd gevraagd om een definitie. Zou je die toch kunnen geven?

Een beetje gevoelige bevinding preken is niet moeilijk. Beetje preektoontje er bij, en een groot deel van het orthodoxe kerkvolk is tevreden gesteld.
Het is voor een predikant ook het makkelijkste. Een groot deel van de preek kun je elke keer hetzelfde houden. Een nieuwe tekst erbij, en hup, je hebt weer een preek.
Goede bijbelse prediking vereist studie, worstelen in het gebed om verlicht verstand, en een gedegen voorbereiding.
Bij werkelijk bijbelse prediking komt bevinding vanuit zichzelf uit het tekstgedeelte op. Logisch, want Gods Woord is bevindelijk.
Maar vaak is die bijbelse bevinding niet genoeg. Erg eigenlijk.
Te Schriftuurlijk, zegt men dan.

Bezorgd schreef:Een beetje gevoelige bevinding preken is niet moeilijk. Beetje preektoontje er bij, en een groot deel van het orthodoxe kerkvolk is tevreden gesteld.
Het is voor een predikant ook het makkelijkste. Een groot deel van de preek kun je elke keer hetzelfde houden. Een nieuwe tekst erbij, en hup, je hebt weer een preek.
Goede bijbelse prediking vereist studie, worstelen in het gebed om verlicht verstand, en een gedegen voorbereiding.
Bij werkelijk bijbelse prediking komt bevinding vanuit zichzelf uit het tekstgedeelte op. Logisch, want Gods Woord is bevindelijk.
Maar vaak is die bijbelse bevinding niet genoeg. Erg eigenlijk.
Te Schriftuurlijk, zegt men dan.

Wat is voor jou de definitie van bevinding?
Want deze post is een negatieve inkleuring van zgn. prediking van bevinding, je maakt er een stempel van wat betreft een bepaalde prediking. Kan je dan, net als Jantje, de hoofdinhoud van bevinding weergeven? En wat zijn de kaders?

Bevinding is ervaring.
Zie Romeinen 5. Lijdzaamheid (=volharding) werkt bevinding. En de bevinding werkt hoop.
Als beide niet het geval is, kom je bij de negatieve kwalificaties van Bezorgd uit. Men kan dan veel roepen, maar het blijft niet meer dan een rookgordijn.

Tiberius schreef:Bevinding is ervaring.
Zie Romeinen 5. Lijdzaamheid (=volharding) werkt bevinding. En de bevinding werkt hoop.
Als beide niet het geval is, kom je bij de negatieve kwalificaties van Bezorgd uit. Men kan dan veel roepen, maar het blijft niet meer dan een rookgordijn.

Wat zijn de kaders van deze ervaring? Want dat is een heel breed begrip, waarmee je heel veel kanten uit kan. Ervaring van wat? Hoe komt dat tot uiting?

Ik vind het sowieso wat wonderlijk dat preken wel beoordeeld kunnen o.b.v. mate van bevindelijkheid, maar dat vervolgens bevinding niet gedefinieerd kan worden.

Ik denk dat juist dat de kaders zijn: de vrucht van volharding én de bron van de hoop die niet beschaamt.
Als dat in een preek uit de Schriftuitleg opkomt, is er sprake van schriftuurlijk-bevindelijke prediking.
Uitdrukkingen als 'de gangen van Gods volk worden verklaard' is prima, als het daar maar niet bij blijft, want dat is niet de kern. De kern is de hoop.

Veel van wat zich aandient als schriftuurlijk-bevindelijke prediking, is dat niet.

Ik denk dat @Tiberius het ongeveer juist heeft. Niet helemaal. Met zijn eerste post ben ik het eens, met bovenstaande niet helemaal.

Bevinding is de ervaring van Gods kinderen, van wie God wilde zijn voor hen, en waarbij ieder ook persoonlijk aangesproken wordt, in de trap en mate waar de kudde gelegerd is. Dat noemt men ook wel de zielsbevindelijke gangen van Gods kinderen. Bevinding is ook de toepassing, de conclusie voor de bekeerden en de onbekeerden die opkomt vanuit de tekst en de context in de prediking, soms direct aan het einde van elke gedachte, soms pas in de derde gedachte. Als dat niet gebeurt, is het vooral een voorwerpelijke prediking, waarin alleen de Schrift uitgelegd wordt, maar waarin de bevinding (het onderwerpelijke) gemist wordt.

Ik hoop dat het zo duidelijk is. Anders weet ik het ook niet te formuleren. Maar misschien is er iemand anders die het dan voor mij kan uitleggen. Ik geloof dat er wel forummers zijn die begrijpen wat ik bedoel.

Jantje schreef:Ik denk dat @Tiberius het ongeveer juist heeft. Niet helemaal. Met zijn eerste post ben ik het eens, met bovenstaande niet helemaal.

Bevinding is de ervaring van Gods kinderen, van wie God wilde zijn voor hen, en waarbij ieder ook persoonlijk aangesproken wordt, in de trap en mate waar de kudde gelegerd is. Dat noemt men ook wel de zielsbevindelijke gangen van Gods kinderen. Bevinding is ook de toepassing, de conclusie voor de bekeerden en de onbekeerden die opkomt vanuit de tekst en de context in de prediking, soms direct aan het einde van elke gedachte, soms pas in de derde gedachte. Als dat niet gebeurt, is het vooral een voorwerpelijke prediking, waarin alleen de Schrift uitgelegd wordt, maar waarin de bevinding (het onderwerpelijke) gemist wordt.

Ik hoop dat het zo duidelijk is. Anders weet ik het ook niet te formuleren. Maar misschien is er iemand anders die het dan voor mij kan uitleggen. Ik geloof dat er wel forummers zijn die begrijpen wat ik bedoel.

Ik begrijp wat je bedoel, maar ik wil hem toch scherper stellen.
Het dik-gedrukte acht ik niet juist, althans: dat is niet bevinding, maar de toepassing (of applicatie) van de preek.