Beroepingswerk discussie [2]

[DDD]

Ik ben ook meer een voorstander van een vast salaris dan een voorkeursbehandeling naar gelang wie er preekt. Een vast salaris kan je objectief vaststellen op basis van leeftijd, ervaring, werkzaamheden etc. Net zoals in de 'normale' wereld/werksituatie.

@ DDD
Beetje offtopic, maar 15! uur hhh per week is wel heel veel hoor voor een alleenstaande. Dat zou net zoals bij iedereen ook gewoon 3 uur hulp kunnen zijn. En waarom kan een alleenstaande ds ook niet wat zelf in zijn tuin rommelen, net zoals iedereen

Heb je wel eens gezien met wat voor pastorieën dominees worden opgescheept? Soms geschikt voor tien kinderen. Alleen het inrichten kost al een vermogen.

Ik vind 15 uur hulp niet veel hoor. Zoveel is dat niet, zeker niet als je een beetje grote tuin hebt. Het is prima om zelf in je tuin te rommelen, maar het is als je een drukke baan hebt en een sociaal leven echt niet fijn als je iedere week vier uur in de tuin moet werken. Ik ben het helemaal met Mara eens. Twee uur per dag is echt niet teveel voor een normaal huishouden.

Ik heb zelf meer dan tien uur in de week hulp. En dan kook ik meestal nog zelf. Ik zou niet weten waarom een dominee al dat werk dan allemaal zelf moet doen. Houd je er wel rekening mee dat in de GG een dominee een uur of 50 kan werken, en dan nog niet klaar is? En hij moet zeker ook nog twee avonden in de week extra preken? En dan na afloop nog even stofzuigen. Dat zou prima zijn, als je daar blij van wordt, maar anders is het mijns inziens in zo'n geval nogal zonde van je tijd. Dan kun je beter een boswandeling maken in die tijd.

@Orchidee:
Het ging hier over een alleenstaande dominee, zonder kinderen. Met kinderen heb je natuurlijk nog veel meer hulp nodig, alleen al met de was kun je een dag zoet zijn. Het is niet voor niets dat er gezinnen zijn waar één van de ouders (bijna) volledig thuis blijft om het huishouden te organiseren.

[Mara]

Precies, ik ben vaak ook "onbekwaam" maar moet het ook zelf zien te rooien met m,n gezin hoor en dan is niet altijd alles even spic en span.
Moet dat bij een predikant wel dan?
Als een predikant alleen is, kan hij het zelf netjes/opgeruimd houden en als er kinderen zijn: wie valt er dan over wat speelgoed enzo

Nouwww, je hebt een categorie mensen, voornamelijk "dames" die daar enorm op letten.
Een van mijn zoons was jaren bevriend met de zoon van de ds en zij mochten daar in huis niets laten slingeren, ze waren voortdurend bedacht op bezoek.
Elke week werd de buitenboel gelapt door een h.h.hulp.
Dat gemiddelde kom ik echt niet aan.

Voordat hij ds werd, redde hij zich toch ook?

Dat weet je dus niet.

Houd je er wel rekening mee dat in de GG een dominee een uur of 50 kan werken, en dan nog niet klaar is?

Niet alleen in de GG.
Ik sprak vorige week een predikant en die was burn out geraakt. Mede omdat zijn vrouw langdurig ziek geweest was.
En hij zei ook, men verwacht een gastvrij onthaal in de pastorie en dat ze niet struikelend over speelgoed en jassen heen moeten stappen.

[DDD]

Ik vind het toch wel droevig dat de kerkenraad daar dan kennelijk niet op bedacht is geweest. Vaak geldt de domineesvrouw als onbezoldigd medearbeider, en als die dan ziek is, dan mag je als kerkenraad wel even navragen of er niet extra ondersteuning nodig is, zeker in kerkverbanden waar de salarissen voor predikanten niet zo hoog zijn.

[Curatorium]

En hij moet zeker ook nog twee avonden in de week extra preken?

Dat moet hij helemaal niet. Er zijn tegenwoordig (gelukkig) genoeg predikanten die bijna geen weekdiensten meer hebben. Die vrijgekomen tijd kunnen ze goed gebruiken.

[DDD]

Ik ben ook helemaal geen voorstander van weekdiensten, bijzondere omstandigheden daargelaten. Maar dat nog meer terzijde. In ieder geval zie ik daar voor een dominee meer nut in dan tegen zijn zin de badkamer schoonmaken. Dat mogen ook andere mensen doen, en preken niet.

[-DIA-]

Ik ben ook helemaal geen voorstander van weekdiensten, bijzondere omstandigheden daargelaten. Maar dat nog meer terzijde. In ieder geval zie ik daar voor een dominee meer nut in dan tegen zijn zin de badkamer schoonmaken. Dat mogen ook andere mensen doen, en preken niet.

Er waren wel eens tijden dat het elke dag kerk was. Dat was natuurlijk helemaal absurd

[DDD]

Daar heb ik dan weer helemaal geen problemen mee. Maar dan zonder lange preek.

[-DIA-]

Daar heb ik dan weer helemaal geen problemen mee. Maar dan zonder lange preek.

Dat snap ik want daar houdt je het immers niet onder uit?

[eilander]

Daar heb ik dan weer helemaal geen problemen mee. Maar dan zonder lange preek.

Dat snap ik want daar houdt je het immers niet onder uit?

Die kerkdiensten waren 's morgens vroeg, tenmiste als je die bij Calvijn bedoelt. Het lijkt mij logisch dat de preek dan niet zo lang duurt, werken (in een normaal beroep en uiteraard voorzover iemand daartoe in staat is) is immers ook godsdienst.

[Madel]

Ik ben ook helemaal geen voorstander van weekdiensten, bijzondere omstandigheden daargelaten. Maar dat nog meer terzijde. In ieder geval zie ik daar voor een dominee meer nut in dan tegen zijn zin de badkamer schoonmaken. Dat mogen ook andere mensen doen, en preken niet.

Er waren wel eens tijden dat het elke dag kerk was. Dat was natuurlijk helemaal absurd

Zes dagen zult gij arbeiden en al uw werk doen. We hoeven niet "roomser dan de paus" te zijn. Elke dag kerk houden is natuurlijk grote onzin.
Door zeer drukke werkomstandigheden staat Bijbelstudie al een jaar op een laag pitje. Daar voel ik mij niet schuldig om. Er is een tijd van Bijbelstudie en een tijd van werken, en de tijd van werken vraagt nu een periode van meer tijd.

[eilander]

Ik ben ook helemaal geen voorstander van weekdiensten, bijzondere omstandigheden daargelaten. Maar dat nog meer terzijde. In ieder geval zie ik daar voor een dominee meer nut in dan tegen zijn zin de badkamer schoonmaken. Dat mogen ook andere mensen doen, en preken niet.

Er waren wel eens tijden dat het elke dag kerk was. Dat was natuurlijk helemaal absurd

Zes dagen zult gij arbeiden en al uw werk doen. We hoeven niet "roomser dan de paus" te zijn. Elke dag kerk houden is natuurlijk grote onzin.
Door zeer drukke werkomstandigheden staat Bijbelstudie al een jaar op een laag pitje. Daar voel ik mij niet schuldig om. Er is een tijd van Bijbelstudie en een tijd van werken, en de tijd van werken vraagt nu een periode van meer tijd.

"Natuurlijk grote onzin" nog wel..... Hier kan ik het toch niet mee eens zijn.
Wat vind je van de uitspraak van Luther dat hij juist langer bad 's morgens als hij méér te doen had?

[DDD]

Maar dagelijkse kerkdiensten, waar ik best een voorstander van ben, maar dan niet 's morgens vroeg, vragen ten eerste voldoende predikanten, en ten tweede korte preken, omdat het anders veel te veel is om te verwerken.

Aangezien ik nu al veel predikanten weet die twee preken per zondag maar heel matig weten in te vullen, zou nog zes preken erbij voor hen echt teveel zijn. Hoewel dat eenvoudig zou zijn op te lossen als predikanten hun preken per classis zouden uitwisselen en schrijven of een standaardmodel gebruiken.

[emigrant]

Morning prayer en Evening prayer zijn in Engeland vaak zonder preek. Vooral in kleine gemeenschappen lijkt het me een goed idee om samen in de kerk de dag te openen en te sluiten.

[Martijn]

Ik moest aan deze column denken...
We kunnen nog een voorbeeld nemen aan deze christenen!

Stel je voor, je loopt samen met een docente van een middelbare school langs het sportveld. Het is negen uur ’s morgens. Een tiental jongens is aan het voetballen. Als de jongens ons aan zien komen, stopt het gejoel. Ze gaan in een rij staan, maken allemaal tegelijk een lichte buiging terwijl ze een vriendelijke groet uitspreken. Wij stoppen, buigen ook, groeten vriendelijk terug en de jongens hervatten hun spel.

Dit is niet Goes of Gouda maar Cheonan, in Zuid-Korea. Als westerling kijk je je ogen uit, maar de docent legt uit dat dit heel normaal is. De uitzonderlijke beleefdheid merk je al in het vliegtuig van Korean Air. Eerst denk je dat dit hoort bij stewardessen, maar dan zie je dezelfde hoofdbuigingen op straat, in de winkel, in een restaurant. En bij de kerk: naast de kerkdeur heten drie jongens je met een lichte buiging welkom.

Op Nederlanders komt die onderdanigheid overdreven over. Ik vertel de dame die naast me loopt dat docenten bij ons moeten opletten dat ze geen bal naar hun hoofd krijgen.

Het helpt om de westerse vooroordelen op Schiphol achter te laten en je te verdiepen in de achtergrond van de Koreaanse samenleving. Deze beleefdheid is de uiting van een diep respect voor mensen die ouder zijn of een hogere positie bekleden, zoals deze docent. Het is het overblijfsel van de eeuwenoude sterke sociale hiërarchie.

Dat die beleefdheid meer is dan een schil, blijkt uit de onderlinge hulpvaardigheid en discipline die je overal ontmoet. Bij de bushalte staat een ordelijke rij studenten van zeker 150 meter lang. Zelfs terwijl de bus arriveert sluiten nieuwkomers keurig achter in de rij aan. Je proeft een sterke waardering van collectiviteit en saamhorigheid en dat doet weldadig aan ten opzichte van westerlingen die hun minister-president uitlachen bij het woord participatiesamenleving. Het verklaart waarom de boodschap over mediagebruik bij de Koreanen in goede aarde valt. In het Media Attitude Model dat Driestar educatief heeft ontwikkeld, gebruiken we de beelden van de pelgrim, de burger en de leerling, maar ook van de dienaar – en die past goed in deze samenleving.

Toch ontdek je snel de keerzijde van de vriendelijkheid. Zuid-Korea ontwikkelde zich in enkele decennia van een door oorlogen aangetaste woestenij tot een sterke economie met wereldmerken als Samsung, LG en Hyundai. Maar er is nu werkeloosheid en er zijn grote zorgen over materialisme bij jongeren. Zuid-Korea kent twee trieste records: het heeft een van de hoogste zelfmoordcijfers ter wereld en dat geldt ook voor het percentage internetverslaafden.

Met die cijfers in het achterhoofd is het verblijf op de christelijke Beakseok-universiteit in Cheonan een verademing. Op het campusterrein klinkt geestelijke muziek. Langs de laan waar de universiteitskerk staat, hangt aan elke lantaarnpaal een groot bord met een Bijbeltekst. „Uit alle Bijbelboeken één”, vertelt Deok Man Kim mij. Ik loop deze universiteitspastor tegen het lijf en hij nodigt me uit om de volgende dag de gebedsdienst bij te wonen. Elke werkdag, ’s morgens om halfzes, komen een stuk of zeventig medewerkers bijeen om samen de dag te beginnen. In het schemerige zaaltje klinkt eerbiedig gezang. Deze keer mediteert de predikant over David, die vlucht voor zijn zoon Absalom. In de voorbede betrekt hij ook de zorgen over de jeugd.

Na een klein halfuur gaat ieder zijns weegs, toegerust voor het werk van deze dag. Ook buiten de universiteit kennen veel Koreaanse kerken elke morgen zo’n gebedsdienst, soms al om halfvijf. Ze beroepen zich op de Bijbelse voorbeelden van Jakob, Mozes, Jozua, Hanna, Hizkia en Job. Als je dan terugloopt uit de kerk, langs die verlichte Bijbelteksten, concludeer je dat westerlingen niet alleen wat kunnen leren van de beleefdheid en discipline van de Koreanen, maar ook van hun gewoonte om de werkdag te beginnen met zo’n ‘morgenoffer’. Ze volgen daarin Luther na, die schreef: „Als ik niet elke morgen twee uur doorbreng in gebed, behaalt de duivel die dag de overwinning. Ik heb zo veel werk te doen dat ik er niet doorheen kom als ik niet elke dag drie uur in gebed ben.”

De auteur is adjunct-hoofdredacteur van het Reformatorisch Dagblad en lector nieuwe media bij Driestar hogeschool. Reageren? Welbeschouwd@refdag.nl

[Jan Vogel]

Het is volgens mij in de CGK nog nooit voorgekomen dat een as. kandidaat (br. Bram Hofland in dit geval) al drie beroepen in het vooruitzicht heeft op voorwaarde dat de beroepbaarstelling in september plaatsvindt.
Ik weet niet wat ik van deze ontwikkeling moet vinden. Voor de wachtende beroepbaargestelde kandidaten is dit (denk ik) ook moeilijk. Ik ben bang dat een kandidaat zich in de toekomst op de kaart moet gaan zetten om in de picture te komen bij vacante gemeentes...