Scholenfusie, goed of slecht plan?

[-DIA-]

Ik ben het deels hartelijk met u eens!
Maar het is ook waar dat we een lichtend licht en een zoutend zout moeten zijn in deze wereld.
Daar heb ik tot nu toe meer kans voor gekregen in niet reformatorische instellingen, scholen, op het werk in de buurt enz.
Je word vaak zwaar gewogen en erg licht bevonden, zodat je als het ware de mond gesnoerd word en je je dus een "buitenbeentje" kan voelen.
Juist de vroomste kerkmens die precies vertelt wat je wel en/of niet mag, hoe je je niet of wel moet gedragen, kleden enz. trapt zo vaak en hard op tere Godvrezende zielen.
Maar goed u heeft dus DEELS gelijk zei ik al eerder!
In deze wereld zullen we zeker verdrukking kennen, maar......hebt goede moed!

Ik snap het in zoverre: Als je met meetmeesters van doen krijg val je onder de moordenaarshanden.
Er is ook heel veel vroomheid zonder tere kinderlijke Godsvreze. Wie zo hard over anderen oordeelt zal
zichzelf ook wel niet recht kennen.

Misschien mag ik het een keertje zeggen: Ik was ook een "buitenbeentje" in dubbele zin.
We woonden in een dorp waar geen reformatorische scholen of kerken waren. Dan ben je daar al
een buitenbeentje als je naar een andere plaats naar een 'fijne' kerk gaat. Je bent een spelbreker
in de dorpsgemeenschap.

Ik sprak in dubbele zin: Ik maakte moeilijk contact met andere kinderen, meestal stond ik alleen in
een hoekje van het schoolplein. Ik heb dit altijd wel geaccepteerd, want ik wist van kinds aan niet
anders. Zo was ik, en het kwam bij niemand op om mij te veranderen. Dokters zeiden: Hij groeit
er wel overheen en zo meer.

In die tijd had men nog geen idee dat er zoiets bestond als een lichte autistische stoornis.
Pas toen ik volwassen was is men tot die diagnose gekomen. Maar je was dan wel een buitenbeentje,
en dat gaat in feite nooit over.

[Mara]

Dat geld ook vice versa en dan word er niet thuis gegeven of een gebod opgelegd

Dat is flauw. Als er een school is van een bepaalde richting dan pas je je daarop aan en vraag je niet of zij zich aanpassen. Wil je dat niet dan ben je wellicht een buitenbeentje en accepteer dat gewoon.

Nou vriend Anker het gaat nog geeneens om het aanpassen. Orchidee zal net als mij zaken accepteren en respecteren. Het gaat meer om de subtiele onderlaag. Maar goed dat valt als buitenstaander moeilijk uit te leggen aan een binnenstadder.

Helaas gaan in het bejaardenhuis de kerkmuren niet altijd bij iedereen omver.
En dat gaat soms zover, dat mensen de dominee van een andere kerkelijke richting niet gaan beluisteren.

Wij als kinderen en natuurlijk mijn moeder zelf vinden het heel fijn om in een protestants-christelijke verzorgings/verpleeghuis te wonen.

Het gaat erom dat je moeder niet lukraak voor een tv scherm geplant wordt of meegevraagd wordt voor een potje klaverjassen.
Mijn tante woonde in een (voorheen) hervormd bejaardencentrum en de sfeer was daar aangenaam.
De mensen die tv wilden hadden die alleen op hun kamer, dus daar kies je dan zelf voor.
Als je in een gemiddelde stad woont, ben je al sowieso niet gewend aan een reformatorische omgeving.

[Dodo]

Ik denk dat je een wat te negatief beeld hebt van Salem, Orchidee. Mijn moeder heeft er haar laatste jaren doorgebracht, en het is een heel goed huis. We zijn helemaal geen refo's, maar de sfeer was goed en de verzorging uitstekend. Ze hebben veel vrijwilligers, dat helpt ook natuurlijk.
Dochters en kleindochters die in broek op bezoek kwamen, werden net zo behandeld (vriendelijk) als ieder ander. Daar werd heus geen verschil in gemaakt. Ik heb ook verschillende kerkdiensten meegemaakt daar, op zondagmiddag. De meeste dames hadden dan een hoed op (ook die in pyjama in bed lagen, wat ik vrij zot vond) maar wie dat niet had was net zo welkom. Daar werd geen woord aan vuil gemaakt.
En sommige dingen zijn onbetaalbaar. Een meneer die heel onrustig over de afdeling loopt, de zuster die hem bij de arm pakt en meeneemt naar het orgel en een psalm begint te spelen en te zingen, en de meneer die rustig wordt.
Mijn zus maakte mee dat een demente mevrouw haar tegemoet kwam en stralend zei: ik ben zo blij! Al mijn zonden zijn vergeven!
Dat zijn echt prachtige dingen.

[Auto]

Als je van te voren al een negatieve houding hebt wordt het niks. Nog niet zo lang geleden van dichtbij gezien hoe het is als in een familie besloten moet worden wat we met een bejaarde ouder moeten doen. Voorgesteld werd om de ouder naar een reformatorisch bejaardentehuis laten verhuizen. Groot aantal van de familie zwaar negatief en karikatuur kwam weer voorbij. Uiteindelijk zijn er dan een paar naar dat tehuis gegaan en gesprek aangegaan. En dat gesprek raakte twee die er negatief tegenover stonden. De bejaarde ouder is naar het tehuis gegaan een heeft daar nog een gezegende tijd mogen hebben. En achteraf werd er gezegd wat zijn we stom geweest, dit hadden we veel eerder moeten doen. Het is ook gelukkig allemaal onderling uitgesproken.

Hoe sta je er zelf in. En ben je bereid om over zaken heen te kijken. Zie je de liefde waarmee verzorgers en verpleegkundigen en niet te vergeten de vele vrijwilligers die dat werk doen? Een bak met karikaturen hebben we zo vol, maar jezelf wegcijferen ho maar.

[Curatorium]

Eens met Auto. Al denk ik dat de negatieve houding vaak voorkomt uit het verleden. Een reformatorische school, een reformatorisch verzorgingstehuis was in werkelijkheid vaak een GG school, een GG verzorgingstehuis. Als Bonder kan je jezelf dan snel een buitenbeentje voelen. Tegenwoordig liggen die verhoudingen minder scherp, de scholen zijn breder en de verzorgingstehuizen reformatorisch voor de gehele gezindte.

(ook die in pyjama in bed lagen, wat ik vrij zot vond)

[JolandaOudshoorn]

Eens met Auto. Al denk ik dat de negatieve houding vaak voorkomt uit het verleden. Een reformatorische school, een reformatorisch verzorgingstehuis was in werkelijkheid vaak een GG school, een GG verzorgingstehuis. Als Bonder kan je jezelf dan snel een buitenbeentje voelen. Tegenwoordig liggen die verhoudingen minder scherp, de scholen zijn breder en de verzorgingstehuizen reformatorisch voor de gehele gezindte.

(ook die in pyjama in bed lagen, wat ik vrij zot vond)

Tsja.... dat laatste...
En wat die eerste opmerking betreft, ik ben blij met de ontwikkeling dat het allemaal minder scherp wordt. Dat men steeds meer inziet dat we elkaar nodig hebben, in plaats van om elkaar te verketteren. Dat we de muren steeds meer afbreken, in plaats van steeds meer muurtjes opbouwen. Ik hoor over Salem ook positieve verhalen. Bovendien heeft mijn oma een tijdlang in Beth-San gezeten. En daar had ik ook een positief gevoel over. Terwijl ik toch echt een "lichte" Bonder ben. Met vriendelijkheid en openheid en een positieve instelling kom je heel ver. Zelfs in de meest gesloten omgeving of situatie.

[-DIA-]

Even tussendoor als het mag. In de zomerserie artikelen van het RD stond gisteren een erg mooi stuk over wijlen ds. J. van Haaren. Wij hebben veel van deze predikant gehoord, en er leven hier nu nog mensen die onder de prediking van deze dominee uit de duisternis tot Gods wonderbaarlijk licht zijn getrokken. Dan valt zo'n artikel je wel op. Zelf was ik nog jong toen ds. van Haaren op de kansel stond in de Noorderkerk. Ik herinner me zijn gestalte, maar zijn gezicht kon je niet kennen. We zaten destijds achterin die grote kerk, en dan zag je slechts een kleine zwarte gestalte op de preekstoel. Zijn preken kan ik me niet meer herinneren, maar het getuigenis van Gods volk des te beter. Voor wie het artikel niet gelezen heeft zou ik zeggen: lees het maar eens.

PS Het past misschien niet in dit topic, maar het is wel "uit de krant".