Sinterklaas

[eilander]

Geloof in Sinterklaas, tandenfee, sprookjes, dagje efteling, kindje komt uit de boerenkool etc.: van dit soort dingen moeten wij niets hebben.
Ga nu aub niet zeggen dat kinderen dus geen fantasie mogen hebben. Reken maar dat ze van zichzelf fantasie genoeg hebben en geen door-volwassen-mensen-verzonnen sprookjes nodig hebben!!

[Mara]

Wat moet een kind van 5 dan zeggen als zijn moeder zwanger is? Mag dat kind niet weten dat er nieuw leven op komst is?

Wat vind je van: mijn mamma krijgt een baby? Of: ik krijg een broertje of zusje?

En van sprookjes zeg je toch ook dat het maar verhaaltjes zijn?

Goede sprookjes zijn meer dan verhaaltjes Mannetje!
Ze hebben een ontstaansgeschiedenis en velen zijn wereldliteratuur geworden.

Tandenfee? Doe maar gewoon hoor.

Niet iedereen denkt zoals jij.
Ga je een ander kind dat bij je in huis speelt even vertellen hoe het wel zit dan?

Reken maar dat ze van zichzelf fantasie genoeg hebben en geen door-volwassen-mensen-verzonnen sprookjes nodig hebben!!

Ik vind het knap als volwassen mensen zich zo in kinderfantasie kunnen inleven, dat zij een mooi sprookje kunnen schrijven.
Kinderen hebben fantasie op een bepaalde manier nodig, om later de werkelijkheid goed aan te kunnen.
Welk kind spreekt er niet tegen haar popje, als ze het aan- en uitkleedt?
Ga je dan ook zeggen: pop hoort je niet, die is plastic en dus dood?

[eilander]

Reken maar dat ze van zichzelf fantasie genoeg hebben en geen door-volwassen-mensen-verzonnen sprookjes nodig hebben!!

Ik vind het knap als volwassen mensen zich zo in kinderfantasie kunnen inleven, dat zij een mooi sprookje kunnen schrijven.
Kinderen hebben fantasie op een bepaalde manier nodig, om later de werkelijkheid goed aan te kunnen.
Welk kind spreekt er niet tegen haar popje, als ze het aan- en uitkleedt?
Ga je dan ook zeggen: pop hoort je niet, die is plastic en dus dood?

[Dodo]

Fantasie is prima, maar je moet niet spelen met het vertrouwen van je kind. Sommige ouders doen enorm veel moeite om de sint-mythe in stand te houden en dat vind ik gewoon gevaarlijk. Je kind moet er op kunnen vertrouwen dat wat jij zegt, klopt.

[merel]

Daarom zeggen wij ook niet dat hij bestaat. Zodra er op een bepaalde leetijd vragen komen ( rond 6 jaar) dan geven wij eerlijk antwoord. Voor die tijd omzeilen wij de vragen . Ik geniet er net zo van als zij. Lekker met zn allen het Sinterklaasjournaal kijken dat vol zit met grote mensen humor en woordgrapjes die kinderen niet begrijpen, heerlijk!

En sprookjes, tja dat vind ik onderdeel van de opvoeding, roodkapje, assepoester, de kleine zeemeermin, de 7 geitjes in de staande klok, de dansende schoentjes etc. etc, heerlijke verhalen waar je in kan verdwijnen. Maar als je van mening bent dat elk verhaal, gebeurtenis, boek een christelijke ondertoon/insteek moet hebben, dan kan ik mij voorstellen dat je daar moeite mee hebt.

[Mannetje]

Wat moet een kind van 5 dan zeggen als zijn moeder zwanger is? Mag dat kind niet weten dat er nieuw leven op komst is?

Wat vind je van: mijn mamma krijgt een baby? Of: ik krijg een broertje of zusje?

Niet iedereen denkt zoals jij. Sommige kinderen pikken woorden makkelijk op en weten ze goed te gebruiken.

En van sprookjes zeg je toch ook dat het maar verhaaltjes zijn?

Goede sprookjes zijn meer dan verhaaltjes Mannetje!
Ze hebben een ontstaansgeschiedenis en velen zijn wereldliteratuur geworden.

Dat was niet de intentie van mijn opmerking. Het ging mij meer om de verhouding tussen feit en fictie. Maar dat woord gebruik je niet voor een kind.
Toen mijn vrouw de Christenreis voor ging lezen, hebben we ook eerst besproken dat het een verhaal met een betekenis is. Maar dat het niet een echt gebeurd verhaal is.

Tandenfee? Doe maar gewoon hoor.

Niet iedereen denkt zoals jij.
Ga je een ander kind dat bij je in huis speelt even vertellen hoe het wel zit dan?

Nu ga je een zijspoor op. Ik ga mijn kinderen niet over de tandenfee vertellen. Als ze het oppikken door vriendjes, tja, dan hangt het van het moment af. Maar mochten ze, waar vriendje bij is, aan mij vragen of dat echt zo is, dan zal ik er niet omheen draaien. Nee, dat is een spelletje wat er van gemaakt is.

[Luther]

Elk kind tussen ong 3-6 jaar denkt magisch, d.w.z. dat werkelijkheid en fantasie soms door elkaar lopen. Dat past dus ook in het geloof in sinterklaas.

Mhh... dat is precies ons bezwaar tegen het hele feest. Dank voor dit argument!

Dus de tandenfee, sprookjes, dagje efteling, kindje komt uit de boerenkool, allemaal verbannen uit jouw huis?

Wat een tandenfee is.... geen idee! Nog nooit van gehoord, dan voor het eerst via deze post.
Sprookjes lezen wij inderdaad niet voor. Er zijn genoeg christelijke kinderboeken.
Naar de Efteling gaan wij inderdaad niet. Ik meen dat een christen daar niet behoort te komen. Sterker: Ik denk dat wat al te gemakkelijk aan occulte zaken voorbij gaan.

Een kind mag geen fantasie hebben of beleven?
Dat vind ik nu juist zo leuk aan kleine kindjes, die onbevangenheid, het geloof in goed en kwaad.
En dan een oplossing bedenken tijdens het spelen om het kwaad uit te roeien.

Natuurlijk mag een kind fantasie hebben. Er worden hier prachtige tekeningen gemaakt en verhalen verteld, maar niet op basis van sprookjes, maar gewoon op basis van wat ze in de kinderbijbel lezen, uit kinderboekjes, wat ze meekrijgen van wat er om ons heen gebeurt, etc.

Hoe je het ook wendt of keert, je kunt het magisch denken op die leeftijd er niet uit krijgen hoor, dat hebben ze nu eenmaal.

Nou sorry hoor, magie is van de duivel, heb ik altijd begrepen.

Ik word er niet lekker van als ik een kind van 5 hoor zeggen: mijn moeder is zwanger.

Zwanger is inderdaad wel een erg wijs woord, voor een kind van 5; maar onze kinderen zeiden echt wel op die leeftijd: Mama heeft een kindje in haar buik.

Het is maar zo'n korte periode waarin ze nog heerlijk onbevangen kunnen zijn, ik heb er i.i.g. heel erg van genoten en we kijken er nog steeds op terug.

Ik zie het verband tussen deze zin en de vorige niet echt. Onze kinderen zijn op die leeftijd ook heerlijk onbevangen geweest, zonder allerlei magische of occulte ballast, of sprookjes.

[Mara]

Nou sorry hoor, magie is van de duivel, heb ik altijd begrepen.

Het wordt alleen zo genoemd!
Voor een jong kind loopt fantasie en werkelijkheid nog door elkaar heen. Men spreekt dan van magisch denken. De periode van Magische denken zie je met name bij kinderen van 3 tot ongeveer 6 jaar. Alles is nog mogelijk, net als in sprookjes. Ze kunnen geen onderscheid tussen fantasie en werkelijkheid. Alleen wat ze zien is echt.
Het magisch denken van een kind stopt niet van de één op andere dag. Dit is een geleidelijk proces. Bij het ene kind gaat dit proces sneller en eenvoudiger dan bij het andere kind.

Spreek je kind niet tegen, dat schept verwarring, maar ga er ook niet diep op in want dat maakt dat het kind er verder in door gaat en het een item wordt. Doe luchtig, humor helpt, dus maak er nu en dan een grapje over en wissel dan argeloos van onderwerp. Wordt het toch een item (monsters in de tuin…) ga dan eens mee in het spel en draai het positief. (Ach, dit is juist een heel vriendelijk monster dat zo graag eens geknuffeld wil worden
bron: dokterdokter.

Zwanger is inderdaad wel een erg wijs woord, voor een kind van 5; maar onze kinderen zeiden echt wel op die leeftijd: Mama heeft een kindje in haar buik.

Juist precies, dat past bij een kind.

Onze kinderen zijn op die leeftijd ook heerlijk onbevangen geweest, zonder allerlei magische of occulte ballast, of sprookjes.

Een sprookje hoeft niet persé occult te zijn hoor.
In feite zijn de meeste sprookjes juist opvoedend, als iemand liegt en bedriegt, loopt het altijd slecht met hem af.

Ik vind jou hier ( en sommige andere ook wel) weer heel erg zwart wit in. In veel dorpjes in de bible belt heeft juist het bijgeloof enorme invloed gehad. (witte wieven, de ommelebommelestien, het afkloppen van iets en de vingers kruisen,) Ik zie het nog vaak gebeuren.

[Luther]

Wat een tandenfee is.... geen idee! Nog nooit van gehoord, dan voor het eerst via deze post.
Sprookjes lezen wij inderdaad niet voor. Er zijn genoeg christelijke kinderboeken.
Naar de Efteling gaan wij inderdaad niet. Ik meen dat een christen daar niet behoort te komen. Sterker: Ik denk dat wat al te gemakkelijk aan occulte zaken voorbij gaan.

Hier ga je wijselijk niet op in?

Voor een jong kind loopt fantasie en werkelijkheid nog door elkaar heen. Men spreekt dan van magisch denken. De periode van Magische denken zie je met name bij kinderen van 3 tot ongeveer 6 jaar. Alles is nog mogelijk, net als in sprookjes. Ze kunnen geen onderscheid tussen fantasie en werkelijkheid. Alleen wat ze zien is echt.
Het magisch denken van een kind stopt niet van de één op andere dag. Dit is een geleidelijk proces. Bij het ene kind gaat dit proces sneller en eenvoudiger dan bij het andere kind.

Het fenomeen ken ik uiteraard wel, maar ik pas ervoor om dit 'magisch denken' te noemen. Een kind van die leeftijd heeft inderdaad ook een sterke fantasiewereld.

Spreek je kind niet tegen, dat schept verwarring, maar ga er ook niet diep op in want dat maakt dat het kind er verder in door gaat en het een item wordt. Doe luchtig, humor helpt, dus maak er nu en dan een grapje over en wissel dan argeloos van onderwerp. Wordt het toch een item (monsters in de tuin…) ga dan eens mee in het spel en draai het positief. (Ach, dit is juist een heel vriendelijk monster dat zo graag eens geknuffeld wil worden
bron: dokterdokter.

Vind je het erg als we het op onze eigen manier doen? Dokterdokter is nu niet bepaald een christelijke bron.

In feite zijn de meeste sprookjes juist opvoedend, als iemand liegt en bedriegt, loopt het altijd slecht met hem af.

Daar hebben wij geen sprookjes voor nodig; ik meen dat dat in de kinderbijbel en in vele verantwoorde, christelijke kinderboeken ook aan de orde komt. Het mooie is, dat ze dan ook al jong in aanraking komen met een aspect dat in sprookjes niet in beeld is: genade!

Ik vind jou hier ( en sommige andere ook wel) weer heel erg zwart wit in. In veel dorpjes in de bible belt heeft juist het bijgeloof enorme invloed gehad. (witte wieven, de ommelebommelestien, het afkloppen van iets en de vingers kruisen,) Ik zie het nog vaak gebeuren.

Dat heeft niets met zwart-wit te maken (hoewel ik denk dat de zwarte wereld erg onderschat wordt), maar meer met hoe wij onze kinderen willen opvoeden. Dat hele kleine poosje dat je ze bij je hebt en je hen iets kunt bijbrengen duurt toch al zo kort. Zou de moeder van Mozes die 6 eerste jaren hem hebben volgestopt met sprookjes? Ik denk het niet. Hoe zou hij anders staande hebben kunnen blijven aan het heidense hof, waar hij met die werd genoegzaam in aanraking kwam. Laten we onze kinderen toch zo lang mogelijk weghouden bij de wereld en veel en liefdevol spreken over Wie de Heere is, over Zijn Woord. Aanbevelenswaardig is op dat punt: 'De plichten der ouders' van Jac. Koelman. Ik kan me niet herinneren dat daar een oproep in stond om de kinderen sprookjes voor te houden, of naar de Efteling te gaan.
Sorry, dan maar zwart-wit.

[Mara]

Hier ga je wijselijk niet op in?

Ik mijd de laatste jaren de Efteling, maar niet uit principiële redenen. We zijn er ooit een keer geweest toen de kinderen klein waren.
Net als in sprookjeswonderland en ergens in het noorden van Groningen geloof ik (naam even kwijt) ook een soort miniatuur 11teling.

Het fenomeen ken ik uiteraard wel, maar ik pas ervoor om dit 'magisch denken' te noemen. Een kind van die leeftijd heeft inderdaad ook een sterke fantasiewereld.

Okay, dan noem jij het anders dan de deskundigen.
Maar het gaat erom dat een kind 3 jaar echt denkt dat ie door de afvoer van het bad gespoeld kan worden.
Mijn kinderen hadden het niet allemaal even intensief en lang.

Dat heeft niets met zwart-wit te maken (hoewel ik denk dat de zwarte wereld erg onderschat wordt), maar meer met hoe wij onze kinderen willen opvoeden. Dat hele kleine poosje dat je ze bij je hebt en je hen iets kunt bijbrengen duurt toch al zo kort. Zou de moeder van Mozes die 6 eerste jaren hem hebben volgestopt met sprookjes? Ik denk het niet. Hoe zou hij anders staande hebben kunnen blijven aan het heidense hof, waar hij met die werd genoegzaam in aanraking kwam. Laten we onze kinderen toch zo lang mogelijk weghouden bij de wereld en veel en liefdevol spreken over Wie de Heere is, over Zijn Woord. Aanbevelenswaardig is op dat punt: 'De plichten der ouders' van Jac. Koelman. Ik kan me niet herinneren dat daar een oproep in stond om de kinderen sprookjes voor te houden, of naar de Efteling te gaan.
Sorry, dan maar zwart-wit.

Het gaat niet over volstoppen. Maar m.i. kun je hen er ook niet van weghouden, omdat ze er toch mee in aanraking komen.
Mijn reformatorische achternichtje ging naar een feestje van een meisje uit haar klas en daar werd een DVD van F rozen bekeken.
Mensen zonder tv, die wezen ze af! Ik vraag me af of ze wel wisten waar ze deze kinderen mee in aanraking brachten?
De kinderen waar onze kinderen mee speelden op straat en schoolplein, geloofden soms in andere dingen.
Die legden hun tandje onder het kussen, of waren bang voor onze zwarte kat.
Dat is een gegeven Luther, dat praten jij en ik er niet uit!

Overigens kwamen we er vanmorgen achter (vanwege een filmpje gemaakt met een drone) dat verkeerspark Assen ook niet meer bestaat.
Dat vonden wij een heel leuk uitje vroeger.

[Luther]

Ik mijd de laatste jaren de Efteling, maar niet uit principiële redenen. We zijn er ooit een keer geweest toen de kinderen klein waren. Net als in sprookjeswonderland en ergens in het noorden van Groningen geloof ik (naam even kwijt) ook een soort miniatuur 11teling.

Het lijkt me dat we dit soort dingen moeten mijden als christen.

Maar het gaat erom dat een kind 3 jaar echt denkt dat ie door de afvoer van het bad gespoeld kan worden.
Mijn kinderen hadden het niet allemaal even intensief en lang.

Dit voorbeeld herken ik niet, maar in zo'n geval zouden wij ook keurig uitleggen dat dat onmogelijk is.

Het gaat niet over volstoppen. Maar m.i. kun je hen er ook niet van weghouden, omdat ze er toch mee in aanraking komen.

Ik herken het niet, eerlijk gezegd. Ja, wel uit reclame-uitingen of bepaalde passages uit niet-christelijke schoolboeken. Dan benoemen we dat ook als zodanig: occult.

Mijn reformatorische achternichtje ging naar een feestje van een meisje uit haar klas en daar werd een DVD van F rozen bekeken. Mensen zonder tv, die wezen ze af! Ik vraag me af of ze wel wisten waar ze deze kinderen mee in aanraking brachten?

Ik zal wel blond zijn, en ik hoor in de praktijk toch erg veel. Maar een DVD van F Rozen ??? Ik heb geen idee waar je het over hebt.

De kinderen waar onze kinderen mee speelden op straat en schoolplein, geloofden soms in andere dingen.
Die legden hun tandje onder het kussen, of waren bang voor onze zwarte kat.
Dat is een gegeven Luther, dat praten jij en ik er niet uit!

Nee, ik hoef dit er niet uit te praten, want de onkerkelijke en kerkelijk kinderen waar mijn kinderen mee spelen hebben het niet over zwarte katten en tandjes onder hun kussen.

Overigens heb ik nog immer geen idee wat de tandenfee is, waarvan jij veronderstelde dat elke RF'er zijn kinderen mee opvoedt. (Ik vraag me overigens af of dat klopt, maar dat terzijde.)

[Mara]

Overigens heb ik nog immer geen idee wat de tandenfee is, waarvan jij veronderstelde dat elke RF'er zijn kinderen mee opvoedt. (Ik vraag me overigens af of dat klopt, maar dat terzijde.)

Waar haal je dat nu weer uit?
Dat heb ik helemaal niet gezegd.
Volgens wiki: De tandenfee is een figuur uit Europese en Amerikaanse folklore. Volgens de verhalen is ze een fee die wanneer kinderen een tand verliezen en deze onder hun kussen leggen, de tand ’s nachts omruilt voor een muntje. Het verhaal wordt vooral door ouders verteld aan kinderen die in de fase zijn dat hun melkgebit wisselt.

De exacte oorsprong van het verhaal over de tandenfee is niet bekend, maar is mogelijk terug te voeren naar enkele rituelen die in vroegere tijden werden uitgevoerd rondom het wisselen van melktanden. Zo werden in Europa melktanden begraven.
Nogmaals, ik heb mijn kinderen niet opgevoed met de tandenfee!!

Ik zal wel blond zijn, en ik hoor in de praktijk toch erg veel. Maar een DVD van F Rozen ??? Ik heb geen idee waar je het over hebt.

Je moet de ruimte even opvullen, ik heb het zo geplaatst om te voorkomen dat het gegoogled wordt en je dan hier terecht komt.
Het is een Disney verhaal. Kitsch denk ik, heel hip in bepaalde kinderkringen. De speelgoedwinkels staan vol met allerlei merchandise.
Ik probeer je te laten zien hoe gevaarlijk het kan zijn om in een ei te wonen.

Nee, ik hoef dit er niet uit te praten, want de onkerkelijke en kerkelijk kinderen waar mijn kinderen mee spelen hebben het niet over zwarte katten en tandjes onder hun kussen.

Jij zit er de hele tijd bij, begrijp ik?
Ik hoor nu nog wel eens dingen die ik toen niet gehoord heb.

[merel]

Luther, ik vind het altijd heel bewonderenswaardig hoe jij jouw kinderen de liefde voor God en de noodzaak tot bekering wilt bijbrengen en hierdoor bepaalde keuzes maakt. Toch vraag ik mij af of jij jouw kinderen hierdoor niet te veel afzondert van de maatschappij? Hoe moeten zij zich gaan standhouden als zij door die afzondering niet weerbaar worden? Jij werkt zelf in een reformatorische omgeving, in dat opzicht is het heel veilig. Ik ken bij mij op kantoor maar 1 iemand ( van 350 man) die kerkelijk is en deze is er op mijn introductie komen werken, midden in de wereld. De kans dat mijn/jouw kinderen in een totaal seculiere maatschappij komen te werken is enorm. Zijn zij dan wel gewapend?

[Luther]

Overigens heb ik nog immer geen idee wat de tandenfee is, waarvan jij veronderstelde dat elke RF'er zijn kinderen mee opvoedt. (Ik vraag me overigens af of dat klopt, maar dat terzijde.)

Waar haal je dat nu weer uit?
Dat heb ik helemaal niet gezegd.

Heel eenvoudig. Je schreef in mijn richting aan het begin van dit draadje:

Dus de tandenfee, sprookjes, dagje efteling, kindje komt uit de boerenkool, allemaal verbannen uit jouw huis?

In het geheel van de discussie had dat de betekenis van: Sjonge, doe jij daar niet aan??

Volgens wiki: De tandenfee is een figuur uit Europese en Amerikaanse folklore. Volgens de verhalen is ze een fee die wanneer kinderen een tand verliezen en deze onder hun kussen leggen, de tand ’s nachts omruilt voor een muntje. Het verhaal wordt vooral door ouders verteld aan kinderen die in de fase zijn dat hun melkgebit wisselt.
De exacte oorsprong van het verhaal over de tandenfee is niet bekend, maar is mogelijk terug te voeren naar enkele rituelen die in vroegere tijden werden uitgevoerd rondom het wisselen van melktanden. Zo werden in Europa melktanden begraven.
Nogmaals, ik heb mijn kinderen niet opgevoed met de tandenfee!!

OK, dank. Nee, ik had dit tot vandaag nog nooit gehoord. Ook niet uit mijn eigen opvoeding meegekregen, idem bij mijn vrouw. Net even aan onze kids gevraagd: Weleens van de tandenfee gehoord, zwarte katten of tandjes onder je kussen? Nee, hadden ze nog nooit gehoord.

Ik zal wel blond zijn, en ik hoor in de praktijk toch erg veel. Maar een DVD van F Rozen ??? Ik heb geen idee waar je het over hebt.

Je moet de ruimte even opvullen, ik heb het zo geplaatst om te voorkomen dat het gegoogled wordt en je dan hier terecht komt. Het is een Disney verhaal. Kitsch denk ik, heel hip in bepaalde kinderkringen. De speelgoedwinkels staan vol met allerlei merchandise.

Ah, ik heb even gegoogled. Nee, dat soort speelgoed hebben we hier thuis niet. En DVD's proberen we hier zoveel mogelijk te weren, in elk geval dit soort fantasieverhalen met magie. Ik lees op de site van Intertoys: "Disney's Frozen vertelt het verhaal van de dappere optimist Anna. Zij gaat samen met de ruige bergman Kristoff en zijn trouwe rendier Sven op een epische reis. Anna is op zoek naar haar zus Elsa, die met haar ijzige krachten het gehele koninkrijk Arendelle in een eeuwige winter heeft gevangen. Anna en Kristoff krijgen gezelschap van een komische sneeuwpop genaamd Olaf en trotseren extreme winterse omstandigheden. Ze ontmoeten mystieke trollen en er staan magische verrassingen op hen te wachten als ze de koude strijd aangaan in een race tegen de klok, om zo het koninkrijk te redden van de ondergang."
Ik heb weer genoeg gelezen om dat ook maar buiten ons huis te laten.

Ik probeer je te laten zien hoe gevaarlijk het kan zijn om in een ei te wonen.

Ik laat de denigrerende toon van deze opmerking verder voor wat het is. Ik leef niet in een ei, volg de media (te) goed, krijg via mijn werk heel vel me van wat er speelt, via de kids ook. Maar sommige desinteresses hebben mijn kids kennelijk van mij overgeërfd. Laten dat nu net alle dingen zijn die in de echte wereld niet kunnen gebeuren.

Nee, ik hoef dit er niet uit te praten, want de onkerkelijke en kerkelijk kinderen waar mijn kinderen mee spelen hebben het niet over zwarte katten en tandjes onder hun kussen.

Jij zit er de hele tijd bij, begrijp ik? Ik hoor nu nog wel eens dingen die ik toen niet gehoord heb.

Nee, ik hoor niet alles. (Wat valt er te lachen?) Maar we krijgen wel erg veel mee van wat er op school en op straat besproken wordt.

[Pimpelmees]

Ik probeer je te laten zien hoe gevaarlijk het kan zijn om in een ei te wonen.

Dank voor de waarschuwing! Deze had ik nog niet gehoord. (Misschien een gebrek aan sprookjes van mijn kant.)