Nieuwe Liedboek (uit: Wat doen we vandaag ?)

[Johann Gottfried Walther]

Het is een verdachte liederenbundel, voor elk wat wils, is niet goed, het gaat erom dat het Bijbels is.
Niet wat men graag wil zingen, maar wat de toets van Gods woord kan doorstaan.

En er zijn er nog al die kritiek hebben op de Psalmen van 1773, nou die staan dichterbij Gods woord, dan al die moderne liederen.
Er zullen vast wel een paar goede oude gezangen bij zitten, maar het lijkt er iets van te hebben er zit van alles in dus dan kan ook iedereen zich erin vinden, van enigszins rechtzinnig tot vrijzinnig.

Je kunt niet van "al die" moderne liederen zeggen dat die niet dichtbij Gods Woord staan. Net zomin als je kunt stellen dat oude gezangen dat wel doen, stomweg omdat ze oud zijn. Oud of nieuw, ouderwets of modern zijn geen criteria in dat opzicht.

Dat bedoel ik ook niet, maar je ziet dat men zegt, die Psalmen uit 1773 die berijming deugt niet, maar vervolgens allerlei liederen wil zingen die nog verder van Gods woord afstaan. Maar goed in gemeenten waar ze dit liedboek gaan zingen zongen ze niet eens meet 1773, daar zongen ze waarschijnlijk al die berijming van 1968 uit het oude liedboek.
Ik hou het maar op de Psalmen die staan in Gods woord. De lofzangen van Israel bevindelijke liederen.

Je bedoelt het misschien niet, maar wat je zegt komt daar aardig in de buurt .

De kritiek op '1773' is trouwens tweeledig: het taalgebruik is ouderwets en er zijn berijmingen opgenomen die nogal wat dichterlijke vrijheden bevatten. Beide zijn argumenten om naar een andere psalmberijming over te gaan, ook of juist als je graag de bevindelijke liederen uit de bundel van Israel wilt zingen. Maar dat is een andere discussie, met z'n eigen gevoeligheden (als iets maar oud genoeg is, is het kennelijk boven alle twijfel verheven?).

.

Iets is ook niet fout omdat het oud is! Vele gezangen en liederen zijn nog veel vrijer.
Het feit is dat ik nog weinig Bijbelse moderne gezangen ben tegengekomen.

Vaak zijn ze of eenzijdig of staat de mens centraal. De trend van veel moderne liederen blijft, het zingt fijn (vind men, hoe slecht het muzikaal gezien ook is) en het moet niet te zwaar zijn.
Vooral niet over zondekennis en hoe Gods Woord ons ook aanklaagt. Maar een luchtige lofzang.

Zo heb die mensen die o zo van herhaling houden, maar Psalm 136 vinden ze maar niets.

[sirdanilot]

Het krantenartikel in kwestie is wat te groot (twee volledige pagina's) om in te scannen met onze scanner, ik denk dat ik het beter eens op de universiteit doe. Ach ja, sommige anderen hebben het blijkbaar in ieder geval ook gelezen.

Ik zie niet in wat er mis is met het enkel zingen van een deel uit de bundel. Als kerkenraad kun je toch zelf besluiten wat er wél, en wat er níet gezongen wordt? Er zijn zelfs kerken die hun eigen bundel samenstellen uit verschillende oorspronkelijke bundels (bijvoorbeeld alle psalmen, enkele gezangen uit het liedboek + "op toonhoogte" + elb etc.). Daar lijkt me niets mis mee.

Over de psalmen in de Oude Berijming: eerlijk gezegd vind ik de Nieuwe Berijming nauwelijks beter verstaanbaar dan de oude berijming, bovendien is de oude berijming vaak mooier, al is dat laatste natuurlijk subjectief. Ik ken verschillende mensen die helemaal niet uit een rechts reformatorisch milieu komen (lichtere CGK bijvoorbeeld), die de oude berijming toch mooier vinden dan de nieuwe berijming. Het enige voordeel van 'nieuw' is dat deze beter ritmisch gezongen wordt, terwijl de accenten bij ritmisch zingen van de oude berijming wat vreemd liggen.

Het verwijt dat de oude berijming moeilijk te rijmen is met hedendaags taalgebruik, daar ben ik het mee eens. Ik zou daarom eerder pleiten voor een volledig nieuwe psalmberijming (met HSV-achtig taalgebruik) en de berijming uit de jaren 50/60 laten voor wat ze is.