De kerk van rechts reformatorisch Nederland is failliet.

[Simon]

Als men in een woonomgeving woont waar een sterk sociale controle is, zal men niet zo spoedig van kerk veranderen

Dat zou een reden kunnen zijn, maar een belangrijke is ook dat je de gemeente al ziet krimpen, dus wil je er als gezin met meerdere kinderen niet zomaar uit
weggaan. Je weet wat de consequenties zijn.

Zou dat ook de reden zijn dat zoveel roomsen zich maar niet uitschrijven, vanuit ''kijkcijfer-oogpunt'' bezien, zeg maar.

[Mara]

Als men in een woonomgeving woont waar een sterk sociale controle is, zal men niet zo spoedig van kerk veranderen

Dat zou een reden kunnen zijn, maar een belangrijke is ook dat je de gemeente al ziet krimpen, dus wil je er als gezin met meerdere kinderen niet zomaar uit
weggaan. Je weet wat de consequenties zijn.

Zou dat ook de reden zijn dat zoveel roomsen zich maar niet uitschrijven, vanuit ''kijkcijfer-oogpunt'' bezien, zeg maar.

[Simon]

Als men in een woonomgeving woont waar een sterk sociale controle is, zal men niet zo spoedig van kerk veranderen

Dat zou een reden kunnen zijn, maar een belangrijke is ook dat je de gemeente al ziet krimpen, dus wil je er als gezin met meerdere kinderen niet zomaar uit
weggaan. Je weet wat de consequenties zijn.

Zou dat ook de reden zijn dat zoveel roomsen zich maar niet uitschrijven, vanuit ''kijkcijfer-oogpunt'' bezien, zeg maar.

Ja, wat heeft een dergelijke reden nu nog met waar geloof en gemeenschapszin te maken, niet veel toch?

[Fjodor]

Als we het hebben over de kerk en over kerkverlating dan is het misschien goed om te bedenken hoe onze belijdenisgeschriften daarover spreken.

NGB Artikel 29. Van het onderscheid en de merktekenen der ware en valse kerk.

Wij geloven dat men wel naarstiglijk en met goede voorzichtigheid, uit den Woorde Gods, behoort te onderscheiden welke de ware Kerk zij; aangezien alle sekten die heden ten dage in de wereld zijn, zich met den naam der Kerk bedekken. Wij spreken hier niet van het gezelschap der hypocrieten, welke in de Kerk onder de goeden vermengd zijn, en intussen van de Kerk niet zijn, hoewel zij naar het lichaam in haar zijn; maar wij zeggen dat men het lichaam en de gemeenschap der ware Kerk onderscheiden zal van alle sekten welke zeggen dat zij de Kerk zijn. De merktekenen, om de ware Kerk te kennen, zijn deze: zo de Kerk de reine predikatie des Evangelies oefent; indien zij gebruikt de reine bediening der sacramenten, gelijk ze Christus ingesteld heeft; zo de kerkelijke tucht gebruikt wordt, om de zonden te straffen. Kortelijk, zo men zich aanstelt naar het zuivere Woord Gods, verwerpende alle dingen die daartegen zijn, houdende Jezus Christus voor het enige Hoofd. Hierdoor kan men zekerlijk de ware Kerk kennen, en het komt niemand toe zich daarvan te scheiden. En aangaande degenen die van de Kerk zijn, die kan men kennen uit de merktekenen der Christenen; te weten, uit het geloof, en wanneer zij, aangenomen hebbende den enigen Zaligmaker Jezus Christus, de zonde vlieden en de gerechtigheid najagen, den waren God en hun naaste liefhebben, niet afwijken noch ter rechter- noch ter linkerhand, en hun vlees kruisigen met zijn werken. Alzo nochtans niet, alsof er nog geen grote zwakheid in hen zij; maar zij strijden daartegen door den Geest al de dagen huns levens, nemende gestadiglijk hun toevlucht tot het bloed, den dood, het lijden en de gehoorzaamheid van den Heere Jezus, in Denwelken zij vergeving hunner zonden hebben, door het geloof in Hem. Aangaande de valse kerk, die schrijft zich en haar ordinantiën meer macht en autoriteit toe dan den Woorde Gods, en wil zich aan het juk van Christus niet onderwerpen; zij bedient de sacramenten niet gelijk Christus in Zijn Woord verordend heeft, maar zij doet daar af en toe, gelijk als het haar goeddunkt; zij grondt zich meer op de mensen dan op Christus; zij vervolgt degenen die heiliglijk leven naar het Woord Gods, en die haar bestraffen over haar gebreken, gierigheid en afgoderijen. Deze twee kerken zijn lichtelijk te kennen, en van elkander te onderscheiden.

Als dit klopt, dan vraag ik me af welke mensen nu nog deze mening zijn toegedaan. En dan ben ik ook wel meteen benieuwd naar wat nu eigenlijk in onze tijd de ware kerk is (dat wil dus zeggen: concreet). Want zoals ik dit artikel lees zegt het dat het onderscheid gemakkelijk te maken is.

[alias]

Als we het hebben over de kerk en over kerkverlating dan is het misschien goed om te bedenken hoe onze belijdenisgeschriften daarover spreken.

NGB Artikel 29. Van het onderscheid en de merktekenen der ware en valse kerk.

Wij geloven dat men wel naarstiglijk en met goede voorzichtigheid, uit den Woorde Gods, behoort te onderscheiden welke de ware Kerk zij; aangezien alle sekten die heden ten dage in de wereld zijn, zich met den naam der Kerk bedekken. Wij spreken hier niet van het gezelschap der hypocrieten, welke in de Kerk onder de goeden vermengd zijn, en intussen van de Kerk niet zijn, hoewel zij naar het lichaam in haar zijn; maar wij zeggen dat men het lichaam en de gemeenschap der ware Kerk onderscheiden zal van alle sekten welke zeggen dat zij de Kerk zijn. De merktekenen, om de ware Kerk te kennen, zijn deze: zo de Kerk de reine predikatie des Evangelies oefent; indien zij gebruikt de reine bediening der sacramenten, gelijk ze Christus ingesteld heeft; zo de kerkelijke tucht gebruikt wordt, om de zonden te straffen. Kortelijk, zo men zich aanstelt naar het zuivere Woord Gods, verwerpende alle dingen die daartegen zijn, houdende Jezus Christus voor het enige Hoofd. Hierdoor kan men zekerlijk de ware Kerk kennen, en het komt niemand toe zich daarvan te scheiden. En aangaande degenen die van de Kerk zijn, die kan men kennen uit de merktekenen der Christenen; te weten, uit het geloof, en wanneer zij, aangenomen hebbende den enigen Zaligmaker Jezus Christus, de zonde vlieden en de gerechtigheid najagen, den waren God en hun naaste liefhebben, niet afwijken noch ter rechter- noch ter linkerhand, en hun vlees kruisigen met zijn werken. Alzo nochtans niet, alsof er nog geen grote zwakheid in hen zij; maar zij strijden daartegen door den Geest al de dagen huns levens, nemende gestadiglijk hun toevlucht tot het bloed, den dood, het lijden en de gehoorzaamheid van den Heere Jezus, in Denwelken zij vergeving hunner zonden hebben, door het geloof in Hem. Aangaande de valse kerk, die schrijft zich en haar ordinantiën meer macht en autoriteit toe dan den Woorde Gods, en wil zich aan het juk van Christus niet onderwerpen; zij bedient de sacramenten niet gelijk Christus in Zijn Woord verordend heeft, maar zij doet daar af en toe, gelijk als het haar goeddunkt; zij grondt zich meer op de mensen dan op Christus; zij vervolgt degenen die heiliglijk leven naar het Woord Gods, en die haar bestraffen over haar gebreken, gierigheid en afgoderijen. Deze twee kerken zijn lichtelijk te kennen, en van elkander te onderscheiden.

Als dit klopt, dan vraag ik me af welke mensen nu nog deze mening zijn toegedaan. En dan ben ik ook wel meteen benieuwd naar wat nu eigenlijk in onze tijd de ware kerk is (dat wil dus zeggen: concreet). Want zoals ik dit artikel lees zegt het dat het onderscheid gemakkelijk te maken is.

Zou er dan heel concreet alleen nog maar een valse kerk zijn?

[Fjodor]

Als we het hebben over de kerk en over kerkverlating dan is het misschien goed om te bedenken hoe onze belijdenisgeschriften daarover spreken.

NGB Artikel 29. Van het onderscheid en de merktekenen der ware en valse kerk.

Wij geloven dat men wel naarstiglijk en met goede voorzichtigheid, uit den Woorde Gods, behoort te onderscheiden welke de ware Kerk zij; aangezien alle sekten die heden ten dage in de wereld zijn, zich met den naam der Kerk bedekken. Wij spreken hier niet van het gezelschap der hypocrieten, welke in de Kerk onder de goeden vermengd zijn, en intussen van de Kerk niet zijn, hoewel zij naar het lichaam in haar zijn; maar wij zeggen dat men het lichaam en de gemeenschap der ware Kerk onderscheiden zal van alle sekten welke zeggen dat zij de Kerk zijn. De merktekenen, om de ware Kerk te kennen, zijn deze: zo de Kerk de reine predikatie des Evangelies oefent; indien zij gebruikt de reine bediening der sacramenten, gelijk ze Christus ingesteld heeft; zo de kerkelijke tucht gebruikt wordt, om de zonden te straffen. Kortelijk, zo men zich aanstelt naar het zuivere Woord Gods, verwerpende alle dingen die daartegen zijn, houdende Jezus Christus voor het enige Hoofd. Hierdoor kan men zekerlijk de ware Kerk kennen, en het komt niemand toe zich daarvan te scheiden. En aangaande degenen die van de Kerk zijn, die kan men kennen uit de merktekenen der Christenen; te weten, uit het geloof, en wanneer zij, aangenomen hebbende den enigen Zaligmaker Jezus Christus, de zonde vlieden en de gerechtigheid najagen, den waren God en hun naaste liefhebben, niet afwijken noch ter rechter- noch ter linkerhand, en hun vlees kruisigen met zijn werken. Alzo nochtans niet, alsof er nog geen grote zwakheid in hen zij; maar zij strijden daartegen door den Geest al de dagen huns levens, nemende gestadiglijk hun toevlucht tot het bloed, den dood, het lijden en de gehoorzaamheid van den Heere Jezus, in Denwelken zij vergeving hunner zonden hebben, door het geloof in Hem. Aangaande de valse kerk, die schrijft zich en haar ordinantiën meer macht en autoriteit toe dan den Woorde Gods, en wil zich aan het juk van Christus niet onderwerpen; zij bedient de sacramenten niet gelijk Christus in Zijn Woord verordend heeft, maar zij doet daar af en toe, gelijk als het haar goeddunkt; zij grondt zich meer op de mensen dan op Christus; zij vervolgt degenen die heiliglijk leven naar het Woord Gods, en die haar bestraffen over haar gebreken, gierigheid en afgoderijen. Deze twee kerken zijn lichtelijk te kennen, en van elkander te onderscheiden.

Als dit klopt, dan vraag ik me af welke mensen nu nog deze mening zijn toegedaan. En dan ben ik ook wel meteen benieuwd naar wat nu eigenlijk in onze tijd de ware kerk is (dat wil dus zeggen: concreet). Want zoals ik dit artikel lees zegt het dat het onderscheid gemakkelijk te maken is.

Zou er dan heel concreet alleen nog maar een valse kerk zijn?

Tja, die consequentie zou je kunnen trekken..

[alias]

Als we het hebben over de kerk en over kerkverlating dan is het misschien goed om te bedenken hoe onze belijdenisgeschriften daarover spreken.

NGB Artikel 29. Van het onderscheid en de merktekenen der ware en valse kerk.

Wij geloven dat men wel naarstiglijk en met goede voorzichtigheid, uit den Woorde Gods, behoort te onderscheiden welke de ware Kerk zij; aangezien alle sekten die heden ten dage in de wereld zijn, zich met den naam der Kerk bedekken. Wij spreken hier niet van het gezelschap der hypocrieten, welke in de Kerk onder de goeden vermengd zijn, en intussen van de Kerk niet zijn, hoewel zij naar het lichaam in haar zijn; maar wij zeggen dat men het lichaam en de gemeenschap der ware Kerk onderscheiden zal van alle sekten welke zeggen dat zij de Kerk zijn. De merktekenen, om de ware Kerk te kennen, zijn deze: zo de Kerk de reine predikatie des Evangelies oefent; indien zij gebruikt de reine bediening der sacramenten, gelijk ze Christus ingesteld heeft; zo de kerkelijke tucht gebruikt wordt, om de zonden te straffen. Kortelijk, zo men zich aanstelt naar het zuivere Woord Gods, verwerpende alle dingen die daartegen zijn, houdende Jezus Christus voor het enige Hoofd. Hierdoor kan men zekerlijk de ware Kerk kennen, en het komt niemand toe zich daarvan te scheiden. En aangaande degenen die van de Kerk zijn, die kan men kennen uit de merktekenen der Christenen; te weten, uit het geloof, en wanneer zij, aangenomen hebbende den enigen Zaligmaker Jezus Christus, de zonde vlieden en de gerechtigheid najagen, den waren God en hun naaste liefhebben, niet afwijken noch ter rechter- noch ter linkerhand, en hun vlees kruisigen met zijn werken. Alzo nochtans niet, alsof er nog geen grote zwakheid in hen zij; maar zij strijden daartegen door den Geest al de dagen huns levens, nemende gestadiglijk hun toevlucht tot het bloed, den dood, het lijden en de gehoorzaamheid van den Heere Jezus, in Denwelken zij vergeving hunner zonden hebben, door het geloof in Hem. Aangaande de valse kerk, die schrijft zich en haar ordinantiën meer macht en autoriteit toe dan den Woorde Gods, en wil zich aan het juk van Christus niet onderwerpen; zij bedient de sacramenten niet gelijk Christus in Zijn Woord verordend heeft, maar zij doet daar af en toe, gelijk als het haar goeddunkt; zij grondt zich meer op de mensen dan op Christus; zij vervolgt degenen die heiliglijk leven naar het Woord Gods, en die haar bestraffen over haar gebreken, gierigheid en afgoderijen. Deze twee kerken zijn lichtelijk te kennen, en van elkander te onderscheiden.

Als dit klopt, dan vraag ik me af welke mensen nu nog deze mening zijn toegedaan. En dan ben ik ook wel meteen benieuwd naar wat nu eigenlijk in onze tijd de ware kerk is (dat wil dus zeggen: concreet). Want zoals ik dit artikel lees zegt het dat het onderscheid gemakkelijk te maken is.

Zou er dan heel concreet alleen nog maar een valse kerk zijn?

Tja, die consequentie zou je kunnen trekken..

Hoe nu verder?

[-DIA-]

Hoe nu verder?

We zouden menslijk gesproken, alles in het werk moeten stellen om terug te
keren naar de oude paden denk ik. De belijdenis is goed, er is ook een duidelijk
onderscheid.
Let er in de eerste plaats maar eens op of de tucht nog goed functioneert.
Zo zijn al de punten goed na te gaan, voor degene die een beetje met
de Gereformeerde kerkgeschiedenis op de hoogte is, en de toestand van
nu wat kan overzien.

[Bert Mulder]

Hoe nu verder?

We zouden menslijk gesproken, alles in het werk moeten stellen om terug te
keren naar de oude paden denk ik. De belijdenis is goed, er is ook een duidelijk
onderscheid.
Let er in de eerste plaats maar eens op of de tucht nog goed functioneert.
Zo zijn al de punten goed na te gaan, voor degene die een beetje met
de Gereformeerde kerkgeschiedenis op de hoogte is, en de toestand van
nu wat kan overzien.

Nee, niet naar de oude paden terug, maar boetvaardig naar God terug.... De schuld ligt bij ons, in de eerste plaats, niet bij de naaste. Begint met jezelf.

[alias]

Hoe nu verder?

We zouden menslijk gesproken, alles in het werk moeten stellen om terug te
keren naar de oude paden denk ik. De belijdenis is goed, er is ook een duidelijk
onderscheid.
Let er in de eerste plaats maar eens op of de tucht nog goed functioneert.
Zo zijn al de punten goed na te gaan, voor degene die een beetje met
de Gereformeerde kerkgeschiedenis op de hoogte is, en de toestand van
nu wat kan overzien.

Nee, niet naar de oude paden terug, maar boetvaardig naar God terug.... De schuld ligt bij ons, in de eerste plaats, niet bij de naaste. Begint met jezelf.

Jeremia 6:16; Zo zegt de HEERE: Staat op de wegen en ziet toe, en vraagt naar de oude paden, waar toch de goede weg zij, en wandelt daarin; zo zult gij rust vinden voor uw ziel. Maar zij zeggen: Wij zullen daarin niet wandelen.

[Bert Mulder]

Hoe nu verder?

We zouden menslijk gesproken, alles in het werk moeten stellen om terug te
keren naar de oude paden denk ik. De belijdenis is goed, er is ook een duidelijk
onderscheid.
Let er in de eerste plaats maar eens op of de tucht nog goed functioneert.
Zo zijn al de punten goed na te gaan, voor degene die een beetje met
de Gereformeerde kerkgeschiedenis op de hoogte is, en de toestand van
nu wat kan overzien.

Nee, niet naar de oude paden terug, maar boetvaardig naar God terug.... De schuld ligt bij ons, in de eerste plaats, niet bij de naaste. Begint met jezelf.

Jeremia 6:16; Zo zegt de HEERE: Staat op de wegen en ziet toe, en vraagt naar de oude paden, waar toch de goede weg zij, en wandelt daarin; zo zult gij rust vinden voor uw ziel. Maar zij zeggen: Wij zullen daarin niet wandelen.

Denk dat we met een boetvaardigheid zoals in de gebeden van Salomo en Daniel moeten beginnen. IK heb gezondigd...

[alias]

IK heb gezondigd...

Als dat in waarheid mag worden uitgesproken dan is er hoop en verwachting.

[-DIA-]

Hoe nu verder?

We zouden menslijk gesproken, alles in het werk moeten stellen om terug te
keren naar de oude paden denk ik. De belijdenis is goed, er is ook een duidelijk
onderscheid.
Let er in de eerste plaats maar eens op of de tucht nog goed functioneert.
Zo zijn al de punten goed na te gaan, voor degene die een beetje met
de Gereformeerde kerkgeschiedenis op de hoogte is, en de toestand van
nu wat kan overzien.

Nee, niet naar de oude paden terug, maar boetvaardig naar God terug.... De schuld ligt bij ons, in de eerste plaats, niet bij de naaste. Begint met jezelf.

Als we er toe verwaardigd mogen worden dan zal dat vanzelf ook het geval zijn.
De grootste schuld ligt bij ons. Wij zijn van het heilspoor afgegaan, ja, wij en
onze vaderen tevens.. enz.
Zie ook het gebed van Daniël, hoe hij zichzelf erbij insloot.

[dennis]

Juist vanmorgen vroeg las ik het gebed van Daniel. Het ontroert me steeds weer. Wij hebben gezondigd. En toch vraagt hij om Gods genade 'Niet onze gerechtigheden, maar om Uw barmhartigheid.'

En wat gebeurt er na dit gebed. Dan wordt Daniel verhoord. En hoe wordt hij genoemd: zeer gewenste man.
Gewenst bij God!

Als je door genade ook eens mag ervaren dat je zo'n gewenste man (of vrouw) bent. Wat ben je op zo'n moment zielsgelukkig.

[Mara]

Noach bleef alleen over, samen met zijn familie. Als je indenkt wat hij heeft moeten ondergaan aan spot en hoon van de omstanders.
Zouden wij ook zo standvastig doorgaan met timmeren en zagen, ook al blijven we alleen over?