huisman schreef:Tiberius schreef:huisman schreef:Tiberius schreef:Ik had het over de concrete zaken die Wilhelm beschrijft.
Nogmaals: jouw situatie, waar de prediking onbijbels werd, en dus niet meer aan de kenmerken zoals de NGB die noemt voldoet, is een andere. Daarin klopt het, wat je schrijft. Het lijkt me overigens niet goed om die steeds weer in de discussie naar voren te brengen.
@Tiberius Ik bedoelde niet mijn persoonlijke situatie.
@Vragensteller: Eénzijdige prediking is een onbijbelse prediking. Als je daar onder verkeerd heb je de plicht om voor je predikant te bidden, om met de predikant te spreken daarna met de kerkenraad. Als dat alles niet helpt heb je de plicht om te vertrekken. Preken is een zeer verantwoordelijk werk en ook dhet eerste kenmerk van de ware kerk
"De merktekenen, om de ware Kerk te kennen, zijn deze: zo de Kerk de reine predikatie des Evangelies oefent; "
Nee, dit is echt te kort door de bocht; zelf eenzijdig dus.
In de eerste plaats, omdat het in de praktijk veelal gaat om
vermeende eenzijdigheid.
In de tweede plaats, omdat de prediking soms eenzijdig
moet zijn in een bepaalde context. In de Bijbel lezen we die voorbeelden ook, bijvoorbeeld Jona (dat was pas eenzijdig, toch was het Gods boodschap), Paulus tegen de "uitzinnige Galaten".
Daarom ben ik het in dezen meer met Vragensteller eens.
Ik heb het niet over vermeende eenzijdigheid. Jij verwart eenzijdig preken met preken die soms concrete zonden en dwalingen in een gemeente aanwijzen. Paulus schreef echt geen eenzijdige brief aan de Galaten. (Dat was trouwens een brief en geen preek.
Paulus preekte zoals o.a. in Hand 17 staat.
2 En Paulus, gelijk hij gewoon was, ging tot hen in, en drie sabbatten lang handelde hij met hen uit de Schriften,
3 Dezelve openende, en voor ogen stellende , dat de Christus moest lijden en opstaan uit de doden, en dat deze Jezus is de Christus , Dien ik, zeide hij, ulieden verkondige
of
1 En ik, broeders, als ik tot u ben gekomen , ben niet gekomen met uitnemendheid van woorden, of van wijsheid, u verkondigende de getuigenis van God.
2 Want ik heb niet voorgenomen iets te weten onder u, dan Jezus Christus, en Dien gekruisigd.
3 En ik was bij ulieden in zwakheid, en in vreze, en in vele beving.
4 En mijn rede, en mijn prediking was niet in bewegelijke woorden der menselijke wijsheid, maar in betoning des geestes en der kracht;
En daar mag nee, moet elke kerkganger de prediking aan toetsen.
Het NGB-artikel van "de reine prediking des Evangelies" omvat 2 zaken. Niet alleen de kant van predikant, maar ook van leden:
En aangaande degenen die van de Kerk zijn, die kan men kennen uit de merktekenen der Christenen; te weten, uit het geloof, en wanneer zij, aangenomen hebbende den enigen Zaligmaker Jezus Christus, de zonde vlieden en de gerechtigheid najagen, den waren God en hun naaste liefhebben, niet afwijken noch ter rechter- noch ter linkerhand, en hun vlees kruisigen met zijn werken. Alzo nochtans niet, alsof er nog geen grote zwakheid in hen zij; maar zij strijden daartegen door den Geest al de dagen huns levens, nemende gestadiglijk hun toevlucht tot het bloed, den dood, het lijden en de gehoorzaamheid van den Heere Jezus, in Denwelken zij vergeving hunner zonden hebben, door het geloof in Hem.
Het beseffen daarvan zou ons (mij ook) wellicht tot meer ootmoed moeten stemmen.
Verder staat er natuurlijk in dat Jezus Christus verkondigd moet worden. Binnen ons kerkverband wordt soms eenzijdig gepreekt, maar altijd klinkt wel de Naam van Jezus Christus als enige Naam onder de hemel tot zaligheid. Dat is de meest fundamentele toetssteen uit art. 29.
Kortelijk, zo men zich aanstelt naar het zuivere Woord Gods, verwerpende alle dingen die daartegen zijn, houdende Jezus Christus voor het enige Hoofd. Hierdoor kan men zekerlijk de ware Kerk kennen, en het komt niemand toe zich daarvan te scheiden.
Bovendien werkt de prediking van de HC daartoe ook wel sturend.
