Ik heb ook wel eens gedacht dat het een gevoelskwestie was, maar dat is denk ik toch niet zo.

Als ik de brochure van ds. Den Boer en ds. Huigens doorlees (dat lijkt me verstandiger dan urenlang lezingen te gaan zitten beluisteren), dan constateer ik met hen, dat HeartCry af en toe behoorlijk van het gereformeerde spoor afwijkt. Het grote voorbeeld is inderdaad dat overwinningsleven, dat door HeartCry wordt voorgestaan. Ze roepen terecht op tegen lijdelijkheid; een oproep, die je ook elke zondag in de kerk hoort.
Maar daarbij vervallen ze in een totaal andere, onbijbelse eenzijdigheid, die van activisme en een vorm van overwinning (goed, niet triomfantelijk) die je in dit leven al kan bereiken.

Dat is juist het verwarrende van HeartCry: er klinken wel rechtzinnige geluiden, maar er wordt ook volop ruimte voor een dwaalleer gegeven. Wellicht is dat wel de logische spin-off als een instantie niet onder ambtelijk toezicht staat en toch activiteiten uit gaat oefenen, die bijbels gezien door de ambten uitgevoerd dienen te worden.

Erasmiaan schreef: Wat dat met het missen van gaven als leiderfiguur te maken heeft is me een raadsel, Democritus..

Misschien voor het vergelijk.
Ik kom in veel organisaties waar de oprichter, visionair en uitvinder van de onderneming/ product wel in de directie zit maar geen algemeen directeur is. Het is dan vaak meer iets van directeur R&D of verkoop etc. Deze mensen zijn vaak gedreven en vakidioten maar geen goede managers. Omdat ze het overzicht, takt en andere vaardigheden ontbreekt. Vaak is dan de algemeen directeur het gezicht naar buiten al is het alleen maar om brokken te voorkomen. Mooie ondernemingen gaan na de opstart- en pioneerfase nog al eens ten gronden omdat de oprichter niet de juiste mensen naast zich heeft gevonden.

Arjan Baan is een gedreven iemand maar de vraag is of hij de meest juiste persoon is om het gezicht naar buiten te zijn? Want daar zijn andere kwaliteiten voor nodig dan voor het opzetten en uitwerken van een visie. De noties die HCr ten berde brengt zijn m.i. relevant en leggen de vinger op de zere plek in onze gezindte maar of de wijze waarop het meest juist is waag ik te betwijfelen omdat daar heel veel risico's aan zitten. De ontwikkeling die je nu ziet is dat mensen in beide steeds harder beginnen te worden. De verwijdering wordt steeds groter. HCr zal zich miskend en ongehoord voelen en gaat straks misschien een koers varen waaar niet meer achter te staan is. Dan zal de ene kant zeggen: zie je nu wel en anderszijds gaat er iets waardevols verloren.

Erasmiaan schreef:En je denkt toch niet dat ik 8 lezingen van meer dan een uur ga luisteren? Ik word verschrikkelijk moe van al die kritiek op traditionele kerken en al die karikaturen van lijdelijk afwachten, gezelschapstheologie, etc. Nee dank u.

Dit zegt genoeg. We blijven liever zitten waar we zitten. Want het zou toch eens zijn dat je wereldje door elkaar geschud wordt.
Je wil wel uren verspijkeren om alles de grond in te boren en niet je er in verdiepen....jammer.

Erken je wel dat HCr mogelijk een boodschap heeft die relevant is?

Tiberius schreef:Ik heb ook wel eens gedacht dat het een gevoelskwestie was, maar dat is denk ik toch niet zo.

Als ik de brochure van ds. Den Boer en ds. Huigens doorlees (dat lijkt me verstandiger dan urenlang lezingen te gaan zitten beluisteren), dan constateer ik met hen, dat HeartCry af en toe behoorlijk van het gereformeerde spoor afwijkt. Het grote voorbeeld is inderdaad dat overwinningsleven, dat door HeartCry wordt voorgestaan. Ze roepen terecht op tegen lijdelijkheid; een oproep, die je ook elke zondag in de kerk hoort.
Maar daarbij vervallen ze in een totaal andere, onbijbelse eenzijdigheid, die van activisme en een vorm van overwinning (goed, niet triomfantelijk) die je in dit leven al kan bereiken.

Dat is juist het verwarrende van HeartCry: er klinken wel rechtzinnige geluiden, maar er wordt ook volop ruimte voor een dwaalleer gegeven. Wellicht is dat wel de logische spin-off als een instantie niet onder ambtelijk toezicht staat en toch activiteiten uit gaat oefenen, die bijbels gezien door de ambten uitgevoerd dienen te worden.

M.b.t ambtelijke daar is een punt....... maar wie durft het aan om naar HCr toe stappen en te zeggen: Julie hebben een relevante boodschap, stel je onder het opzicht van mijn/ons kerkeraad/verband en laten we kijken hoe we invulling aan zaken kunnen geven? Maar dat is denk ik een utopie.... is dan de andere oplossing HCr als niet relevant zien.

Maar in diezelfde brochure geven die predikanten aan dat HCr wel een punt heeft.... maar wat doen we daarmee. Het lijkt wel of we daarmee in onze maag zitten. Ze hebben maar hoe geven er invulling aan. We weten alleen één ding niet zoals HCr... maar bij de vraag hoe dan wel blijft het stil. Met allen constateren zijn we er niet.

Tiberius schreef:Ik heb ook wel eens gedacht dat het een gevoelskwestie was, maar dat is denk ik toch niet zo.

Als ik de brochure van ds. Den Boer en ds. Huigens doorlees (dat lijkt me verstandiger dan urenlang lezingen te gaan zitten beluisteren), dan constateer ik met hen, dat HeartCry af en toe behoorlijk van het gereformeerde spoor afwijkt. Het grote voorbeeld is inderdaad dat overwinningsleven, dat door HeartCry wordt voorgestaan. Ze roepen terecht op tegen lijdelijkheid; een oproep, die je ook elke zondag in de kerk hoort.
Maar daarbij vervallen ze in een totaal andere, onbijbelse eenzijdigheid, die van activisme en een vorm van overwinning (goed, niet triomfantelijk) die je in dit leven al kan bereiken.

Dat is juist het verwarrende van HeartCry: er klinken wel rechtzinnige geluiden, maar er wordt ook volop ruimte voor een dwaalleer gegeven. Wellicht is dat wel de logische spin-off als een instantie niet onder ambtelijk toezicht staat en toch activiteiten uit gaat oefenen, die bijbels gezien door de ambten uitgevoerd dienen te worden.

heb inderdaad ook wel eens gedacht dat het een gevoelskwestie was.
hoe kan ik dat uitleggen... ehm.. het verschil tussen hollywood en de de europese cinema [ik weet even geen christelijker voorbeeld].
zoiets voel ik; heartcry pakt het op een amerikaanse manier aan? best subjectief gedacht van mij waarschijnlijk.

Democritus schreef:

Tiberius schreef:Ik heb ook wel eens gedacht dat het een gevoelskwestie was, maar dat is denk ik toch niet zo.

Als ik de brochure van ds. Den Boer en ds. Huigens doorlees (dat lijkt me verstandiger dan urenlang lezingen te gaan zitten beluisteren), dan constateer ik met hen, dat HeartCry af en toe behoorlijk van het gereformeerde spoor afwijkt. Het grote voorbeeld is inderdaad dat overwinningsleven, dat door HeartCry wordt voorgestaan. Ze roepen terecht op tegen lijdelijkheid; een oproep, die je ook elke zondag in de kerk hoort.
Maar daarbij vervallen ze in een totaal andere, onbijbelse eenzijdigheid, die van activisme en een vorm van overwinning (goed, niet triomfantelijk) die je in dit leven al kan bereiken.

Dat is juist het verwarrende van HeartCry: er klinken wel rechtzinnige geluiden, maar er wordt ook volop ruimte voor een dwaalleer gegeven. Wellicht is dat wel de logische spin-off als een instantie niet onder ambtelijk toezicht staat en toch activiteiten uit gaat oefenen, die bijbels gezien door de ambten uitgevoerd dienen te worden.

M.b.t ambtelijke daar is een punt....... maar wie durft het aan om naar HCr toe stappen en te zeggen: Julie hebben een relevante boodschap, stel je onder het opzicht van mijn/ons kerkeraad/verband en laten we kijken hoe we invulling aan zaken kunnen geven? Maar dat is denk ik een utopie.... is dan de andere oplossing HCr als niet relevant zien.

Maar in diezelfde brochure geven die predikanten aan dat HCr wel een punt heeft.... maar wat doen we daarmee. Het lijkt wel of we daarmee in onze maag zitten. Ze hebben maar hoe geven er invulling aan. We weten alleen één ding niet zoals HCr... maar bij de vraag hoe dan wel blijft het stil. Met allen constateren zijn we er niet.

Dat HeartCry een punt heeft, zal ik niet ontkennen. Ik zeg ook steeds, dat er rechtzinnige zaken uitgesproken worden. Laat ik het zo zeggen: er zitten ook niet-rechtzinnige uitspraken tussen. Daar proberen ds. Den Boer en ds. Huigens de vinger bij te leggen. En ik met hen.

Overigens, zo als jij het beschrijft, werkt ambtelijk toezicht niet: een organisatie optuigen en dan onder toezicht van de ambten plakken. Het werkt namelijk precies andersom: de kerkenraad richt een organisatie op en installeert een dagelijks bestuur. Dit bestuur legt verantwoording af tegenover de kerkenraad.

Tiberius schreef:Ik heb ook wel eens gedacht dat het een gevoelskwestie was, maar dat is denk ik toch niet zo.

Als ik de brochure van ds. Den Boer en ds. Huigens doorlees (dat lijkt me verstandiger dan urenlang lezingen te gaan zitten beluisteren), dan constateer ik met hen, dat HeartCry af en toe behoorlijk van het gereformeerde spoor afwijkt. Het grote voorbeeld is inderdaad dat overwinningsleven, dat door HeartCry wordt voorgestaan. Ze roepen terecht op tegen lijdelijkheid; een oproep, die je ook elke zondag in de kerk hoort.
Maar daarbij vervallen ze in een totaal andere, onbijbelse eenzijdigheid, die van activisme en een vorm van overwinning (goed, niet triomfantelijk) die je in dit leven al kan bereiken.

Dat is juist het verwarrende van HeartCry: er klinken wel rechtzinnige geluiden, maar er wordt ook volop ruimte voor een dwaalleer gegeven. Wellicht is dat wel de logische spin-off als een instantie niet onder ambtelijk toezicht staat en toch activiteiten uit gaat oefenen, die bijbels gezien door de ambten uitgevoerd dienen te worden.

Ik begrijp de denkwijze van sommige mensen niet. Volgens mij zei Calvijn dat we terug moeten naar de Schrift. Dat betekent dat dingen die gezegd worden, getoetst moeten worden aan Gods woord. Dat is dus niet luisteren naar wat andere mensen over Hcr zeggen, maar wat zegt Hcr en kan dat bestaan in het licht van Gods Woord.

Ik zal je zeggen dat er helemaal niet 8 uur lang kerken wordt bekritiseerd, karikaturen gemaakt etc. Ik begrijp niet helemaal waar dat vandaan wordt gehaald. Dit is dus gissen naar dingen die er niet zijn, vooroordelen hebben. Wees dan eens eerlijk: beluister dan een paar lezingen en probeer dat zonder vooroordelen. Want dán kun je tenslotte het gesproken woord toetsen aan de Schrift. En dán kunnen we een eerlijk gesprek voeren.

MariaW schreef:

Tiberius schreef:Ik heb ook wel eens gedacht dat het een gevoelskwestie was, maar dat is denk ik toch niet zo.

Als ik de brochure van ds. Den Boer en ds. Huigens doorlees (dat lijkt me verstandiger dan urenlang lezingen te gaan zitten beluisteren), dan constateer ik met hen, dat HeartCry af en toe behoorlijk van het gereformeerde spoor afwijkt. Het grote voorbeeld is inderdaad dat overwinningsleven, dat door HeartCry wordt voorgestaan. Ze roepen terecht op tegen lijdelijkheid; een oproep, die je ook elke zondag in de kerk hoort.
Maar daarbij vervallen ze in een totaal andere, onbijbelse eenzijdigheid, die van activisme en een vorm van overwinning (goed, niet triomfantelijk) die je in dit leven al kan bereiken.

Dat is juist het verwarrende van HeartCry: er klinken wel rechtzinnige geluiden, maar er wordt ook volop ruimte voor een dwaalleer gegeven. Wellicht is dat wel de logische spin-off als een instantie niet onder ambtelijk toezicht staat en toch activiteiten uit gaat oefenen, die bijbels gezien door de ambten uitgevoerd dienen te worden.

Ik begrijp de denkwijze van sommige mensen niet. Volgens mij zei Calvijn dat we terug moeten naar de Schrift. Dat betekent dat dingen die gezegd worden, getoetst moeten worden aan Gods woord. Dat is dus niet luisteren naar wat andere mensen over Hcr zeggen, maar wat zegt Hcr en kan dat bestaan in het licht van Gods Woord.

Ik zal je zeggen dat er helemaal niet 8 uur lang kerken wordt bekritiseerd, karikaturen gemaakt etc. Ik begrijp niet helemaal waar dat vandaan wordt gehaald. Dit is dus gissen naar dingen die er niet zijn, vooroordelen hebben. Wees dan eens eerlijk: beluister dan een paar lezingen en probeer dat zonder vooroordelen. Want dán kun je tenslotte het gesproken woord toetsen aan de Schrift. En dán kunnen we een eerlijk gesprek voeren.

Het is ook niet mijn gedachte hoor, dat er 8 uur lang kerken bekritiseerd worden. Ik begrijp niet hoe je daar bij komt. Ik heb zelf behoorlijk wat lezingen beluisterd en gelezen, dus ik weet wel ongeveer hoe of wat.
Wat ik bij de voortduur probeer te zeggen, is dat er wel rechtzinnige zaken te beluisteren zijn, maar ook dwalingen. Dat maakt het juist zo verwarrend.

MariaW schreef:

Tiberius schreef:Ik heb ook wel eens gedacht dat het een gevoelskwestie was, maar dat is denk ik toch niet zo.

Als ik de brochure van ds. Den Boer en ds. Huigens doorlees (dat lijkt me verstandiger dan urenlang lezingen te gaan zitten beluisteren), dan constateer ik met hen, dat HeartCry af en toe behoorlijk van het gereformeerde spoor afwijkt. Het grote voorbeeld is inderdaad dat overwinningsleven, dat door HeartCry wordt voorgestaan. Ze roepen terecht op tegen lijdelijkheid; een oproep, die je ook elke zondag in de kerk hoort.
Maar daarbij vervallen ze in een totaal andere, onbijbelse eenzijdigheid, die van activisme en een vorm van overwinning (goed, niet triomfantelijk) die je in dit leven al kan bereiken.

Dat is juist het verwarrende van HeartCry: er klinken wel rechtzinnige geluiden, maar er wordt ook volop ruimte voor een dwaalleer gegeven. Wellicht is dat wel de logische spin-off als een instantie niet onder ambtelijk toezicht staat en toch activiteiten uit gaat oefenen, die bijbels gezien door de ambten uitgevoerd dienen te worden.

Ik begrijp de denkwijze van sommige mensen niet. Volgens mij zei Calvijn dat we terug moeten naar de Schrift. Dat betekent dat dingen die gezegd worden, getoetst moeten worden aan Gods woord. Dat is dus niet luisteren naar wat andere mensen over Hcr zeggen, maar wat zegt Hcr en kan dat bestaan in het licht van Gods Woord.

Ik zal je zeggen dat er helemaal niet 8 uur lang kerken wordt bekritiseerd, karikaturen gemaakt etc. Ik begrijp niet helemaal waar dat vandaan wordt gehaald. Dit is dus gissen naar dingen die er niet zijn, vooroordelen hebben. Wees dan eens eerlijk: beluister dan een paar lezingen en probeer dat zonder vooroordelen. Want dán kun je tenslotte het gesproken woord toetsen aan de Schrift. En dán kunnen we een eerlijk gesprek voeren.

Inderdaad.

Het is ook raadselachtig hoe het kan dat het 'verstandiger is een brochure van ds zus en zo te lezen' dan 'urenlang lezingen te beluisteren' en aan de hand van de brochure 'met hen te constateren dat'....
Ben je dan bevooroordeeld of bevooroordeeld?

En 'terecht wordt opgeroepen tegen lijdelijkheid', maar 'dat hoor je 's zondags ook'. Jazeker. Allen heeft Hcr het over de heiliging. En ''s zondag's' staat het in het kader van 'mocht het nog eens komen staan te gebeuren dat u er iets van gingt leren kennen'. Dat is iets gans en gans anders.

Maar gelukkig is er dan wel oog voor 'andere eenzijdigheid', dus wel eenzijdigheid binnen de kerken. Net als de kerken binnen de Ger gezindte: je hoort er veel rechtzinnigs, maar daarnaast is er volop ruimte voor dwaalleer.

refo schreef:Net als de kerken binnen de Ger gezindte: je hoort er veel rechtzinnigs, maar daarnaast is er volop ruimte voor dwaalleer.

Zolang dat gaat over suikerzakjes of suikerklontjes valt het nog wel mee.

refo schreef:Het is ook raadselachtig hoe het kan dat het 'verstandiger is een brochure van ds zus en zo te lezen' dan 'urenlang lezingen te beluisteren' en aan de hand van de brochure 'met hen te constateren dat'....
Ben je dan bevooroordeeld of bevooroordeeld?

Redeneer je ook zo ten aanzien van bijvoorbeeld roken?
Eerst 8 sloffen sigaretten oproken of is de waarschuwingssticker genoeg?
Of ben je dan bevooroordeeld?

Democritus schreef:

Erasmiaan schreef: Wat dat met het missen van gaven als leiderfiguur te maken heeft is me een raadsel, Democritus..

Misschien voor het vergelijk.
Ik kom in veel organisaties waar de oprichter, visionair en uitvinder van de onderneming/ product wel in de directie zit maar geen algemeen directeur is. Het is dan vaak meer iets van directeur R&D of verkoop etc. Deze mensen zijn vaak gedreven en vakidioten maar geen goede managers. Omdat ze het overzicht, takt en andere vaardigheden ontbreekt. Vaak is dan de algemeen directeur het gezicht naar buiten al is het alleen maar om brokken te voorkomen. Mooie ondernemingen gaan na de opstart- en pioneerfase nog al eens ten gronden omdat de oprichter niet de juiste mensen naast zich heeft gevonden.

Arjan Baan is een gedreven iemand maar de vraag is of hij de meest juiste persoon is om het gezicht naar buiten te zijn? Want daar zijn andere kwaliteiten voor nodig dan voor het opzetten en uitwerken van een visie. De noties die HCr ten berde brengt zijn m.i. relevant en leggen de vinger op de zere plek in onze gezindte maar of de wijze waarop het meest juist is waag ik te betwijfelen omdat daar heel veel risico's aan zitten. De ontwikkeling die je nu ziet is dat mensen in beide steeds harder beginnen te worden. De verwijdering wordt steeds groter. HCr zal zich miskend en ongehoord voelen en gaat straks misschien een koers varen waaar niet meer achter te staan is. Dan zal de ene kant zeggen: zie je nu wel en anderszijds gaat er iets waardevols verloren.

Ik weet niet of A. Baan al dan niet leiderschapskwaliteiten heeft. Dat heeft verder niets te maken met je visie verwoorden, toch?

Erasmiaan schreef:En je denkt toch niet dat ik 8 lezingen van meer dan een uur ga luisteren? Ik word verschrikkelijk moe van al die kritiek op traditionele kerken en al die karikaturen van lijdelijk afwachten, gezelschapstheologie, etc. Nee dank u.

Dit zegt genoeg. We blijven liever zitten waar we zitten. Want het zou toch eens zijn dat je wereldje door elkaar geschud wordt.
Je wil wel uren verspijkeren om alles de grond in te boren en niet je er in verdiepen....jammer.

Erken je wel dat HCr mogelijk een boodschap heeft die relevant is?

Als ik het niet eens was met de leer zoals bij mij in de kerk geleerd zou ik er niet zitten toch? Het lijkt me daarom duidelijk dat ik weinig met Heartcry heb. Zelfs in het interview met A. Baan merk ik afkeer tegen de schriftuurlijk-bevindelijke waarheid. Overigens heb ik filmpjes op Youtube bekeken, het visiedocje gelezen, verschillende krantenartikelen en nog wat andere documenten op de site doorgespit (o.a. van enkele lezingen). Sommige lezingen kon ik niets op tegen hebben maar het merendeel van wat ik zag en las ademde een geest van kritiek tegen de traditionele kerken. Er zijn zelfs remonstranten uitgenodigd voor lezingen (nu ja, praktische remonstranten, in naam niet uiteraard)!

Tiberius schreef: Overigens, zo als jij het beschrijft, werkt ambtelijk toezicht niet: een organisatie optuigen en dan onder toezicht van de ambten plakken. Het werkt namelijk precies andersom: de kerkenraad richt een organisatie op en installeert een dagelijks bestuur. Dit bestuur legt verantwoording af tegenover de kerkenraad.

Mee eens.... dat is een wezenlijk probleem hetgeen niet meer te repareren valt. Alleen de vraag is of er uberhaupt een kerkenraad te vinden zou zijn die wel bereid die verantwoording op zich te nemen. Dat zal niet meevallen want iets dergelijks zou wel heel vernieuwend zijn.

Erasmiaan schreef:Zelfs in het interview met A. Baan merk ik afkeer tegen de schriftuurlijk-bevindelijke waarheid.

Waar precies in welk interview dan?

Mister schreef:

Erasmiaan schreef:Zelfs in het interview met A. Baan merk ik afkeer tegen de schriftuurlijk-bevindelijke waarheid.

Waar precies in welk interview dan?

Van Baan met Knevel op de radio. Dat was hier ergens gepost.

Erasmiaan schreef:

Mister schreef:

Erasmiaan schreef:Zelfs in het interview met A. Baan merk ik afkeer tegen de schriftuurlijk-bevindelijke waarheid.

Waar precies in welk interview dan?

Van Baan met Knevel op de radio. Dat was hier ergens gepost.

Erasmiaan schreef:

Mister schreef:

Erasmiaan schreef:Zelfs in het interview met A. Baan merk ik afkeer tegen de schriftuurlijk-bevindelijke waarheid.

Waar precies in welk interview dan?

Van Baan met Knevel op de radio. Dat was hier ergens gepost.

Dit is niet eerlijk Erasmiaan. Hij spreekt juist zijn waardering uit in dat interview. Helemaal geen afkeer. Hij stelt wel eerlijk vragen bij een aantal punten. Ik vind het ongekend gemeen hoe sommige mensen de heer Arjan Baan allerlei zaken in de schoenen schuiven.