Nieuwe leespreek geplaatst van ds A.T. Vergunst:
Tekst: 2 Koningen 5:11
Thema: Naäman de melaatse
1: Zijn diepe nood voor de hulp die hij nodig had
2: Zijn weigering van de hulp die hem aangeboden werd
3: Zijn buigend ontvangen van Gods hulp
"Of zit het ook bij u vast op: ‘Ik dacht bij mijzelf…’?
Dat is wat deze Naäman dacht: Ik dacht dat… Het gaat toch zeker zómaar niet?
Weet u waarom Naäman het antwoord van Elisa verwierp? Het paste niet in zijn gedachten over hoe hij moest worden genezen van de melaatsheid.
Daar zit het bij ons ook op vast.
Hoe velen van ons lopen al jaren weg van Gods genademiddel, dat in Christus aan u wordt voorgezet?
Calvijn zegt ergens dat in de prediking van het Woord, Christus in uw schoot wordt gelegd.
Wat doen we met Hem?
Misschien zit u ook wel te denken: ‘Ja, maar ik zei bij mijzelf: dat gaat toch zomaar niet?’
Naäman zat te denken: Die methode is niet goed genoeg. Ik heb een veel betere methode. De rivieren in Damaskus, díe zijn nog eens prima. Die Jordaan? Nee, nee! Misschien dacht hij: Dat is toch veel te makkelijk, om zo van mijn melaatsheid te worden genezen? Dat is toch een verschrikkelijke ziekte? Dat kun je toch niet door dat water kwijtraken? Misschien dacht hij wel: Dat is veel te eenvoudig. Dat is eigenlijk veel te goedkoop. Om van melaatsheid te worden genezen is toch wel wat meer nodig dan een beetje water van de Jordaan?
En wat denken wij? Om van deze melaatsheid af te komen en van die zondeschuld en van die zonde die ik elke dag maar doe, daar is toch wel wat méér voor nodig dan te geloven in het woord van het evangelie over de Heere Jezus Christus? Dat is te makkelijk. Dat is te eenvoudig. Er moet toch wel wat meer gebeuren, voor dat waar kan zijn. Er moet toch wel iets dramatisch in mijn leven gebeuren? Zo dacht hij toch, die Naäman? Woest was hij. Hij ging naar huis."
Lees verder:
http://www.prekenweb.nl/index.php?optio ... serid=5805