Luther schreef:Het 'drijven' van de geloofsdoop en het 'afserveren' van alle kerken binnen de gereformeerde gezindte en het beschuldiging van hypocrisie en van ongeloof-als-maatstaf vond ik nou niet bepaald dicht bij de gereformeerde belijdenis staan. Maar goed, dat is mijn mening.
Ondanks dat Edg expliciet zei geen overdoop te willen (dit werd hem wel in de schoenen geschoven). En de
" beschuldiging van hypocrisie en van ongeloof-als-maatstaf" stond in een bepaalde context in de discussie. En zeker het ongeloof-als-maatstaf is aanwezig in de gereformeerde gezindte (dit blijkt wel als volle avondmaalstafels als verdacht worden bestempeld of als we kinderen leren om een nieuw hartje te bidden, maar niet kunnen geloven dat ze het ook daadwerkelijk hebben ontvangen). Het is niet overal, en misschien een minderheid in de gereformeerde gezindte, maar het is aanwezig bij een niet te negeren deel. Wat mij zeer stoorde in de discussie is dat verschillende keren werd gesuggereerd "je zegt wel dit, maar je bedoelt dit" zonder dat er ook maar rekening leek te worden gehouden met goede bedoelingen.
Jammer dat je maar blijft zeggen dat hij zomaar beschuldigd is. Huisman kan voor zichzelf spreken; ik heb hem inderdaad aangesproken op het feit dat hij rond doop en verbond denklijnen voorstond die in de DL vallen onder de verwerping der dwalingen. Ik heb daar verder geen reactie op gehad.
Punt is dat Huisman of jij (m.i.) ook niet serieus zijn ingegaan op het dankgebed na het doopformulier, op het citaat uit het schatboek of op DL 1.17, waar zaligheid of wedergeboorte bij jonge kinderen wordt veronderstelt. Volgens Huisman kunnen we geen zaligheid veronderstellen op grond van Psalm 51 en Romeinen 4. Ik heb verschillende keren aangegeven dat hij hiermee de kern van het Evangelie weghaalt, doordat hij het "doemwaardig" tegenover "zalig worden" stelt. En nee, het maakt helemaal niets uit dat er toen veel grotere kindersterfte was dan nu. Er is troost voor de gelovige ouders van jonggestorven kinderen of hun kind nu een van de velen is of een grote uitzondering.
Ook argumenten als: je leest deze auteurs/boeken/gedeelten niet volledig gaan niet op als men niet ook aangeeft waar de interpretatie wordt tegengesproken. Ik geloof ook dat dit niet het enige geluid binnen de reformatie was, maar dat de kinderen van gelovige! ouders als gelovig worden gehouden binnen de kerk en als zodanig aangesproken, ja zelfs dat men op heel jonge leeftijd niet aan hun zaligheid hoeft te twijfelen is zeker een geluid wat reformatorisch is. (En zeker meer reformatorisch dan elke uitspraak over de eeuwige staat van een jong kind afwijzen, of ze voor niet-gered houden).
Ik heb hier eveneens nog een samenvatting gepost van wat de bijbelse visie op de doop is; een samenvatting van wat ds. A.K. Wallet erover schreef, etc, etc. Er is allemaal niet op ingegaan; wel merkte ik dat de consequentie van wat @Edg hier schreef uiteindelijk een soort praktisch remonstrantisme is, of - dat kan ook - het kuyperiaanse denken van de veronderstelde wedergeboorte. Ik dacht eigenlijk dat we die leer in de 20e eeuw hadden achtergelaten, maar ze blijkt kennelijk nog springlevend.
Ik las vandaag nog van ds. G.R. Procee (CGK Middelharnis) dat je altijd maar goed moet opletten: Zodra mensen linksom of rechtsom stellen dat de doop iets zegt over de eeuwige staat van de dopeling op het moment van de doop, dan gaat het mis en verlaat men het gereformeerde spoor. Dat komt omdat men geen besef heeft van het feit dat de hele Bijbel van begin tot het einde verbondsspreken is, waarin de belofte van de gekruisigde Christus en de zaligheid door Zijn bloed, centraal staat.
Sorry, maar jouw visie is m.i. niet "de bijbelse visie op de doop". Hoewel ik de visie zelf op zich nog kan respecteren en begrijpen (maar niet delen), staat deze manier van discussieren me gewoon sterk tegen. Je geeft bij voorbaat aan je discussiepartner niet eens te willen begrijpen.
Hoe iemand "van veronderstelde wedergeboorte" tot "praktisch remonstrantisme" komt is voor mij een groot raadsel. Juist bij de zuigeling is zo duidelijk dat er niets van de mens bij komt.
En ja ik ontken dat de Bijbel van begin tot einde "verbondsspreken" is. Daarvoor wordt het net iets te weinig genoemd en zeker te weinig in combinatie met de doop.
En de denkbeelden van Kuyper zijn niet dood (en m.i. ook niet geloofwaardig weerlegd), een groot deel van het Neo-Calvinisme in de Engelstalige wereld leert nog veel van zijn werken zo ook bijvoorbeeld de PRII in ZO-Azie (de kerk rond Stephen Tong).
Openbare geloofsbelijdenis is het afleggen van belijdenis van het geloof, niet van jouw geloof. Het is belijden dat het geloof der vaderen, en de gereformeerde belijdenis dat je daarin van harte wil leven en sterven. En let wel: Daar kun je niet van harte 'ja' op zeggen zonder waar geloof.
En toch vind je dat mensen die zeggen het ware geloof te missen hun kinderen moeten laten dopen (wat in veel kerken , inclusief de CGK naar ik meen, niet mag zonder belijdenis te hebben gedaan). Het dopen zonder geloof van de ouders (of peters en meters wat mij betreft) is m.i. wel in strijd met de reformatorische leer en dat erkennen veel kerken ook door openbare geloofsbelijdenis te eisen voor het laten dopen van kinderen.