Je haalt dingen door elkaar.

Waaruit leid je af dat Luther en Calvijn zich er in konden vinden dat zij de RKK moesten verlaten?

Paulus schrijft aan de christelijke gemeente hoe het wel (en soms hoe het niet) moet. Hij zegt alleen in heel uitzonderljike gevallen van een godslasterlijke levensstijl dat iemand uit de kerk gezet moet worden. Ik zou daar zo gauw maar één voorbeeld van weten.

Dat Paulus onderwijs geeft hoe het zijns inziens zit, onderbouwt jouw standpunt op geen enkele manier. Dat geeft eerder de indruk dat er ook mensen waren met heel onjuiste standpunten. Sommige gemeenteleden noemt Paulus zelfs uitzinnig en betoverd. Maar hij zegt niet dat zij er niet bij horen, voor zover ik mij kan herinneren.

DDD schreef:Je haalt dingen door elkaar.

Waaruit leid je af dat Luther en Calvijn zich er in konden vinden dat zij de RKK moesten verlaten?

Paulus schrijft aan de christelijke gemeente hoe het wel (en soms hoe het niet) moet. Hij zegt alleen in heel uitzonderljike gevallen van een godslasterlijke levensstijl dat iemand uit de kerk gezet moet worden. Ik zou daar zo gauw maar één voorbeeld van weten.

Dat Paulus onderwijs geeft hoe het zijns inziens zit, onderbouwt jouw standpunt op geen enkele manier. Dat geeft eerder de indruk dat er ook mensen waren met heel onjuiste standpunten. Sommige gemeenteleden noemt Paulus zelfs uitzinnig en betoverd. Maar hij zegt niet dat zij er niet bij horen, voor zover ik mij kan herinneren.

Luther en Calvijn konden zich hier zeker in vinden, omdat ze beiden zeer bestraffend optraden in hun geschriften tegen de roomse kerk en de roomse leer. Luther erkende bijvoorbeeld niet de paus als kerkhoofd, omdat Christus het hoofd van de kerk is. De paus deed Luther ook in de ban. Luther en Calvijn betreurden de breuk wel, maar konden niet anders!

Paulus wijst mensen in hun levenswandel op het huwelijk, haardracht, geestelijke gaven in de gemeente, liefde tot elkaar … Denk aan zijn Korinthebrief. En hoe vaak schrijft hij niet over de leer van vrije genade? In de brief aan de Romeinen, de Galaten, Efeze, Korinthe … Waarom zou hij mensen met 'betoverd' aanspreken? Inderdaad zegt Paulus niet dat die er niet bijhoren, dat heb ik ook geenzins gezegd, maar hij wil dat ze zich van hun dwalingen bekeren. In die zin laat Paulus geen ruimte voor dwaalleringen. In Openbaring schrijft Johannes bijvoorbeeld ook in opdracht van zijn Zender dat het heel goed is dat de werken der Nikolaïeten gehaat worden door de gemeente daar. Dat is ook een opdracht voor ons.

Luther is heel erg lang de paus als hoofd blijven erkennen, daar getuigen zijn brieven nog van.
maar hij is in de ban gedaan op onterechte gronden. Die banbrief heeft hij verbrand en is daarmee uit de kerk gegaan. Maar feitelijk was hij door de paus er toen al uitgezet.

Zwaluw2 schreef:Luther is heel erg lang de paus als hoofd blijven erkennen, daar getuigen zijn brieven nog van.
maar hij is in de ban gedaan op onterechte gronden. Die banbrief heeft hij verbrand en is daarmee uit de kerk gegaan. Maar feitelijk was hij door de paus er toen al uitgezet.

Je erkent volgens mij de paus niet in zijn ban-uitspraak zodra je de banbrief in het vuur werpt. M.b.t. Calvijn: we hebben preken van hem waarin hij ontzettend waarschuwt tegen priesters en monniken. In zijn verklaring verwerpt hij ook regelmatig de opvattingen van de roomse kerk. Ik denk niet dat Calvijn graag rooms was gebleven en Luther evenmin. Waarom liet Luther 95 stellingen aan de deur hameren? Die gingen in tegen de roomse leer. Maar we moeten nodig terugkeren tot het onderwerp van dit topic. Het ging erom of de voorstanders van vrouwen in het ambt er goed aan zouden doen zich van de CGK af te scheuren en over te gaan tot de NGK. Wat mij betreft gebeurd dat.

Dat laatste zal waar zijn.

Maar jouw ideeen daarover vinden geen grond in de opvattingen van Luther en Calvijn, en ook niet in de bijbel. En daar ging het (ook) over.

DDD schreef:Dat laatste zal waar zijn.

Maar jouw ideeen daarover vinden geen grond in de opvattingen van Luther en Calvijn, en ook niet in de bijbel. En daar ging het (ook) over.

Oké. Ik denk dat we hier van mening verschillen. Ik denk dat ik er verstandig aan doe de geschiedenis van de reformatie nog eens na ga lezen op dit punt.

DDD schreef:Daar zijn wij het dan niet over eens. Kerkscheuring is een van de ernstigste dwalingen. Tweedracht en muiterij in kerken veroorzaken is een zeer ernstige zonde.
.

Het lijkt mij dat de partij die ingaat tegen de gemaakte afspraken juist tweedracht veroorzaakt.

Daar ben ik het mee eens.

Maar een ander in jouw keurslijf dwingen, kan indirect ook een oorzaak zijn van tweedracht. Iedereen moet vooral zichzelf onderzoeken.

Als je al 20 jaar van mening bent dat de gemaakte afspraken een keurslijf voor jezelf zijn, maar je ook weet dat het voor anderen een hoofdzaak is om vrouwen niet in het ambt te bevestigen dan zou het je gesierd hebben om jezelf zonder ruchtbaarheid te geven over dit onderwerp, terug te trekken en aan te sluiten bij het andere kerkverband.

Dat vind ik niet. Maar dat komt ook omdat ik meen dat kerkscheuring zonde is.

merel schreef:Als je al 20 jaar van mening bent dat de gemaakte afspraken een keurslijf voor jezelf zijn, maar je ook weet dat het voor anderen een hoofdzaak is om vrouwen niet in het ambt te bevestigen dan zou het je gesierd hebben om jezelf zonder ruchtbaarheid te geven over dit onderwerp, terug te trekken en aan te sluiten bij het andere kerkverband.

Eens!
Het wordt nu inderdaad omgedraaid alsof de bezwaarden onnodig moeilijk doen.

Wat bedoel je met omgedraaid? Het is toch maar net van welke kant je het bekijkt?

DDD schreef:Dat vind ik niet. Maar dat komt ook omdat ik meen dat kerkscheuring zonde is.

Het is dan geen scheuring, maar een gewone overgang zonder ruzie. Ik denk dat de huidige situatie en provocatie zondiger is.

Een echtscheiding zonder ruzie is ook een echtscheiding.

Een huwelijk kan je vergelijken met de verhouding tot Christus, maar niet met een kerkverband, waar je over van alles zakelijke afspraken maakt rondom de organisatie van een kerkverband

Ik zie het samengaan met een kerkverband waarmee je al zoveel deelt ( in dit geval GKV/NGK)niet als een scheiding van een ander kerkverband, de CGK. Op een gegeven moment deel je de visie die je samen ooit had niet meer, blijkbaar in dit geval al 20 jaar. Ik denk dat er ook nog weinig overeenkomsten zijn qua visie op leer en leven en dat de overeenkomsten met het andere kerkvervand groter zijn.