Orchidee schreef:Ja,
U niet?
Hoogste doel in dit aardse leven: God te kennen!
God liefhebben boven alles en onze naasten als onszelf.
Er is geen groter/ander gebod dan dat!
Ik denk dat niemand uit zichzelf ooit tot dit doel zal komen.
God wordt gekend door hen aan wie Hij Zichzelf wil openbaren, in Christus.
De liefde tot God is iets wat de natuur nooit kent, maar wat wordt gewekt in de ziel van een mens.
De Heere werkt alles tot de verheerlijking van Zijn Naam.
Is de mens van nature niet een hater van God en zijn naaste?
Hatende en elkaar hatende, en als Gods algemene genade wordt weggenomen zal ook openbaar
komen wat de mens is. Ik hoorde het meer van hen die door God zelf daaraan waren ontdekt:
Dan zouden we elkaar meteen vermoorden. Dan was er geen enkele natuurlijke liefde meer,
maar enkel de dingen die wij van onze vader de duivel hebben. Dan zou de aarde een hel
worden.
En hier schudden velen het hoofd over.
Maar ik ben toch niet zo slecht? Ik heb mijn naaste lief, ik doe mijn godsdienstige pichten.
Ik steel niet, ik vloek niet.. en zo voort. Maar is dat nu anders dan de rijke jongeling?
Ik dacht het niet.
De liefde is geen vrucht uit onszelf, maar een genadegave van God.
Zo werkt Hij Zelf wat vanuit een vijandig gevallen mens onmogelijk was.
En alles en alleen uit vrije soevereine genade, in de voorwerpen van Gods verkiezing.
Daarom denk dat een mens vanuit zichzelf nooit ten doel wil en kan stellen om God te kennen.
Ik zou het wel uit kunnen breiden. Maar geloof dat ik het maar samenvat.
Het liefhebben en kennen van God is wat God werkt. En nooit een doel dat de mens zichzelf ten
doel kan en wil stellen.
Als er misschien andere geachten hierover zijn dan hoor ik het wel.
Een ding weet ik wel: Als een mens God gaat zoeken, dan is hij eerst van van God gezocht.