merel schreef:Het klinkt allemaal heel ideologisch en nobel. De ervaring leert dat de meeste mensen weinig tot geen herinneringen hebben aan de docenten uit hun jeugd. Laat staat dat deze van grote invloed zijn geweest op hun ontwikkeling.
Docenten dragen bij aan vorming. Dan is het niet zozeer van belang of de leerlingen zich concrete handelingen herinneren die tot die vorming hebben geleid, of dat ze zich de personen herinneren die hen gevormd hebben. Maar een kind zit een uur of zeven per dag in een omgeving die voor een groot gedeelte bepaald wordt door de persoon voor de klas. Dat is echt geen tijd die niets met hen doet.
Een hoofdeconoom van De Nederlandsche Bank vertelde mij onlangs dat hij zich van zijn economiedocent alleen maar kon herinneren dat hij de meisjes met hun voornaam aansprak en de jongens met hun achternaam. Dat kan best zo zijn. Maar tegelijkertijd heeft die docent bij zijn toenmalige leerling blijkbaar wel een nieuwsgierigheid naar het vak weten op te wekken.
Overigens kan ik mij de meeste docenten echt nog wel herinneren. Ik ging nu een hele rij herinneringen opsommen, maar da's voor de niet-lotgenoten weinig zinvol. Ik heb blijkbaar een bevoorrechte jeugd gehad met goeie meesters en juffen (op die kleuterschooljuf na), en ook van de middelbare school herinner ik mij alle docenten nog wel. De één was kleurrijker en leerzamer dan de ander, maar ik weet ze vrijwel allemaal nog.