Bedankt voor je verklaring.Evangelist schreef: ↑10 mei 2024, 18:41Ik voel je niet aan. Ik heb gespiegeld hoe vreemd deze gedachten zijn, als er tegelijkertijd zoveel vrome woorden worden gesproken over kandidaten en verkassende dominees. Ik houd mijn punten ook staande, omdat je je redenering opbouwde met de argumenten dat de ds nog niet weg is, en de ds er lang had gestaan. Beide argumenten doen gewoon niet terzake: er is een vacature, die moet z.s.m. worden vervuld, net zoals een andere ambtelijke vacature direct moet worden vervuld zonder te ont-ouderlingen. Alleen zo’n visie al geeft aan dat er of een ongezonde verhouding is tussen ds en gemeente, of dat er op een ongezonde manier tegen een ds wordt aangekeken.Job schreef: ↑10 mei 2024, 15:08Dat laatste ben ik met je eens. En het eerste zou wel moeten maar is nog vaak niet het geval.Evangelist schreef: ↑10 mei 2024, 15:00Het gaat mis als predikanten (kandidaten) zich anders opstellen dan een dienaar van Christus hoort te zijn. Dat heeft niets met grote schoenen, of ont-Clementsen te maken. Zodra dominees (of kandidaten) zich gaan opstellen als dé dominee, en niet een dienaar onder de gemeente, en ook niet of onvoldoende voorbereid doen de kern van het werk doen (=prediking, pastoraat, catechese), dan gaat het anno 2024 overal mis.Job schreef: ↑10 mei 2024, 14:39 Ik maak er trouwens wel bezwaar tegen dat je me dit allemaal in de mond legt @Ambtenaar, en niet bereid blijkt tot lezen wat ik bedoel. Ik heb het nergens, over wie er aan de beurt zouden zijn, wie wel, wie niet. Als één van drieën naar Gouda gaat zou ik dat, sterker nog, heel fijn vinden, want heb gelezen dat het een erg jonge gemeente is, naast groot. Prima wat mij betreft. Als het dan ook maar goed mag gaan voor een ieder. Dat laatste is zeker niet altijd het geval. Ds. G. Pater had onbewust de schoenen van ds. J. Karens te vullen in Opheusden, ds. Agteresch heeft grote schoenen te vullen van zijn voorganger ds. M. Karens. Die casuïstiek is uitgebreid besproken hier.
Liever meer ruilen als predikanten dan zo minimaal mogelijk catechese en pastoraat.
Blijft openstaan dat ik zeer benieuwd ben naar de reden dat je me zo aanviel.
Kortom: de reden dat ik er op aansloeg, is gelegen in het ongeestelijke gehalte ervan, terwijl je juist altijd doet voorkomen alsof je alles zeer geestelijk wil zien. Verder zijn je opmerkingen maar moeilijk in te passen in de belijdenis DL 1:1-5.
De reden dat ik erbij noemde dat de huidige dominee er lang stond en voorlopig (augustus) nog niet weg is, is om het eventuele overlappende aan te geven omdat kandidaten meestal begin september bevestigd worden. Zoals ds. Pater enkele dagen na het afscheid van ds. J. Karens werd bevestigd in Opheusden.
Het spijt me echt dat het overkomt of ik altijd alles zeer geestelijk wil zien
. Die kwalificatie komt niet aangenaam op me over en noopt tot introspectie. Welke vrome woorden heb ik gesproken over kandidaten en verkassende dominees?Het blijft allemaal wel stekelig op me overkomen, waardoor ik me afvraag of ik al op eerdere plekken zaadjes van ergernis bij je heb gestrooid.
Het typische blijft toch wel dat ik met betrekking tot dit onderwerp geen enkele geestelijke laag heb aangesneden of zelfs maar in gedachte heb gehad. Die koppeling begrijp ik niet. Het was een praktische afweging van me.
Op zichzelf ben ik het eens dat een dominee -immers voorbijganger en aarden vat- inwisselbaar moet zijn, plat gezegd. Toch kan ik er ook weer niet helemaal in mee. Een dominee kan ook een geestelijk leidsman zijn geweest voor je, een geestelijk vader. Of op emotioneel vlak als herder nauw met je hebben meegelopen: je tijdens een rouwperiode begeleid, belijdenis afgenomen, je getrouwd et cetera. Ik weet best dat hij daarmee niet de eer mag ontvangen in de plaats van God, maar een rustige periode van afscheid en afstand nemen is als er een vertrouwens- en/of geestelijke band toch niet per se een vreemde behoefte? Ik had die behoefte in elk geval wel toen onze dominee vertrok. Bittere noodzaak was het natuurlijk niet.
Hoe kijk jij dan bijvoorbeeld naar het afscheid van de ouderlingen te Efeze van Paulus? (36 En als hij dit gezegd had, heeft hij nederknielende met hen allen gebeden. 37 En er werd een groot geween van hen allen; en zij, vallende om den hals van Paulus, kusten hem; 38 Zeer bedroefd zijnde, allermeest over het woord, dat hij gezegd had, dat zij zijn aangezicht niet meer zien zouden; en zij geleidden hem naar het schip.) Vind je dat ook ongeestelijk, zoveel emoties bij zo'n afscheid?
Blijft natuurlijk staan dat God inderdaad zendt wanneer Hij wil en tot wie Hij wil. Die belijdenis onderschrijf ik ook gewoon. Maar die belijdenis sluit menselijke besluiten niet uit.
