Wie en wat is de Gemeente?

[Luther]

Mensen weten van niemand of het ware ranken zijn of niet. In ieder geval niet in de christelijke gemeente. Dus klem of niet, verkiezing of niet, wedergeboren of niet, inwendig of uitwendig werk van de Geest, allemaal niet belangrijk. Voor mensen onderling. Interessant voor (amateur) theologen, maar praktisch? Onbruikbaar.

Nee, maar daar moet de focus van de prediking ook niet liggen. Die moet liggen bij het uitstallen van Wie de ware Wijnstok is. Dát moet separeren, want daarmee worden de sleutels van het hemelrijk bediend, dat sluit mensen binnen of buiten.
Het zelfonderzoek moet gaan over de vraag: Ben ik levend in de Wijnstok, trek ik de sappen uit die Wijnstok en draag ik de vruchten van de Wijnstok.

[Afgewezen]

Nee, alleen de gelovigen zijn het eigendom van Christus. Zij zijn van Zijn schapen en de ongelovigen zijn dat niet. Als het waar is wat jij zegt, zou Christus wél de Zijnen kunnen verliezen.

En wat zegt de Heere dan bij de Doop?

Ga eerst eens in op wat ik gezegd heb.

Diegenen die van eeuwigheid door de Vader aan de Zoon Zijn gegeven, zullen nimmer uit Zijn handpalmen, waarin ze gegraveerd zijn, weggewist kunnen worden.
Krachtens schepping zijn alle mensen eigendom van God, krachtens verbond zijn zijn de bondelingen eigendom van Christus, misschien moet ik zeggen in uitwendige zin, maar zoals ik al eerder aanhaalde: Zij zijn in de wijnstok Christus ingeënt, maar door geloof en bekering moeten er wel vruchten komen, anders zullen ze blijken te zijn geweest dode ranken, waterloten zonder vruchten, die met dubbele slagen geslagen zullen worden.

Ik citeer nog maar een keer de preek die ik ook in een ander topic op 23/06/2009 aanhaalde:
Wie zijn de ranken? Met de godgeleerde uitleggers verstaan we hier zonder uitzondering en onderscheid, dat met de ranken de gemeente bedoeld wordt, die krachtens de Doop en de belijdenis verbonden is aan de Wijnstok, de Jezus Christus.
Door het zo te zeggen, laat de klem die het verbond en het gedoopt-zijn met zich meebrengt, voluit tot z'n recht komen.

De vraag is: wie behoren tot de gemeente? Antwoord: de gelovigen, degenen die Christus toebehoren. Dat zijn níét de ranken die later afgesneden worden, maar het zijn de ware gelovigen. "Niemand zal ze uit Mijn hand rukken, noch uit de hand Mijns Vaders." Dat er in de gemeente ongelovigen voorkomen, betekent alleen maar dat zij niet waarlijk tot de gemeente behoren (zie ook wat de NGB erover schrijft).

[Luther]

Diegenen die van eeuwigheid door de Vader aan de Zoon Zijn gegeven, zullen nimmer uit Zijn handpalmen, waarin ze gegraveerd zijn, weggewist kunnen worden.
Krachtens schepping zijn alle mensen eigendom van God, krachtens verbond zijn zijn de bondelingen eigendom van Christus, misschien moet ik zeggen in uitwendige zin, maar zoals ik al eerder aanhaalde: Zij zijn in de wijnstok Christus ingeënt, maar door geloof en bekering moeten er wel vruchten komen, anders zullen ze blijken te zijn geweest dode ranken, waterloten zonder vruchten, die met dubbele slagen geslagen zullen worden.

Ik citeer nog maar een keer de preek die ik ook in een ander topic op 23/06/2009 aanhaalde:
Wie zijn de ranken? Met de godgeleerde uitleggers verstaan we hier zonder uitzondering en onderscheid, dat met de ranken de gemeente bedoeld wordt, die krachtens de Doop en de belijdenis verbonden is aan de Wijnstok, de Jezus Christus.
Door het zo te zeggen, laat de klem die het verbond en het gedoopt-zijn met zich meebrengt, voluit tot z'n recht komen.

De vraag is: wie behoren tot de gemeente? Antwoord: de gelovigen, degenen die Christus toebehoren. Dat zijn níét de ranken die later afgesneden worden, maar het zijn de ware gelovigen. "Niemand zal ze uit Mijn hand rukken, noch uit de hand Mijns Vaders." Dat er in de gemeente ongelovigen voorkomen, betekent alleen maar dat zij niet waarlijk tot de gemeente behoren (zie ook wat de NGB erover schrijft).

Je scheert mooi langs de vraag heen. De vraag was namelijjk: Wie zijn krachtens het verbond het eigendom van Christus?

[Luther]

Diegenen die van eeuwigheid door de Vader aan de Zoon Zijn gegeven, zullen nimmer uit Zijn handpalmen, waarin ze gegraveerd zijn, weggewist kunnen worden.
Krachtens schepping zijn alle mensen eigendom van God, krachtens verbond zijn zijn de bondelingen eigendom van Christus, misschien moet ik zeggen in uitwendige zin, maar zoals ik al eerder aanhaalde: Zij zijn in de wijnstok Christus ingeënt, maar door geloof en bekering moeten er wel vruchten komen, anders zullen ze blijken te zijn geweest dode ranken, waterloten zonder vruchten, die met dubbele slagen geslagen zullen worden.

Ik citeer nog maar een keer de preek die ik ook in een ander topic op 23/06/2009 aanhaalde:
Wie zijn de ranken? Met de godgeleerde uitleggers verstaan we hier zonder uitzondering en onderscheid, dat met de ranken de gemeente bedoeld wordt, die krachtens de Doop en de belijdenis verbonden is aan de Wijnstok, de Jezus Christus.
Door het zo te zeggen, laat de klem die het verbond en het gedoopt-zijn met zich meebrengt, voluit tot z'n recht komen.

De vraag is: wie behoren tot de gemeente? Antwoord: de gelovigen, degenen die Christus toebehoren. Dat zijn níét de ranken die later afgesneden worden, maar het zijn de ware gelovigen. "Niemand zal ze uit Mijn hand rukken, noch uit de hand Mijns Vaders." Dat er in de gemeente ongelovigen voorkomen, betekent alleen maar dat zij niet waarlijk tot de gemeente behoren (zie ook wat de NGB erover schrijft).

Je scheert mooi langs de vraag heen. De vraag was namelijjk: Wie zijn krachtens het verbond het eigendom van Christus?

[Luther]

Diegenen die van eeuwigheid door de Vader aan de Zoon Zijn gegeven, zullen nimmer uit Zijn handpalmen, waarin ze gegraveerd zijn, weggewist kunnen worden.
Krachtens schepping zijn alle mensen eigendom van God, krachtens verbond zijn zijn de bondelingen eigendom van Christus, misschien moet ik zeggen in uitwendige zin, maar zoals ik al eerder aanhaalde: Zij zijn in de wijnstok Christus ingeënt, maar door geloof en bekering moeten er wel vruchten komen, anders zullen ze blijken te zijn geweest dode ranken, waterloten zonder vruchten, die met dubbele slagen geslagen zullen worden.

Ik citeer nog maar een keer de preek die ik ook in een ander topic op 23/06/2009 aanhaalde:
Wie zijn de ranken? Met de godgeleerde uitleggers verstaan we hier zonder uitzondering en onderscheid, dat met de ranken de gemeente bedoeld wordt, die krachtens de Doop en de belijdenis verbonden is aan de Wijnstok, de Jezus Christus.
Door het zo te zeggen, laat de klem die het verbond en het gedoopt-zijn met zich meebrengt, voluit tot z'n recht komen.

De vraag is: wie behoren tot de gemeente? Antwoord: de gelovigen, degenen die Christus toebehoren. Dat zijn níét de ranken die later afgesneden worden, maar het zijn de ware gelovigen. "Niemand zal ze uit Mijn hand rukken, noch uit de hand Mijns Vaders." Dat er in de gemeente ongelovigen voorkomen, betekent alleen maar dat zij niet waarlijk tot de gemeente behoren (zie ook wat de NGB erover schrijft).

Je scheert mooi langs de vraag heen. De vraag was namelijk: Wie zijn krachtens het verbond het eigendom van Christus?

[Luther]

Diegenen die van eeuwigheid door de Vader aan de Zoon Zijn gegeven, zullen nimmer uit Zijn handpalmen, waarin ze gegraveerd zijn, weggewist kunnen worden.
Krachtens schepping zijn alle mensen eigendom van God, krachtens verbond zijn zijn de bondelingen eigendom van Christus, misschien moet ik zeggen in uitwendige zin, maar zoals ik al eerder aanhaalde: Zij zijn in de wijnstok Christus ingeënt, maar door geloof en bekering moeten er wel vruchten komen, anders zullen ze blijken te zijn geweest dode ranken, waterloten zonder vruchten, die met dubbele slagen geslagen zullen worden.
Ik citeer nog maar een keer de preek die ik ook in een ander topic op 23/06/2009 aanhaalde:
Wie zijn de ranken? Met de godgeleerde uitleggers verstaan we hier zonder uitzondering en onderscheid, dat met de ranken de gemeente bedoeld wordt, die krachtens de Doop en de belijdenis verbonden is aan de Wijnstok, de Jezus Christus.
Door het zo te zeggen, laat de klem die het verbond en het gedoopt-zijn met zich meebrengt, voluit tot z'n recht komen.

De vraag is: wie behoren tot de gemeente? Antwoord: de gelovigen, degenen die Christus toebehoren. Dat zijn níét de ranken die later afgesneden worden, maar het zijn de ware gelovigen. "Niemand zal ze uit Mijn hand rukken, noch uit de hand Mijns Vaders." Dat er in de gemeente ongelovigen voorkomen, betekent alleen maar dat zij niet waarlijk tot de gemeente behoren (zie ook wat de NGB erover schrijft).

Je scheert mooi langs de vraag heen. De vraag was namelijk: Wie zijn krachtens het verbond het eigendom van Christus?

[Afgewezen]

Diegenen die van eeuwigheid door de Vader aan de Zoon Zijn gegeven, zullen nimmer uit Zijn handpalmen, waarin ze gegraveerd zijn, weggewist kunnen worden.
Krachtens schepping zijn alle mensen eigendom van God, krachtens verbond zijn zijn de bondelingen eigendom van Christus, misschien moet ik zeggen in uitwendige zin, maar zoals ik al eerder aanhaalde: Zij zijn in de wijnstok Christus ingeënt, maar door geloof en bekering moeten er wel vruchten komen, anders zullen ze blijken te zijn geweest dode ranken, waterloten zonder vruchten, die met dubbele slagen geslagen zullen worden.
Ik citeer nog maar een keer de preek die ik ook in een ander topic op 23/06/2009 aanhaalde:
Wie zijn de ranken? Met de godgeleerde uitleggers verstaan we hier zonder uitzondering en onderscheid, dat met de ranken de gemeente bedoeld wordt, die krachtens de Doop en de belijdenis verbonden is aan de Wijnstok, de Jezus Christus.
Door het zo te zeggen, laat de klem die het verbond en het gedoopt-zijn met zich meebrengt, voluit tot z'n recht komen.

De vraag is: wie behoren tot de gemeente? Antwoord: de gelovigen, degenen die Christus toebehoren. Dat zijn níét de ranken die later afgesneden worden, maar het zijn de ware gelovigen. "Niemand zal ze uit Mijn hand rukken, noch uit de hand Mijns Vaders." Dat er in de gemeente ongelovigen voorkomen, betekent alleen maar dat zij niet waarlijk tot de gemeente behoren (zie ook wat de NGB erover schrijft).

Je scheert mooi langs de vraag heen. De vraag was namelijk: Wie zijn krachtens het verbond het eigendom van Christus?

Jij scheert ook langs mijn opmerking heen, want je gaat niet in op mijn opmerking dat degenen die Christus toebehoren, Hem niet uit de hand kunnen vallen.
Dat laat je liggen.
Wie het eigendom zijn van Christus? De gelovigen, en de gelovigen alleen!
Het is in feite Brakel die mij weer eens de neus op de feiten heeft gedrukt, toen ik het hoofdstuk over de kerk weer las. Hij stelt ook heel duidelijk en bewijst dit, dat de gemeente alleen uit ware gelovigen bestaan. Trouwens, de NGB is daar toch niet onduidelijk over?

[huisman]

Diegenen die van eeuwigheid door de Vader aan de Zoon Zijn gegeven, zullen nimmer uit Zijn handpalmen, waarin ze gegraveerd zijn, weggewist kunnen worden.
Krachtens schepping zijn alle mensen eigendom van God, krachtens verbond zijn zijn de bondelingen eigendom van Christus, misschien moet ik zeggen in uitwendige zin, maar zoals ik al eerder aanhaalde: Zij zijn in de wijnstok Christus ingeënt, maar door geloof en bekering moeten er wel vruchten komen, anders zullen ze blijken te zijn geweest dode ranken, waterloten zonder vruchten, die met dubbele slagen geslagen zullen worden.
Ik citeer nog maar een keer de preek die ik ook in een ander topic op 23/06/2009 aanhaalde:
Wie zijn de ranken? Met de godgeleerde uitleggers verstaan we hier zonder uitzondering en onderscheid, dat met de ranken de gemeente bedoeld wordt, die krachtens de Doop en de belijdenis verbonden is aan de Wijnstok, de Jezus Christus.
Door het zo te zeggen, laat de klem die het verbond en het gedoopt-zijn met zich meebrengt, voluit tot z'n recht komen.

De vraag is: wie behoren tot de gemeente? Antwoord: de gelovigen, degenen die Christus toebehoren. Dat zijn níét de ranken die later afgesneden worden, maar het zijn de ware gelovigen. "Niemand zal ze uit Mijn hand rukken, noch uit de hand Mijns Vaders." Dat er in de gemeente ongelovigen voorkomen, betekent alleen maar dat zij niet waarlijk tot de gemeente behoren (zie ook wat de NGB erover schrijft).

Je scheert mooi langs de vraag heen. De vraag was namelijk: Wie zijn krachtens het verbond het eigendom van Christus?

Jij scheert ook langs mijn opmerking heen, want je gaat niet in op mijn opmerking dat degenen die Christus toebehoren, Hem niet uit de hand kunnen vallen.
Dat laat je liggen.
Wie het eigendom zijn van Christus? De gelovigen, en de gelovigen alleen!
Het is in feite Brakel die mij weer eens de neus op de feiten heeft gedrukt, toen ik het hoofdstuk over de kerk weer las. Hij stelt ook heel duidelijk en bewijst dit, dat de gemeente alleen uit ware gelovigen bestaan. Trouwens, de NBG is daar toch niet onduidelijk over?

De Heere Jezus zegt dat Hij alle inwoners van Jeruzalem als Zijn eigendom beschouwd.
Hij weent over hen en zegt hoe graag Hij ze had willen beschermen als een hen haar kuikens.
Maar zij hebben Hem verworpen .
Hij is tot het Zijne gekomen maar de Zijnen hebben Hem niet gewild.
Het ergste van het ongeloof is dat wij de HEERE bestelen van Zijn eigendom

[Afgewezen]

De Heere Jezus zegt dat Hij alle inwoners van Jeruzalem als Zijn eigendom beschouwd.
Hij weent over hen en zegt hoe graag Hij ze had willen beschermen als een hen haar kuikens.
Maar zij hebben Hem verworpen .
Hij is tot het Zijne gekomen maar de Zijnen hebben Hem niet gewild.
Het ergste van het ongeloof is dat wij de HEERE bestelen van Zijn eigendom

"Maar zovelen Hem aangenomen hebben, die heeft Hij macht gegeven kinderen Gods te worden, namelijk die in Zijn Naam geloven."
De gemeente bestaat dus uit degenen die Hem aangenomen hebben!

[jvdg]

Is deze tekst uit Handelingen 20 niet een mooie samenvatting wie de gemeente Gods is?

28 Zo hebt dan acht op uzelven, en op de gehele kudde, over dewelke u de Heilige Geest tot opzieners gesteld heeft, om de gemeente Gods te weiden, welke Hij verkregen heeft door Zijn eigen bloed.

Wat de gemeente Gods is, is voor eenieder een persoonlijke zaak.
Daarover is in vele topics al uitgebreid over heen en weer geschreven.

[Luther]

Diegenen die van eeuwigheid door de Vader aan de Zoon Zijn gegeven, zullen nimmer uit Zijn handpalmen, waarin ze gegraveerd zijn, weggewist kunnen worden.
Krachtens schepping zijn alle mensen eigendom van God, krachtens verbond zijn zijn de bondelingen eigendom van Christus, misschien moet ik zeggen in uitwendige zin, maar zoals ik al eerder aanhaalde: Zij zijn in de wijnstok Christus ingeënt, maar door geloof en bekering moeten er wel vruchten komen, anders zullen ze blijken te zijn geweest dode ranken, waterloten zonder vruchten, die met dubbele slagen geslagen zullen worden.
Ik citeer nog maar een keer de preek die ik ook in een ander topic op 23/06/2009 aanhaalde:
Wie zijn de ranken? Met de godgeleerde uitleggers verstaan we hier zonder uitzondering en onderscheid, dat met de ranken de gemeente bedoeld wordt, die krachtens de Doop en de belijdenis verbonden is aan de Wijnstok, de Jezus Christus.
Door het zo te zeggen, laat de klem die het verbond en het gedoopt-zijn met zich meebrengt, voluit tot z'n recht komen.

De vraag is: wie behoren tot de gemeente? Antwoord: de gelovigen, degenen die Christus toebehoren. Dat zijn níét de ranken die later afgesneden worden, maar het zijn de ware gelovigen. "Niemand zal ze uit Mijn hand rukken, noch uit de hand Mijns Vaders." Dat er in de gemeente ongelovigen voorkomen, betekent alleen maar dat zij niet waarlijk tot de gemeente behoren (zie ook wat de NGB erover schrijft).

Je scheert mooi langs de vraag heen. De vraag was namelijk: Wie zijn krachtens het verbond het eigendom van Christus?

Jij scheert ook langs mijn opmerking heen, want je gaat niet in op mijn opmerking dat degenen die Christus toebehoren, Hem niet uit de hand kunnen vallen.
Dat laat je liggen.
Wie het eigendom zijn van Christus? De gelovigen, en de gelovigen alleen!
Het is in feite Brakel die mij weer eens de neus op de feiten heeft gedrukt, toen ik het hoofdstuk over de kerk weer las. Hij stelt ook heel duidelijk en bewijst dit, dat de gemeente alleen uit ware gelovigen bestaan. Trouwens, de NGB is daar toch niet onduidelijk over?

Daar ben ik het natuurlijk geheel mee eens, maar toch vraag ik je wat voor jouw dan de betekenis is van de niet-gelovende verbondskinderen in de kerk?

[Gian]

Zou het niet kunnen zijn, dat onder het Oude Testament alles zuiver gehouden moest worden tot de komst van Christus in het vlees? Daarom moest alle ongerechtigheid weggedaan en alle overtreders uitgeroeid worden.
Terwijl het adagium van het Nieuwe Testament is: laat koren en kaf maar groeien tot de oogst?

Ik denk ook dat je verbondsvisie van het OT niet helemaal één op één kunt overzetten op de NT kerk. Ik heb dat al eens eerder proberen duidelijk te maken op een manier, die Gian wat speculatief vond, maar die m.i. toch echt hout snijdt.
Bij het oude Israël begon het verbond bij de periferie, was het opgericht met het hele volk, gelovigen en ongelovigen. Uiteindelijk bleek het slechts te gaan om de kern, de ware gelovigen, de rest die behouden werd, het ware Israël.
In het NT is het precies andersom. Daar begint het verbond met uitsluitend gelovigen, discipelen van Jezus, die samenvergaderd zijn in de opperzaal en daar de Heilige Geest verwachten.
Bij die kern komt in de loop der jaren wel een aanwas van niet-ware gelovigen, maar het gaat in de prediking en de sacramenten in feite uitsluitend over de ware gelovigen. Zíj zijn de schapen van Christus, de geroepenen, de uitverkorenen, degenen die niet meer verloren kunnen gaan. Zij vormen ook het 'adres' in de brieven van de apostelen, terwijl in het OT het 'adres' door het gehele volk Israël gevormd werd.
Waarschuwingen in de gemeente hebben dan ook altijd de notie in zich: pas op dat je wel écht lid van de gemeente bent en geen buitenstaander.

Ik noem het filosofie om de verbondstheologie logisch te krijgen. Met de allerbeste wil hoor, ik kan er echter niets mee.

Ik geloof eerder dat God Zijn Gemeente weer gaat herstellen, en dat we terug gaan naar de begintijd van de Gemeente. Misschien is dat wel speculatief, ik wil het toch voorzichtig opperen.

[Gian]

Mensen weten van niemand of het ware ranken zijn of niet. In ieder geval niet in de christelijke gemeente. Dus klem of niet, verkiezing of niet, wedergeboren of niet, inwendig of uitwendig werk van de Geest, allemaal niet belangrijk. Voor mensen onderling. Interessant voor (amateur) theologen, maar praktisch? Onbruikbaar.

Lange tijd niet zó oneens met een posting geweest als deze

We kennen elkaar niet in de Gemeente. Dat is het probleem! We leven in een wereld van 'de individu'. Ook de christenen. Er zit een vreemde broeder of zuster naast me aan het avondmaal. De Gemeenten zijn overgeorganiseerd, veel en veel te groot geworden veelal met toehoorders die niet eens geloven. Wat is er nog van het praktische Gemeenteleven over? Oliebollen bakken? rommelmarkt ofzo? Waarom herkennen we elkaar niet meer in de Gemeente, of wantrouwen we elkaar zelfs? Waarom is iedereen in z'n eentje aan het strijden tegen de zonden, terwijl we zoveel kunnen delen met elkaar, voor en met elkaar kunnen bidden? Waarom is de Gemeente een verzameling van maskers? Waarom durven we onszelf niet kwetsbaar op te stellen? We hebben toch niets te verliezen als kinderen van God? We worden toch niet zomaar broeders en zusters genoemd? We zijn als Lichaam één geheel! We kunnen niet zonder elkaar!
Ik geloof dat als we op bijbelse wijze de (huis)Gemeenten zouden handhaven, en elkaar geestelijk kennen en herkennen dat we onderling haarfijn weten wat uit God is of niet.
En stop dan eens met al dat gezever over pietluttigheden terwijl ons christenleven een koud en kil bestaan leidt. Wat hebben we aan een 'zuivere leer' als ons hart er toch niets mee kan. Wat hebben we aan een leer zonder leven?
Christus is vol liefde en bewogenheid, als we Hem gelijk gaan worden en iets verstaan van die bewogenheid dan versmelt ons geneuzel en gekissebis als was voor de zon. Dan pas wordt ik vruchtbaar, dan gaan we Christus in elkaar zien en herkennen en kunnen we een lichtend licht worden voor onze omgeving.

[Bert Mulder]

Mensen weten van niemand of het ware ranken zijn of niet. In ieder geval niet in de christelijke gemeente. Dus klem of niet, verkiezing of niet, wedergeboren of niet, inwendig of uitwendig werk van de Geest, allemaal niet belangrijk. Voor mensen onderling. Interessant voor (amateur) theologen, maar praktisch? Onbruikbaar.

Lange tijd niet zó oneens met een posting geweest als deze

We kennen elkaar niet in de Gemeente. Dat is het probleem! We leven in een wereld van 'de individu'. Ook de christenen. Er zit een vreemde broeder of zuster naast me aan het avondmaal. De Gemeenten zijn overgeorganiseerd, veel en veel te groot geworden veelal met toehoorders die niet eens geloven. Wat is er nog van het praktische Gemeenteleven over? Oliebollen bakken? rommelmarkt ofzo? Waarom herkennen we elkaar niet meer in de Gemeente, of wantrouwen we elkaar zelfs? Waarom is iedereen in z'n eentje aan het strijden tegen de zonden, terwijl we zoveel kunnen delen met elkaar, voor en met elkaar kunnen bidden? Waarom is de Gemeente een verzameling van maskers? Waarom durven we onszelf niet kwetsbaar op te stellen? We hebben toch niets te verliezen als kinderen van God? We worden toch niet zomaar broeders en zusters genoemd? We zijn als Lichaam één geheel! We kunnen niet zonder elkaar!
Ik geloof dat als we op bijbelse wijze de (huis)Gemeenten zouden handhaven, en elkaar geestelijk kennen en herkennen dat we onderling haarfijn weten wat uit God is of niet.
En stop dan eens met al dat gezever over pietluttigheden terwijl ons christenleven een koud en kil bestaan leidt. Wat hebben we aan een 'zuivere leer' als ons hart er toch niets mee kan. Wat hebben we aan een leer zonder leven?
Christus is vol liefde en bewogenheid, als we Hem gelijk gaan worden en iets verstaan van die bewogenheid dan versmelt ons geneuzel en gekissebis als was voor de zon. Dan pas wordt ik vruchtbaar, dan gaan we Christus in elkaar zien en herkennen en kunnen we een lichtend licht worden voor onze omgeving.

Ben het hier wel zo ongeveer met je eens, Gian

[Luther]

De Heere werkt altijd verbondsgewijs. Zie Romeinen 5. Ook wordt duidelijk vanuit Gods Woord dat een deel van de verbondskinderen verloren zal gaan, omdat ze niet gewild hebben dat het Hoofd van het verbond Koning over hen zou zijn.

Na de Pinksterdag is Gods verbond breder dan alleen Israël. Overal waar mensen samenkomen in Zijn Naam, naar Zijn Woord, openbaart God Zijn verbond.
Ik kan dus helemaal niets met de stelling van Gian, dat God Zijn gemeente weer gaat herstellen. (En ik lees daarin de suggestie, dat we weer allemaal onder Israël gevoegd zullen worden.)