refo schreef:Wat ik me wel altijd afvraag met de brieven in het NT is dit:
Paulus had herderlijk toezicht op de gemeente.
Doordat reizen niet zo snel ging was het soms nodig om schriftelijk wat te berichten.
De gemeenten gingen die brieven bewaren en kopieerden er ook van andere gemeenten.
Zo ontstond een verzameling brieven. Er raakten er ook kwijt.
Op een gegeven moment is op een concilie besloten wat nu precies canoniek 'Woord van God' is en wat niet. Daar is die verzameling brieven ook bij inbegrepen. Met toch wel een hoog 'persoonlijke mening van Paulus'-gehalte. Zo had Paulus het duidelijk niet zo op de dames van de gemeenten begrepen.
Daar de canonisering van zijn brieven is deze mening nu voor ons 'Gods onfeilbaar Woord'. Was dat nu eigenlijk de bedoeling wel? Bekend is dat de tekst van het OT behoorlijk ongewijzigd tot ons is gekomen, terwijl bij het overschrijven van de NT-tekst nogal wat vergissingen gemaakt zijn. Ik heb aantallen van 10.000 variaties horen noemen.
Geeft God Zelf zo ook niet getuigenis van het feit dat Hij de speciale zorg voor Zijn Woord in het OT niet heeft uitgebreid naar Zijn (?) Woord in het NT.
Het gezag van de Bijbel is er niet pas achteraf aan toegekend. Dat geldt ook voor het OT. Het OT is voor ons niet het onfeilbare Woord van God, omdat het in het NT als zodanig beschouwd wordt, maar omdat het het onfeilbare Woord van God
is, daarom wordt het zo in het NT beschouwd.
Voor het NT geldt hetzelfde. Maar nu zijn we aangewezen op het 'ontvangen door de kerk als heilig en canoniek' en kunnen we niet terugvallen op woorden van Christus en de apostelen.
Trouwens, als deze niet onfeilbaar zouden zijn (weergegeven), kun je je voor de inspiratie van het OT ook niet meer beroepen op het NT.
Het blijft een geloofsbeslissing.