Ander schreef:Ook het bepreken van de gangen en standen van Gods volk hoor je minder, ook binnen de GG. Je hebt ze nog wel (Mondria, Mouw bijv.) Ook hedendaagse predikanten die vaak de genoemde oudjes citeren en deze hoog hebben staan hebben toch een andere prediking. De reden is dan dat die predikanten niet zo doorgeleid zijn en daarom minder diep gaan in de prediking. Dat zou best eens zo kunnen wezen. Ik hoor zelfs mensen zeggen dat ze liever leesdienst hebben dan dat ze zo'n niet-zo-ver-doorgeleide-dominee zondag aan zondag moeten horen. Misschien dat zuivere leer dit ook bedoelt.
Van dit stukje van Ander krijg ik dus echt de koude rillingen over m'n rug. O, wat een dwalingen toch binnen de Gereformeerde Gezindte! Ja, want dit noem ik dwalingen.
Hier wordt het een gemis gevonden dat gangen en standen minder bepreekt worden! Ik zou willen vragen: Lees nog eens over wat je hier neergezet hebt.
Gangen en standen moeten nooit bepreekt worden! Als dat wel gebeurt, krijg je standaardpreken (wel elke zondag een andere tekst), waarin diepgravend genoemd wordt wat Gods volk beleeft en in welke standen, trappen en gangen God werkt!
Stop er toch eens mee: Zo moet er niet gepreekt worden! Nergens in de Bijbel lees je dat Petrus zo preekt, dat Paulus zo preekt, ja dat de Heere Jezus zo preekt. Wellicht zouden de apostelen ook door jou 'minder doorgeleid' genoemd worden.
Gods Woord moet verkondigd worden met bevel van bekering en geloof. Nee, niet lichtvaardig evangelisch, maar in de klem brengend. Juist dat separeert, juist dat leidt tot bevinding!
Bevindelijke prediking is vaak verworden tot gepreekte bevinding. Het raakt de gemeente niet, men komt niet in de klem, het is immers voor Gods volk, en als God me wil bekeren, dan doet Hij dat toch wel. Ik vraag me altijd af, wat die mensen van de genoemde predikanten toch altijd willen horen?
Waar is de bewogenheid van de Heere Jezus, Die de gelijkenis van de verloren zoon verteld om juist duidelijk te maken dat de Vader staat te wachten met uitgebreide armen. Nee, dat is niet kloppend te krijgen met het Bijbelse gegeven dat de Vader trekt en verkiest, maar preken die alles kloppend proberen te maken, kloppen niet. Kijk, en als dat wonder aan bij bevinding in eigen hart en leven wordt doorleefd, dan wordt het Woord bevonden. De term bevindelijke prediking zou eigenlijk vervangen moeten worden door 'Schrift-ondervindelijke prediking'. Dan pak je niet een tekst, nee de tekst pakt jou.
Ik denk dat sommige predikanten die door Ander minder-ver-doorgeleid genoemd worden, misschien meer van het Evangelie verstaan hebben dan onze Farizeïstische bevinding-jagers lief is. En wat stemt het mij tot grote dankbaarheid dat de laatste jaren steeds vaker jonge predikanten bevestigd worden die met ernst en aandrang het Woord aan de harten van de hoorders leggen. Wat ben ik blij dat ze zich aan de tekst houden en het Woord uitleggen en laten klinken wat Gods stem op dat moment tot de gemeente is. Als de Heilige Geest datv toepast, dan ontstaat er bevinding, dan ga je het Woord bevinden. Maar dat laatste moet niet bepreekt worden!
Misschien tot slot een voorbeeld om het duidelijk te maken.
Als een dokter een patiënt tegenover zich heeft zitten, tegen wie hij zojuist heeft moeten vertellen dat er kanker geconstateerd is tijdens het laatste ziekenhuisonderzoek. Waar heeft deze patiënt dan het meest aan?
- Aan een nauwkeurige opsomminge en beschrijving van bevindingen van andere kankerpatiënten in een dergelijke situatie en alle wagen die zij bewandeld hebben en de overleggingen die hun hart gekend heeft?
- Of aan een geneesmiddel of behandeling ter besrijding van de kwaal?
De vraag stellen is haar beantwoorden.