Nergens wordt zonneschijn en brood etc. genade genoemd, genade heeft in de bijbel een particulier karakter.
Dan zie je in de goedertierenheden die God aan iedereen bewijst dus géén argument om je te bekeren. Want, zo stel je heel filosofisch, het is pas genade als het zaligmakend is.
Genade is in de Bijbels trouwens niet particulier, maar verbondsmatig. God richtte met Adam, en in hem het ganse menselijke geslacht, het werkverbond op, wat genade voor ALLE mensen brengen zou, als het gehouden werd. Na de zondvloed richtte God met Noach wéér een verbond op, waarin Hij het HELE menselijke geslacht een genadige belofte doet. Etc etc.
Het probleem van veel gereformeerden, geheel niet in lijn met de Calvijn/Luther trouwens, is dat zij er van uitgaan dat God niet werkelijk ALLE mensen liefheeft, maar slechts de uitverkorenen. Nu mag dit, als het gaat om de zaligmakende liefde Gods, wel waar wezen, maar de Schrift noemt Gods gunstbewijzen aan ALLE mensen ook Zijn liefde. Bv:
Mat 5:44 Maar Ik zeg u: Hebt uw vijanden lief; zegent ze, die u vervloeken; doet wel dengenen, die u haten; en bidt voor degenen, die u geweld doen, en die u vervolgen; 45 Opdat gij moogt kinderen zijn uws Vaders, Die in de hemelen is; want Hij doet Zijn zon opgaan over bozen en goeden, en regent over rechtvaardigen en onrechtvaardigen.
Ja, wie eigenlijk stelt dat er geen algemene genade is, die zou moeten stellen dat ALLES wat hij aan goeds ontvangt, komt uit de hand van een God die daardoor hem straks zwaarder kan straffen. Want wie niet gelooft dat al dat goede genade is, hoe kan die dan ooit zeggen dat de goedertierenheden des Heeren tot bekering moet leiden? Ja, hoe kan je dan nog werkelijk zeggen dat God, mede door de goedheid en genade die Hij een ieder bewijst, werkelijk en gemeend wil dat een ieder zich bekeert en leve. Dat Hij werkelijk geen lust heeft in de dood van de goddeloze. Oh, natuurlijk, dit valt allemaal wel weer filosofisch in een systeempje te vatten, maar doen we daar dan nog werkelijk recht mee aan het ruime spreken van de Schrift?
Daarnaast nog de andere prangende vraag: Al het goede wat nu geschied aan kwade mensen, waaruit vloeit dit voort? Want hoe kan God goedheid bewijzen buiten Christus om? Is niet het ganse aardrijk om onzentwil vervloekt? En nochtans opent de aarde niet haar mond om ons te verslinden, nochtans brengt zij goed voedsel voort, nochtans vermenigvuldigd de dierenwereld niet zozeer dat zij ons massaal zouden verslinden, nochtans... Waaruit komt die genade voort, dat het aardrijk niet de diepte van haar vloek uitleeft. Ja, dat de vervloekte mens toch niet alle boosheid die in zijn hard is uitleeft? Is het niet Gods genade? En nogmaals: Hoe kan God anders genadig zijn, als het niet is in Christus?
Let wel: Ik bepleit
niet het cultuuroptimisme, wat Kuyper (en van Ruler) uit de algemene genade voort lieten vloeien