Fijn !

Maar ,wie is emmie ?
Een betrouwbare bron ?

Een hele betrouwbare bron

Erasmiaan schreef:

Kislev schreef:Is hij een kleinzoon van Elshout en een schoonzoon Van Gelder of is er een kleinzoon van Elshout en een schoonzoon Van Gelder toegelaten. Dus twee toegelaten?

Én een schoonzoon van ds. Van Gelder. Dus dat alles in 1 persoon.

Neem me niet kwalijk als ik dit alles met een glimlach lees. Alles wordt uitgeplozen, in een relatief klein kerkgenootschap zijn de mensen meer betrokken. Is dat betrokkenheid?
Maar van een nog kleiner kerkgenootschap lees ik daarover nooit iets, dan bedoel ik de Christ. Geref. Kerken.
Bij ons in de PKN kennen we geen curatorium, daar wordt het aan de kerkenraden overgelaten of een afgestuurde beroepen wordt.
Trouwens kan iemand mij zeggen wanneer het fenomeen van het curatorium in het leven is geroepen. In de aloude Gereformeerde van de kerk vanaf de reformatie lees ik er nooit over, ook niet in de tijd van de nadere reformatie. Is dat typisch iets van afgescheiden kerken?
Dus daarom de berichten over curatorium in GG en GGinNed en OG lees ik met een glimlach. Laat ik het maar duidelijk wezen, voordat ik verkeerd wordt begrepen, dat is niet om te schoppen, sommigen op dit forum zijn daar nog al benauwd voor, maar ik zie dit als een grote betrokkenheid, en daar is niets mis mee, neem me toch niet kwalijk, ik moet wel eens glimlachen, als ik lees, zijn opa was die en zijn schoonvader was die en zijn opoe was weer enz. enz., hij komt dus uit een goed nest.

Ik zou me niet zo happy voelen als ik die meneer Huijser in eigen persoon was (even los van de vreugde vanwege het aangenomen zijn).

Ander schreef:Dat is respect. Wanneer je tegen mensen opkijkt zeg je U.

Toeschouwer schreef:Trouwens kan iemand mij zeggen wanneer het fenomeen van het curatorium in het leven is geroepen. In de aloude Gereformeerde van de kerk vanaf de reformatie lees ik er nooit over, ook niet in de tijd van de nadere reformatie. Is dat typisch iets van afgescheiden kerken?

Nee en ja. Na de reformatie is het curatorium ingesteld om mensen te toetsen die niet de vereiste opleiding hadden, maar op grond van bijzondere gaven en roeping toch het predikambt begeerden. Die uitzonderingsgevallen zouden getoetst worden door een curatorium. De reguliere weg was echter: naar de universiteit, studie afronden - en dan ben je beroepbaar.

Van de uitzonderingssituatie is in bepaalde richtingen dus regel gemaakt. Geen universitaire opleiding, wél iedereen voor het curatorium.

Erasmiaan schreef:

emmie schreef:Toegelaten: A.Huijser te Geldermalsen

Dat kan ik bevestigen.

Ik ook

freek schreef:Ik zou me niet zo happy voelen als ik die meneer Huijser in eigen persoon was (even los van de vreugde vanwege het aangenomen zijn).

Precies hetzelfde gevoel kreeg ik ook. Persoon in kwestie is al gewikt en gewogen, zijn ligging wordt snel bekend en de verwachtingen erop afgestemd. Laat er veel gebed zijn voor deze man en de hopelijk meerdere toegelaten studenten...

Hij moet gewoon doen waartoe hij zegt geroepen te zijn: het evangelie verkondigen.

Vandaag één kandidaat aangenomen. Oud. Huijser uit Geldermalsen

Ronaldo schreef:Vandaag één kandidaat aangenomen. Oud. Huijser uit Geldermalsen

wow... twee Huijsers dus?

Ronaldo schreef:Vandaag één kandidaat aangenomen. Oud. Huijser uit Geldermalsen

Bron? (ik doel op het feit dat het bij deze kandidaat is gebleven, hoewel ik er erg blij mee ben!)

Hendrikus schreef:

Toeschouwer schreef:Trouwens kan iemand mij zeggen wanneer het fenomeen van het curatorium in het leven is geroepen. In de aloude Gereformeerde van de kerk vanaf de reformatie lees ik er nooit over, ook niet in de tijd van de nadere reformatie. Is dat typisch iets van afgescheiden kerken?

Nee en ja. Na de reformatie is het curatorium ingesteld om mensen te toetsen die niet de vereiste opleiding hadden, maar op grond van bijzondere gaven en roeping toch het predikambt begeerden. Die uitzonderingsgevallen zouden getoetst worden door een curatorium. De reguliere weg was echter: naar de universiteit, studie afronden - en dan ben je beroepbaar.

Van de uitzonderingssituatie is in bepaalde richtingen dus regel gemaakt. Geen universitaire opleiding, wél iedereen voor het curatorium.

Hoho, van alle studenten werden 2 examens afgenomen, waarvan (tenminste) één door de kerk. Er was dus wel degelijk toetsing van de studenten. Het systeem wat het meest met de historische situatie overeenkomt is dat van het curatorium de CGK, en in mindere mate die van de HHK*.

Het bestaan van een curatorium is dus historisch te verantwoorden, hoe het nu in de (O)GG(iN) functioneerd is wél anders dan altijd in de Reformatorische kerken gebruikelijk geweest is.

------------
* In HHK wordt trouwens, m.i. geheel terecht, ook gevraagd naar roeping en bekering bij toelatingsgesprek. Als daarnaar niet meer gevraagd mag worden, is er m.i. iets goed mis! Het zou ook heel erg on-pastoraal zijn om dat niet te doen; onterecht het ambt op je nemen is nogal wat! Maar uiteindelijk kunnen mensen nooit meer dan toetsen of hetgeen gezegt is overeenkomt met de Schrift. Tenzij het daarvan afwijkt, hebben mensen m.i. geen enkele bevoegdheid om Gods werk tegen te gaan door iemand af te wijzen.

Mister schreef:

freek schreef:Ik zou me niet zo happy voelen als ik die meneer Huijser in eigen persoon was (even los van de vreugde vanwege het aangenomen zijn).

Precies hetzelfde gevoel kreeg ik ook. Persoon in kwestie is al gewikt en gewogen, zijn ligging wordt snel bekend en de verwachtingen erop afgestemd. Laat er veel gebed zijn voor deze man en de hopelijk meerdere toegelaten studenten...

Liggingen veranderen snel in 4 jaar, dus dat zegt zo weinig.

Da Capo schreef: God roept nooit te vroeg, maar het kan zijn dat iemand wel de begeerte ertoe heeft (en dat is opzich al groot/mooi), maar dat hij nog (niet) door God is geroepen. In alle voorzichtigheid meen ik ook te mogen zeggen dat sommigen zich 'te vroeg' aanmelden of dat ze op het moment dat ze gehoord mogen worden niet de juiste houding hebben. Dat heb ik zelf eens gehoord van een predikant. Hij vertelde me dat de eerste keer dat hij 'opging' met zichzelf ging (als je begrijp wat ik bedoel), de tweede keer ging in Gods kracht. Toen werd hij wel aangenomen. We moeten niet vergeten dat God ook een jaloers God op Zijn eer is. Ook al is iemand geroepen, wil dat nog niet zeggen dat hij dan zonder slag of stoot aangenomen wordt. Hoe hij opgaat (zijn geestelijke gesteldheid) is ook van belang.
Ik weet niet of de meesten worden afgewezen. Ik weet wel, dat het curatorium er niet zit om mensen af te wijzen, maar om ze aan te nemen. En dat het curatorium zich vergissen kan? Zeker, het ook gewoon mensen. Maar nogmaals, ze zitten daar om mensen toe te laten. Dat is wat ze dolgraag willen, maar het moet op goede gronde zijn.

Ik geloof zeer zeker in een roeping van God, en ik geloof in de roeping van de Gemeente.
Met een roeping van het instituut heb ik moeite. Maar het is niet verboden, dus misschien mag het wel.
De vrucht van 'een curatorium' is nogal bitter als er jaarlijks ternauwernood enkelen toegelaten worden en er in de meeste Gemeenten Gods niet eens een herder en leraar is. Is het dan geen Gemeente Gods? Geeft God een Gemeente om vervolgens de herder achter te houden? Dit zijn serieuze vragen van mijn kant. Het curatorium wordt geleid door mensen die een zeer serieuze intensie hebben, en ongetwijfeld hun gebeden opzenden of er nog ....
Ik weet niet eens hoe ik het noemen moet. Of er nog mensen 'tussen' mogen zitten? Of er nog veel mogen opkomen? Of ze allemaal aangenomen mogen worden? Wat is de maatstaf? Het gevoel bij iemand die zijn verhaal doet? Of de bekering wel echt klinkt? Of ze slim genoeg zijn?
Werkt men volgens een kerkorde? Moet die dan niet eens herzien worden? Op deze manier wordt het predikantentekort nooit opgelost. Hoe kan je nou bidden voor veel arbeiders als je jezelf blokeert met een systeem als het curatorium?