De consequenties van die 2, uitverkiezing en verwerping, zijn wel paradoxaal. God die veelvuldig en welmenend verworpenen roept tot zaligheid... Dat noem ik een paradox. Eén van de vele paradoxen die we alleen kloppend kunnen maken door een deel van de Schrift het zwijgen op te leggen (door heel de Schrift in een eng, een strak systeem te proppen)Dan kan men moeilijk een paradox noemen, en Gods Woord is in dat verband duidelijk: Uitverkiezing en verwerping.
En trouwens: De rechtvaardige God die zondaren verkiest, dat valt ook niet glad te redeneren. Laat staan het feit dat Hij Zijn Zoon zond om mens te worden. God mens.
Nee, de Schrift is vol paradoxen, die slechts in het geloof begrepen kunnen worden. Of beter gezegd: bewonderd worden.