Pagina 4 van 6
Geplaatst: 03 aug 2007, 12:21
door Lydianne
Afgewezen schreef:uitgeworpen schreef:Wat is het verschil tussen een burn-out en een depressie?
Bij een burnout ben je moe en bij een depressie ben je somber.
Het ligt heel dicht bij elkaar. Als je moe ben word je vaak somber en andersom. Heb zelf momenteel diagnose depressie, maar herken zeker zoveel in kenmerken van burn-out. Ik denk dat het heel moeilijk is om dit te scheiden.
Re: verschil tussen een depressie en geestelijke verlatenhei
Geplaatst: 04 aug 2007, 15:51
door uitgeworpen
Ad Kalle schreef:uitgeworpen schreef:Wat is het verschil tussen een depressie en het gevoel van geestelijke verlatenheid?
Ik heb zelf een depressie mee moeten/mogen maken. Ik vind het altijd moeilijk. Toen was het moeten, nu (als ik terugkijk) is het mogen. Het was nodig om me klein te krijgen. Het
gevoel van geestelijke verlatenheid was bij mij onderdeel van de depressie. Tijdens de depressie voelde ik me ontzettend alleen en van iedereen, ook van God, verlaten. Ik had helemaal niets meer aan de Bijbel, gebed was er eigenlijk niet meer. Maar ik denk dat dat komt doordat je in één klein kringetje ronddraaid.
Nu achteraf zie ik dat God mij nooit alleen heeft gelaten, maar juist er doorheen heeft geholpen. Het was dus alleen maar het gevoel van geestelijke verlatenheid. En gevoel is zeer verraderlijk

:
Had je op dat moment niet door dat je gevoelens in de war waren?
Dat ze zo in de war waren ( door depressie).
Re: verschil tussen een depressie en geestelijke verlatenhei
Geplaatst: 04 aug 2007, 15:59
door Ad Kalle
uitgeworpen schreef:
Had je op dat moment niet door dat je gevoelens in de war waren?
Dat ze zo in de war waren ( door depressie).
Nee, ik was teveel met allerlei andere dingen bezig om stil te staan bij mijn eigen gevoelens. Het klinkt heel raar, maar het was meer een overlevingsstrijd om niet toe te geven aan de stem die aanzette om de laatste en onomkeerbare daad van mijn leven te verrichten. Daarbij komt nog dat ik het in mijn ogen had verdiend om depressief te zijn. Het was allemaal eigen schuld. Mijn leven lag zo overhoop, dat ik gewoon geen aandacht kon en mocht geven aan gevoelens. Het was van LEVENSBELANG om de gevoelens juist weg te drukken en later met medicijnen af te vlakken. :roll:
Geplaatst: 04 aug 2007, 16:10
door judith
Het lijkt me erg moeilijk om depressief te zijn....
Gelukkig heb ik het zelf niet
Geplaatst: 04 aug 2007, 16:49
door Ad Kalle
judith schreef:Het lijkt me erg moeilijk om depressief te zijn....
Gelukkig heb ik het zelf niet
Ja inderdaad is het heel moeilijk. Toch als ik terugkijk... Het was ondanks alle ellende een goede tijd. Het was voor mij nodig. Nu mag ik zien zoals in het gedicht "voetstappen" of "een droom die geen bedrog is" wordt verwoord aan het einde:
Mijn lieve kind, toen 't moeilijk was, toen heb IK jou gedragen.
Dan is het ook waarheid, dat God wel een kruis oplegt, maar ook de kracht geeft om te dragen (al zie je dat op dat moment niet)
Maar achteraf gezien ben ik God zelfs dankbaar, dat ik de depressie moest/mocht doormaken. Maar ik gun het niemand, zelfs mijn grootste vijand niet.
Geplaatst: 04 aug 2007, 18:35
door judith
Ad Kalle schreef:judith schreef:Het lijkt me erg moeilijk om depressief te zijn....
Gelukkig heb ik het zelf niet
Ja inderdaad is het heel moeilijk. Toch als ik terugkijk... Het was ondanks alle ellende een goede tijd. Het was voor mij nodig. Nu mag ik zien zoals in het gedicht "voetstappen" of "een droom die geen bedrog is" wordt verwoord aan het einde:
Mijn lieve kind, toen 't moeilijk was, toen heb IK jou gedragen.
Dan is het ook waarheid, dat God wel een kruis oplegt, maar ook de kracht geeft om te dragen (al zie je dat op dat moment niet)
Maar achteraf gezien ben ik God zelfs dankbaar, dat ik de depressie moest/mocht doormaken. Maar ik gun het niemand, zelfs mijn grootste vijand niet.
Ondanks alle elende was er toch wel een goeie tijd...Dat kan.
Gelukkig is het dan nu wel voorbij toch??
Ik zou het ook niemand gunnen, om depressief te worden.
Leer je er dan ook wat van als je depressief bent..?
Geplaatst: 07 aug 2007, 16:23
door Ad Kalle
judith schreef:
Ondanks alle elende was er toch wel een goeie tijd...Dat kan.
Gelukkig is het dan nu wel voorbij toch??
Ik zou het ook niemand gunnen, om depressief te worden.
Leer je er dan ook wat van als je depressief bent..?
Ik wilde dat het waar was dat het nu voorbij was, maar ik ben nog steeds aan de medic. en het ziet er ook niet naar uit dat ik daar ooit nog vanaf kom. En mijn ervaring is dat je er zeker van leert als je depressief bent, maar dat vind ik eigenlijk te dicht bij me om het in dit forum te bespreken.
Geplaatst: 07 aug 2007, 20:57
door judith
Ad Kalle schreef:judith schreef:
Ondanks alle elende was er toch wel een goeie tijd...Dat kan.
Gelukkig is het dan nu wel voorbij toch??
Ik zou het ook niemand gunnen, om depressief te worden.
Leer je er dan ook wat van als je depressief bent..?
Ik wilde dat het waar was dat het nu voorbij was, maar ik ben nog steeds aan de medic. en het ziet er ook niet naar uit dat ik daar ooit nog vanaf kom. En mijn ervaring is dat je er zeker van leert als je depressief bent, maar dat vind ik eigenlijk te dicht bij me om het in dit forum te bespreken.
Dus het is niet voorbij? Ik dacht het

sorry
Dus je komt er niet vanaf. Dat is egt niet fijn. Ik heb er niet zo veel verstand van eigenlijk. Misschien is het toch wel goed als je er iets van leert. maar het is niet leuk dat je het bent. :|
Ik snap wel dat je het niet hier op het forum wil bespreken.
Groetjezzz: Judith
Geplaatst: 07 aug 2007, 21:14
door jvdg
Ad Kalle schreef:judith schreef:
Ondanks alle elende was er toch wel een goeie tijd...Dat kan.
Gelukkig is het dan nu wel voorbij toch??
Ik zou het ook niemand gunnen, om depressief te worden.
Leer je er dan ook wat van als je depressief bent..?
Ik wilde dat het waar was dat het nu voorbij was, maar ik ben nog steeds aan de medic. en het ziet er ook niet naar uit dat ik daar ooit nog vanaf kom. En mijn ervaring is dat je er zeker van leert als je depressief bent, maar dat vind ik eigenlijk te dicht bij me om het in dit forum te bespreken.
Dit topic doorlezend, kom ik tot de conclusie dat
velen van ons (helaas) in meerdere of mindere mate kennis hebben van dit onderwerp.
Deze zaken zijn dermate teer dat ze niet op dit forum openhartig kunnen c.q. mogen worden besproken.
Misschien via PB's?
Geplaatst: 07 aug 2007, 21:46
door Christiaan
Iedereen mag mij altijd voor alle vragen storen!
Geplaatst: 08 aug 2007, 17:26
door judith
Christiaan schreef:Iedereen mag mij altijd voor alle vragen storen!
Zal ik doen...als ik wat vragen heb...

Geplaatst: 08 aug 2007, 19:14
door uitgeworpen
jvdg schreef:Ad Kalle schreef:judith schreef:
Ondanks alle elende was er toch wel een goeie tijd...Dat kan.
Gelukkig is het dan nu wel voorbij toch??
Ik zou het ook niemand gunnen, om depressief te worden.
Leer je er dan ook wat van als je depressief bent..?
Ik wilde dat het waar was dat het nu voorbij was, maar ik ben nog steeds aan de medic. en het ziet er ook niet naar uit dat ik daar ooit nog vanaf kom. En mijn ervaring is dat je er zeker van leert als je depressief bent, maar dat vind ik eigenlijk te dicht bij me om het in dit forum te bespreken.
Dit topic doorlezend, kom ik tot de conclusie dat
velen van ons (helaas) in meerdere of mindere mate kennis hebben van dit onderwerp.
Deze zaken zijn dermate teer dat ze niet op dit forum openhartig kunnen c.q. mogen worden besproken.
Misschien via PB's?
PB is een goed idee.
Geplaatst: 08 aug 2007, 21:42
door Tiberius
uitgeworpen schreef:jvdg schreef:Dit topic doorlezend, kom ik tot de conclusie dat velen van ons (helaas) in meerdere of mindere mate kennis hebben van dit onderwerp.
Deze zaken zijn dermate teer dat ze niet op dit forum openhartig kunnen c.q. mogen worden besproken.
Misschien via PB's?
PB is een goed idee.
Het kan ook via de chat; ik heb er destijds op verzoek van een forummer een speciale kamer voor gemaakt, genaamd Klaagmuur.
Geplaatst: 08 aug 2007, 22:09
door Afgewezen
En sinds die tijd wordt er geloof ik niet veel meer geklaagd...

Geplaatst: 08 aug 2007, 22:18
door Tiberius
Afgewezen schreef:En sinds die tijd wordt er geloof ik niet veel meer geklaagd...

Typisch refo's

Eerst klagen dat ze nergens kunnen klagen en als ze ergens kunnen klagen, klagen ze dat er niet veel geklaagd wordt.