wij lieten onze dochter voor straf weleens een uur computeren
tot grote verontwaardiging van de rest van de kids voor wie computeren absoluut géén straf was.
Voor haar dus wel; en het was een uurtje lekker rustig :mrgreen:

Duuk schreef:Wel grappig om te zien dat sommigen driftig meediscussieren, zonder ooit zelf kinderen te hebben opgevoed. Misschien wel als onderwijzer/leraar, maar het ouderschap is toch wel wat anders.

hahaha, dat viel mij ook al op, en helaas niet alleen hier, het grootste deel van hulpverlenend en onderwijzend Nederland hier van vergeven

heb alleen gepost hoe ik zelf niet behandeld had willen worden en hoe ik het later hoop te doen......

Duuk schreef:Wel grappig om te zien dat sommigen driftig meediscussieren, zonder ooit zelf kinderen te hebben opgevoed. Misschien wel als onderwijzer/leraar, maar het ouderschap is toch wel wat anders.

Maar een ieder is wel 'opgevoed', dus toch ervaringsdeskundige

arti schreef:

Duuk schreef:Wel grappig om te zien dat sommigen driftig meediscussieren, zonder ooit zelf kinderen te hebben opgevoed. Misschien wel als onderwijzer/leraar, maar het ouderschap is toch wel wat anders.

Maar een ieder is wel 'opgevoed', dus toch ervaringsdeskundige

Vlinder en Arti, jullie hebben helemaal gelijk hoor. Gewoon lekker mee doen

Luisterend Oor schreef:
Mijn moeder zei vroeger altijd: Je slaat het erin in plaats van het eruit.

En wát sla je er dan in? :roll:

vlinder schreef:heb alleen gepost hoe ik zelf niet behandeld had willen worden en hoe ik het later hoop te doen......

Heej Vlin, dapper hoe je dit hebt durven delen...!

wim schreef: Lukt het jou altijd een straf te 'verzinnen' als alternatief voor een tik? En dan bedoel ik een straf die het kind ook echt als straf opvat?
Mij lukt dat niet altijd.

Nou een alternatief is bij ons: apart zetten. Toen onze oudste dochter als anderhalfjarige bv. op knoppentocht door de kamer rondstruinde, werd ze als straf in de box gezet. Daar ging ze dan standaard lief zitten zingen :!: Toen ze groter werd, zetten we haar even voor een time-out in de gang, waar ze het zich ook altijd gezellig maakte door een versje te zingen De enige straf waar onze kinderen echt van balen is een computerverbod. Ook is de bedtijd vervroegen soms een optie, of geen toetje na het eten, net hoe het uitkomt. Er moet ook geen lange tijd tussen 'overtreding' en staf zitten, anders werkt het ook niet (en moeders is het dan soms ook vergeten :)

arti schreef:

Duuk schreef:Wel grappig om te zien dat sommigen driftig meediscussieren, zonder ooit zelf kinderen te hebben opgevoed. Misschien wel als onderwijzer/leraar, maar het ouderschap is toch wel wat anders.

Maar een ieder is wel 'opgevoed', dus toch ervaringsdeskundige

Keep dreaming. Dus iemand die nog nooit een meter heeft autogereden, maar wel vaak heeft meegereden is ineens een ervaren autorijder :shock:

Misschien kom je er nog eens achter.

Duuk schreef:

arti schreef:

Duuk schreef:Wel grappig om te zien dat sommigen driftig meediscussieren, zonder ooit zelf kinderen te hebben opgevoed. Misschien wel als onderwijzer/leraar, maar het ouderschap is toch wel wat anders.

Maar een ieder is wel 'opgevoed', dus toch ervaringsdeskundige

Keep dreaming. Dus iemand die nog nooit een meter heeft autogereden, maar wel vaak heeft meegereden is ineens een ervaren autorijder :shock:

Misschien kom je er nog eens achter.

Niet mee eens.
Vlinder en Arti posten zaken die zij als minder gewenst in de opvoeding hebben ervaren, en zijn daarmee wel degelijk ervaringsdeskundige.
Zeker als opvoeder zou je voor dat soort geluiden open moeten staan.

Om in jouw voorbeeld te blijven: als ervaren meerijder kan je heus wel beoordelen of een chauffeur een ervaren autorijder is. Al was het alleen maar of je wel of niet wagenziek het voertuig verlaat.

Of een ander voorbeeld: wij doen tegenwoordig vrij veel klanttevredenheidsonderzoeken. Klanten, die niets van ICT afweten, maar wel degelijk het eindproduct kunnen beoordelen.

Daarom sluit ik me bij Jolanda aan: gewoon meedoen.

Duuk schreef:

arti schreef:

Duuk schreef:Wel grappig om te zien dat sommigen driftig meediscussieren, zonder ooit zelf kinderen te hebben opgevoed. Misschien wel als onderwijzer/leraar, maar het ouderschap is toch wel wat anders.

Maar een ieder is wel 'opgevoed', dus toch ervaringsdeskundige

Keep dreaming. Dus iemand die nog nooit een meter heeft autogereden, maar wel vaak heeft meegereden is ineens een ervaren autorijder :shock:

Misschien kom je er nog eens achter.

Ik kan het nog sterker vertellen: Wij hebben zelf 5 kinderen maar ik durf me zeker geen ervaringsdeskundige te noemen...

Tiberius schreef:

Duuk schreef:

arti schreef:

Duuk schreef:Wel grappig om te zien dat sommigen driftig meediscussieren, zonder ooit zelf kinderen te hebben opgevoed. Misschien wel als onderwijzer/leraar, maar het ouderschap is toch wel wat anders.

Maar een ieder is wel 'opgevoed', dus toch ervaringsdeskundige

Keep dreaming. Dus iemand die nog nooit een meter heeft autogereden, maar wel vaak heeft meegereden is ineens een ervaren autorijder :shock:

Misschien kom je er nog eens achter.

Niet mee eens.
Vlinder en Arti posten zaken die zij als minder gewenst in de opvoeding hebben ervaren, en zijn daarmee wel degelijk ervaringsdeskundige.
Zeker als opvoeder zou je voor dat soort geluiden open moeten staan.

Om in jouw voorbeeld te blijven: als ervaren meerijder kan je heus wel beoordelen of een chauffeur een ervaren autorijder is. Al was het alleen maar of je wel of niet wagenziek het voertuig verlaat.

Of een ander voorbeeld: wij doen tegenwoordig vrij veel klanttevredenheidsonderzoeken. Klanten, die niets van ICT afweten, maar wel degelijk het eindproduct kunnen beoordelen.

Daarom sluit ik me bij Jolanda aan: gewoon meedoen.

Even voor de duidelijkheid: ik heb geen namen genoemd dus heb ik ook niet gezegd dat ik Vlinder en Arti op het oog had.

Het gaat er niet om of je kan beoordelen of iemand ervaren is, maar of je zelf ervaren bent.

Overigens kan je pas echt goed meedenken als kind over de opvoeding als je wat ouder bent. Een kind van 8 of 10 is dar nog niet toe in staat. En dan is de helft van de opvoedingstijd al voorbij.

Ik ben zelf niet ervaren in het opvoeden van kinderen boven de 10. Daar houd ik dan wijselijk mijn mond over dicht.

Ervaring kan ook verblinden. Iemand zonder ervaring benaderd zaken vaker vanuit 'hoe het zou moeten', iemand met ervaring vaak vanuit 'hoe het gegaan is'.

Wijsheid is beiden combineren, zodat we enerzijds ons ideaal niet uit het oog verliezen, en anderzijds niet onrealistisch zijn.

PS> Wie het hier niet mee eens is, dient zich te bedenken dat onze rechtsspraak gebaseerd is op het oordeel van een niet-ervaringsdeskundige (de rechter).

Duuk schreef:Even voor de duidelijkheid: ik heb geen namen genoemd dus heb ik ook niet gezegd dat ik Vlinder en Arti op het oog had.

Maar op de quote van Arti ("Maar een ieder is wel 'opgevoed', dus toch ervaringsdeskundige") reageer je toch wel met: "Keep dreaming. (...) Misschien kom je er nog eens achter."

Duuk schreef:Overigens kan je pas echt goed meedenken als kind over de opvoeding als je wat ouder bent. Een kind van 8 of 10 is dar nog niet toe in staat. En dan is de helft van de opvoedingstijd al voorbij.

Er werd aangegeven welke kanten van de opvoeding zij als onprettig hadden ervaren. Geen sprake van meedenken dus.
Verder dacht ik, dat Arti en Vlinder ouder zijn dan 8/10 jaar.

De wijsheid die je had vóór er enige ervaring was, wordt moeilijker vast te houden naarmate de ervaring toeneemt.