Ik kan het met je antwoord eens zijn, met de volgende aantekeningen:Tiberius schreef: Over geklets in de ruimte gesproken: je stelt hier de roomse dwaling van biechten op 1 lijn met schuldbelijdenis doen.
Dat is natuurlijk aperte onzin en het lijkt me sterk dat je dat zelf ook niet weet.
Schuldbelijdenis doet men over openbare zonden en biecht over alle zonden.
Bovendien kan en zal een kerkenraad nooit iemands schuld vergeven. De boeteling wordt, na schuldbelijdenis, weer in de christelijke gemeente opgenomen en toegang verleend tot de sacramenten.
Terwijl na de biecht de boeteling sacramentele absolutie heeft ontvangen, terwijl alleen God de zonden kan vergeven.
In de biecht worden hoe dan ook specifieke zonden beleden. Daar men geen kerkenraad kent, kan dus nooit "Openbare belijdenis" afgelegd worden, ook niet de "openbare schulden".............
"weer in de gemeente opgenomen" , tja, dan zal men eerst door de kerkenraad al dan niet tijdelijk buiten de gemeente gesteld moeten zijn (sencuur bijvoorbeeld).
"weer toegelaten worden tot de sacramenten"....dat wordt evenzo in de katholieke kerk zo gedaan. Is er geen biecht, geen "belijdenis" van "openbare zonde" dan kun je nét zo goed van de sacramenten uitgesloten zijn/worden.
Dat alléén God de zonden/schulden vergeven kan, zal door élke katholiek beaamt worden. De formulering die de priester gebruikt is de navolgende;
"moge de Almachtige God zich over u ontfermen en uw zonden vergeven, en u Zijn vrede schenken. Gaat dan heen in de vrede des Heren, en zondig van nu af aan niet meer"
Hoezo vergeeft de priester de zonden?????