Spruyt bekent kleur
Denk ik ook. Zeker op principiele standpunten in de landelijke PvdA. Het lijk me sterk dat ze in die tijd ook als partij voorstander waren van abortus, enz.Unionist schreef:Nou staat Wilders denk ik verder bij ons vandaan dan de PvdA in de gemeente Bruinisse in 1960...
Er is heel duidelijk iets verandert dus een stap naar een 'algemene' partij is in deze tijd minder goed voor te stellen.
ndonselaar schreef:Beste Billy,
Je opmerking over v.d. Beek kan ik in meegaan. Dat zal je niet verbazen.
Die over 'Bolkestein' niet. Wat ik de laatste tijd van hem lees bevalt mij niet zo. Trouwens moeten we nu daar onze steun vandaan halen? Even kan dat aantrekkelijk lijken Billy, maar het doet mij aan als een schijn-zekerheid. We hoeven ons vertrouwen niet te stellen in een liberaal. Trouwens jij noemt het feit dat ik deze Bolkestein-VVD-ers hard nodig zou hebben. Hard nodig voor wat Billy? Noem eens wat? Probeer eens gewoon nuchter na te denken. Dacht je nu echt dat je het kan maken om 'islam-scholen' te verbieden en 'refo-scholen' niet? [vgl. Groep Wilders] Ik bedoel dan: in onze nederlandse én europese rechtstaat?
Ik hoef geen steun bij BolkesteinVVD-ers te halen. Ik wil alleen maar benadrukken dat de maatschappij-visie ( let wel dus niet de religieuze/theologisch -dogmatsische visie, zo die er bij hun is) van klasiek liberalen of conservatieven heel dicht bij die van ons ligt. lees daarvoor maar eens het boek van Kinneging , Geografie van Goed en Kwaad, dicht bij een christelijke-joodse visie ligt.
Al willen sommige CU-ers (m.i. onterecht) beweren dat de SGP en conservatieven de Bergrede naast zich neerleggen en dus niet sociaal-chrsitelijk zouden zijn.
Mij benauwd de engheid en de nauwdenkendheid t.o.v. politieke aspoecten van de SGP mij wel eens.
Nogmaals ik ben momenteel van mening dat de overheid de taak heeft om het zwaard te dragen en de mogenlijkheid "" tot een stil en gerust leven leiden "in de maatschappij te bieden en de kerkegang en evangelisatie geen strobreed in de weg teleggen, nee zelfs zo mogenlijk te stimuleren.
Maar de kerk heeft de opdracht tot evangelieverkondiging
Leg mij eens uit waarom er in Amerika een Conservatieve partij kan bestaan waarin vele christenen, maar ook niet-christenen actief zijn en hier dan niet?
Natuurlijk dat hier in NL de aanhang beperkt zal zijn en kan je NL niet met de VS vergelijken.
Niek, wat zou jij stemmen als je in de VS zou wonen.
Volgende vraag die ik pas iemand tegen mij hoorde zeggen was in dit kader ook relevant:
Zou er over de hele wereld van 6,5 miljard mensen en 150 landen maar 1 kikkerlandje zijn waar politiek bedreven word volgens Gods Woord en waar als enig land op deze wereld een partij als de SGP mag opereren?
Door de eeuwen heen heeft de politieke leiding van volken, rijken en natienen zich toch altijd gekenmerkt door veranderingen, evoluties etc.
Waar ik me wel zorgen over maak als ik de laatste topics zo lees en af ga op sommige intervieuws met Spruyt van de laatste jaren in de media, is of hij wel zo eerlijk ( lees: transparant) omgaat met zijn orthodoxe achtergrond en thuissituatie. Dat vind ik jammer.
Laat hem daar , net als over zijn andere standpunten helder over zijn, al trekt hij dan ook kerk en politiek verderuiteen dan ik zelf nodig acht.
"Indien het hier in 't Vaderland zoo gelegen is, dat men de waarheid niet mag spreken, zoo ist er ellendig gesteld. Nochtans zal ik die spreken, zoo lang als mijn oogen open staan."
Michiel Adriaanszoon de Ruyter
Michiel Adriaanszoon de Ruyter
sinds wanneer heet jij Niek?refo schreef:"Wat zou jij kiezen als je in Amerika woonde." We wonen niet in Amerika en we kunnen daar niet kiezen. Dat laatste zou eigenlijk wel moeten, want die man daar aan het roer heeft zichzelf als hoeder van de wereld opgeworpen. Dan zou de rest van de wereld daar ook iets over te zeggen moeten hebben.
"Indien het hier in 't Vaderland zoo gelegen is, dat men de waarheid niet mag spreken, zoo ist er ellendig gesteld. Nochtans zal ik die spreken, zoo lang als mijn oogen open staan."
Michiel Adriaanszoon de Ruyter
Michiel Adriaanszoon de Ruyter
Bron: ND 05-01-2006
'U weet dat ik daar totaal ongeschikt voor ben'
door onze redacteur Rien van den Berg
(noot Billy: niet bepaald een objectieve journalist, zij het dat hij hier e.e.a. in de goede volgorde omschrijft)
Sinds deze week is Bart Jan Spruyt fulltime in dienst van Geert Wilders. Daarmee is er eindelijk een verbintenis ontstaan uit een vrijage, die begon in november 2004, en die de conservatieve Edmund Burke Stichting (EBS) in grote problemen bracht. Een terugblik, waarin Spruyt steeds weer de vraag krijgt of hij de politiek in gaat. ,,Bent u raar! U weet dat ik daar totaal ongeschikt voor ben.''
Historicus Bart Jan Spruyt (1964) gaat in 1994 werken bij het Reformatorisch Dagblad. Over zijn motivatie zegt hij later in die krant: ,,Ik was vooral bang ooit een dag werkloos te worden. (...) Ik schaamde mij ook een beetje. Met een lichte afkeer liet ik de envelop met mijn sollicitatiebrief in de brievenbus glijden.''
In 1995 komt Spruyt terecht op de redactie politiek ('Of ik lid was van de SGP, luidde de strenge vraag die ik niet had verwacht'); begin 2000 werd hij chef van die redactie. Aan het eind van dat jaar is hij betrokken bij de oprichting van de (neo-)conservatieve Edmund Burke Stichting, waarvan hij secretaris wordt. Al spoedig moet hij die functie neerleggen, omdat het bestuurslidmaatschap van een politieke club niet verenigbaar is met onafhankelijke politieke journalistiek.
In augustus 2002 maakt Spruyt bekend dat hij alsnog overstapt naar de Burke Stichting. Over zijn tijd bij het Reformatorisch Dagblad zei hij later in Trouw: ,,Ik heb daar eigenlijk acht jaar ruzie gehad.''
Een positief beeld van de politiek hield hij er ook al niet aan over. Het Reformatorisch Dagblad biedt scheidend redacteur Spruyt op 30 september 2002 een paginagroot afscheidsinterview. ,,Hoe naïef dat ook moge klinken: het heeft een hele tijd geduurd voordat ik inzag en wilde erkennen dat een Kamerdebat wordt gevoerd door mensen die hun onwrikbare standpunten vanaf een papiertje voorlezen en bijstelling van hun standpunt als een afgang beschouwen.''
Denktank
Spruyt wordt een geharnast voorvechter van het conservatisme, gaat alom debatten aan en schuwt de stevige uitspraken niet. In het Nederlands Dagblad van 8 maart 2003 zegt hij: ,,Een progressieve christen heeft de verkeerde conclusies uit zijn geloof getrokken.''
De Burke Stichting wil een denktank zijn, waarin onafhankelijk van partijen gestudeerd wordt op de toepassing van het conservatieve gedachtegoed in de actuele situatie. Telkens wordt aan Spruyt gevraagd waarom hij geen politieke partij opricht. In HP/De Tijd antwoordt hij op 31 oktober 2003: ,,Wij vinden het huidige politieke bestel helemaal niet zo belangrijk. Wij willen onze belangen niet in macht omsmeden, maar onze ideeën omzetten in een breed maatschappelijk debat.''
Ondertussen is Geert Wilders uit de VVD gestapt en de twee vinden elkaar steeds beter. Op 22 oktober 2004 publiceren Wilders en Spruyt samen een artikel in Het Parool, waarin ze stellen: ,,Nederland moet worden beschermd tegen de import van de islamitische cultuur, die onze tolerantie en democratie alleen maar om zeep zal helpen.''
Op 4 november volgt een geruchtmakende uitzending van actualiteitenrubriek Nova. Wilders en Spruyt spreken een sterk vertrouwen in elkaar uit en kondigen de komst aan van een nieuwe rechtse partij. Ze bezegelen dat met een krachtige handdruk.
De volgende dag nuanceert Spruyt de zaak, door te stellen dat de onafhankelijkheid van de Edmund Burke Stichting gewaarborgd blijft. In het Reformatorisch Dagblad voegt hij eraan toe: ,,Het is ook niet zo dat we een partij gaan oprichten. Wel heb ik, in samenspraak met Wilders, in een contourennota het ideologische fundament gelegd en de beleidscontouren voor de nieuwe partij geschetst.''
Op de vraag of hij kandidaat-Kamerlid wordt, antwoordt hij stellig: ,,Bent u raar! U weet dat ik daar totaal ongeschikt voor ben.''
Op 6 november meldt het Nederlands Dagblad dat de partijkopstukken Hans Hillen (CDA) en Eimert van Middelkoop (CU) zich terugtrekken uit het bestuur van de EBS. Ook SGP-voorlichter Menno de Bruyne, die op persoonlijke titel bij de EBS betrokken was, vertrekt. De flirt met Wilders is voor hen onacceptabel. Hillen: ,,De stichting moet boven en buiten de partijen blijven staan.'' Van Middelkoop: ,,Bij de oprichting van de Edmund Burke Stichting heb ik het voorbehoud gemaakt dat de stichting als onafhankelijke denktank moest opereren.''
Van Middelkoop voorspelt wat er gaat gebeuren als Spruyt de politiek in gaat: ,,Dat kan op termijn het eind van de Burke Stichting betekenen.'' Geert Wilders is, voegt Van Middelkoop eraan toe, geen conservatief maar een reactionair.
Volgens Spruyt is er sprake van een misverstand. ,,De Burke Stichting gaat geen politieke partij oprichten en ik ga al helemaal de politiek niet in.'' Hij heeft alleen in een nota het ideologische fundament onder de partij van Wilders geslagen, zegt Spruyt. En dat is maar goed ook, want zo heeft hij weten te voorkomen dat de partij van Wilders ,,een anticonservatief en antireligieus karakter krijgt''. Wilders was tot dat moment bijvoorbeeld voor het afschaffen van artikel 23, dat ook de vrijheid van het christelijk onderwijs regelt.
In de Volkskrant van diezelfde 6 november 2004 formuleert Spruijt het zo: ,,Ik zie ook wel dat er op rechts allerlei idioten en gefrustreerde proleten rondlopen. Als je dat allemaal een stem geeft, houd ik mijn hart vast voor wat er met dit land gebeurt. Dat is een belangrijke reden dat ik me er graag mee bemoei. De rechtse stroming mag geen maatschappelijk ontwrichtende beweging zijn.'' Maar hij herhaalt: ,,Ik ga niet in de politiek. Daar ben ik niet geschikt voor. Te onhandig en te verlegen.''
Toch schrijft het RD diezelfde middag: ,,Kamerlid Wilders en conservatief Spruyt willen een liberaal-conservatieve beweging ontketenen, die moet resulteren in ene Republikeinse Partij naar Amerikaans model.'' Het RD beroept zich op de nota die Spruyt geschreven heeft, en op 'toelichtende opmerkingen' van Spruyt tegenover de krant. De nota spreekt van ,,parlementaire en buitenparlementaire actie'' en bevat ook voorstellen voor de organisatie van het partijapparaat. Wilders en Spruyt doen verder concrete beloften aan ,,wie op ons stemt''.
Schouder aan schouder
Op 8 november 2004 zegt Spruyt op Radio 1 dat er geen sprake is van het samen oprichten van een nieuwe partij. Hij en Wilders hadden alleen willen laten zien dat ze 'schouder aan schouder' staan in hun opvatting. Wilders ontkent eveneens de oprichting van een partij en noemt Spruyt ,,Een goede man, met wie ik het voor negentig procent eens ben.'' Wilders vervolgt met de opmerking ,,dat hij een beweging wilde oprichten zonder zware partijstructuur, waar mensen voor een paar tientjes per jaar lid van kunnen worden''.
Diezelfde avond komt het bestuur van de EBS met een persverklaring. Volgens het bestuur is ten onrechte het beeld ontstaan dat Spruyt samen met Wilders een nieuwe politieke partij wil beginnen. Ze kondigt een gesprek aan met directeur Spruyt. De uitkomst van dat gesprek is de afspraak dat Spruyt zich niet meer openlijk met de beweging van Wilders zal afficheren.
Spruyt zelf kondigt echter op hetzelfde moment aan dat hij ,,momenteel'' niet bereid is op de lijst van Wilders te gaan staan. Hij sluit echter niet uit dat hij daar over twee jaar anders over denkt. ,,Maar dan is er bij de Burke Stichting een vacature''.
Verkeerd weergegeven
Op 20 november hoopt Spruyt (in Trouw) aan de vertrokken bestuursleden Hillen en Van Middelkoop duidelijk te kunnen maken dat zijn woorden verkeerd zijn weergegeven en dat er geen sprake is van partijpolitieke ambities.
Op 12 december zegt Spruyt in NRC Handelsblad dat hij niet uitsluit dat hij ,,over twee jaar de Burke Stichting verlaat om als kandidaat-Kamerlid op de lijst van Wilders te gaan staan''.
Op 15 maart verschijnt een opgetogen Bart Jan Spruyt in het Nederlands Dagblad. Hij heeft het beginselprogramma van Geert Wilders gelezen. ,,Een hoopvol eerste signaal.'' Spruyt houdt de mogelijkheid van een plaats op Wilders' lijst ,,steeds nadrukkelijker open'', maar de beslissing neemt hij pas in september 2006. ,,Mocht zo'n uitnodiging komen, dan zal ik die welwillend overwegen. Ik bepleit al enkele jaren dat het nodig is dat er een goede conservatieve partij in Nederland komt. Dan zou ik het een eer vinden om voor zo'n beweging volksvertegenwoordiger te zijn.''
Op 26 maart geven bestuursleden van de EBS uiting aan hun ongenoegen in het Reformatorisch Dagblad. Door zijn steeds openlijker toenadering tot Geert Wilders brengt directeur Bart Jan Spruyt de onafhankelijkheid van 'zijn' Edmund Burke Stichting in gevaar, constateert de krant. Bestuursvoorzitter P.J.F. Bouma laat het RD schriftelijk weten dat er op de aanstaande bestuursvergadering gesproken zal worden ,,over de (politieke) ontwikkelingen, en in het bijzonder ook over de lijst Wilders''. Hij wees opnieuw op de bestuursverklaring uit november 2004, die wat hem betreft onverkort van kracht is.
Diezelfde avond stappen vier van de vijf bestuursleden van de Burke Stichting op. Vanwege de toenadering tussen Wilders en Spruyt, geven ze aan. Alleen Andreas Kinneging, de man door wiens geschriften Spruyt ooit aan het conservatisme verslingerd raakte, bleef.
In het Nederlands Dagblad van een dag later neemt Spruyt weer afstand van Wilders. ,,Ik weet zeker dat ik directeur van de Burke Stichting blijf en geen Kamerlid voor Wilders word.'' Deze opstelling komt onder andere voort uit de gedachte dat Spruyt ,,niet weet waar hij met Wilders aan toe is''. ,,Ik moet nog zien of het inhoudelijk een goede partij wordt.''
Verloren gaan
Op 2 september moet de Burke Stichting afslanken. Het hoofdkantoor wordt afgestoten, Spruyt gaat verder als onbezoldigd bestuurslid. In Trouw zegt hij een paar dagen later: ,,Ik ben blut en moet op een andere manier m'n geld gaan verdienen.'' De onbezoldigde conservatief weet niet wat hij moet gaan doen. ,,Ik dreig verloren te gaan. Maar ik hoop dat ik toch nog opiniestukken kan blijven schrijven. Liever een paria dan een parvenue.''
HP/De Tijd wil het op 9 september zeker weten. Gaat u zich alsnog aansluiten bij Geert Wilders? ,,Ehmmm. Ik heb nu geen werk. Ik wil gaan schrijven. Dat met Wilders speelt pas in mei 2007, dan zijn er verkiezingen, en ik moet nu een baan hebben.'' Maar de mogelijkheid dat u in 2007 campagne gaat voeren met Wilders houdt u open, concludeert het blad. ,,Nee, ik wil schrijven.'' Dus u komt niet op de kieslijst van Wilders? ,,Ik weet het niet.''
Twee weken later pakt de Groene Amsterdammer groot uit over de achtergronden bij de Burke Stichting. De bestuursleden zeggen in dat verhaal dat ze opstapten vanwege Spruyts vrijage met Wilders. Op 20 oktober ontkent Spruyt dat in het Reformatorisch Dagblad. Volgens hem ontstond de breuk door de toekomstvisie voor de EBS die hij op tafel had gelegd. Volgens Spruyt zei hij tegen het toenmalige bestuur: ,,Dit is mijn programma. Het is ambitieus. In die visie heb ik niets aan jullie. Jullie doen niks en lopen alleen maar in de weg.''
In die toekomstvisie stond opnieuw, betoogt Spruyt, dat de EBS ,,zich weer onafhankelijk moet opstellen van alle politieke partijen, inclusief de partij-in-wording van Wilders''. Voor het programma, had Spruyt uitgerekend, had hij een half tot driekwart miljoen euro nodig. Hij wilde in november 2005 naar de VS om fondsen te werven. ,,Zonder dat geld kunnen we ons ambitieuze programma niet uitvoeren.''
Beslissingen
Sinds deze week is Spruyt full-time in dienst bij de partij van Wilders. Hij gaat meeschrijven aan het verkiezingsprogramma en meewerken aan de inhoudelijke training van de tientallen kandidaten die het Kamerlid inmiddels heeft geselecteerd.
Spruyt wil zelf ook wel op de lijst, zegt hij in de Volkskrant. In zijn eigen woorden: ,,Als ze me vragen, zeg ik geen nee.'' U beschouwt zichzelf vanaf nu als politicus? ,,Ja, het tijdperk van de denktank is afgesloten. Het was een mooie tijd, maar het was te theoretisch, te ver van de plek waar de echte beslissingen vallen. Hier kan ik werken aan praktische politiek.''
Hij was gisteren, en houdt zich ook de komende weken, onbereikbaar om zijn overstap verder toe te lichten.
'U weet dat ik daar totaal ongeschikt voor ben'
door onze redacteur Rien van den Berg
(noot Billy: niet bepaald een objectieve journalist, zij het dat hij hier e.e.a. in de goede volgorde omschrijft)
Sinds deze week is Bart Jan Spruyt fulltime in dienst van Geert Wilders. Daarmee is er eindelijk een verbintenis ontstaan uit een vrijage, die begon in november 2004, en die de conservatieve Edmund Burke Stichting (EBS) in grote problemen bracht. Een terugblik, waarin Spruyt steeds weer de vraag krijgt of hij de politiek in gaat. ,,Bent u raar! U weet dat ik daar totaal ongeschikt voor ben.''
Historicus Bart Jan Spruyt (1964) gaat in 1994 werken bij het Reformatorisch Dagblad. Over zijn motivatie zegt hij later in die krant: ,,Ik was vooral bang ooit een dag werkloos te worden. (...) Ik schaamde mij ook een beetje. Met een lichte afkeer liet ik de envelop met mijn sollicitatiebrief in de brievenbus glijden.''
In 1995 komt Spruyt terecht op de redactie politiek ('Of ik lid was van de SGP, luidde de strenge vraag die ik niet had verwacht'); begin 2000 werd hij chef van die redactie. Aan het eind van dat jaar is hij betrokken bij de oprichting van de (neo-)conservatieve Edmund Burke Stichting, waarvan hij secretaris wordt. Al spoedig moet hij die functie neerleggen, omdat het bestuurslidmaatschap van een politieke club niet verenigbaar is met onafhankelijke politieke journalistiek.
In augustus 2002 maakt Spruyt bekend dat hij alsnog overstapt naar de Burke Stichting. Over zijn tijd bij het Reformatorisch Dagblad zei hij later in Trouw: ,,Ik heb daar eigenlijk acht jaar ruzie gehad.''
Een positief beeld van de politiek hield hij er ook al niet aan over. Het Reformatorisch Dagblad biedt scheidend redacteur Spruyt op 30 september 2002 een paginagroot afscheidsinterview. ,,Hoe naïef dat ook moge klinken: het heeft een hele tijd geduurd voordat ik inzag en wilde erkennen dat een Kamerdebat wordt gevoerd door mensen die hun onwrikbare standpunten vanaf een papiertje voorlezen en bijstelling van hun standpunt als een afgang beschouwen.''
Denktank
Spruyt wordt een geharnast voorvechter van het conservatisme, gaat alom debatten aan en schuwt de stevige uitspraken niet. In het Nederlands Dagblad van 8 maart 2003 zegt hij: ,,Een progressieve christen heeft de verkeerde conclusies uit zijn geloof getrokken.''
De Burke Stichting wil een denktank zijn, waarin onafhankelijk van partijen gestudeerd wordt op de toepassing van het conservatieve gedachtegoed in de actuele situatie. Telkens wordt aan Spruyt gevraagd waarom hij geen politieke partij opricht. In HP/De Tijd antwoordt hij op 31 oktober 2003: ,,Wij vinden het huidige politieke bestel helemaal niet zo belangrijk. Wij willen onze belangen niet in macht omsmeden, maar onze ideeën omzetten in een breed maatschappelijk debat.''
Ondertussen is Geert Wilders uit de VVD gestapt en de twee vinden elkaar steeds beter. Op 22 oktober 2004 publiceren Wilders en Spruyt samen een artikel in Het Parool, waarin ze stellen: ,,Nederland moet worden beschermd tegen de import van de islamitische cultuur, die onze tolerantie en democratie alleen maar om zeep zal helpen.''
Op 4 november volgt een geruchtmakende uitzending van actualiteitenrubriek Nova. Wilders en Spruyt spreken een sterk vertrouwen in elkaar uit en kondigen de komst aan van een nieuwe rechtse partij. Ze bezegelen dat met een krachtige handdruk.
De volgende dag nuanceert Spruyt de zaak, door te stellen dat de onafhankelijkheid van de Edmund Burke Stichting gewaarborgd blijft. In het Reformatorisch Dagblad voegt hij eraan toe: ,,Het is ook niet zo dat we een partij gaan oprichten. Wel heb ik, in samenspraak met Wilders, in een contourennota het ideologische fundament gelegd en de beleidscontouren voor de nieuwe partij geschetst.''
Op de vraag of hij kandidaat-Kamerlid wordt, antwoordt hij stellig: ,,Bent u raar! U weet dat ik daar totaal ongeschikt voor ben.''
Op 6 november meldt het Nederlands Dagblad dat de partijkopstukken Hans Hillen (CDA) en Eimert van Middelkoop (CU) zich terugtrekken uit het bestuur van de EBS. Ook SGP-voorlichter Menno de Bruyne, die op persoonlijke titel bij de EBS betrokken was, vertrekt. De flirt met Wilders is voor hen onacceptabel. Hillen: ,,De stichting moet boven en buiten de partijen blijven staan.'' Van Middelkoop: ,,Bij de oprichting van de Edmund Burke Stichting heb ik het voorbehoud gemaakt dat de stichting als onafhankelijke denktank moest opereren.''
Van Middelkoop voorspelt wat er gaat gebeuren als Spruyt de politiek in gaat: ,,Dat kan op termijn het eind van de Burke Stichting betekenen.'' Geert Wilders is, voegt Van Middelkoop eraan toe, geen conservatief maar een reactionair.
Volgens Spruyt is er sprake van een misverstand. ,,De Burke Stichting gaat geen politieke partij oprichten en ik ga al helemaal de politiek niet in.'' Hij heeft alleen in een nota het ideologische fundament onder de partij van Wilders geslagen, zegt Spruyt. En dat is maar goed ook, want zo heeft hij weten te voorkomen dat de partij van Wilders ,,een anticonservatief en antireligieus karakter krijgt''. Wilders was tot dat moment bijvoorbeeld voor het afschaffen van artikel 23, dat ook de vrijheid van het christelijk onderwijs regelt.
In de Volkskrant van diezelfde 6 november 2004 formuleert Spruijt het zo: ,,Ik zie ook wel dat er op rechts allerlei idioten en gefrustreerde proleten rondlopen. Als je dat allemaal een stem geeft, houd ik mijn hart vast voor wat er met dit land gebeurt. Dat is een belangrijke reden dat ik me er graag mee bemoei. De rechtse stroming mag geen maatschappelijk ontwrichtende beweging zijn.'' Maar hij herhaalt: ,,Ik ga niet in de politiek. Daar ben ik niet geschikt voor. Te onhandig en te verlegen.''
Toch schrijft het RD diezelfde middag: ,,Kamerlid Wilders en conservatief Spruyt willen een liberaal-conservatieve beweging ontketenen, die moet resulteren in ene Republikeinse Partij naar Amerikaans model.'' Het RD beroept zich op de nota die Spruyt geschreven heeft, en op 'toelichtende opmerkingen' van Spruyt tegenover de krant. De nota spreekt van ,,parlementaire en buitenparlementaire actie'' en bevat ook voorstellen voor de organisatie van het partijapparaat. Wilders en Spruyt doen verder concrete beloften aan ,,wie op ons stemt''.
Schouder aan schouder
Op 8 november 2004 zegt Spruyt op Radio 1 dat er geen sprake is van het samen oprichten van een nieuwe partij. Hij en Wilders hadden alleen willen laten zien dat ze 'schouder aan schouder' staan in hun opvatting. Wilders ontkent eveneens de oprichting van een partij en noemt Spruyt ,,Een goede man, met wie ik het voor negentig procent eens ben.'' Wilders vervolgt met de opmerking ,,dat hij een beweging wilde oprichten zonder zware partijstructuur, waar mensen voor een paar tientjes per jaar lid van kunnen worden''.
Diezelfde avond komt het bestuur van de EBS met een persverklaring. Volgens het bestuur is ten onrechte het beeld ontstaan dat Spruyt samen met Wilders een nieuwe politieke partij wil beginnen. Ze kondigt een gesprek aan met directeur Spruyt. De uitkomst van dat gesprek is de afspraak dat Spruyt zich niet meer openlijk met de beweging van Wilders zal afficheren.
Spruyt zelf kondigt echter op hetzelfde moment aan dat hij ,,momenteel'' niet bereid is op de lijst van Wilders te gaan staan. Hij sluit echter niet uit dat hij daar over twee jaar anders over denkt. ,,Maar dan is er bij de Burke Stichting een vacature''.
Verkeerd weergegeven
Op 20 november hoopt Spruyt (in Trouw) aan de vertrokken bestuursleden Hillen en Van Middelkoop duidelijk te kunnen maken dat zijn woorden verkeerd zijn weergegeven en dat er geen sprake is van partijpolitieke ambities.
Op 12 december zegt Spruyt in NRC Handelsblad dat hij niet uitsluit dat hij ,,over twee jaar de Burke Stichting verlaat om als kandidaat-Kamerlid op de lijst van Wilders te gaan staan''.
Op 15 maart verschijnt een opgetogen Bart Jan Spruyt in het Nederlands Dagblad. Hij heeft het beginselprogramma van Geert Wilders gelezen. ,,Een hoopvol eerste signaal.'' Spruyt houdt de mogelijkheid van een plaats op Wilders' lijst ,,steeds nadrukkelijker open'', maar de beslissing neemt hij pas in september 2006. ,,Mocht zo'n uitnodiging komen, dan zal ik die welwillend overwegen. Ik bepleit al enkele jaren dat het nodig is dat er een goede conservatieve partij in Nederland komt. Dan zou ik het een eer vinden om voor zo'n beweging volksvertegenwoordiger te zijn.''
Op 26 maart geven bestuursleden van de EBS uiting aan hun ongenoegen in het Reformatorisch Dagblad. Door zijn steeds openlijker toenadering tot Geert Wilders brengt directeur Bart Jan Spruyt de onafhankelijkheid van 'zijn' Edmund Burke Stichting in gevaar, constateert de krant. Bestuursvoorzitter P.J.F. Bouma laat het RD schriftelijk weten dat er op de aanstaande bestuursvergadering gesproken zal worden ,,over de (politieke) ontwikkelingen, en in het bijzonder ook over de lijst Wilders''. Hij wees opnieuw op de bestuursverklaring uit november 2004, die wat hem betreft onverkort van kracht is.
Diezelfde avond stappen vier van de vijf bestuursleden van de Burke Stichting op. Vanwege de toenadering tussen Wilders en Spruyt, geven ze aan. Alleen Andreas Kinneging, de man door wiens geschriften Spruyt ooit aan het conservatisme verslingerd raakte, bleef.
In het Nederlands Dagblad van een dag later neemt Spruyt weer afstand van Wilders. ,,Ik weet zeker dat ik directeur van de Burke Stichting blijf en geen Kamerlid voor Wilders word.'' Deze opstelling komt onder andere voort uit de gedachte dat Spruyt ,,niet weet waar hij met Wilders aan toe is''. ,,Ik moet nog zien of het inhoudelijk een goede partij wordt.''
Verloren gaan
Op 2 september moet de Burke Stichting afslanken. Het hoofdkantoor wordt afgestoten, Spruyt gaat verder als onbezoldigd bestuurslid. In Trouw zegt hij een paar dagen later: ,,Ik ben blut en moet op een andere manier m'n geld gaan verdienen.'' De onbezoldigde conservatief weet niet wat hij moet gaan doen. ,,Ik dreig verloren te gaan. Maar ik hoop dat ik toch nog opiniestukken kan blijven schrijven. Liever een paria dan een parvenue.''
HP/De Tijd wil het op 9 september zeker weten. Gaat u zich alsnog aansluiten bij Geert Wilders? ,,Ehmmm. Ik heb nu geen werk. Ik wil gaan schrijven. Dat met Wilders speelt pas in mei 2007, dan zijn er verkiezingen, en ik moet nu een baan hebben.'' Maar de mogelijkheid dat u in 2007 campagne gaat voeren met Wilders houdt u open, concludeert het blad. ,,Nee, ik wil schrijven.'' Dus u komt niet op de kieslijst van Wilders? ,,Ik weet het niet.''
Twee weken later pakt de Groene Amsterdammer groot uit over de achtergronden bij de Burke Stichting. De bestuursleden zeggen in dat verhaal dat ze opstapten vanwege Spruyts vrijage met Wilders. Op 20 oktober ontkent Spruyt dat in het Reformatorisch Dagblad. Volgens hem ontstond de breuk door de toekomstvisie voor de EBS die hij op tafel had gelegd. Volgens Spruyt zei hij tegen het toenmalige bestuur: ,,Dit is mijn programma. Het is ambitieus. In die visie heb ik niets aan jullie. Jullie doen niks en lopen alleen maar in de weg.''
In die toekomstvisie stond opnieuw, betoogt Spruyt, dat de EBS ,,zich weer onafhankelijk moet opstellen van alle politieke partijen, inclusief de partij-in-wording van Wilders''. Voor het programma, had Spruyt uitgerekend, had hij een half tot driekwart miljoen euro nodig. Hij wilde in november 2005 naar de VS om fondsen te werven. ,,Zonder dat geld kunnen we ons ambitieuze programma niet uitvoeren.''
Beslissingen
Sinds deze week is Spruyt full-time in dienst bij de partij van Wilders. Hij gaat meeschrijven aan het verkiezingsprogramma en meewerken aan de inhoudelijke training van de tientallen kandidaten die het Kamerlid inmiddels heeft geselecteerd.
Spruyt wil zelf ook wel op de lijst, zegt hij in de Volkskrant. In zijn eigen woorden: ,,Als ze me vragen, zeg ik geen nee.'' U beschouwt zichzelf vanaf nu als politicus? ,,Ja, het tijdperk van de denktank is afgesloten. Het was een mooie tijd, maar het was te theoretisch, te ver van de plek waar de echte beslissingen vallen. Hier kan ik werken aan praktische politiek.''
Hij was gisteren, en houdt zich ook de komende weken, onbereikbaar om zijn overstap verder toe te lichten.
"Indien het hier in 't Vaderland zoo gelegen is, dat men de waarheid niet mag spreken, zoo ist er ellendig gesteld. Nochtans zal ik die spreken, zoo lang als mijn oogen open staan."
Michiel Adriaanszoon de Ruyter
Michiel Adriaanszoon de Ruyter
Bron: ND 05-01-2006
Scepsis over politieke ambities Bart Jan Spruyt
van onze redactie politiek
DEN HAAG - De politieke ambities van Bart Jan Spruyt bij de Groep Wilders wekken verbazing onder mensen die nauw met hem samenwerkten. De conservatief Spruyt is een intellectueel, dat is iets anders dan het ambacht van politicus.
Dr. C.S.L. Janse, oud-hoofdredacteur van het Reformatorisch Dagblad, de krant waar Spruyt jarenlang als politiek redacteur aan verbonden was:
,,Of het lang goed zal gaan als Wilders en Spruyt samen in één fractie zitten, kun je je afvragen. Ze hebben een volstrekt verschillende achtergrond. Wilders is van huisuit een katholieke Limburger, Spruyt komt uit de gereformeerde gezindte. Bovendien hebben Wilders en Spruyt beiden sterke ego's. En als het lang goed gaat met iemand die volstrekt andere levensbeschouwelijke uitgangspunten heeft, is dat voor Spruyt geen goed teken.
Ik moet zeggen dat ik zijn overstap naar de Groep Wilders ook betreur. Het is niet in overeenstemming met zijn kerkelijke belijdenis. Spruyt is opgegroeid in de SGP en heeft zich daar nu wel erg ver van verwijderd. Hopelijk is daar nog iets van overgebleven. Binnen het geheel van de kring die Wilders om zich heen verzamelt, zal Bart Jan Spruyt een vreemde eend zijn. En als hij dat niet is, is dat des te erger.
Of hij het goed zal doen in de politiek, moeten we afwachten. Spruyt is meer een intellectueel dan een praktisch politicus. Ik weet niet of hij in staat zal zijn de achterban van Wilders op een begeesterende manier toe te spreken. Daar ligt niet echt zijn kracht.''
Hans Hillen, oud-CDA-Kamerlid, stapte uit de Raad van aanbeveling van de Edmund Burkestichting toen Spruyt in november 2004 voor het eerst banden aanging met Wilders:
,,Ik weet niet of Bart Jan in de Kamer zal vinden wat hij zoekt. Ik ken hem als een gedreven, rechtgeaarde man, die vindt dat er op het gebied van waardenconservatisme in Nederland een heleboel verloren is gegaan. Maar wat hij mist, is het geduld in de politiek om iets voor elkaar te krijgen. Hij wil te snel en dan kom je jezelf tegen.
Hij gaat uit van de kwaliteit van zijn argumenten, maar daar gaat het in de politiek niet altijd om. Daar gaat het om de timing, om het moment dat je je argumenten inzet om draagvlak te vinden. Politiek is een ambacht. Mensen onderschatten wat voor vakmanschap daarbij komt kijken. Iedereen denkt tegenwoordig: ik maak geluid, dus ik ben politicus. Dat geldt bij Bart Jan minder, die heeft inhoudelijk echt wel iets te melden. Maar ik denk dat hij overschat wat hij op deze manier kan bereiken. Ik schat de Groep Wilders op maximaal drie zetels. Dat betekent dat je sluitpost bent. Met de Burkestichting was hij effectiever bezig dan als hij zijn idealen wil forceren via een Kamerlidmaatschap. Maar ik wens hem veel succes.''
Eimert van Middelkoop, Eerste Kamerlid voor de ChristenUnie. Stapte uit de Burkestichting toen Spruyt sympathieën voor Wilders uitte:
,,Spruyt loopt een doodlopende straat in, omdat ik de kans niet groot acht dat Wilders meer dan één zetel haalt. Ondertussen verbrandt hij wel alle schepen van de Burkestichting achter zich. De Burkestichting heeft altijd geprobeerd de conservatieve delen van de politieke stromingen bijeen te brengen. Spruyt kiest nu voor een splinterpartij zonder uitgesproken conservatief profiel.
Wilders probeert al langer mensen achter zich te krijgen. Hij is meer gebaat bij een aansprekend persoon die een achterban meeneemt. Die heeft Spruyt echt niet. Hij is het type intellectueel dat niet moet zoeken naar het leiderschap van een beweging.
De verdienste van Bart Jan Spruyt is dat hij zich een plek heeft verworven binnen het intellectueel debat in Nederland en daar ook best gerespecteerd wordt. Wilders moet Spruyt gebruiken als denktank, niet als iemand om kiezers mee te winnen.''
Menno de Bruyne, SGP-woordvoerder, zat tot november 2004 in de Raad van aanbeveling van de Burkestichting:
,,De stap van Spruyt naar de Groep Wilders past bij zijn gedrag van vorig jaar, toen hij al banden met Wilders aanging. Daardoor werd zijn positie als directeur van de Burkestichting in feite onmogelijk. Aan de andere kant verbaast het mij ook dat hij Kamerlid wil worden. Hij heeft altijd laten weten nooit politieke ambities te hebben. En gezien zijn reformatorische achtergrond zou ik hem graag enige indringende vragen willen stellen over zijn stap naar de Groep Wilders.
Of hij als Kamerlid de ruimte krijgt om zijn conservatieve gedachtegoed uit te dragen, durf ik niet te zeggen. Wilders zal geen sterke fractiediscipline eisen, die werd hem immers zelf fataal bij de VVD. Dus enige vrijheid zal Spruyt als Kamerlid wel hebben. Als politicus zal hij vooral een man van brede beschouwingen zijn. Niet alle politici moeten zo zijn, maar een paar mensen met een brede visie in de Kamer kan geen kwaad. En dat hij een man met visie is, heeft hij wel bewezen.''
Scepsis over politieke ambities Bart Jan Spruyt
van onze redactie politiek
DEN HAAG - De politieke ambities van Bart Jan Spruyt bij de Groep Wilders wekken verbazing onder mensen die nauw met hem samenwerkten. De conservatief Spruyt is een intellectueel, dat is iets anders dan het ambacht van politicus.
Dr. C.S.L. Janse, oud-hoofdredacteur van het Reformatorisch Dagblad, de krant waar Spruyt jarenlang als politiek redacteur aan verbonden was:
,,Of het lang goed zal gaan als Wilders en Spruyt samen in één fractie zitten, kun je je afvragen. Ze hebben een volstrekt verschillende achtergrond. Wilders is van huisuit een katholieke Limburger, Spruyt komt uit de gereformeerde gezindte. Bovendien hebben Wilders en Spruyt beiden sterke ego's. En als het lang goed gaat met iemand die volstrekt andere levensbeschouwelijke uitgangspunten heeft, is dat voor Spruyt geen goed teken.
Ik moet zeggen dat ik zijn overstap naar de Groep Wilders ook betreur. Het is niet in overeenstemming met zijn kerkelijke belijdenis. Spruyt is opgegroeid in de SGP en heeft zich daar nu wel erg ver van verwijderd. Hopelijk is daar nog iets van overgebleven. Binnen het geheel van de kring die Wilders om zich heen verzamelt, zal Bart Jan Spruyt een vreemde eend zijn. En als hij dat niet is, is dat des te erger.
Of hij het goed zal doen in de politiek, moeten we afwachten. Spruyt is meer een intellectueel dan een praktisch politicus. Ik weet niet of hij in staat zal zijn de achterban van Wilders op een begeesterende manier toe te spreken. Daar ligt niet echt zijn kracht.''
Hans Hillen, oud-CDA-Kamerlid, stapte uit de Raad van aanbeveling van de Edmund Burkestichting toen Spruyt in november 2004 voor het eerst banden aanging met Wilders:
,,Ik weet niet of Bart Jan in de Kamer zal vinden wat hij zoekt. Ik ken hem als een gedreven, rechtgeaarde man, die vindt dat er op het gebied van waardenconservatisme in Nederland een heleboel verloren is gegaan. Maar wat hij mist, is het geduld in de politiek om iets voor elkaar te krijgen. Hij wil te snel en dan kom je jezelf tegen.
Hij gaat uit van de kwaliteit van zijn argumenten, maar daar gaat het in de politiek niet altijd om. Daar gaat het om de timing, om het moment dat je je argumenten inzet om draagvlak te vinden. Politiek is een ambacht. Mensen onderschatten wat voor vakmanschap daarbij komt kijken. Iedereen denkt tegenwoordig: ik maak geluid, dus ik ben politicus. Dat geldt bij Bart Jan minder, die heeft inhoudelijk echt wel iets te melden. Maar ik denk dat hij overschat wat hij op deze manier kan bereiken. Ik schat de Groep Wilders op maximaal drie zetels. Dat betekent dat je sluitpost bent. Met de Burkestichting was hij effectiever bezig dan als hij zijn idealen wil forceren via een Kamerlidmaatschap. Maar ik wens hem veel succes.''
Eimert van Middelkoop, Eerste Kamerlid voor de ChristenUnie. Stapte uit de Burkestichting toen Spruyt sympathieën voor Wilders uitte:
,,Spruyt loopt een doodlopende straat in, omdat ik de kans niet groot acht dat Wilders meer dan één zetel haalt. Ondertussen verbrandt hij wel alle schepen van de Burkestichting achter zich. De Burkestichting heeft altijd geprobeerd de conservatieve delen van de politieke stromingen bijeen te brengen. Spruyt kiest nu voor een splinterpartij zonder uitgesproken conservatief profiel.
Wilders probeert al langer mensen achter zich te krijgen. Hij is meer gebaat bij een aansprekend persoon die een achterban meeneemt. Die heeft Spruyt echt niet. Hij is het type intellectueel dat niet moet zoeken naar het leiderschap van een beweging.
De verdienste van Bart Jan Spruyt is dat hij zich een plek heeft verworven binnen het intellectueel debat in Nederland en daar ook best gerespecteerd wordt. Wilders moet Spruyt gebruiken als denktank, niet als iemand om kiezers mee te winnen.''
Menno de Bruyne, SGP-woordvoerder, zat tot november 2004 in de Raad van aanbeveling van de Burkestichting:
,,De stap van Spruyt naar de Groep Wilders past bij zijn gedrag van vorig jaar, toen hij al banden met Wilders aanging. Daardoor werd zijn positie als directeur van de Burkestichting in feite onmogelijk. Aan de andere kant verbaast het mij ook dat hij Kamerlid wil worden. Hij heeft altijd laten weten nooit politieke ambities te hebben. En gezien zijn reformatorische achtergrond zou ik hem graag enige indringende vragen willen stellen over zijn stap naar de Groep Wilders.
Of hij als Kamerlid de ruimte krijgt om zijn conservatieve gedachtegoed uit te dragen, durf ik niet te zeggen. Wilders zal geen sterke fractiediscipline eisen, die werd hem immers zelf fataal bij de VVD. Dus enige vrijheid zal Spruyt als Kamerlid wel hebben. Als politicus zal hij vooral een man van brede beschouwingen zijn. Niet alle politici moeten zo zijn, maar een paar mensen met een brede visie in de Kamer kan geen kwaad. En dat hij een man met visie is, heeft hij wel bewezen.''
"Indien het hier in 't Vaderland zoo gelegen is, dat men de waarheid niet mag spreken, zoo ist er ellendig gesteld. Nochtans zal ik die spreken, zoo lang als mijn oogen open staan."
Michiel Adriaanszoon de Ruyter
Michiel Adriaanszoon de Ruyter
-
Ar-Jan
Het wordt wel erg op de man gespeeld vind ik in de media. Vooral in de Reformatorische kring begrijpt men hem niet en dan zit hij gelijk al op 'dwaalwegen'.
Lydianne, ik denk dat je niet moet zeggen dat hij liegt. M.i. is hij destijds te stellig geweest, maar je mag toch wel een jaar geleden denken dat politiek niks voor je is en nu begint het toch te 'trekken'? Vergeet niet dat je vaak alleen maar verhalen leest uit de tweede of derde hand, dus redelijk vertekend allemaal.
Lydianne, ik denk dat je niet moet zeggen dat hij liegt. M.i. is hij destijds te stellig geweest, maar je mag toch wel een jaar geleden denken dat politiek niks voor je is en nu begint het toch te 'trekken'? Vergeet niet dat je vaak alleen maar verhalen leest uit de tweede of derde hand, dus redelijk vertekend allemaal.
Beetje kort door de bocht. Wat heeft hij dan gelogen? Benoem het eens concreet...Lydianne schreef:Ik heb de indruk dat Spruyt regelmatig liegt. Of hoort dat zo in de politiek?
Eerst niet de politiek in, dan weer wel, dan weer niet en nu weer wel... En iedere keer wordt het weer even stellig gezegd dat je dat toch wel moet geloven.