Vierschaar

[Matthijs]

Ik kreeg afgelopen zaterdag deze mail van ds. Pieters. Ik sta er 4kant achter!

De vraag wordt gesteld, wat onder de uitdrukking 'de gerichtsafhandeling' moet worden verstaan; verder of er dan nog gebeden wordt of niet.

Onder de uitdrukking gerichtsafhandeling wordt verstaan dat God de zondaar vrijspreekt van schuld en straf; dus de eigenlijke rechtvaardiging.

Wat is 'rechtvaardiging'? De vrijspraak door de Rechter van de de schuldige en helwaardige.

Op welke manier geschiedt deze vrijspraak?

Deze vraag is erg belangrijk; we hebben allen te onderzoeken of wij voor het Aangezicht van de Rechter van hemel en aarde zijn vrijgesproken van onze zondeschuld en zijn ontslagen van straf. Zonder deze heerlijke weldaad zullen wij immers bij ons sterven voor eeuwig verloren gaan! En alleen wanneer deze grote genade ons deel is, kunnen wij zonder verschrikken ten laatsten dage voor de rechterstoel van Christus verschijnen.

Omdat de vrijspraak een onmisbare genade is, moeten wij onderzoeken wat deze weldaad inhoudt en hoe deze wordt beleefd.

Er is een boekje van ds. Th. Halyburton, getiteld 'Een zedig onderzoek of in orde der natuur wedergeboorte of rechtvaardigmaking voorgaat. Een onderzoek naar de natuur van Gods daad van rechtvaardigmaking'. In dit boekje schrijft deze Engelse oudvader over de afhandeling in de rechtvaardiging.

Ds. Halyburton onderscheidt een rechtvaardiging voor Gods Aangezicht en een rechtvaardiging in ons bewustzijn. "Wanneer de te voren bepaalde tijd nadert voor de werkelijke uitdeling der voorrechten (namelijk van het genadeverbond), wordt het zo beschikt dat de uitverkorene op aandrang van Gods rechtvaardigheid en Wet wordt gedagvaard wegens zijn schending van de Wet. De beschuldiging wordt op zijn geweten aangedrongen; God zit als Rechter, terwijl het Woord Hem door de invloed van de Geest - Die met het Woord gepaard gaat - openbaart. Zijn tegenwoordigheid, majesteit, rechtvaardigheid en heiligheid worden werkelijkheid, en de zondaar staat nu in dit benedenhof voor Gods rechtbank, die daar is opgericht. Hij wordt uitgezet uit zijn loocheningen, pleitredenen, vergoelijkingen, uitvluchten of ontwijkingen, die hij kan bedenken; zodat hij voor dit benedengerechtshof voor God staat, overtuigd van zijn schuld en met gesloten mond."

Dit houdt het volgende in: er is een Bovengerechtshof en een benedengerechtshof. Boven is in de hemel, waar iets geschiedt tussen God de Vader en God de Zoon. Het uur van Gods welbehagen is gekomen, waarop de verloren en verkoren zondaar wordt bearbeid. Deze bearbeiding geschiedt hier op aarde en wordt door de zondaar min of meer meegemaakt. Deze bearbeiding en de beleving daarvan gebeurt op grond van iets dat Boven is geschied. Dus voor God wordt deze zondaar (die Hij van eeuwigheid had uitverkoren en aan Christus had gegeven en die Hij ook van eeuwigheid als in Christus zag begrepen en die op Golgotha fundamenteel in de Borg werd gestraft en op Paasmorgen fundamenteel in de Borg van schuld werd ontslagen) - deze zondaar wordt in het Bovengerechtshof vrijgesproken, gerechtvaardigd. Maar daar weet de zondaar niets van. Nu moet hem dat ook worden bekendgemaakt en hij moet in het daadwerkelijke bezit van al de goederen van het genadeverbond komen.

Dat nu geschiedt in het 'benedengerechtshof', in ons geweten. Wat beleeft u dan? Dan gaat u God leren kennen in Zijn heiligheid en rechtvaardigheid. U ziet in het Woord des HEEREN slechts dreiging, straf, oordeel. U gaat dit al meer aanvaarden en goedkeuren. U wordt door de Wet overtuigd van zonde en helwaardigheid en ondertekent uw vonnis. U kunt u niet meer vrijpleiten en de zonde niet meer vergoelijken. U wordt het geheel en al met Gods Woord eens, dat u (kort samengevat) leert: vervloekt is een ieder die niet blijft in al hetgeen geschreven is in het boek der wet om dat doen.

Dus uw mond wordt gestopt en u wordt verdoemelijk voor God (Romeinen 3 vers 19 en 20; Galaten 3 vers 10).

Wat gaat er nu volgens ds. Halyburton precies gebeuren als God de Vader en God de Zoon in het Bovengerechtshof over de zondaar 'onderhandelen'? "De Geest van Christus neemt de ziel in bezit en schept een beginsel van genade in haar, en in Gods wijze en stipte voorzienigheid wordt Christus in de belofte voorgesteld, als Die door God verordineerd is tot zaligheid van zondaren en in het bijzonder als de Verzoening. De arme zondaar zelf wordt het door de verlichtende, verlevendigende en levendmakende invloed van dezelfde Geest op datzelfde ogenblik eens met Christus en neemt Hem aan als zijn Gerechtigheid. Hierop spreekt God, de Rechter, de gedagvaarde die persoonlijk voor Hem staat, onmiddellijk vrij en neemt hem in gunst aan, alleen terwille van Christus en Zijn toegerekende Gerechtigheid."

Wat in de hemel gebeurt tussen de Vader en de Zoon is de grond voor wat in het bewustzijn van de zondaar wordt gewerkt door de Heilige Geest. Halyburton formuleert het zo: God zendt Zijn Geest "om hem te wederbaren en daardoor in staat te stellen Christus Die hem om niet in het Evangelie wordt aangeboden, door het geloof aan te nemen."

Dit alles geschiedt bij trappen en mate en niet in een ogenblik, zodat Halyburton de vraag aan de orde stelt, hoe een prediker nu met zulke overtuigde zondaren moet omgaan. Hij zegt: "Uit dit alles blijkt dat deze verklaring (namelijk deze uitleg van Halyburton) voor de leraars geen plaats overlaat om hun mensen te kennen te geven dat zij het niet moeten wagen zich door het geloof tot de Gerechtigheid van Christus te begeven zolang zij niet zulke hoedanigheden in zichzelf zien, zoals wedergeboorte en bekering. De leraar die met de overtuigde zondaar handelt, moet hem niet vertellen dat hij naar binnen moet zien om te zien of hij wedergeboren is en zich waarlijk bekeert. Hij moet hem niet zeggen dat hij - als hij die kenmerken niet vindt - geen rechtvaardiging mag verwachten en dat hij niet tot Christus moet gaan om gerechtvaardigd te worden. Maar hij moet met de apostel Paulus (Handelingen 16) rechtstreeks aandringen op 'geloof in de Heere Jezus Christus'. En van zijn kant behoort de zondaar evenals de arme stokbewaarder zonder enig voorafgaand onderzoek naar hoedanigheden in zichzelf, zich rechtstreeks aan Christus tot rechtvaardiging vast te klemmen, als iemand die in zichzelf geheel verloren is en verstoken van alle goede hoedanigheden." Vervolgens zegt hij: "De zondaar ontvangt het leven der rechtvaardiging op zijn komen tot Christus"!

Hoe maakt God dit vonnis bekend, aangezien er geen hoorbare stem klinkt? Halyburton: "Zij die rechtzinnig zijn, zijn het daarin eens dat er bij het eerste geloven een klare ontdekking van Jezus Christus is, zoals Hij in het Woord wordt voorgesteld door de Geest des Heeren; waaruit de van zonde overtuigde ziel krachtig besluit zich met Hem als de enige Weg van ontkoming te verenigen. Deze daad der ziel wordt nu over het algemeen voor de rechtvaardigende daad des geloofs gehouden." "Wat ik bedoel is, dat de eerste zaligmakende openbaring van Christus aan een overtuigde zondaar - die door de Wet, de satan en het geweten achtervolgt wordt - de ziel niet alleen doet besluiten zich op de bovengemelde manier met Hem te verenigen, maar daarop volgt ook onmiddellijk zo'n verwachting en nederig vertrouwen, dat de ziel zich verbindt van nu aan altijd in een weg van plicht de Heere te volgen, zonder te wanhopen aan de zaligmakende uitkomst." "De grond van deze vertrouwende daad is zeker het woord der belofte, waarbij God Zich genadig verbindt zondaren in Christus Jezus vergiffenis te schenken en aan te nemen."

Het wordt door Halyburton nog eens als volgt samengevat: "(1) De zondaar staat voor Gods rechterstoel op het punt van ten onder te gaan onder het gewicht van een zware beschuldiging, terwijl hij uit al zijn pleitgronden is uitgeslagen. (2) Door de openbaring van het Evangelie op hetzelfde ogenblik - hierin wordt de Heere Jezus aan het gezicht voorgesteld - wordt het oog der ziel geheel daarheen gewend. (3) Terwijl zij hierheen alleen ziet om hulp, verlicht God de ziel met een lieflijke openbaring van Zijn goedertierenheid door Jezus Christus tot zondaren, in de belofte. (4) Deze openbaring, die op dit ogenblik wordt gedaan aan de zondaar wiens zaak nog hangende is, betekent niet minder dan een bekendmaking van het gevoelen van de Rechter, een vrijspreking van de beschuldiging."

Bij ds. Th. van der Groe vond ik het in zijn catechismusverklaring op zondag 15 als volgt: "Het geloof van een Christen blijft hier geenszins hangen in de blote beschouwing van deze waarheden van Christus' dierbaar lijden onder Pontius Pilatus en van Zijn vervloekte en smadelijke kruisdood. O nee, als het niet verder komt, krijgt de ziel daardoor geen kracht, geen troost, geen leven; maar door het geloof doet een Christen hier nog wat anders: die neemt door de genade van de Heilige Geest de Heere Jezus met Zijn dierbaar lijden en kruisdood aan als de enige Rotssteen des heils en eigent zich Hem met Zijn verdiensten oprecht toe; werpt zich geheel als een arm, verloren, onmachtig zondaar op Hem en op Zijn lijden en kruisdood neer als op de enige grond of het enige fundament van zijn zaligheid; verzaakt zichzelf ganselijk met alles wat buiten Christus is; verschijnt daarop dan verder alzo met Christus en met Zijn heilig lijden en kruisdood voor God; stelt Hem dat voor ogen en bidt en smeekt en houdt aan dat God hem toch in de Naam van Zijn Zoon en om Zijn dood en lijden al zijn zonden genadig wil vergeven; hem van alle straf, veroordeling, verdoemenis en vloek die hij rechtvaardig heeft verdiend, voor eeuwig wil bevrijden en hem alle genade, zaligheid en het eeuwige leven wil schenken."


U hebt heel wat kunnen lezen van de hand van onze oude schrijvers. Lees en herlees en leg er uw hart naast of u deze zaken enigszins hebt beleefd, o reiziger naar Gods geduchte rechterstoel! Het schijnt een heel moeilijke les te zijn, heel diep, zwaar, pijnlijk; maar daarin ligt zoveel van de liefde Gods, dat je van dit berouw nimmer berouw krijgt.

[Lecram]

Gisteren had onze predikant het volgende voorbeeld: een trapleuning geeft houvast als je de trap op wilt lopen. Maar die trapleuning heeft alleen nut als je deze met je hand vastgrijpt. En als je de trapleuning vasthoudt, dan voel je dat de leuning steun geeft.

Het is natuurlijk een flauw beeld, maar wel toepasbaar. Net als de hand de leuning vasthoudt, houdt de hand van het geloof de beloften vast. Die vasthoudend, voelen we te staan op de Rots van het behoud, Zijn reddende kracht.

[memento]

Matthijs, mooi stukje van ds. Pieters. Kan me er geheel achter scharen.

[refo]

't Is inderdaad veel Halyburton en weinig schrift.

[Matthijs]

Maar herken je je erin of niet?

Waarom zijn we toch zo bang als we het hebben als God als Rechter? Denk je werkelijk als je in de vierschaar zit, dat je dat in de gaten hebt? Echt niet.

Waarom moeten we maar geloven? Is het geen geschonken geloof meer? Of bestempelen we ons geloof maar vroom als een werk van de Heilige Geest, om het nog wat gereformeerd te laten lijken?

We hoeven geen zonde meer te kennen! Nee, want dat is een voorwaarde! Weg ermee! Rust op Jezus! Ik hou niet zo van dat soort taal..

Iedereen mag komen tot Jezus, maar de mens is zo totaal verdorven, zo totaal van God afgevallen, dat ELK mens, als ze het zouden kunnen, dan zou elke mens God wel willen doden!!! Dat is de natuurstaat van de mens. Haters van God en vrienden van satan. De mens gaat nog liever naar de hel dan naar de hemel.

Maar tegenwoordig is iedereen die in de kerk zit een gelovige. Jezus is tegenwoordig bij iedereen maar welkom. In Bethlehem schopten iedereen Hem maar weg. Weg met Hem! Kan uit Nazereth iets goeds komen? Kruist Hem, kruist Hem! Maar nu, in onze tijd, is Hij bij iedereen wellekome. Jesu lieve Heer, Gij zijt wellekome! Overal welkom, maar in de Bethelem was geen plaats, alleen in vieze smerige stink stal. Alleen in verdorven Adams kinderen, wordt plaats bereid voor Christus. En als zij Christus mogen ontvangen, dan kan hun geluk niet op. Niet verdiend, maar toch nam God een reden uit Zichzelf om hen verdorvenen te zaligen in Christus.

Schijngelovigen bestaan niet meer. Tot mijn verbazing vertelde mijn eigen predikant dat dit de rand- en buitenkerkelijken waren. Als ik me vergis, zeg het me dan. Maar dat is echt waar.

Schijngelovigen zitten dus niet meer in de kerk. Historisch gelovigen bestaan ook niet meer. Wonder gelovigen bestaan ook niet meer... Iedereen mag zonder voorwaarde tot Jezus komen. Ja, maar van nature wil niemand tot Jezus komen!! Dat is toch wel een smartelijk ontdekking of niet? Of wil iedereen vandaag de dag? Het lijkt er wel op...

Ik moet niets hebben van dat supermarkten geloof. Geloof voor de doe-het-zelvers. Om het met ds. L. Vroegindeweij te zeggen. We noemen ons Hervormd, ja zelfs op gereformeerde grondslag, maar we doen rooms. Dat zit in ons!

inclusief mijzelf, laten we ons zelven onderzoeken!

Ik hoop van ganser harte dat we allemaal iets mogen kennen, om als een goddeloze gerechtvaardigd te worden door het geschonken geloof in Hem.



De HEERE onze Gerechtigheid
â€

[Refojongere]

Om het met ds. J. Catsburg te zeggen: Toebereiding en voorbereiding is tegenwoordig ook al niet meer nodig.
Het kan tegenwoordig buiten het plaatsmakende werk van de Heilige Geest om. Een mens die zich niet bewust is van zonde of schuld, zonder verbroken hart zal hoogstens een Jezus met vijf letters aangrijpen.

Van kenmerken van dat ware geloof moeten we niet al teveel hebben. Twijfel aan je eigen geloof is zonde. Alle bevindelijk geloof wordt genoemd een steunen op gestaltes. Beschrijven hoe de Heilige Geest de weldaden aan de mens toepast mag ook al niet meer. Dat eenzijdig Gods werk mag wel waar wezen maar...

Wanneer valt dat 'maar' weg? Als men zichzelf leert kennen.

[refo]

Die vierschaarbelevingen is denk ik iets voor gereformeerde gelovigen. Die zijn zo verschrikkelijk moeilijk te bekeren. Overal zien ze leeuwen en beren. Is het wel echt? Ben ik niet zelf begonnen? Gaat het diep genoeg? Is het avondmaal wel voor mij? Ik voel me zondig, geloof ik nu? O, wat zondig! Nu veronderstel ik dat ik geloof omdat ik me zondig voel!

Blijkbaar is voor zulke mensen een dergelijke dramatische ervaring nodig. Mensen als de stokbewaarder en de kamerling zullen zoiets nooit kennen. Die kwamen halsoverkop tot Jezus (met of zonder 5 letters) en kwamen letterlijk met de schrik 'vrij'.

[Pim]

Oorspronkelijk gepost door MatthijsWaarom zijn we toch zo bang als we het hebben als God als Rechter? Denk je werkelijk als je in de vierschaar zit, dat je dat in de gaten hebt? Echt niet.

Ik probeer de discussie een beetje te volgen, maar deze uitspraak van Matthijs snap ik niet. Als ik 'in de vierschaar zit' heb ik het zelf niet door? Wat hebben we er dan aan deze terminologie en beeldspraak te gebruiken?

[Matthijs]

Oorspronkelijk gepost door Pim

Oorspronkelijk gepost door MatthijsWaarom zijn we toch zo bang als we het hebben als God als Rechter? Denk je werkelijk als je in de vierschaar zit, dat je dat in de gaten hebt? Echt niet.

Ik probeer de discussie een beetje te volgen, maar deze uitspraak van Matthijs snap ik niet. Als ik 'in de vierschaar zit' heb ik het zelf niet door? Wat hebben we er dan aan deze terminologie en beeldspraak te gebruiken?

Je denkt niet van "Zo, nu zit ik in de vierschaar, en straks zal ik vrijgesproken worden".

Je wordt in je geweten aangeklaagd, veroordeeld en vrijgesproken, maar het is niet dat je opdat moment weet, dat je in de vierschaar ziet.

Snap je?

[Matthijs]

Die vierschaarbelevingen is denk ik iets voor gereformeerde gelovigen. Die zijn zo verschrikkelijk moeilijk te bekeren. Overal zien ze leeuwen en beren. Is het wel echt? Ben ik niet zelf begonnen? Gaat het diep genoeg? Is het avondmaal wel voor mij? Ik voel me zondig, geloof ik nu? O, wat zondig! Nu veronderstel ik dat ik geloof omdat ik me zondig voel!

Moeilijk te bekeren? Het is puur eenzijdig Godswerk! Is dat dan afwachten? Nee, zeker niet, want Gods Woord zegt: Strijd om in te gaan! Dus ik lees nergens van een afwachten.

Gaat het diep genoeg? De Heilige Geest overtuigd van zonde, en daar is Hij helemaal vrij in hoe diep dat gaat. Daar hebben wij als mensen de Heilige Geest geen maatstaf voor te geven. En als de Heilige Geest je zonde laat zien, je ellende, dan praat je niet zo gemakkelijk meer! Dan wordt je door Gods Heilige Wet de mond gestopt. Dan heb je niets meer tegen die verdoemende wet te zeggen! Uw vonnis gans rechtvaardig zegt de psalmist.

Ben ik niet zelf begonnen? Daar mogen we wel aan twijfelen, want het hart is zo arglistig! De Heilige Geest laat zien, dat je een verdorven en een arglistig hart hebt, dat is heel niet vreemd dat die vraag in je opkomt hoor! En als een mens levend gemaakt wordt, die krijgt last van satan. Bij een dode heeft satan niets aan, want die heeft ie toch al in zijn macht. En die doet niets anders dan twijfel zaaien, en ongelukkig maken. De mensen die niet levend gemaakt zijn, die hebben over het algemeen niet veel last van de duivel. En omdat ze op een godsdienstige wijze de engel des lichts dienen, zijn dat vaak van die super gelovigen. Een schaap dat volgzaam en kinderlijk de Herder volgt, tenminste dat menen ze.

Voel ik mij zondig genoeg? Ach, als de spiegel van Gods Wet je voor gehouden wordt, dan ben je één stuk verdorven zonde. Dan is er geen plekje meer te vinden wat rein en heilig is. Gans melaats! En dat gaat schreeuwen naar Jezus! Geef mij Jezus of ik sterf, want zonder Jezus is geen leven, maar een eeuwig, eeuwig zielsverderf!

Geloof ik nu? Heere, ik ben zo ongelovig! Kom mijn ongeloof te hulp. Schenk Gij mij toch dat geloof, hetwelk afkomstig van U is. Niets is heerlijk om te ontvangen, waar je nou niet meer opgerekend had. Dat Hij ook voor jouw zonden volkomenlijk betaald heeft op kruis hout op hoofdschedelplaats, en dat niet verdiend, want die straf, Die Jezus moest ondergaan, die had ik nou verdiend. Wat is Christus dan heerlijk, en wat wordt Hij toch telkens heerlijker. En hoe heerlijker Christus wordt voor je, hoe bitterder en walgelijker de zonde wordt, hoe meer je jezelf gaat mishagen.

Is het avondmaal voor mij? Laten we daarvoor nauwgezet het avondmaalsformulier lezen. Kennen we daar iets van? Of stelt het avondmaalsformulier voorwaarden? Verfrommel dat Avondmaalsformulier ook maar dan. Wedergeboorte is niet meer nodig, geloof alleenlijk.

[quote[Blijkbaar is voor zulke mensen een dergelijke dramatische ervaring nodig. Mensen als de stokbewaarder en de kamerling zullen zoiets nooit kennen. Die kwamen halsoverkop tot Jezus (met of zonder 5 letters) en kwamen letterlijk met de schrik 'vrij'.[/quote]

Ik word liever nu verdoemd door Gods Heilige Wet en daarvan vrijgesproken door God als Rechter, dus een dramatische ervaring, dan straks voor eeuwig een dramatische ervaring te moeten ondergaan in de poel van vuur sulfer.

Wat merken we toch in de kamerling en bij de stokbewaarder toch een goed werk van de Heilige Geest in ze hè? Leeg van hun zelf en hongerig en dorstig!

Wat zouden Paulus en Silas verkeerd gezegd hebben tegen de stokbewaarder? Helemaal niks toch? Als iemand ontdekt is aan zichzelf, en weet dat hij rampzalig is, en vraagt wat hij moet doen om zalig te worden, dan is het antwoord: “Geloof in de Heere Jezus Christus en gij zult zalig wordenâ€

[Pim]

Oorspronkelijk gepost door Matthijs

Oorspronkelijk gepost door Pim

Oorspronkelijk gepost door MatthijsWaarom zijn we toch zo bang als we het hebben als God als Rechter? Denk je werkelijk als je in de vierschaar zit, dat je dat in de gaten hebt? Echt niet.

Ik probeer de discussie een beetje te volgen, maar deze uitspraak van Matthijs snap ik niet. Als ik 'in de vierschaar zit' heb ik het zelf niet door? Wat hebben we er dan aan deze terminologie en beeldspraak te gebruiken?

Je denkt niet van "Zo, nu zit ik in de vierschaar, en straks zal ik vrijgesproken worden".

Je wordt in je geweten aangeklaagd, veroordeeld en vrijgesproken, maar het is niet dat je opdat moment weet, dat je in de vierschaar ziet.

Snap je?

Dus nu ga ik mijn leven na, en dan probeer ik het moment van de vierschaar aan te wijzen?