Oorspronkelijk gepost door Refojongere
Voorbijganger, Matthijs en anderen,
Om terug te komen op het oorspronkelijke onderwerp: Vinden jullie nou dat je Christus mag aannemen met het oog op zelfbehoud en niet zozeer of zelfs niet omdat je de deugden Gods lief hebt gekregen?
Gaan die twee altijd samen? Of kan een van de twee de drijfveer zijn: Of Gods eer en deugden of je eigen zaligheid? Ik zit hier, ondanks dat ik het wel heb gepost toch wel een beetje mee.
RJ, nog enkele gedachten van mij over dit onderwerp.
Zoals ik reeds geschreven heb, gaat het in het beginsel om zelfbehoud. Maar daar zal het niet bij blijven, want de Heilige Geest gaat verder met Zijn werk, en zal overtuigen van zonde. Je krijgt de Middelaar nodig, omdat jij met jouw zonden God vertoornd hebt en voor God niet kan bestaan en niet kan verschijnen. Alleen Hij is de Enige Middelaar tussen God en de mens.
Je wordt vervloekt door Gods Heilige Wet (die de zonde aanwijst en goed is!). Wat is de straf op de zonde? Dat we de vloek en de eeuwige dood vediend hebben. Gods toorn over de zonde blijft op zo'n mens, als ze niet de Zaligmaker Jezus met een waarachtig en levend geloof omhelzen. Als ze dat wel doen, dan worden ze door Hem van de toorn Gods en van het verderf verlost, en met het eeuwige leven begiftigd.
Je zult buigen onder Gods Wet. Ik kan het niet anders zien, want ik geloof nooit en te nimmer dat de Heilige Geest God als Rechter over zal slaan in het geweten. In dat gericht Gods, als de Wet je aanklaagt, dan valt er niets meer in te brengen tegen de hemelse Rechter. Dan wordt alle mond gestopt zegt Gods Woord. En dan zul je het eens worden, dat God naar recht zou handelen, als Hij jou om jouw zonden zou verdoemen. Ik ben Uw gramschap dubbelwaardig en ben het niet waard om Uw zoon genaamd te worden. Nee, zegt Christus, Ik ben nedergedaalt ter helle, geloof in Mij en wordt behouden.
Dus het komt op een zeker punt, dat het niet meer om jezelf gaat, maar uitsluitend om God, want dat is het doel waar Hij ons voor geschapen heeft, maar na de val zijn wij zondaren geworden, dat is: doelmissers. En dat doel is, dat we Hem alleen alle eer geven tot in der eeuwigheid.
Dus wedergeboorte betekent: dat je weer langzaam, maar zeker weer aan je doel gaat beantwoorden. Dan draait niet alles om de as van je eigen ik, maar alles om God.
Waarom heb je Hem als Middelaar en Zaligmaker nodig? Om zelfbehoud? Omdat ik God vertoornd hebt door mijn zonden en daarom de verdoemenis schuldig bent. Dan wordt het: Hij voor mij, daar ik anders de eeuwige dood had moeten sterven.
Goed RJ, dit zijn dan mijn gedachten, ik hoop dat het wat duidelijker voor je is.
Goed, en dan nu een woord tot die personen die beweren dat een arme en ellendige zondaar - tegen wie de wet haar vervoordeeld tot de eeuwige verdoemenis - niet altijd een vloekwaardige hoeft te worden.
Ik denk dat de meeste tegenstand die hier tegen is, van mensen komen, die het zelf zo niet ondervonden hebben.
U die nu in Christus geloofd, waarom gelooft u nu eigenlijk in Hem?
Weet u, dat Christus nedergedaalt is ter helle? Wilt u beweren dat Christus het waard was om deze ontzettende nederdaling mee te moeten maken voor u? Is Christus voor u nedergedaalt ter helle? Waarom bent u geen vloekwaardige, en waarom heeft Christus dan voor u de vloek der wet gedragen? Waarom bent u niet helwaardig, en waarom is Christus dan wel nedergedaalt ter helle?
Bent u het eens met mij, dat God geen onrecht gedaan zou hebben, dat Hij na de val in Adam, het ganse menselijke geslacht in helse vuur geworpen zou hebben? Bent u het niet waard, om voor eeuwig weggeworpen te worden in de buitenste duisternis?
Was Christus het waard, dat Hij tot een vloek gemaakt is, terwijl Hij zonder zonde was! Bent u het waard, om vervloekt te worden, omdat u één brok zonde bent en van nature als God wil zijn!
Durft u nog te zeggen, dat u de straf op de zonde niet waard was, maar daarom toch Christus omhelst hebt?
Waarom is Hij voor u een Middelaar en een Borg?