Posthoorn schreef: ↑30 nov 2024, 08:55 Even afgezien van de geestelijke lessen, maar erg diervriendelijk vind ik dit niet.

Het was jaren geleden in een klein West-Europees landje schijnbaar de praktijk.

helma schreef: ↑30 nov 2024, 09:33 Inderdaad, ik denk niet dat dit is wat God bedoelde toen Hij aan ons mensen het beheer gaf over Zijn schepselen. En ik vind het ook vreselijk als je op deze manier geestelijke lessen gaat trekken alsof we aan Gods Woord niet genoeg hebben.
Ik vind het inlegkunde. En dan zo om je eigen visie te delen. Uiterst verdrietig eigenlijk.

Ik kan wel begrijpen dat zoiets je ding niet is maar vreselijk vind ik wel wat overdreven. Er liggen zoveel lessen voor dagelijks leven en geestelijke leven in de natuur. Dat mag ook wel naar voren gebracht worden. Onze huidige dominee had een serie preken over de vogels waar veel lessen te vinden is. En in de Schrift zelf zijn zoveel verwijzingen naar de natuur. Misschien wel leuk om een topic daarover te beginnen.

KDD schreef:

helma schreef: ↑30 nov 2024, 09:33 Inderdaad, ik denk niet dat dit is wat God bedoelde toen Hij aan ons mensen het beheer gaf over Zijn schepselen. En ik vind het ook vreselijk als je op deze manier geestelijke lessen gaat trekken alsof we aan Gods Woord niet genoeg hebben.
Ik vind het inlegkunde. En dan zo om je eigen visie te delen. Uiterst verdrietig eigenlijk.

Ik kan wel begrijpen dat zoiets je ding niet is maar vreselijk vind ik wel wat overdreven. Er liggen zoveel lessen voor dagelijks leven en geestelijke leven in de natuur. Dat mag ook wel naar voren gebracht worden. Onze huidige dominee had een serie preken over de vogels waar veel lessen te vinden is. En in de Schrift zelf zijn zoveel verwijzingen naar de natuur. Misschien wel leuk om een topic daarover te beginnen.

Eens. Er zijn veel lessen te vinden in de natuur. Ds. Olie heeft daar een preken boekje over.

Toch is theologische over het stukje wel wat te zeggen. In het dal van de moerbeistruiken en in tijden van donkterte kan de Heere ons dierbaar worden, maar het mag niet zo zijn dat we naar donkerte en engheid moeten streven. Daar is de Bijbel erg duidelijk over. Dat lijkt het citaat wel te suggereren.

KDD schreef: ↑30 nov 2024, 12:42

helma schreef: ↑30 nov 2024, 09:33 Inderdaad, ik denk niet dat dit is wat God bedoelde toen Hij aan ons mensen het beheer gaf over Zijn schepselen. En ik vind het ook vreselijk als je op deze manier geestelijke lessen gaat trekken alsof we aan Gods Woord niet genoeg hebben.
Ik vind het inlegkunde. En dan zo om je eigen visie te delen. Uiterst verdrietig eigenlijk.

Ik kan wel begrijpen dat zoiets je ding niet is maar vreselijk vind ik wel wat overdreven. Er liggen zoveel lessen voor dagelijks leven en geestelijke leven in de natuur. Dat mag ook wel naar voren gebracht worden. Onze huidige dominee had een serie preken over de vogels waar veel lessen te vinden is. En in de Schrift zelf zijn zoveel verwijzingen naar de natuur. Misschien wel leuk om een topic daarover te beginnen.

De Schrift gebruikt ook de natuur om ons te onderwijzen. (Bv Spreuken maar op veel meer plaatsen) Maar gebruikt daar geen kistkalf voor. Ben het dus met @Helma eens.

Maanenschijn schreef: ↑30 nov 2024, 12:54

KDD schreef:

helma schreef: ↑30 nov 2024, 09:33 Inderdaad, ik denk niet dat dit is wat God bedoelde toen Hij aan ons mensen het beheer gaf over Zijn schepselen. En ik vind het ook vreselijk als je op deze manier geestelijke lessen gaat trekken alsof we aan Gods Woord niet genoeg hebben.
Ik vind het inlegkunde. En dan zo om je eigen visie te delen. Uiterst verdrietig eigenlijk.

Ik kan wel begrijpen dat zoiets je ding niet is maar vreselijk vind ik wel wat overdreven. Er liggen zoveel lessen voor dagelijks leven en geestelijke leven in de natuur. Dat mag ook wel naar voren gebracht worden. Onze huidige dominee had een serie preken over de vogels waar veel lessen te vinden is. En in de Schrift zelf zijn zoveel verwijzingen naar de natuur. Misschien wel leuk om een topic daarover te beginnen.

Eens. Er zijn veel lessen te vinden in de natuur. Ds. Olie heeft daar een preken boekje over.

Toch is theologische over het stukje wel wat te zeggen. In het dal van de moerbeistruiken en in tijden van donkterte kan de Heere ons dierbaar worden, maar het mag niet zo zijn dat we naar donkerte en engheid moeten streven. Daar is de Bijbel erg duidelijk over. Dat lijkt het citaat wel te suggereren.

Ik lees het als een stuk bemoediging voor Gods volk. Het is een klein stukje uit een preek - sommigen hebben er wat aan en anderen weer niet.

Net als een deze uitspraak van Spurgeon, Schapen verdwalen niet zo gauw, als de zwarte hond op hen past: zijn geblaf maakt, dat zij naar de herder lopen. Tegenspoed is de zwarte hond van de goede Herder om ons naar Hem terug te brengen, anders zouden wij onze ondergang tegemoet gaan.. Ik waardeer zulke uitspraken.

huisman schreef: ↑30 nov 2024, 13:09

KDD schreef: ↑30 nov 2024, 12:42

helma schreef: ↑30 nov 2024, 09:33 Inderdaad, ik denk niet dat dit is wat God bedoelde toen Hij aan ons mensen het beheer gaf over Zijn schepselen. En ik vind het ook vreselijk als je op deze manier geestelijke lessen gaat trekken alsof we aan Gods Woord niet genoeg hebben.
Ik vind het inlegkunde. En dan zo om je eigen visie te delen. Uiterst verdrietig eigenlijk.

Ik kan wel begrijpen dat zoiets je ding niet is maar vreselijk vind ik wel wat overdreven. Er liggen zoveel lessen voor dagelijks leven en geestelijke leven in de natuur. Dat mag ook wel naar voren gebracht worden. Onze huidige dominee had een serie preken over de vogels waar veel lessen te vinden is. En in de Schrift zelf zijn zoveel verwijzingen naar de natuur. Misschien wel leuk om een topic daarover te beginnen.

De Schrift gebruikt ook de natuur om ons te onderwijzen. (Bv Spreuken maar op veel meer plaatsen) Maar gebruikt daar geen kistkalf voor. Ben het dus met @Helma eens.

En de reden daarvoor?

Een ander voorbeeld van C.H. Spurgeon dat ik gebruik voor mijn leerlingen:

“Ik heb gehoord van een man die zijn geweer naar de wapensmid bracht om het te laten repareren. ‘U wilt het laten repareren,’ zegt de smid. ‘Nou, wat het nodig heeft, is een nieuwe kolf, slot en loop.’ Dat lijkt verdacht veel op het maken van een nieuw geweer. U kunt beter helemaal opnieuw beginnen.”

De verdorven menselijke natuur kan niet opgeknapt worden; nee, de oude natuur moet worden afgedankt als een waardeloos wrak, en er moet een nieuwe natuur komen, tot stand gebracht door de Heilige Geest.

KDD schreef:

helma schreef: ↑30 nov 2024, 09:33 Inderdaad, ik denk niet dat dit is wat God bedoelde toen Hij aan ons mensen het beheer gaf over Zijn schepselen. En ik vind het ook vreselijk als je op deze manier geestelijke lessen gaat trekken alsof we aan Gods Woord niet genoeg hebben.
Ik vind het inlegkunde. En dan zo om je eigen visie te delen. Uiterst verdrietig eigenlijk.

Ik kan wel begrijpen dat zoiets je ding niet is maar vreselijk vind ik wel wat overdreven. Er liggen zoveel lessen voor dagelijks leven en geestelijke leven in de natuur. Dat mag ook wel naar voren gebracht worden. Onze huidige dominee had een serie preken over de vogels waar veel lessen te vinden is. En in de Schrift zelf zijn zoveel verwijzingen naar de natuur. Misschien wel leuk om een topic daarover te beginnen.

Wat hij beschrijft over deze manier van omgaan met het vee vind ik dieronwaardig. Ik geloof niet dat dit de bedoeling van onze Schepper is. En dan dat verkeerde gedrag gebruiken om je eigen geestelijke gedachten mee te verklaren vind ik nog erger.

Ik lees in Maleachi iets over mestkalveren. Klinkt mij anders in de oren...
Ulieden daarentegen die Mijn Naam vreest, zal de Zon der gerechtigheid opgaan, en er zal genezing zijn onder Zijn vleugelen; en gij zult uitgaan, en toenemen als mestkalveren.

Ktt
6 Te weten op een vette weide. Anderen verstaan dit van het uitgaan uit de gevangenis der zonde en der dienstbaarheid des duivels, om God te dienen in heiligheid en gerechtigheid. Zie Joh. 8:36. 2 Kor. 3:17. verwijsteksten
7 In tijdelijken en geestelijken welstand, door den zegen des Heeren.


In het voorjaar was ik bij een evenement waar de koeien weer naar buiten mochten na een winter op stal. Wat een vreugdevolle gebeurtenis. Dat de Bijbel dit beeld gebruikt vind ik ontroerend.

Het zal wel aan mij leggen maar ik zie eigenlijk niet zoveel verschil met wat jij schrift en met de onderwijs van dat ouderling aan ds. Lamain. En misschien een meer persoonlijke vraag, Zoals je medelijden heeft met die kistkalf heb je dan soms ook geen medelijden met je zelf? Zoals Asaph in psalm 73? Hoeft niet beantwoord te worden.

Ik lees het zo dat die ouderling geestelijke lessen uit het leven van een kalf haalt, ik had het niet gelezen alsof hij zelf zo met z’n ‘kalvers’ omgaat want ik kan me niet voorstellen dat een boer echt zo ermee omgaat als bij punt 5. De geestelijke les die eruit gehaald wordt klopt ook helemaal niet, Gods kinderen groeien niet door in hun ellende te zitten maar met het oog op Christus gericht.

Het komt bij mij wat bevreemdend over dit.

Ik had deze discussie niet verwacht toen ik het stuk plaatste. Ik vond het een mooi stuk waar ik me in kon herkennen. Ik had niet verwacht dat het zo zou worden overgeanalyseerd. Met die houding kunnen we alles kapotanalyseren. Maar bij punt 5 denk ik dat het impliciet begrepen wordt dat zowel zonde als genade hier worden ervaren. Een stuk van ds. Labee uit de Saambinder zal dit verder verduidelijken:

Achter heel veel schone schijn en oppervlakkige godsdienst, blijkt een heel andere werkelijkheid te zitten. Het huis van Israël is druk met eigenwillige afgodendienst, keurig verborgen achter een schone schijn van vroomheid! Lezer(es), wat zou er gevonden worden als Ezechiël ging graven in de wand van óns leven? Wat zou er tevoorschijn komen achter die ogenschijnlijk keurige buitenkant van ons bestaan?
Nog een stap verder: hebt u/heb jij van de Heere geestelijke ogen gekregen en bent u/jij ontdekt aan de gruwelen die er achter die nette buitenkant van ons leven te vinden zijn? Hebben wij het al gevonden, al die afgoderij van binnen? Dat wetsovertredende bestaan, dat zich aan de wil van God niet onderwerpt? Dan verstaan we de toch zo gepaste uitdrukking: ‘graaf maar dieper mensenkind en gij zult nog meer gruwelen vinden’. Als we van de zondenstroom naar de zondenbron worden gebracht. Als er bij het voortgaande werk van Gods Geest alleen maar méér zonden openbaar komen. Als we ze niet meer kunnen en willen toedekken maar al die zonden, schuld worden voor God en we die gaan bewenen… Want in die weg - van dat graven in eigen hart en leven - worden zulke ontdekte zondaren een gepast voorwerp voor de bediening uit Christus!

KDD schreef:Ik had deze discussie niet verwacht toen ik het stuk plaatste. Ik vond het een mooi stuk waar ik me in kon herkennen. Ik had niet verwacht dat het zo zou worden overgeanalyseerd. Met die houding kunnen we alles kapotanalyseren. Maar bij punt 5 denk ik dat het impliciet begrepen wordt dat zowel zonde als genade hier worden ervaren. Een stuk van ds. Labee uit de Saambinder zal dit verder verduidelijken:

Achter heel veel schone schijn en oppervlakkige godsdienst, blijkt een heel andere werkelijkheid te zitten. Het huis van Israël is druk met eigenwillige afgodendienst, keurig verborgen achter een schone schijn van vroomheid! Lezer(es), wat zou er gevonden worden als Ezechiël ging graven in de wand van óns leven? Wat zou er tevoorschijn komen achter die ogenschijnlijk keurige buitenkant van ons bestaan?
Nog een stap verder: hebt u/heb jij van de Heere geestelijke ogen gekregen en bent u/jij ontdekt aan de gruwelen die er achter die nette buitenkant van ons leven te vinden zijn? Hebben wij het al gevonden, al die afgoderij van binnen? Dat wetsovertredende bestaan, dat zich aan de wil van God niet onderwerpt? Dan verstaan we de toch zo gepaste uitdrukking: ‘graaf maar dieper mensenkind en gij zult nog meer gruwelen vinden’. Als we van de zondenstroom naar de zondenbron worden gebracht. Als er bij het voortgaande werk van Gods Geest alleen maar méér zonden openbaar komen. Als we ze niet meer kunnen en willen toedekken maar al die zonden, schuld worden voor God en we die gaan bewenen… Want in die weg - van dat graven in eigen hart en leven - worden zulke ontdekte zondaren een gepast voorwerp voor de bediening uit Christus!

Tja, een ander leest soms wat anders in de zelfde woorden dan je zelf. Ik. Herken dat wel.

Ik denk maar niet te veel mee zitten. Wat de kalveren betreft: er was een tijd dan mestkalveren op die manier werden gehouden. En maatschappelijk was geaccepteerd. Nu is dat anders geworden. Ik denk dat het niet erg is om dat te erkennen, maar ook de boeren van toen niet hard te vallen.

Wat mij meer trof is de geestelijke lijn die getrokken werd. Ook die leest een ieder op zijn manier. Uit je citaten (allen mooi!) blijkt hoe jij dit hebt gelezen, ik las meer een boodschap om maar vooral te zoeken naar donkere zaken en duisternissen van het hart.

Blijf vooral plaatsen, doorgaans zijn het mooie stukjes. En een enkele keer vatbaar voor discussie .

Toch lees ik in het stukje van ds. Labee wel iets anders dan wat in punt 5 staat, maar dan kan aan mijn leesvaardigheid liggen.
Ik kan me verder wel vinden in de post van Maanenschijn.

Hier is een stuk van Ds. W.C. Lamain dat de verschillende gedachten hier misschien verbindt:

Er is zo weinig ontdekking en daarom worden de openbaringen zo gemist, zo weinig" oefeningen, zo weinig opwassen in de genade en de kennis van de Heere Jezus Christus. 2 Petr. 3 : 18. Zo weinig toenemen als mestkalveren, omdat het licht en de warmte van de Zon der gerechtigheid zo gemist wordt, Mal. 4:2.

KDD schreef: ↑30 nov 2024, 12:26

Posthoorn schreef: ↑30 nov 2024, 08:55 Even afgezien van de geestelijke lessen, maar erg diervriendelijk vind ik dit niet.

Het was jaren geleden in een klein West-Europees landje schijnbaar de praktijk.

Dat kan, dat was dan niet erg diervriendelijk. En dat heeft niets met 'kapotanalyseren' te maken, maar dat kan iedereen bedenken die zoiets leest.