Genade door recht

[Thea]

Ik heb het even nagelezen. Hij zegt: de rechtvaardiging in het geweten is er naarmate je Hem door een waar geloof aan neemt. En daar zit 'groei' in. Groei in de diepte.Oefeningen van het geloof door de Heilige Geest. En 1 ding wat je leert van de Heilige Geest is, dat je een kind van God bent, waardoor je verzekerd bent van je staat, waardoor je kunt zeggen: 'Abba Vader'. Dus niet 1 bepaald moment, maar stapsgewijs. Daar kan ik me wel in vinden.

[Posthoorn]

Ik heb het even nagelezen. Hij zegt: de rechtvaardiging in het geweten is er naarmate je Hem door een waar geloof aan neemt. En daar zit 'groei' in. Groei in de diepte.Oefeningen van het geloof door de Heilige Geest. En 1 ding wat je leert van de Heilige Geest is, dat je een kind van God bent, waardoor je verzekerd bent van je staat, waardoor je kunt zeggen: 'Abba Vader'. Dus niet 1 bepaald moment, maar stapsgewijs. Daar kan ik me wel in vinden.

Je wordt niet stapsgewijs in je geweten gerechtvaardigd. Dat kan ook niet, want op het moment dat je gelooft, ben je volkomen vrij van schuld en straf.

[Thea]

Zeker, op het moment dat je het gelooft. Maar dat geloof is aan het begin vaak nog zwak, zodat je het later weer niet gelooft. De Heilige Geest versterkt je geloof, waardoor je meer zekerheid en troost krijgt, totdat je 'een bevestigde' christen bent.

[Cyrillus]

Ik heb het even nagelezen. Hij zegt: de rechtvaardiging in het geweten is er naarmate je Hem door een waar geloof aan neemt. En daar zit 'groei' in. Groei in de diepte.Oefeningen van het geloof door de Heilige Geest. En 1 ding wat je leert van de Heilige Geest is, dat je een kind van God bent, waardoor je verzekerd bent van je staat, waardoor je kunt zeggen: 'Abba Vader'. Dus niet 1 bepaald moment, maar stapsgewijs. Daar kan ik me wel in vinden.

Je wordt niet stapsgewijs in je geweten gerechtvaardigd. Dat kan ook niet, want op het moment dat je gelooft, ben je volkomen vrij van schuld en straf.

Een simpel voorbeeld: stel iemand pleegt een moord en komt in de gevangenis tot bekering. Zou hij zich niet schuldig voelen over de gepleegde moord, hoewel hij door God is vrijgesproken? Waarom denk je dat Paulus zich de voornaamste van de zondaren noemt? Denk je dat hij nooit met berouw en dus schuldgevoel in het geweten heeft teruggedacht aan de door hem gepleegde vervolging?

[Thea]

Ik denk dat je ook een en ander verwart met dewedergeboorte. In de wedergeboorte ben je vrij van schuld en straf. De rechtvaardigmaking is volkomen. Maar de verzekerdheid daarvan is stapsgewijs.

[Thea]

De rechtvaardigmaking in de wedergeboorte wordt ook wel genoemd de rechtvaardigmaking in de hof des hemels. Dat geschiedt zonder jou in jou. De rechtvaardigmaking in het geweten, is volgens ds K het groeien in de kennis van Christus door de werking van de Heilige Geest.

[Posthoorn]

@Cyrillus, ik heb het over het moment dat je tot geloof komt. Niet over wat er later gebeurt in het leven van de gelovige.
@Thea, als je tot geloof komt, dan ben je daarbij en dan beleef je dat. Hoewel dat later aangevochten kan zijn. Maar dat neemt niet weg dat je weet wat er op dat moment gebeurde. Als een blinde ziend wordt, blijft hij niet nog een poosje met gesloten ogen rondlopen. Als een gevangene vrijgelaten wordt, denkt hij niet dat hij nog in de cel zit.

[Cyrillus]

@Cyrillus, ik heb het over het moment dat je tot geloof komt. Niet over wat er later gebeurt in het leven van de gelovige.
@Thea, als je tot geloof komt, dan ben je daarbij en dan beleef je dat. Hoewel dat later aangevochten kan zijn. Maar dat neemt niet weg dat je weet wat er op dat moment gebeurde. Als een blinde ziend wordt, blijft hij niet nog een poosje met gesloten ogen rondlopen. Als een gevangene vrijgelaten wordt, denkt hij niet dat hij nog in de cel zit.

Ja, daar heb ik het ook over. Wat versta jij onder rechtvaardiging van het geweten dan?

[HersteldHervormd]

B1 blijft denk het meest dicht bij de Schrift, en inderdaad dan als aanvulling op A.
Het recht van God ervaren is naar mijn weten de vierschaarbeleving. Dat is iets anders dan dat de mens gaat bedelen om genade. Echter is een mens hoogmoedig en trots. Hij kan nog altijd iets goeds tevoorschijn voor het aangezicht van Christus. De Heere God breekt dat echter af, omdat hij moet gaan zien dat hij slechter is dan wie dan ook. Een mens kan zichzelf niet meer redden. Niet door werken, óók niet door het geloven. Zo diep in de kuil wordt hij opgenomen door Christus zelf en ingeënt in de ware Wijnstok, de nieuwe Adam.

Waar staat in de Bijbel dat je je slechter moet voelen dan wie ook?

1 Timotheüs 1:15: Dit is een getrouw woord, en alle aanneming waardig, dat Christus Jezus in de wereld gekomen is, om de zondaren zalig te maken, van welke ik de voornaamste ben.

[Bertiel]

Wordt dat gezegd door iemand die voor of na de rechtvaardigmaking staat?

[Refojongere]

Beste Posthoorn,

Ik ontken niet dat het geloof rechtvaardigt, maar dat is wat anders dan een vierschaarervaring.

Laten we de Bijbel spreken:
- De tollenaar ging gerechtvaardigd naar huis. Hij riep uit: O God wees mij zondaar genadig. Er is dus een bewuste zondekennis en ook jezelf oordeelswaardig weten. En een beroep doen op Zijn genade. We lezen niet dat hij bewust was dat hij zelf hierdoor gerechtvaardigd of vrijgesproken voelde.

- Echter, de gelijkenis moeten we niet op zichzelf bezien. In Romeinen 5 vers 1 staat wat er gebeurt als je gerechtvaardigd bent, op dat moment heb je vrede bij God. De kanttekenaren zeggen dat je daarvan verzekerd bent in je gemoed, in je hart, in je geweten.

- Uit de kanttekeningen bij Efeze 1:13 blijkt dat dit geen aparte ervaring is na het geloof, maar dat het gepaard gaat met het geloven zelf. Bewijstekst is ook Gal. 3:2.

- De vierschaar ervaring wordt gebaseerd op Gal. 2:19 en 20. Wie de kanttekeningen leest ziet dat de wet overtuigt dat je een groot zondaar bent en je dus onder de vloek en de dood bent.

Elke christen zal dat dus beleven. Het geloof is dus existentieel dat je doorleeft dat er EEN is die aan het recht van God op jouw volmaakte leven heeft voldaan en de toorn heeft gedragen: Jezus Christus.

Om het technisch te zeggen: optie A.

Tenzij anderen zeggen dat wat hierboven staat optie B2 is. Wie gelooft, die ervaart iets van vrede, iets van rust. Hoe groter het geloof hoe meer vrede van het geweten.

[Posthoorn]

Elke christen zal dat dus beleven. Het geloof is dus existentieel dat je doorleeft dat er EEN is die aan het recht van God op jouw volmaakte leven heeft voldaan en de toorn heeft gedragen: Jezus Christus.

Juist. Dát is de rechtvaardiging 'in de vierschaar'. En dan zou ik vooral de nadruk willen leggen op het dragen van de straf door Christus, waardoor de schuld is weggenomen. Dat is wat de Bijbel ook doet.

Ik vraag me nl. af of het voldoen aan de Wet een vereiste was/is om zalig te worden. Het is wel een vereiste, maar dat is het - en dat was het ook in het Paradijs - als vrucht van een leven met God. M.a.w. Adam 'verdiende' niet het eeuwige leven als hij gehoorzaam zou zijn, maar hij verdiende wél straf als hij óngehoorzaam zou zijn. Maar dit is weer een andere discussie.

[Thea]

@Posthoorn, rechtvaardigmaking in de wedergeboorte is m.i dat je van dood levend bent gemaakt en dat weet je. Zeg maar Paulus toen hij gearresteerd werd. Hij hoorde de stem van Jezus, Die zei 'Wat vervolg je Mij?'. Hoewel hij Hem toen nog niet zag. Dat gebeurde 3 dagen later. Dat is m.i de rechtvaardigmaking in het geweten. Maar ik denk dat het bij Paulus niet de gewone weg van bekering is. Ik denk dat de gewone weg is dat de verzekerdheid geleidelijk gaat door steeds nieuwe geloofsoefeningen. Dus als je 'staart' op een Paulusbekering zul je denk ik veel mensen niet herkennen als zijnde 'gerechtvaardigd '.

[DDD]

@Cyrillus, ik heb het over het moment dat je tot geloof komt. Niet over wat er later gebeurt in het leven van de gelovige.
@Thea, als je tot geloof komt, dan ben je daarbij en dan beleef je dat. Hoewel dat later aangevochten kan zijn. Maar dat neemt niet weg dat je weet wat er op dat moment gebeurde. Als een blinde ziend wordt, blijft hij niet nog een poosje met gesloten ogen rondlopen. Als een gevangene vrijgelaten wordt, denkt hij niet dat hij nog in de cel zit.

Dat ben ik niet met je eens. Dat kan heel goed stapsgewijs groeien, afhankelijk van de manier waarop daarover gepreekt wordt.

Wat vind je van de aangedragen preek?

[Valcke]

In Romeinen 5 vers 1 staat wat er gebeurt als je gerechtvaardigd bent, op dat moment heb je vrede bij God. De kanttekenaren zeggen dat je daarvan verzekerd bent in je gemoed, in je hart, in je geweten.

- Uit de kanttekeningen bij Efeze 1:13 blijkt dat dit geen aparte ervaring is na het geloof, maar dat het gepaard gaat met het geloven zelf. Bewijstekst is ook Gal. 3:2.

Hier ben ik het van harte mee eens. Maar ik kom dan toch niet zonder meer uit bij optie A, want die optie is wel erg onvolledig verwoord. Evenmin kom ik uit bij B1 en B2.

Een 'rechtvaardigmaking in het geweten' zoals Posthoorn dat noemt, is m.i. meer een scholastische benaming dan dat het uit de Schrift opkomt. De rechtvaardiging vindt plaats buiten de mens en niet in de mens. De levendmaking en vernieuwing van de mens (die tegelijkertijd plaatsvindt) gebeurt wél in de mens. Wie gelooft, is gerechtvaardigd en heeft vrede bij God. Deze vrede is niet de rechtvaardiging, maar een vrucht ervan en een merkteken. Dat kan gepaard gaan met meer of met minder zekerheid. Idem met een duidelijker of minder getuigenis van de Heilige Geest. En deze zekerheid zal bij vele ware gelovigen in de loop van de tijd toenemen. Dat is (naar mijn overtuiging) de Bijbelse (en ook de gereformeerde) lijn.