Posthoorn schreef:Madel schreef:Sowieso wordt het onduidelijk door termen in te brengen zoals het genadeverbond. Aangezien we deze uitdrukking zo niet tegenkomen in de Bijbel is het dus lastig hier een definitie aan te hangen wat dit nu exact is. Dat dit niet duidelijk is blijkt wel uit de vele vragen die er daarover zijn. Me dunkt dat het dus niet zo verstandig is dat er dergelijke buitenbijbelse termen in het leven zijn geroepen en die door een ieder dus vrij te definiëren is. En dat geeft verwarring.
De Bijbel gaat in hoofdzaak over het oude en nieuwe verbond waarvan de kaders zijn aangegeven. We kunnen beter deze kaders handhaven dan eigenbedachte kaders.
Want men haalt op deze wijze allerlei zaken door elkaar zoals @Huisman doet. Hij heeft het over het verbond der genade en gaat direct verder met de verbondsbeloften. Maar welke beloften zijn dit dan? welke beloften zitten er volgens de Bijbel vast aan aan het genadeverbond?
Naarmate ik meer en meer op de Bijbel alleen vertrouw ontdek ik dat ook de reformatie lang niet zuiver is en dat het allerbeste is dat we ons zoveel als mogelijk houden aan hetgeen geschreven is door de Bijbelschrijvers. Zij zijn in mijn optiek de enige die van God gedreven, recht hebben van spreken. Het is dan ook aan ons om het Woord der Waarheid, de Bijbel, Gods Woord zelf, recht te verdelen en te onderscheiden waarop het aankomt.
Het is Bijbels om het handelen van God met de mensen te typeren met de term 'verbond'. Als je maar oog houdt voor de verschillende verbonds
bedelingen, in de Bijbel alle getypeerd met de naam 'verbond'.
De inhoud van het 'genadeverbond' is het heil, door Christus aangebracht, dat de gevallen mens weer met God verzoend is en eeuwig bij Hem mag wonen, zelfs in een nog heerlijker staat dan toen hij eerst geschapen was. Dit heil werd schaduwachtig afgebeeld door de offer- en tempeldienst onder het OT en het wonen in het land Kanaän.
Idd schaduwachtig afgebeeld met een verbondsvolk (Israël) en een bloedig verbondsteken ( besnijdenis).
En de Schrift leert dat niet het gehele verbondsvolk uitverkoren was.
Na de komst van Christus zijn de schaduwen weg en is het verbondsvolk uitgebreid tot de heidenvolken.(o.a. Hand 2:39 en Hand 11)
Het verbondsteken werd onbloedig omdat na het volmaakte offer van Christus er geen bloed meer hoeft te vloeien.
Het verbond bevat nog steeds tweeërlei kinderen des verbonds en valt dus niet samen met de verkiezing.(o.a. Joh 15 wel ingeent in de ware Wijnstok maar geen vrucht)
.....en de vragen over de waarde van het zijn van een bondeling zijn oprecht maar wel in-en-in triest .
Zie daarvoor weer terug naar Gods handelen met Zijn verbondsvolk in het O.T. Ik zal wat Schriftplaatsen noemen.
Psalm 147:19 Hij maakt Jakob Zijn woorden bekend. Israël Zijn inzettingen en Zijn rechten. Alzo heeft Hij geen volk gedaan.
Jesaja 49: 15 en 16 Kan ook een vrouw haar zuigeling vergeten, dat zij zich niet ontferme over de zoon haars buiks? Ofschoon deze vergaten, zo zal Ik toch u niet vergeten.
Zie, Ik heb u in de beide handpalmen gegraveerd; uw muren zijn steeds voor Mij.
In de nieuwtestamentisch afwijkende verbondsgemeente van Laodicea zie je wat Gods verbondstrouw schenkt.
De Heere Jezus zegt daar tegen deze dodige verbondsgemeente: Zie, Ik sta aan de deur, en Ik klop; indien iemand Mijn stem zal horen, en de deur opendoen, Ik zal tot hem inkomen, en Ik zal met hem avondmaal houden, en hij met mij.
De andere inwoners van Laodicea die niet tot de gemeente en het verbond behoorden kregen deze brief en nodiging niet (zie nogmaals Psalm 147:19)
Op dit forum zijn er blijkbaar die de HEERE het kwalijk nemen dat ze gedoopt zijn omdat zij vinden dat de doop niets betekend..........ik vind het gevaarlijke gedachten.
Madel is dan eerlijker en neemt gewoon afstand van de gereformeerde leer en dwarrelt zonder dit fundament door de Schrift heen.