ds. J. Roos in DWS 8-10-2015 schreef:(...) Daarom voelen we ons aan deze man verbonden om het werk en de genade van Christus Jezus in zijn ziel, en omdat hij altijd en alleen op Christus wees. Zijn nagelaten geschriften bevestigen dit. (...) Zijn predicaties en toespraken aan de Tafel zijn van bijzondere inhoud. Enerzijds verkondigde hij een ruim aanbod van genade, anderzijds kenmerkte zijn prediking het zuivere onderscheid tussen de in- en uitwendige roeping. Hoe kostelijk beschrijft hij Wie Christus is voor zondaren die zich door genade aan Hem overgeven. Hoe dierbaar geeft hij raad aan Gods volk om met Christus kennis te maken, veel met Hem te verkeren en Hem veelvuldig vragen te stellen. Een ontroerend advies is het volgende: 'Als u een kus aan God wilt zenden door Christus, zal Hij die overbrengen aan Zijn Vader en uw Vader.'
Zulke preken zijn voor ons goud waard. Als we deze predicaties lezen die geen product zijn van menselijke wijsheid, maar gelouterd in de liefdesover van beproeving, dan springt er wat in onze ziel op en doet dit ons te meer aan Christus verbinden. Dat is andere taal dan van vrome, eigengerechtigde personen die overgeestelijk en over-orthodox zijn, en ervan uitgaan dat hoe meer kritiek zij geven hoe meer bewijzen zij menen te leven, geoefend te zijn en het voetspoor der vaderen te volgen. Maar de eenvoudig geoefende kinderen van Christus leven uit Christus en spreken over Christus met liefde, ootmoed en tederheid, en begeren nog meer van Christus te ontvangen. (...)

DDD schreef:Zo is dat. Zodra je 'iets links van het midden GerGem'-standpunten inneemt, krijg je hier al zo nu en dan een waarschuwing. Dus je hoeft je daar echt niet ongerust over te maken.

Een citaat uit het draadje Gelezen, gedacht, gehoord is mijns inziens in ieder geval bijzonder van toepassing op de aanleiding van en het gesprek in dit draadje.

Boekbespreking DWS, geciteerd door Luther, over een boekje van Samuël Rutherford, uitgegeven door Brevier. Titel: Ik maak alle dingen nieuw.

ds. J. Roos in DWS 8-10-2015 schreef:(...) Daarom voelen we ons aan deze man verbonden om het werk en de genade van Christus Jezus in zijn ziel, en omdat hij altijd en alleen op Christus wees. Zijn nagelaten geschriften bevestigen dit. (...) Zijn predicaties en toespraken aan de Tafel zijn van bijzondere inhoud. Enerzijds verkondigde hij een ruim aanbod van genade, anderzijds kenmerkte zijn prediking het zuivere onderscheid tussen de in- en uitwendige roeping. Hoe kostelijk beschrijft hij Wie Christus is voor zondaren die zich door genade aan Hem overgeven. Hoe dierbaar geeft hij raad aan Gods volk om met Christus kennis te maken, veel met Hem te verkeren en Hem veelvuldig vragen te stellen. Een ontroerend advies is het volgende: 'Als u een kus aan God wilt zenden door Christus, zal Hij die overbrengen aan Zijn Vader en uw Vader.'
Zulke preken zijn voor ons goud waard. Als we deze predicaties lezen die geen product zijn van menselijke wijsheid, maar gelouterd in de liefdesover van beproeving, dan springt er wat in onze ziel op en doet dit ons te meer aan Christus verbinden. Dat is andere taal dan van vrome, eigengerechtigde personen die overgeestelijk en over-orthodox zijn, en ervan uitgaan dat hoe meer kritiek zij geven hoe meer bewijzen zij menen te leven, geoefend te zijn en het voetspoor der vaderen te volgen. Maar de eenvoudig geoefende kinderen van Christus leven uit Christus en spreken over Christus met liefde, ootmoed en tederheid, en begeren nog meer van Christus te ontvangen. (...)

dennis schreef:Wat een waar woord! Het gaat niet om het zware maar om het ware. Net als Maria voortdurend aan de voeten van de Heere Jezus Christus zitten, in het besef zelf niets te hebben, te weten en te kennen, maar alles maar dan ook alles van Hem te verwachten. En het dan ook te krijgen! Dat is de zaak.

Curatorium schreef:Soms moet je uitkijken om niet te kritisch te zijn om zo geen 'allergie' te krijgen. Wanneer je jezelf eenmaal op negatieve zaken focust, zal het niet snel goed komen. Dat zie ik bij een evangelisch familielid die na iedere 3 jaar van kerk switcht omdat ie zich aan m.i. onzinnige dingen gaat ergeren wat zich ontwikkelt in een 'allergie' (misschien kan die beter thuislezer worden), maar ook bij collega's op het werk die zich na een aantal jaar werk gaan vervelen en ergeren. Dat wordt dan alleen maar erger. Misschien is het iets van deze tijd. Ik ben bang dat zoiets ook onder veel refo's bevindt. Als refo opgevoed, als refo verder geleefd en dan gaat men zich na een tijd ergeren en afvragen of het niet anders moet. Hoewel ik het snap zou ik zeggen; doe dat niet, zie de mooie dingen (die er echt wel zijn) en focus jezelf daar op. Dan kom je erachter dat het lang niet bij iedereen dode orthodoxie is.

Isala schreef:Als zij deze voorbeelden niet of weinig in hun directe omgeving zien, dan hebben zij inderdaad het gevoel dat het dode orthodoxie is.

Bloempje28 schreef:Waar ik mij ook echt zorgen over maak is dat de reformatorische gezindte denkt t dichtst bij de ware leer te zitten. In heel de wereld is geen reformatorische gezindte zoals hier in NL en wij denken t bij t rechte eind te hebben? Hoe kortzichtig. Ik denk dat we een eiland hebben gemaakt, lekker veilig bij elkaar, OSM (ons soort mensen, brr).
We staat zo voor Luther en Calvijn, maar wat kennen we ze slecht. Als we dicht bij de leer van de reformatie willen blijven, moeten we daar naar terug gaan, want mijn inziens zijn we daar al heel ver vanaf. Ik ben jaren geleden ook een tijd actief geweest hier, ik zie nog steeds dezelfde kortzichtigheid en de arrogantie, mensen weten het allemaal zo goed en weten precies hoe God werkt. Het maakt mij verdrietig.
Vreemdelingen worden vreemd aangekeken als ze zomaar bij ons in de kerk binnen stappen, zeker als je kunt zien dat het mensen zijn die nooit in de kerk komen. De dominee preekt vaak in taal die een buitenstaander totaal niet begrijpt. En als ze ondanks dat blijven komen moeten ze al snel aangesproken worden op de kaders waarin wij denken dat een christen hoort te leven.

Kortom: nog werk zat... laat ieder dan maar in zijn eigen leven alarm slaan...

Luther schreef:Waar is de bijdrage van DDD?

DDD schreef:Zo is dat. Zodra je 'iets links van het midden GerGem'-standpunten inneemt, krijg je hier al zo nu en dan een waarschuwing. Dus je hoeft je daar echt niet ongerust over te maken.

Een citaat uit het draadje Gelezen, gedacht, gehoord is mijns inziens in ieder geval bijzonder van toepassing op de aanleiding van en het gesprek in dit draadje.

Boekbespreking DWS, geciteerd door Luther, over een boekje van Samuël Rutherford, uitgegeven door Brevier. Titel: Ik maak alle dingen nieuw.

ds. J. Roos in DWS 8-10-2015 schreef:(...) Daarom voelen we ons aan deze man verbonden om het werk en de genade van Christus Jezus in zijn ziel, en omdat hij altijd en alleen op Christus wees. Zijn nagelaten geschriften bevestigen dit. (...) Zijn predicaties en toespraken aan de Tafel zijn van bijzondere inhoud. Enerzijds verkondigde hij een ruim aanbod van genade, anderzijds kenmerkte zijn prediking het zuivere onderscheid tussen de in- en uitwendige roeping. Hoe kostelijk beschrijft hij Wie Christus is voor zondaren die zich door genade aan Hem overgeven. Hoe dierbaar geeft hij raad aan Gods volk om met Christus kennis te maken, veel met Hem te verkeren en Hem veelvuldig vragen te stellen. Een ontroerend advies is het volgende: 'Als u een kus aan God wilt zenden door Christus, zal Hij die overbrengen aan Zijn Vader en uw Vader.'
Zulke preken zijn voor ons goud waard. Als we deze predicaties lezen die geen product zijn van menselijke wijsheid, maar gelouterd in de liefdesover van beproeving, dan springt er wat in onze ziel op en doet dit ons te meer aan Christus verbinden. Dat is andere taal dan van vrome, eigengerechtigde personen die overgeestelijk en over-orthodox zijn, en ervan uitgaan dat hoe meer kritiek zij geven hoe meer bewijzen zij menen te leven, geoefend te zijn en het voetspoor der vaderen te volgen. Maar de eenvoudig geoefende kinderen van Christus leven uit Christus en spreken over Christus met liefde, ootmoed en tederheid, en begeren nog meer van Christus te ontvangen. (...)