Vragen huwelijksgesprek

[ejvl]

@ejvl: Waarom? Omdat je een zegen gaat vragen over je huwelijk. Deze vragen raken de kern van het huwelijksleven. Een huwelijk met een onrein begin, dat wens je niemand toch toe? Dan is het juist zo mooi als de weg naar (besloten) schuldbelijdenis open wordt gelegd om zo voor het aangezicht van de Heere een nieuw begin te maken!

Uiteraard.
Stel dat je als jongen en meisje gevallen bent voor deze zonden, en hier samen schuldbelijdenis tegen de Heere hebben afgelegd en gebroken met deze zonde, zie ik niet in waarom je ook nog eens voor de predikant of kerkenraad schuldbelijdenis zou moeten afleggen.

[Tiberius]

@ejvl: Waarom? Omdat je een zegen gaat vragen over je huwelijk. Deze vragen raken de kern van het huwelijksleven. Een huwelijk met een onrein begin, dat wens je niemand toch toe? Dan is het juist zo mooi als de weg naar (besloten) schuldbelijdenis open wordt gelegd om zo voor het aangezicht van de Heere een nieuw begin te maken!

Uiteraard.
Stel dat je als jongen en meisje gevallen bent voor deze zonden, en hier samen schuldbelijdenis tegen de Heere hebben afgelegd en gebroken met deze zonde, zie ik niet in waarom je ook nog eens voor de predikant of kerkenraad schuldbelijdenis zou moeten afleggen.

Omdat het Bijbels is:
"Zo gij iemands zonden vergeeft, dien worden zij vergeven; zo gij iemands zonden houdt, dien zijn zij gehouden"

[Luther]

Wat willen we nu eigenlijk? Dat iedereen zonder zonde of met roomse absolutie het huwelijk ingaat?
Dat gaat niet lukken, mensen.

In het OT moesten allerlei mensen gedood worden die het met een ander gedaan hadden dan de eigen man of vrouw.
Maar waren ze beide ongehuwd: dan verplicht trouwen.
Zo heet dat nog steeds: ze moeten trouwen in sommige plaatsen. Dat is dan zo je wilt overeenkomstig de bijbel

Nee, deze discussie loopt een beetje uit de hand....

Voordat een stelletje gaat trouwen en een zegen over hun huwelijk willen vragen door een kerkelijke bevestiging, is er een gesprek met de predikant. (Tussen haakjes: ik ben voorstander van een soort 'verplichte' huwelijkscatechese van een jaar, voordat je gaat trouwen. Daar kunnen o.a. ook dit soort aspecten aan de orde komen.)
Maar voor de daadwerkelijke huwelijksbevestiging, heeft het stelletje een lang gesprek met de predikant die in de kerkdienst voor zal gaan. In dat gesprek zullen vele zaken de revue passeren en zal ook het huwelijksformulier op hoofdlijnen worden doorgenomen. En als je dan ziet hoe de Bijbel spreekt over het christelijke huwelijk (afschaduwing van de verhouding tussen Christus en Zijn kinderen) dan mag een predikant in een pastorale setting toch vragen stellen, om ook de intentie van het a.s. bruidspaar te kunnen peilen? Als ik even ons eigen huwelijksgesprek me voor de geest probeer te halen, zijn in elk geval de volgende zaken aan de orde geweest:
- Hoe hebben jullie elkaar leren kennen?
- Bidden jullie geregeld samen? Lees je al samen uit de Bijbel?
- Hoe is jullie verhouding met de Heere?
- Hoe ben je met elkaar omgegaan in je verkeringstijd? Kun je zeggen dat je seksueel rein elkaar in de ogen kunt kijken?
- Hoe jij je rol als man? Hoe zie jij je rol als vrouw?
- Hoe denken jullie over gezinsvorming? (En dan toegespitst op de spanning tussen carrière en openstaan voor de kinderzegen.)
- Wat gaan jullie als nieuwe eenheid betekenen voor de gemeente?
- Welke keuzes willen jullie samen gaan maken in het dagelijks leven, als het gaat om werk / studie / vrije tijd / etc.?
etc. etc.

Nogmaals: Ik denk met veel genoegen aan dit gesprek terug, omdat het zo warm, betrokken, pastoraal en bijbels was.
Hier vallen nu woorden als 'biechtgesprek', 'censuur', etc. Ik hoop dat ik nu duidelijk gemaakt heb, dat ik het anders bedoelde.
En stel nu dat de predikant erachter komt dan op bovengenoemde zaken vooral een wereldse leefstijl naar voren komt, dan lijkt het me logisch dat de predikant de vraag indringend aan de orde stelt, waarom ze vragen om een kerkelijke bevestiging van het huwelijk?

Stel dat je als jongen en meisje gevallen bent voor deze zonden, en hier samen schuldbelijdenis tegen de Heere hebben afgelegd en gebroken met deze zonde, zie ik niet in waarom je ook nog eens voor de predikant of kerkenraad schuldbelijdenis zou moeten afleggen

Nee, je denkt weer te officieel. Als een jongen en meisje dit op deze wijze verwoorden in het huwelijksgesprek, dan volgt er echt geen officiële schuldbelijdenis. Ik denk dat een predikant alleen maar blij zal zijn, om dit te horen. Dan kan een predikant als medezondaar naast het stel gaan staan en samen in gebed vragen om vergeving en dagelijkse vernieuwing van het hart en leven. Een kerkelijke huwelijksbevestiging kan dan gewoon plaats vinden en de besproken zaken blijven gewoon in de beslotenheid van het pastorale gesprek.

Maar bijvoorbeeld met een doopaangifte, kunnen toch ook specifieke zonden gevraagd worden?
Of het gesprek aangaande deelname aan het avondmaal?

Uiteraard is er dan ook een gesprek. En ook dan wordt veel breder gesproken over de wijze waarop je het gezinsleven inricht? Hoe je de christelijke opvoeding denkt vorm te geven? Hoe je daarin omgaat met alle invloeden die op onze gezinnen afkomen? En als iemand aan het HA is geweest, zijn er ook dergelijke gesprekken.

[ejvl]

Omdat het Bijbels is:
"Zo gij iemands zonden vergeeft, dien worden zij vergeven; zo gij iemands zonden houdt, dien zijn zij gehouden"

Ook @Luther hierboven.
Ik denk dat ik het begrijp, dank.
Het voorbeeld ging over dat een jongen en meisje geen spijt hadden, en dat is natuurlijk een ander geval.

[Marc_44]

Wat willen we nu eigenlijk? Dat iedereen zonder zonde of met roomse absolutie het huwelijk ingaat?
Dat gaat niet lukken, mensen.

In het OT moesten allerlei mensen gedood worden die het met een ander gedaan hadden dan de eigen man of vrouw.
Maar waren ze beide ongehuwd: dan verplicht trouwen.
Zo heet dat nog steeds: ze moeten trouwen in sommige plaatsen. Dat is dan zo je wilt overeenkomstig de bijbel

Nee, deze discussie loopt een beetje uit de hand....

Voordat een stelletje gaat trouwen en een zegen over hun huwelijk willen vragen door een kerkelijke bevestiging, is er een gesprek met de predikant. (Tussen haakjes: ik ben voorstander van een soort 'verplichte' huwelijkscatechese van een jaar, voordat je gaat trouwen. Daar kunnen o.a. ook dit soort aspecten aan de orde komen.)
Maar voor de daadwerkelijke huwelijksbevestiging, heeft het stelletje een lang gesprek met de predikant die in de kerkdienst voor zal gaan. In dat gesprek zullen vele zaken de revue passeren en zal ook het huwelijksformulier op hoofdlijnen worden doorgenomen. En als je dan ziet hoe de Bijbel spreekt over het christelijke huwelijk (afschaduwing van de verhouding tussen Christus en Zijn kinderen) dan mag een predikant in een pastorale setting toch vragen stellen, om ook de intentie van het a.s. bruidspaar te kunnen peilen? Als ik even ons eigen huwelijksgesprek me voor de geest probeer te halen, zijn in elk geval de volgende zaken aan de orde geweest:
- Hoe hebben jullie elkaar leren kennen?
- Bidden jullie geregeld samen? Lees je al samen uit de Bijbel?
- Hoe is jullie verhouding met de Heere?
- Hoe ben je met elkaar omgegaan in je verkeringstijd? Kun je zeggen dat je seksueel rein elkaar in de ogen kunt kijken?
- Hoe jij je rol als man? Hoe zie jij je rol als vrouw?
- Hoe denken jullie over gezinsvorming? (En dan toegespitst op de spanning tussen carrière en openstaan voor de kinderzegen.)
- Wat gaan jullie als nieuwe eenheid betekenen voor de gemeente?
- Welke keuzes willen jullie samen gaan maken in het dagelijks leven, als het gaat om werk / studie / vrije tijd / etc.?
etc. etc.

Sommige van deze vragen vind ik prima. Maar de vragen over seksualiteit gaan toch uit van een bepaald reinheidsideaal. Het ideaal zelf is niet erg, maar wees als kerkenraad er van bewust dat niemand hier aan voldoet. Ik denk dan ook dat de houding van de Oud Gereformeerde Gemeente om hier niet naar te vragen niet vreemd is.

[Tiberius]

Wat willen we nu eigenlijk? Dat iedereen zonder zonde of met roomse absolutie het huwelijk ingaat?
Dat gaat niet lukken, mensen.

In het OT moesten allerlei mensen gedood worden die het met een ander gedaan hadden dan de eigen man of vrouw.
Maar waren ze beide ongehuwd: dan verplicht trouwen.
Zo heet dat nog steeds: ze moeten trouwen in sommige plaatsen. Dat is dan zo je wilt overeenkomstig de bijbel

Nee, deze discussie loopt een beetje uit de hand....

Voordat een stelletje gaat trouwen en een zegen over hun huwelijk willen vragen door een kerkelijke bevestiging, is er een gesprek met de predikant. (Tussen haakjes: ik ben voorstander van een soort 'verplichte' huwelijkscatechese van een jaar, voordat je gaat trouwen. Daar kunnen o.a. ook dit soort aspecten aan de orde komen.)
Maar voor de daadwerkelijke huwelijksbevestiging, heeft het stelletje een lang gesprek met de predikant die in de kerkdienst voor zal gaan. In dat gesprek zullen vele zaken de revue passeren en zal ook het huwelijksformulier op hoofdlijnen worden doorgenomen. En als je dan ziet hoe de Bijbel spreekt over het christelijke huwelijk (afschaduwing van de verhouding tussen Christus en Zijn kinderen) dan mag een predikant in een pastorale setting toch vragen stellen, om ook de intentie van het a.s. bruidspaar te kunnen peilen? Als ik even ons eigen huwelijksgesprek me voor de geest probeer te halen, zijn in elk geval de volgende zaken aan de orde geweest:
- Hoe hebben jullie elkaar leren kennen?
- Bidden jullie geregeld samen? Lees je al samen uit de Bijbel?
- Hoe is jullie verhouding met de Heere?
- Hoe ben je met elkaar omgegaan in je verkeringstijd? Kun je zeggen dat je seksueel rein elkaar in de ogen kunt kijken?
- Hoe jij je rol als man? Hoe zie jij je rol als vrouw?
- Hoe denken jullie over gezinsvorming? (En dan toegespitst op de spanning tussen carrière en openstaan voor de kinderzegen.)
- Wat gaan jullie als nieuwe eenheid betekenen voor de gemeente?
- Welke keuzes willen jullie samen gaan maken in het dagelijks leven, als het gaat om werk / studie / vrije tijd / etc.?
etc. etc.

Sommige van deze vragen vind ik prima. Maar de vragen over seksualiteit gaan toch uit van een bepaald reinheidsideaal. Het ideaal zelf is niet erg, maar wees als kerkenraad er van bewust dat niemand hier aan voldoet. Ik denk dan ook dat de houding van de Oud Gereformeerde Gemeente om hier niet naar te vragen niet vreemd is.

Dat laatste is overigens nog de vraag. Het wordt wel stellig geponeerde, maar komt niet overeen met mijn waarneming (overigens ken ik maar 2 OGG gemeentes, dus heel veel zegt dat niet)

Verder gaan dat soort vragen niet zozeer uit van een reinheidsideaal, maar van de Bijbelse richtlijn.

[Tiberius]

Wat willen we nu eigenlijk? Dat iedereen zonder zonde of met roomse absolutie het huwelijk ingaat?
Dat gaat niet lukken, mensen.

In het OT moesten allerlei mensen gedood worden die het met een ander gedaan hadden dan de eigen man of vrouw.
Maar waren ze beide ongehuwd: dan verplicht trouwen.
Zo heet dat nog steeds: ze moeten trouwen in sommige plaatsen. Dat is dan zo je wilt overeenkomstig de bijbel

Nee, deze discussie loopt een beetje uit de hand....

Voordat een stelletje gaat trouwen en een zegen over hun huwelijk willen vragen door een kerkelijke bevestiging, is er een gesprek met de predikant. (Tussen haakjes: ik ben voorstander van een soort 'verplichte' huwelijkscatechese van een jaar, voordat je gaat trouwen. Daar kunnen o.a. ook dit soort aspecten aan de orde komen.)
Maar voor de daadwerkelijke huwelijksbevestiging, heeft het stelletje een lang gesprek met de predikant die in de kerkdienst voor zal gaan. In dat gesprek zullen vele zaken de revue passeren en zal ook het huwelijksformulier op hoofdlijnen worden doorgenomen. En als je dan ziet hoe de Bijbel spreekt over het christelijke huwelijk (afschaduwing van de verhouding tussen Christus en Zijn kinderen) dan mag een predikant in een pastorale setting toch vragen stellen, om ook de intentie van het a.s. bruidspaar te kunnen peilen? Als ik even ons eigen huwelijksgesprek me voor de geest probeer te halen, zijn in elk geval de volgende zaken aan de orde geweest:
- Hoe hebben jullie elkaar leren kennen?
- Bidden jullie geregeld samen? Lees je al samen uit de Bijbel?
- Hoe is jullie verhouding met de Heere?
- Hoe ben je met elkaar omgegaan in je verkeringstijd? Kun je zeggen dat je seksueel rein elkaar in de ogen kunt kijken?
- Hoe jij je rol als man? Hoe zie jij je rol als vrouw?
- Hoe denken jullie over gezinsvorming? (En dan toegespitst op de spanning tussen carrière en openstaan voor de kinderzegen.)
- Wat gaan jullie als nieuwe eenheid betekenen voor de gemeente?
- Welke keuzes willen jullie samen gaan maken in het dagelijks leven, als het gaat om werk / studie / vrije tijd / etc.?
etc. etc.

Sommige van deze vragen vind ik prima. Maar de vragen over seksualiteit gaan toch uit van een bepaald reinheidsideaal. Het ideaal zelf is niet erg, maar wees als kerkenraad er van bewust dat niemand hier aan voldoet. Ik denk dan ook dat de houding van de Oud Gereformeerde Gemeente om hier niet naar te vragen niet vreemd is.

Dat laatste is overigens nog de vraag. Het wordt wel stellig geponeerde, maar komt niet overeen met mijn waarneming (overigens ken ik maar 2 OGG gemeentes, dus heel veel zegt dat niet)

Verder gaan dat soort vragen niet zozeer uit van een reinheidsideaal, maar van de Bijbelse richtlijn.

[Marc_44]

Verder gaan dat soort vragen niet zozeer uit van een reinheidsideaal, maar van de Bijbelse richtlijn.

Misschien gebruik ik niet de juiste termen. Maar wat ik bedoel is dat er toch een soort zondevrije gedachte achter deze vragen rondom seksualiteit lijkt te zitten. Ik vraag me af of dat een juist uitgangspunt is.

[refo]

Dergelijke vragen lijken me relevanter als een verkering uitgegaan is.
Dán is bijbels gezien sprake van een echtbreuk, ingeval men 'te ver is gegaan'.

[Luther]

Sommige van deze vragen vind ik prima. Maar de vragen over seksualiteit gaan toch uit van een bepaald reinheidsideaal. Het ideaal zelf is niet erg, maar wees als kerkenraad er van bewust dat niemand hier aan voldoet.

De voorbeelden van Izak (gebedshouding) en Jozef, de man van Maria, zijn toch een soort onbereikbaar ideaal?

[refo]

Sommige van deze vragen vind ik prima. Maar de vragen over seksualiteit gaan toch uit van een bepaald reinheidsideaal. Het ideaal zelf is niet erg, maar wees als kerkenraad er van bewust dat niemand hier aan voldoet.

De voorbeelden van Izak (gebedshouding) en Jozef, de man van Maria, zijn toch een soort onbereikbaar ideaal?

**appels**
**peren**

[Mannetje]

Sommige van deze vragen vind ik prima. Maar de vragen over seksualiteit gaan toch uit van een bepaald reinheidsideaal. Het ideaal zelf is niet erg, maar wees als kerkenraad er van bewust dat niemand hier aan voldoet.

De voorbeelden van Izak (gebedshouding) en Jozef, de man van Maria, zijn toch een soort onbereikbaar ideaal?

**appels**
**peren**

Je bedoelt dat jij het niet begrijpt?

[refo]

Sommige van deze vragen vind ik prima. Maar de vragen over seksualiteit gaan toch uit van een bepaald reinheidsideaal. Het ideaal zelf is niet erg, maar wees als kerkenraad er van bewust dat niemand hier aan voldoet.

De voorbeelden van Izak (gebedshouding) en Jozef, de man van Maria, zijn toch een soort onbereikbaar ideaal?

**appels**
**peren**

Je bedoelt dat jij het niet begrijpt?

Hij vergelijkt appels met peren.
Izak heeft geen verkering gehad, maar trouwde á la minute.
En over Jozef moeten we het gewoon niet hebben. Het was dan altijd nog Jozef én Maria.
Na de aankondiging van de geboorte van Jezus veranderde helemaal de hele situatie. Die is met niets te vergelijken.

[Luther]

Hij vergelijkt appels met peren.
Izak heeft geen verkering gehad, maar trouwde á la minute.
En over Jozef moeten we het gewoon niet hebben. Het was dan altijd nog Jozef én Maria.
Na de aankondiging van de geboorte van Jezus veranderde helemaal de hele situatie. Die is met niets te vergelijken.

Ik noemde iets van het gebedsleven van Izak. Als dat je leven stempelt, zegt dat wel heel veel.
Jozef constateerde dat Maria zwanger was voor zij samengekomen waren, zo staat er. Dat lijkt me een bijbels uitgangspunt.
Die andere Jozef mag ook: zou ik zo'n groot kwaad doen en zondigen tegen God? (Gen. 37)

[Wilhelm]

Ik zit net als Luther ook met enige verbazing dit topic te lezen.
Maar dan toch anders.

Natuurlijk moet er gevraagd worden of het geen gedwongen huwelijk is.
Maar de vraag of er rein geleefd is mag wel als opmerking geplaatst worden (in de zin van "als jullie niet rein geleefd hebben in de verkeringsperiode is het zaak dat je daarover je schuld belijd voor God" ) maar zeker niet als vraag waarop het bruidspaar dan op zou moeten antwoorden.
De verborgen dingen zijn tussen de mens en God. Zelfs een ambtsdrager hoeft daar niet van op de hoogte te zijn. (Je komt ook bij de vraag, wat is 'niet rein geleefd' voor de ene ligt die grens anders dan voor de andere, en hoe gaan we om met de onreine gedachten of woorden?)
Terecht wordt eerder al opgemerkt dat andere zonden dan ook aan de orde zouden moeten komen.
En dat is wel een punt. We vallen allemaal dagelijks in vele zonden. Het is een bekende uitspraak van een predikant: "Als al mijn zonden , ook die zich in mijn gedachten afspelen, geprojecteerd zouden worden op de muur hier achter mij, dan zou u allen de kerk uit vluchten"

Wel moet er een sfeer van vertrouwen zijn zodat, als het bruidspaar dat wenselijk vindt, ze open over deze zaken kunnen spreken.
Maar laten we hier niet vervallen in een nieuwe wet, waarbij als er echt om een concreet antwoord wordt gevraagd, het gevaar groot is dat velen stellen zich gedwongen voelen om in het huwelijksgesprek ook nog het negende bod te overtreden.