Vier wekelijks samen avondmaal

[ejvl]

Het zou best kunnen dat er in sommige kerken heel weinig mensen aangaan. In mijn jeugd was dat ook. Mensen gingen beschroomd aan en kwamen onder tranen terug in hun bank.
Ik heb ook wel meegemaakt dat predikanten/gemeentes een tijd bewust geen H.A. vierden, omdat er een kwestie speelde, of geen vrijmoedigheid daartoe gevoeld werd.
Het hele karakter is veranderd.
Bleef vroeger de meerderheid zitten, nu blijft de minderheid zitten.

Toch klopt dat niet, want het sacrament staat gelijk met de H doop, dus als mensen laten dopen of gedoopt worden horen ze ook deel te nemen aan het HA, anders kon je vroeger onder censuur worden geplaatst. En de meerderheid (iedereen?) zal kinderen laten dopen, en als dan de meerderheid bij het HA blijft zitten is er wel iets mis volgens mij.
Zoals eerder gezegd, het is erg exclusief in onze dagen geworden en het is veelal losgemaakt van de H doop en het afleggen van geloofsbelijdenis. Als er maar 5% van een gemeente deelneemt is er iets grondig mis, of er is erg weinig zegen op de prediking, of het avondmaal is tot iets zeer exclusiefs geworden. Dat kan zo exclusief zijn dat zelfs ambtsdragers niet altijd aangaan, wat overigens lijnrecht tegen de kerkorde ingaat...

Hoe zouden ze dat dan doen in een kerk met 1900 leden, als alle volwassenen zouden deelnemen? Dat lijkt me praktisch al onmogelijk.
En zoals eilander hierboven zegt, Calvijn preekte dagelijks. Als er nu ergens een weekdienst wordt georganiseerd, komt vaak nog niet de helft van de gemeenteleden!

Het is wel mogelijk hoor, vraag maar aan Hendrikus hoe ze dat in Engeland doen, dat zal dan alleen geen tafel zijn maar meer een soort van langslopen.

Waarom dan op zondag die ijver, wat voegt een wekelijks H.A. werkelijk toe?

Ik hoop dat je dit anders bedoeld dan dat er staat, de viering van het HA is namelijk een enorm hoogtepunt en zal vol blijdschap naar uitgekeken behoren te worden.

[Hendrikus]

Hoe zouden ze dat dan doen in een kerk met 1900 leden, als alle volwassenen zouden deelnemen? Dat lijkt me praktisch al onmogelijk.
En zoals eilander hierboven zegt, Calvijn preekte dagelijks. Als er nu ergens een weekdienst wordt georganiseerd, komt vaak nog niet de helft van de gemeenteleden!

Het is wel mogelijk hoor, vraag maar aan Hendrikus hoe ze dat in Engeland doen, dat zal dan alleen geen tafel zijn maar meer een soort van langslopen.

Klopt. Men loopt naar voren, ontvangt de communie en loopt terug. Een en ander gebeurt onder passende muziek, in Engeland vaak deels koor, deels orgel. Zo kan een kathedraal vol mensen in 20 minuten communiceren.

[Desiree]

Het is wel een verwondering voor de mensen die aangaan, dat het Heilig Avondmaal nog bediend wordt, door een dienaar van de Heere. En dat je aan mag gaan, blijft een ontroering.

Ik weet niet, het is moeilijk. Je komt uit zoveel verschillende kerken. In feite weet je zo weinig van elkaar. Ik kan nu wel zo mee discussiëren maar ik weet ook momenten in mijn leven dat ik eigenlijk niet sterk verlang naar het Heilig Avondmaal maar bezig ben met van alles en nog wat. Ik vind het eerlijk om dat te zeggen. Toch kan je soms wel verlangen naar het Heilig Avondmaal en dan duurt het nog een poos.

[Mara]

Hoe zouden ze dat dan doen in een kerk met 1900 leden, als alle volwassenen zouden deelnemen? Dat lijkt me praktisch al onmogelijk.
En zoals eilander hierboven zegt, Calvijn preekte dagelijks. Als er nu ergens een weekdienst wordt georganiseerd, komt vaak nog niet de helft van de gemeenteleden!

Het is wel mogelijk hoor, vraag maar aan Hendrikus hoe ze dat in Engeland doen, dat zal dan alleen geen tafel zijn maar meer een soort van langslopen.

Klopt. Men loopt naar voren, ontvangt de communie en loopt terug. Een en ander gebeurt onder passende muziek, in Engeland vaak deels koor, deels orgel. Zo kan een kathedraal vol mensen in 20 minuten communiceren.

Communie klinkt mij erg rooms.
En wat is dan passende muziek?
Ik denk dat de plaats en betekenis van het H.A. bepaald wordt in je jeugd, in je opvoeding en hoe je ouders hiermee omgingen.

[Wilhelm]

[ bv pas nog in Ridderkerk, er gewaarschuwd wordt door de predikant, omdat er 'te veel' avondmaalgangers zouden zijn. Dan moeten dat soort signalen ons met schrik vervullen. Dan is er echt wat mis...

Via een PB kreeg ik een melding dat het anders is gezegd door de desbetreffende predikant.
Excuses voor het verkeerd doorgeven. Blijkbaar heeft de uitspraak voor verwarring gezorgd.

De predikant heeft gezegd: "het gaat er niet om dat er zoveel mogelijk avondmaalgangers zijn, maar het gaat om waarheid in het binnenste."
Ik blijft dit overigens nog een vreemde uitspraak vinden. Het zou een predikant zorgen moeten baren als er een groot deel van de gemeente niet aan gaat.

[ejvl]

Communie klinkt mij erg rooms.
En wat is dan passende muziek?
Ik denk dat de plaats en betekenis van het H.A. bepaald wordt in je jeugd, in je opvoeding en hoe je ouders hiermee omgingen.

Dat komt omdat de Rooms Katholieken het noemen.
Communie betekent gemeenschap met lichaam en bloed van Jezus Christus in de vorm van brood en wijn. Het woord communie is afgeleid van het Latijnse woord communio, dat "gemeenschap" betekent. Bron: Wikipedia.
Met het woord is dus niet veel mis mee, wij zouden het ook zo kunnen noemen.

Wat passende muziek is zal verschillend zijn in Engeland of Nederland, ik zou bijvoorbeeld "Hertzlich tut mich verlangen" wel passend vinden, maar dat is dan weer Duits
Of in Nederland: Psalm 22 bijvoorbeeld?

De betekenis van het HA wordt als het goed is niet bepaald door jeugd, opvoeding of ouders, maar hoe het in Gods woord staat, doe dat tot Mijn gedachtenis.
En de uiterlijke vormen zullen inderdaad wel erg verschillend zijn en afhangen van jeugd, opvoeding, ouders, plaats en cultuur.

[Tiberius]

[ bv pas nog in Ridderkerk, er gewaarschuwd wordt door de predikant, omdat er 'te veel' avondmaalgangers zouden zijn. Dan moeten dat soort signalen ons met schrik vervullen. Dan is er echt wat mis...

Via een PB kreeg ik een melding dat het anders is gezegd door de desbetreffende predikant.
Excuses voor het verkeerd doorgeven. Blijkbaar heeft de uitspraak voor verwarring gezorgd.

De predikant heeft gezegd: "het gaat er niet om dat er zoveel mogelijk avondmaalgangers zijn, maar het gaat om waarheid in het binnenste."
Ik blijft dit overigens nog een vreemde uitspraak vinden. Het zou een predikant zorgen moeten baren als er een groot deel van de gemeente niet aan gaat.

Goed, dat je dit rectificeert.

[Wilhelm]

[ bv pas nog in Ridderkerk, er gewaarschuwd wordt door de predikant, omdat er 'te veel' avondmaalgangers zouden zijn. Dan moeten dat soort signalen ons met schrik vervullen. Dan is er echt wat mis...

Via een PB kreeg ik een melding dat het anders is gezegd door de desbetreffende predikant.
Excuses voor het verkeerd doorgeven. Blijkbaar heeft de uitspraak voor verwarring gezorgd.

De predikant heeft gezegd: "het gaat er niet om dat er zoveel mogelijk avondmaalgangers zijn, maar het gaat om waarheid in het binnenste."
Ik blijft dit overigens nog een vreemde uitspraak vinden. Het zou een predikant zorgen moeten baren als er een groot deel van de gemeente niet aan gaat.

Goed, dat je dit rectificeert.

Tuurlijk Tib, als je onwaarheden verkondigd moet je dat recht zetten.

[Mara]

Communie klinkt mij erg rooms.
En wat is dan passende muziek?
Ik denk dat de plaats en betekenis van het H.A. bepaald wordt in je jeugd, in je opvoeding en hoe je ouders hiermee omgingen.

Dat komt omdat de Rooms Katholieken het noemen.
Communie betekent gemeenschap met lichaam en bloed van Jezus Christus in de vorm van brood en wijn. Het woord communie is afgeleid van het Latijnse woord communio, dat "gemeenschap" betekent. Bron: Wikipedia.
Met het woord is dus niet veel mis mee, wij zouden het ook zo kunnen noemen.

Wat passende muziek is zal verschillend zijn in Engeland of Nederland, ik zou bijvoorbeeld "Hertzlich tut mich verlangen" wel passend vinden, maar dat is dan weer Duits
Of in Nederland: Psalm 22 bijvoorbeeld?

De betekenis van het HA wordt als het goed is niet bepaald door jeugd, opvoeding of ouders, maar hoe het in Gods woord staat, doe dat tot Mijn gedachtenis.
En de uiterlijke vormen zullen inderdaad wel erg verschillend zijn en afhangen van jeugd, opvoeding, ouders, plaats en cultuur.

Als je geen kennis hebt van het lijden en sterven van de Heere Jezus, je dus niet deelachtig bent, hoor je m.i. niet aan het H.A.
En is het: eens aangegaan, altijd aangaan? Of kunnen er ook tijden zijn dat je moet erkennen: ik hoor daar niet. De nodiging betreft nu niet mij.
Als ik zo wel eens bij één uit Gods Volk ben, dan zijn er tijden dat ze er zelfs geen lust in hebben. Dan is het allemaal koud van binnen. Door eigen schuld!
En vroeger kwam de dominee dan langs, begreep ik.
Maar ook als iemand nooit aanging en dan op een zondag wel. Nu wordt dat zeker betuttelend en bemoeizuchtig gevonden?

Nog even een toevoeging: in het prot. chr. zorgcentrum waar mijn tante verblijft, wordt eens in de zoveel tijd H.A. gevierd. Maar in het reformatorisch zorgcentrum en verpleeghuis niet!

[ejvl]

Als je geen kennis hebt van het lijden en sterven van de Heere Jezus, je dus niet deelachtig bent, hoor je m.i. niet aan het H.A.

Dat ben ik met je eens Mara, maar eigenlijk mag/kun je dan ook geen belijdenis afleggen of kinderen dopen toch? Waarom mag je dan wel kinderen laten dopen ook al is er geen kennis van het lijden en sterven van de Heere Jezus? Het HA is niet hoger als de H Doop mijns inziens? Waarom mag je wel belijdenis afleggen? Als iemand zijn/haar geloof belijd moet zo iemand als een gelovige worden gezien, maar als zo iemand van zichzelf zegt geen kennis van de Heere Jezus te hebben dan, en toch belijdenis doet en mag laten dopen? De doop is net als het avondmaal ook een heilig sacrament, bedoelt voor gelovigen, en dan worden er niet 'instemmers van de leer' mee bedoeld.

En is het: eens aangegaan, altijd aangaan? Of kunnen er ook tijden zijn dat je moet erkennen: ik hoor daar niet. De nodiging betreft nu niet mij.
Als ik zo wel eens bij één uit Gods Volk ben, dan zijn er tijden dat ze er zelfs geen lust in hebben. Dan is het allemaal koud van binnen. Door eigen schuld!

Aanvechtingen zullen er zeker zijn, zelfs zo erg dat het kan zijn dat je denkt niet meer aan te kunnen, maar toch kun je dan niet afblijven denk ik, zie de Meester roept u! Door af te blijven zeg je eigenlijk dat God niet of niet voldoende in je hart heeft gewerkt. Eigenlijk doet iemand dan net als Petrus, ik ken U niet. Toch wil ik er wel voorzichtig mee zijn, aanvechtingen en twijfel kunnen enorm zijn, en inderdaad, door eigen schuld, maar toch ben ik van mening dat Gods werk niet ongezien mag blijven. En ik denk dat God ook menigvuldig uitkomst zal geven op zulke momenten. Iemand vroeg eens aan de oude Fraanje: Dominee, geloofd u altijd dat u er komt? Nee zei Fraanje, maar ik geloof ook niet dat ik er niet zou komen! Of ds Honkoop uit Utrecht naar ik meen, hoe hij aanging aan het HA, hij was vol verwachtingen, verstandelijk mocht hij weten erbij te horen, maar op dat moment was er niets, geen gevoel, niets, toch mocht hij als ambtsdrager (ouderling) aangaan, hij wist wat er was gebeurd in zijn leven, ook al was het aangevochten, ook al was het blijde gevoel weg.

Dominee bezoek, Maar ook als iemand nooit aanging en dan op een zondag wel. Nu wordt dat zeker betuttelend en bemoeizuchtig gevonden?

Misschien wel, niet door mij, ik neem aan dat het geen vierschaar is, maar een verwonderende spraak welke grote dingen God heeft gedaan in iemands leven, dat is toch gemeenschap des geloofs en juist goed?

[Mara]

Het dopen is in die zin anders, dat betreft je kinderen. Dat vind ik van een andere orde.
Belijdenis leg je (meestal) af van een historisch geloof.
Je gelooft vast en zeker dat God bestaat, Hij je leven leidt, je in die kerk hebt geplaatst (de naam van het kerkgenootschap wordt met name genoemd immers) en je wilt daar in het openbaar van belijden.
Maar heb je dan een innige, verborgen omgang? Een tere ziel waar Zijn vrees in woont?
Nee, niet persé.
Dat zeg ik niet om dit goed te praten, maar zo als het in de praktijk toch wel vaak gaat.
Jongelui bereiken een bepaalde leeftijd en heb je dan nog steeds geen belijdenis gedaan, wordt er hier en daar lichte druk uitgeoefend.

[ejvl]

Het dopen is in die zin anders, dat betreft je kinderen. Dat vind ik van een andere orde.
Belijdenis leg je (meestal) af van een historisch geloof.
Je gelooft vast en zeker dat God bestaat, Hij je leven leidt, je in die kerk hebt geplaatst (de naam van het kerkgenootschap wordt met name genoemd immers) en je wilt daar in het openbaar van belijden.
Maar heb je dan een innige, verborgen omgang? Een tere ziel waar Zijn vrees in woont?
Nee, niet persé.
Dat zeg ik niet om dit goed te praten, maar zo als het in de praktijk toch wel vaak gaat.
Jongelui bereiken een bepaalde leeftijd en heb je dan nog steeds geen belijdenis gedaan, wordt er hier en daar lichte druk uitgeoefend.

Precies Mara, en dat staat nu juist mijlenver van de reformatie vandaan.
Lees het doopformulier, hoe begint het? Voor de kinderen der gelovigen, en daar worden echt geen historisch gelovigen mee bedoeld!
Evenals het belijden van het geloof, onomstotelijk hoort daar het avondmaal bij, je belijdt geen historisch geloof als je de vragen doorleest waar je het Ja woord op geeft, ook geen toestemming der leer, maar veel en veel dieper.

Inderdaad, de praktijk is vaak zo dat het HA iets exclusiefs is en de doop/belijdenis erg ondergewardeerd wordt, zeker als je het vergelijkt met de tijden der reformatie en hoe iemand als Calvijn of neem Smijtegeld, er mee omgingen! En wat mijns inziens volkomen bijbels is.

[Desiree]

evjl. Je spreekt wel veel zoals ik denk. Bedankt voor je antwoorden. Ergens moet ik je tegen zijn gekomen, althans daar lijkt het wel een beetje op. Nou, blijf nog maar lekker anoniem Anders heb ik altijd nog een pb.

[Hendrikus]

Communie klinkt mij erg rooms.
En wat is dan passende muziek?
Ik denk dat de plaats en betekenis van het H.A. bepaald wordt in je jeugd, in je opvoeding en hoe je ouders hiermee omgingen.

Lees geschriften over het avondmaal, dan kom je toch regelmatig formuleringen tegen als "terwijl men communiceert....". Het vieren van het avondmaal wordt dus aangeduid als het communiceren: daar is niks Rooms aan.

Wat is passende muziek? Ik hoorde zondag een mooie koraalbewerking van Reger, een motet van Weelkes. Het hoeven niet per se lijdensliederen te zijn, integendeel. Liederen van toewijding zijn evenzeer op hun plek als liederen van verootmoediging. Het avondmaal is geen somber gebeuren waarbij alleen treurmuziek zou passen. De prachtigste musica sub communione van Bach is misschien wel "Schmücke dich o liebe Seele"
[youtube]NqSEPo6twLI[/youtube]
gebaseerd op het prachtige gezang 355 uit het Liedboek voor de kerken:

Gezang 355

1 Ziel, mijn ziel, aanvaard uw luister,
treed te voorschijn uit het duister
om u met het licht te sieren
en uw zaligheid te vieren.
God wil in zijn welbehagen
u als gast aan tafel vragen,
God, wien hemelen niet binden,
in uw hart een herberg vinden.

2 Ach ik honger naar uw goedheid,
Zoon des mensen, naar uw zoetheid.
Tranen schrei ik van verlangen
om uw spijze te ontvangen,
dorstende in al mijn denken
naar de drank die Gij zult schenken,
totdat brood en wijn mij geven
deel, o Christus, aan uw leven.

3 Diepe vrees en zoet verlangen
houden nu mijn hart gevangen.
Het geheim van deze spijze
't wonder dat Gij wilt bewijzen
aan uw kind, het doet mij beven.
Gij zijt groot, Gij zijt verheven.
Wordt er ooit een mens gevonden
die uw almacht kan doorgronden?

4 Geen verstand kan dit verklaren,
niets dit wonder evenaren,
dat in 't brood dat wij hier eten
wij met God zijn aangezeten,
in de wijn die wordt gedronken,
Christus' bloed ons wordt geschonken.
O geheim dat wij aanschouwen
God, als wij uw Geest vertrouwen.

5 Jezus, oorsprong van mijn leven,
zon van vreugde, hoog verheven,
Jezus, hart van mijn beminnen,
levensbron en licht der zinnen,
zie ik val hier voor uw voeten,
laat mij waardig U ontmoeten,
mij genieten van uw spijze,
bij U zijn om U te prijzen.

6 Heer, wien liefde heeft bewogen
neer te dalen uit den hoge,
die gewillig hebt uw leven
in de dood voor ons gegeven,
en uw kostbaar bloed doen vloeien,
dat wij daaruit zouden bloeien,
en uw lieflijke geschenken
altijd liefelijk gedenken.

7 Jezus, ware levensspijze,
laat mij op de rechte wijze
eten 't brood van uw genade
tot genezing, niet tot schade,
Laat mijn ziel uw liefde ervaren,
die Gij eens zult openbaren,
als ik zal zijn aangezeten
en het brood met U zal eten.




Liedboek voor de Kerken 1973

[DDD]

Het dopen is in die zin anders, dat betreft je kinderen. Dat vind ik van een andere orde.
Belijdenis leg je (meestal) af van een historisch geloof.
Je gelooft vast en zeker dat God bestaat, Hij je leven leidt, je in die kerk hebt geplaatst (de naam van het kerkgenootschap wordt met name genoemd immers) en je wilt daar in het openbaar van belijden.
Maar heb je dan een innige, verborgen omgang? Een tere ziel waar Zijn vrees in woont?
Nee, niet persé.
Dat zeg ik niet om dit goed te praten, maar zo als het in de praktijk toch wel vaak gaat.
Jongelui bereiken een bepaalde leeftijd en heb je dan nog steeds geen belijdenis gedaan, wordt er hier en daar lichte druk uitgeoefend.

Precies Mara, en dat staat nu juist mijlenver van de reformatie vandaan.
Lees het doopformulier, hoe begint het? Voor de kinderen der gelovigen, en daar worden echt geen historisch gelovigen mee bedoeld!
Evenals het belijden van het geloof, onomstotelijk hoort daar het avondmaal bij, je belijdt geen historisch geloof als je de vragen doorleest waar je het Ja woord op geeft, ook geen toestemming der leer, maar veel en veel dieper.

Inderdaad, de praktijk is vaak zo dat het HA iets exclusiefs is en de doop/belijdenis erg ondergewardeerd wordt, zeker als je het vergelijkt met de tijden der reformatie en hoe iemand als Calvijn of neem Smijtegeld, er mee omgingen! En wat mijns inziens volkomen bijbels is.

Wil je daarmee zeggen dat de kinderen van niet waarachtig gelovige ouders buiten het verbond vallen en dat hun de beloften van het Evangelie niet evenzeer als hun ouders worden toegezegd, zoals antwoord 74 van de Heidelbergse Catechismus het verwoordt?