helma schreef:Als je kinderen Facebooken zou je als ouders idd ook een account moeten hebben.

En ook als ambtsdrager zou het niet verkeerd zijn.....je weet dan precies wat er leeft onder de jongelui; waar ze mee bezig zijn enz
Het heeft mij al heel wat gebedspunten 'opgeleverd'.

En voor contacten met 'uit het oog verloren' familieleden ervaar ik Facebook als waardevol. Met veel familie is er nu contact via Facebook. Zeker als het gaat om familie aan de overzijde van de oceaan.

Zelf ben ik vrij 'verlegen' in contacten (ja, zou je niet zeggen hè...) maar via facebook heb ik met verschillende medegemeenteleden/mensen een fijn contact opgebouwd en ook met verschillende jongelui uit de gemeente. Het heeft me fijne bezoeken/gesprekken opgeleverd waarvan ik het idee heb dat ik wat heb kunnen betekenen. Ik zou betreffende personen niet zo gauw zomaar aangesproken hebben bij de kerk en via Fb gaat het toch wat ongedwongener.

Ze kunnen hun account (deels) afschermen, dus dat heeft vrij weinig zin.
Ik kijk wel eens op FB via het account van één van de kinderen en kom dan idd wat mensen tegen.
Mis ik iets? vraag ik mezelf dan af.
Nou nee, eigenlijk niet.
Ik heb soms de meest bijzondere ontmoetingen/gesprekken op de vreemdste plekken, onverwachts.
En ik heb liever een paar waardevolle contacten dan honderden van die oppervlakkige vrienden op internet.
Ze schrappen je zo, letterlijk, uit hun leven, als je niet langer van waarde bent.
En met familie aan de andere kant van de plas, kun je toch mailcontact onderhouden?

Mara schreef:Ze kunnen hun account (deels) afschermen, dus dat heeft vrij weinig zin.
Ik kijk wel eens op FB via het account van één van de kinderen en kom dan idd wat mensen tegen.
Mis ik iets? vraag ik mezelf dan af.
Nou nee, eigenlijk niet.
Ik heb soms de meest bijzondere ontmoetingen/gesprekken op de vreemdste plekken, onverwachts.
En ik heb liever een paar waardevolle contacten dan honderden van die oppervlakkige vrienden op internet.
Ze schrappen je zo, letterlijk, uit hun leven, als je niet langer van waarde bent.
En met familie aan de andere kant van de plas, kun je toch mailcontact onderhouden?

Het leven is geen wiskundesom en je hebt het niet altijd voor het kiezen. Overigens kun je én waardevolle contacten hebben én honderden oppervlakkige vrienden op internet.

Afgewezen schreef:

Mara schreef:Ze kunnen hun account (deels) afschermen, dus dat heeft vrij weinig zin.
Ik kijk wel eens op FB via het account van één van de kinderen en kom dan idd wat mensen tegen.
Mis ik iets? vraag ik mezelf dan af.
Nou nee, eigenlijk niet.
Ik heb soms de meest bijzondere ontmoetingen/gesprekken op de vreemdste plekken, onverwachts.
En ik heb liever een paar waardevolle contacten dan honderden van die oppervlakkige vrienden op internet.
Ze schrappen je zo, letterlijk, uit hun leven, als je niet langer van waarde bent.
En met familie aan de andere kant van de plas, kun je toch mailcontact onderhouden?

Het leven is geen wiskundesom en je hebt het niet altijd voor het kiezen. Overigens kun je én waardevolle contacten hebben én honderden oppervlakkige vrienden op internet.

Ja dat kan. Maar de één zal er meer behoefte aan hebben dan de ander.
Ook verandert je kijk op vriendschap in de loop van de jaren, heb ik ervaren.
Vriendschappen verdiepen zich, of worden beëindigd, al dan niet door omstandigheden.
De fulltime werkende vrouwen hebben geen tijd voor FB, fora en theevisites, dus die zullen niet zo snel op zoek gaan naar vluchtige internetcontacten, want ik hoor verzuchten dat er ongemerkt veel tijd in gaat zitten en daar hebben ze chronisch gebrek aan.

Mara schreef:

Afgewezen schreef:

Mara schreef:Ze kunnen hun account (deels) afschermen, dus dat heeft vrij weinig zin.
Ik kijk wel eens op FB via het account van één van de kinderen en kom dan idd wat mensen tegen.
Mis ik iets? vraag ik mezelf dan af.
Nou nee, eigenlijk niet.
Ik heb soms de meest bijzondere ontmoetingen/gesprekken op de vreemdste plekken, onverwachts.
En ik heb liever een paar waardevolle contacten dan honderden van die oppervlakkige vrienden op internet.
Ze schrappen je zo, letterlijk, uit hun leven, als je niet langer van waarde bent.
En met familie aan de andere kant van de plas, kun je toch mailcontact onderhouden?

Het leven is geen wiskundesom en je hebt het niet altijd voor het kiezen. Overigens kun je én waardevolle contacten hebben én honderden oppervlakkige vrienden op internet.

Ja dat kan. Maar de één zal er meer behoefte aan hebben dan de ander.
Ook verandert je kijk op vriendschap in de loop van de jaren, heb ik ervaren.
Vriendschappen verdiepen zich, of worden beëindigd, al dan niet door omstandigheden.
De fulltime werkende vrouwen hebben geen tijd voor FB, fora en theevisites, dus die zullen niet zo snel op zoek gaan naar vluchtige internetcontacten, want ik hoor verzuchten dat er ongemerkt veel tijd in gaat zitten en daar hebben ze chronisch gebrek aan.

Tijd genoeg hoor. Liever op de hoogte via FB dan dat oeverloze theeleuten bij 100.000 moeders van school, buurvrouwen, vrouwenvereniging-vrouwen en weet ik wie nog meer, waarbij iedereen besproken wordt.

Sommige mensen moeten niets hebben van FB, maar posten jaarlijks wel anoniem 10.000 bijdragen op diverse forums.

refo schreef:Sommige mensen moeten niets hebben van FB, maar posten jaarlijks wel anoniem 10.000 bijdragen op diverse forums.

Nog triester is het dat er sommige mensen zijn die meerdere nicknames aanmaken en daarmee zichzelf kunnen beantwoorden.
En na een ban terugkeren onder een ander IP adres en nickname.
Fijn dat je op een forum nog enigszins beschermd kan worden tegen deze personen. Op FB moet je hen zelf zien te barricaderen.
Nadat een vriendin van me op zeer intimiderende wijze gestalked is via social media, zodat ze haar FB zelfs heeft moeten opheffen, was voor mij reden genoeg om geen account aan te gaan maken.
Open internet = open riool en je kijkt af en toe midden in een opengesperde muil van de boze.

En wat Vlinder enigszins theeleuten en roddelen noemt, wil ik het liever meelevend noemen. Ik kan, als ik bij buuf of buum ben, een arm om hen heen slaan, hun hand vasthouden en met hen bidden. Ik werk parttime, en heb nooit tijd gehad om me met allerlei theekransjes bezig te houden.
Sterkte en groetjes in letters op FB, zeggen mij niet zoveel.
Vanavond komt er familie op bezoek. We hebben elkaar in geen jaren gezien. Zij hebben ook geen FB, gewoon geinformeerd bij andere familieleden, opgebeld en een datum afgesproken.
Ik kijk er erg naar uit.

helma schreef:Als je kinderen Facebooken zou je als ouders idd ook een account moeten hebben.

En ook als ambtsdrager zou het niet verkeerd zijn.....je weet dan precies wat er leeft onder de jongelui; waar ze mee bezig zijn enz
Het heeft mij al heel wat gebedspunten 'opgeleverd'.

En voor contacten met 'uit het oog verloren' familieleden ervaar ik Facebook als waardevol. Met veel familie is er nu contact via Facebook. Zeker als het gaat om familie aan de overzijde van de oceaan.

Zelf ben ik vrij 'verlegen' in contacten (ja, zou je niet zeggen hè...) maar via facebook heb ik met verschillende medegemeenteleden/mensen een fijn contact opgebouwd en ook met verschillende jongelui uit de gemeente. Het heeft me fijne bezoeken/gesprekken opgeleverd waarvan ik het idee heb dat ik wat heb kunnen betekenen. Ik zou betreffende personen niet zo gauw zomaar aangesproken hebben bij de kerk en via Fb gaat het toch wat ongedwongener.

Helemaal eens!

Mara schreef:

helma schreef:Als je kinderen Facebooken zou je als ouders idd ook een account moeten hebben.

En ook als ambtsdrager zou het niet verkeerd zijn.....je weet dan precies wat er leeft onder de jongelui; waar ze mee bezig zijn enz
Het heeft mij al heel wat gebedspunten 'opgeleverd'.

En voor contacten met 'uit het oog verloren' familieleden ervaar ik Facebook als waardevol. Met veel familie is er nu contact via Facebook. Zeker als het gaat om familie aan de overzijde van de oceaan.

Zelf ben ik vrij 'verlegen' in contacten (ja, zou je niet zeggen hè...) maar via facebook heb ik met verschillende medegemeenteleden/mensen een fijn contact opgebouwd en ook met verschillende jongelui uit de gemeente. Het heeft me fijne bezoeken/gesprekken opgeleverd waarvan ik het idee heb dat ik wat heb kunnen betekenen. Ik zou betreffende personen niet zo gauw zomaar aangesproken hebben bij de kerk en via Fb gaat het toch wat ongedwongener.

Ze kunnen hun account (deels) afschermen, dus dat heeft vrij weinig zin.
Ik kijk wel eens op FB via het account van één van de kinderen en kom dan idd wat mensen tegen.
Mis ik iets? vraag ik mezelf dan af.


Nou nee, eigenlijk niet.
Ik heb soms de meest bijzondere ontmoetingen/gesprekken op de vreemdste plekken, onverwachts.
En ik heb liever een paar waardevolle contacten dan honderden van die oppervlakkige vrienden op internet.
Ze schrappen je zo, letterlijk, uit hun leven, als je niet langer van waarde bent.
En met familie aan de andere kant van de plas, kun je toch mailcontact onderhouden?

Het gaat me ook niet om te controleren, maar ik wil weten waar mijn kinderen het over hebben en ze er mee om leren gaan, ze op de gevaren wijzen enz..

Je wordt soms haast gedwongen een facebook account aan te maken...

Zoals enigen hier wel weten, volg ik altijd nog met veel interesse mijn vakgebied
in de supermarkt, daarbinnen met name de zogenaamde "drogmetica".
Wil je echt op de hoogte blijven. dan stoot je steeds vaker op de drempel van
Facebook. Een "gewone" site met productinformatie wordt steeds zeldzamer, en
voor meer info wordt je dan verwezen naar facebook... Dat vind ik storend.
Je ziet het teken van Facebook ook letterlijk overal verschijnen, naast die van twitter
en Hyves en dergelijke sites.

-DIA- schreef:Je wordt soms haast gedwongen een facebook account aan te maken...

Zoals enigen hier wel weten, volg ik altijd nog met veel interesse mijn vakgebied
in de supermarkt, daarbinnen met name de zogenaamde "drogmetica".
Wil je echt op de hoogte blijven. dan stoot je steeds vaker op de drempel van
Facebook. Een "gewone" site met productinformatie wordt steeds zeldzamer, en
voor meer info wordt je dan verwezen naar facebook... Dat vind ik storend.
Je ziet het teken van Facebook ook letterlijk overal verschijnen, naast die van twitter
en Hyves en dergelijke sites.

Ja, en of je nu via een gewone site of via Facebook kijkt, wat is het verschil?

Afgewezen schreef:

-DIA- schreef:Je wordt soms haast gedwongen een facebook account aan te maken...

Zoals enigen hier wel weten, volg ik altijd nog met veel interesse mijn vakgebied
in de supermarkt, daarbinnen met name de zogenaamde "drogmetica".
Wil je echt op de hoogte blijven. dan stoot je steeds vaker op de drempel van
Facebook. Een "gewone" site met productinformatie wordt steeds zeldzamer, en
voor meer info wordt je dan verwezen naar facebook... Dat vind ik storend.
Je ziet het teken van Facebook ook letterlijk overal verschijnen, naast die van twitter
en Hyves en dergelijke sites.

Ja, en of je nu via een gewone site of via Facebook kijkt, wat is het verschil?

Het verschil is dat je aan Facebook nadrukkelijk, en uit eigen vrije wil, je naam
verbind. Bij een gewone informatieve site is hoeft dat niet het geval te zijn.

Precies. En daarom wil ik ook geen Facebook.

gertje schreef:

Mara schreef:

helma schreef:Als je kinderen Facebooken zou je als ouders idd ook een account moeten hebben.

En ook als ambtsdrager zou het niet verkeerd zijn.....je weet dan precies wat er leeft onder de jongelui; waar ze mee bezig zijn enz
Het heeft mij al heel wat gebedspunten 'opgeleverd'.

En voor contacten met 'uit het oog verloren' familieleden ervaar ik Facebook als waardevol. Met veel familie is er nu contact via Facebook. Zeker als het gaat om familie aan de overzijde van de oceaan.

Zelf ben ik vrij 'verlegen' in contacten (ja, zou je niet zeggen hè...) maar via facebook heb ik met verschillende medegemeenteleden/mensen een fijn contact opgebouwd en ook met verschillende jongelui uit de gemeente. Het heeft me fijne bezoeken/gesprekken opgeleverd waarvan ik het idee heb dat ik wat heb kunnen betekenen. Ik zou betreffende personen niet zo gauw zomaar aangesproken hebben bij de kerk en via Fb gaat het toch wat ongedwongener.

Ze kunnen hun account (deels) afschermen, dus dat heeft vrij weinig zin.
Ik kijk wel eens op FB via het account van één van de kinderen en kom dan idd wat mensen tegen.
Mis ik iets? vraag ik mezelf dan af.


Nou nee, eigenlijk niet.
Ik heb soms de meest bijzondere ontmoetingen/gesprekken op de vreemdste plekken, onverwachts.
En ik heb liever een paar waardevolle contacten dan honderden van die oppervlakkige vrienden op internet.
Ze schrappen je zo, letterlijk, uit hun leven, als je niet langer van waarde bent.
En met familie aan de andere kant van de plas, kun je toch mailcontact onderhouden?

Het gaat me ook niet om te controleren, maar ik wil weten waar mijn kinderen het over hebben en ze er mee om leren gaan, ze op de gevaren wijzen enz..

Jouw kinderen zijn wat jonger denk ik.
Ik ben eigenlijk blij dat er beperkt internet was, toen onze kinderen zo klein waren.
Internet ging nog via de telefoonlijn. Dat betekent dat je niet gebeld kon worden.
Het is allemaal zo anders, in amper 10 jaar tijd.
De kinderen hebben een eigen laptop, vanwege WiFi gewoon op hun eigen kamer, eigen mobieltje.
Dus internet aanzetten voor een half uur, nee, dat gaat m niet meer worden.
En echt, terugkijkend denk je toch: het ging allemaal zo "vanzelf".
Terwijl mijn man en ik alles toch bewust en weloverwogen hebben aangeschaft en veranderd.
Maar als je kinderen gaan studeren, moet je sowieso.
En via FB en app houden ze elkaar op de hoogte van college-uitval, ziektes enz.

-DIA- schreef:

Afgewezen schreef:

-DIA- schreef:Je wordt soms haast gedwongen een facebook account aan te maken...

Zoals enigen hier wel weten, volg ik altijd nog met veel interesse mijn vakgebied
in de supermarkt, daarbinnen met name de zogenaamde "drogmetica".
Wil je echt op de hoogte blijven. dan stoot je steeds vaker op de drempel van
Facebook. Een "gewone" site met productinformatie wordt steeds zeldzamer, en
voor meer info wordt je dan verwezen naar facebook... Dat vind ik storend.
Je ziet het teken van Facebook ook letterlijk overal verschijnen, naast die van twitter
en Hyves en dergelijke sites.

Ja, en of je nu via een gewone site of via Facebook kijkt, wat is het verschil?

Het verschil is dat je aan Facebook nadrukkelijk, en uit eigen vrije wil, je naam
verbind. Bij een gewone informatieve site is hoeft dat niet het geval te zijn.

Ach, eerst waren we verontwaardigd dat je voor alles naar internet verwezen werd (zie http://www......). En nu zeuren we weer dat we een facebookaccount moeten aanmaken. Gewoon een kwestie van wennen.

Afgewezen schreef:

-DIA- schreef:

Afgewezen schreef:

-DIA- schreef:Je wordt soms haast gedwongen een facebook account aan te maken...

Zoals enigen hier wel weten, volg ik altijd nog met veel interesse mijn vakgebied
in de supermarkt, daarbinnen met name de zogenaamde "drogmetica".
Wil je echt op de hoogte blijven. dan stoot je steeds vaker op de drempel van
Facebook. Een "gewone" site met productinformatie wordt steeds zeldzamer, en
voor meer info wordt je dan verwezen naar facebook... Dat vind ik storend.
Je ziet het teken van Facebook ook letterlijk overal verschijnen, naast die van twitter
en Hyves en dergelijke sites.

Ja, en of je nu via een gewone site of via Facebook kijkt, wat is het verschil?

Het verschil is dat je aan Facebook nadrukkelijk, en uit eigen vrije wil, je naam
verbind. Bij een gewone informatieve site is hoeft dat niet het geval te zijn.

Ach, eerst waren we verontwaardigd dat je voor alles naar internet verwezen werd (zie http://www......). En nu zeuren we weer dat we een facebookaccount moeten aanmaken. Gewoon een kwestie van wennen.

Dat lijkt me een doorgaande filtering te worden.
Ik weet niet of ik te somber ben, maar soms geloof ik
dat er een tijd aan zal breken dat de ware christenen
niet meer zullen kunnen kopen of verkopen...
Tenzij...
er een knieval voor het beest moet worden gemaakt.
Ik meen daar zelfs ook grond voor te zien in de Schrift.