Hoe onderkennen wij het werk van Gods Geest in eigen hart?

[SecorDabar]

Hoe onderkennen wij het werk van Gods Geest in eigen hart?
Is dit hetzelfde als ik zou zeggen: Hoe ondervinden wij het werk van Gods Geest in ons hart ?

Ik las hierover in het boek van John Owen, Een verhandeling van de Heilige Geest:
In Hoofdstuk 1, paragraaf 31 lees ik volgens de bladwijzer van voorname zaken het volgende over de ondervinding van Gods Geest in eigen hart:

Het leerstuk aangaande Gods Geest en Zijn werk op der mensen ziel, in het
overtuigen van zonde, in het werken van Godvruchtige droefheid en verootmoediging;
de uitnemende grootheid van zijn kracht in haar te wederbaren en te heiligen;
wat onderstanden van genade, en wat hulp Hij als de Geest van genade en van gebed
gelovigen geeft, wordt verkondigd, geleerd en aangedrongen op het gemoed van hen,
die op het Evangeliewoord acht geven;en de mensen aangezet zich te beproeven, te onderzoeken en te toetsen,
wat zij van dit werk van de Heilige Geest hebben ondervonden, opgemerkt, of waarlijk in en op hun eigen ziel ondergaan;
en hiervan wordt hen onderwezen af te hangen de grote belangen van hun vrede, troost,
verzekering, gemeenschap onder elkaar als begenadigden, en vele andere doeleinden van
hun heilige wandel; steeds wordt en is hen geleerd, dat, zo op hun hart geen krachtdadig
werk van de Heilige Geest is, zij in Gods Koninkrijk niet kunnen ingaan.

Omdat evenwel zeer velen deze dingen hebben aangenomen als geheiligde waarheden,
en weten dat zij ze wezenlijk hebben ondervonden in hun eigen ziel,
zodat op hun ondervinding van het werk van Gods Heilige Geest in en op hen, gelijk het in Gods Woord wordt verklaard,
grotendeels al hun troost en vrede met God steunt,
omdat het hun best bewijst hun eigendom aan Hem die hun vrede is; en zij geloven, dat, als deze dingen niet in en bij
hen zijn, zij geen grond hebben om op het eeuwig leven te hopen; moet voor hen
onvermijdelijk nodig zijn de Schrift naarstig te onderzoeken en na te speuren of deze
dingen zo zijn of niet.

Kijk, dan denk ik als ik dit lees: ken ik, beleef ik, hier iets van ???

Want is er zo'n werk van Gods Geest op der mensen hart niet, en
is dat niet onvermijdelijk nodig tot de zaligheid; zijn tot elke goede plichtsverrichting
niet zulke onderstanden en hulpen van genade nodig als zij zijn onderwezen, dan zijn zij
in de gehele loop hunner belijdenis enkel bedrogen door kunstig verdichte fabelen, dan
heeft hun bedrogen hart zich met as gevoed, dan zijn zij nog in hun zonden; zo nodig
dan als de eeuwige welstand van hun ziel, daaraan onmiddellijk vast, het kan maken,
moetenzij deze dingen naarstig beproeven, onderzoeken en toetsen aan de veilige en
onfeilbare toetssteen en regel van Gods Woord, waarop zij hun eeuwige zaligheid
mogen, moeten en zullen wagen.

Hierbij denk ik aan dat bekende 25e Psalmvers: HEER' Maak mij Uwe wegen, door Uw Woord en Geest bekend

Ik weet wel, dat de meeste gelovigen zover overreed zijn van de waarheid van deze
zaken, en dat zij ze zelf hebben ondervonden, dat zij in het minste niet zullen worden
bewogen door het tegenstaan en bespotten ervan, want die in Gods Zoon gelooft, heeft
het getuigenis in zichzelf, 1 Joh. 5: 10. Evenwel, gelijk Lukas zijn Evangelie schreef aan
Theophilus, opdat hij kende de zekerheid van de zaken waarin hij onderwezen was,
Lukas 1: 4, dat is, om hem te bevestigen in de waarheid door nieuwe trappen van
verzekering, is ook onze plicht zo te worden aangezet door het luidruchtig weerspreken
van de waarheden die wij belijden, en in welker waarheid te zijn, wij zoveel belang
hebben als onze zielen waardig zijn, om ze vlijtig met de Schrift te vergelijken, opdat
wij daarin volkomener worden bevestigd en vastgesteld.
En de gehele zaak hebbende onderzocht, zal ik elk laten kiezen, gelijk Elia eertijds
deed: Is Jehovah God, dien Hem, is Baäl God, hij worde gediend! Zijn de zaken (die
meest alle belijders geloven en erkennen aangaande Gods Geest en Zijn werk op hun
harten, Zijn gaven en genaden in de kerk, met de wijze van hun mededeling) zakelijk en
waarin zij allen overeenkomen volgens de Schrift, in de Schrift geleerd en geopenbaard
op zo'n wijze als zij ze hebben aangenomen, dat zij dan blijven in het heilige belijden
van dezelve, en zich verheugen in de vertroostingen, door dezelve ontvangen.

Maar zijn deze dingen met alles wat in het toe-eigenen van dezelve aan van de mensen ziel
daarvan lijnrecht en noodwendig wordt afgeleid en moet worden afgeleid, maar ijdele
en nutteloze inbeeldingen, dan is het hoog tijd, dat der mensen gemoed van dat alles
worde ontlast.

Dan denk ik, en bid met Psalm 139 vers 14: Doorgrond, mén ken mijn hart, o HEER!,
Is 't geen ik denk niet tot Uw eer?
Beproef m'en zie of mijn gemoed, iets kwaads, iets onbehoorlijks voed",
en doe mij toch met vaste schreden, de weg ter zaligheid betreden.