Re: Occulte zaken in Donald Duck? (uit: Boekenkast/-ruilbeur
Geplaatst: 24 aug 2011, 16:47
is Calvin and Hobbes niet occult perse, maar toch zie ik mijn gezin niet graag die rotzooi lezen.
Wordt ook vaak in gevloekt.Ander schreef:Suske en Wiske vind ik erg vervelend en zou ik mijn kinderen niet te lezen geven, in DD vind ik het inderdaad minder storend.Willem schreef:Is de kwalificering "verheerlijking van zwarte magie" op z'n plaats? Ik heb dit altijd beschouwd als een "fantasy" zoals b.v. ook in Richteren gesproken wordt over en pratende doornstruik. Ook in Koningen staat volgens mij een soortgelijke vergelijking / sprookje.Tiberius schreef:Klopt. Dat wordt veel onderschat in onze gezindte.Zita schreef:Donald Duck en Suske en Wiske zul je in mijn huis niet aantreffen, vanwege de verheerlijking van de zwarte magie.
Daarnaast loopt het in de DD nooit goed af met "Zwarte Magica", dat hekserij dus wordt verheerlijkt klopt dan toch niet helemaal.
Willem schreef:
En toch, zie b.v. een citaat van Luther in de Galatenbrief: (Gal 4 vs 9)Zoals reeds eerder opgemerkt zou niet iedere verwijzing naar "onnatuurlijke" dingen of natuurkundig onmogelijke zaken als "occultisme" aangeduidt moeten worden. De achterliggende gedachte om het te verwoorden is bepalend voor het wel of niet acceptabel zijn van het verhaalde, niet de gebeurtenis of sage an sich.....Zij, de wettische vromen, kunnen heel goed vergeleken worden met Sisyphus, die, hoe vaak hij in de onderwereld het rotsblok ook naar de
top van de berg omhoog rolt, dat toch telkens weer terugvalt, of met de Danaïden, die in de onderwereld met doorboorde bekers water in een vat vol gaten moeten gieten. Ik zou u, die de Heilige Schrift bestudeert, graag willen verrijken met dergelijke vergelijkingen,.......
Maar verder - zoals reeds eerder opgemerkt - zijn er wel zaken in de DD die idd een levenswijze propageren die onbijbels is. En daar zal ik over nadenken, ook al omdat dit idd steeds erger lijkt te worden.
Precies huisman, daarom is het zo'n mooi blad. De wereld wordt er toch nog een beetje buiten de deur gehouden.huisman schreef:Volgens mij zijn eenden ook niet monogaam en hebben ze een vrij losse levenswandel. DD loopt met alleen een jasje aan door duckstad (Maar -en dat mag ook wel gezegd worden- eenden lopen nooit in een legging.Tiberius schreef:Overigens zijn er nog wel meer gegronde bezwaren tegen DD te noemen, zoals Willem al aangeeft, waardoor dit blad echt niet in een christelijk gezin thuishoort. Neem bijvoorbeeld de losse levenswandel van Donald Duck, Katrien die niet kan kiezen tussen, de vrekkige Dagobert, etc.
)
Ik vind ook niet ieder verhaaltje even leuk, maar in het algemeen best aardig. Al heeft Calvin een wel zeer rijke fantasie. Nee, nu je het zegt zijn er tegen Calvin and Hobbes ook wel bezwaren. Er zit wel een hoop agressie in, al is het dan imaginair. Dan hou ik het maar bij Simon's Cat. En soms een JanJansje.Bert Mulder schreef:is Calvin and Hobbes niet occult perse, maar toch zie ik mijn gezin niet graag die rotzooi lezen.
Buiten de voordeur, ja. Maar pas op, door de achterdeur komt de wereld net zo goed naar binnen, al is het verpakt als een onschuldig stripblad.Ander schreef:Precies huisman, daarom is het zo'n mooi blad. De wereld wordt er toch nog een beetje buiten de deur gehouden.huisman schreef:Volgens mij zijn eenden ook niet monogaam en hebben ze een vrij losse levenswandel. DD loopt met alleen een jasje aan door duckstad (Maar -en dat mag ook wel gezegd worden- eenden lopen nooit in een legging.Tiberius schreef:Overigens zijn er nog wel meer gegronde bezwaren tegen DD te noemen, zoals Willem al aangeeft, waardoor dit blad echt niet in een christelijk gezin thuishoort. Neem bijvoorbeeld de losse levenswandel van Donald Duck, Katrien die niet kan kiezen tussen, de vrekkige Dagobert, etc.
)
Voor de mensen die Calvin en Hobbes niets zegt(waaronder ik zelf )Zita schreef:Ik vind ook niet ieder verhaaltje even leuk, maar in het algemeen best aardig. Al heeft Calvin een wel zeer rijke fantasie. Nee, nu je het zegt zijn er tegen Calvin and Hobbes ook wel bezwaren. Er zit wel een hoop agressie in, al is het dan imaginair. Dan hou ik het maar bij Simon's Cat. En soms een JanJansje.Bert Mulder schreef:is Calvin and Hobbes niet occult perse, maar toch zie ik mijn gezin niet graag die rotzooi lezen.
En zo is het maar net.Mister schreef:Buiten de voordeur, ja. Maar pas op, door de achterdeur komt de wereld net zo goed naar binnen, al is het verpakt als een onschuldig stripblad.
Snif, studie nostalgiehuisman schreef: Voor de mensen die Calvin en Hobbes niets zegt(waaronder ik zelf )
![]()
Tiberius schreef:Ik weet niet of je Unionist hier nog meegemaakt hebt, maar je moest bij zijn postings eigenlijk altijd wel strak in de veiligheidsgordels zitten.Willem schreef:Een van de problemen van het internet, wat ook Kliksafe niet oplost, is dat alles wat er ooit op is gepost later tegen je kan worden gebruikt. Ik wil derhalve de dringende aanbeveling doen eerst de archieven nauwlettend te bestuderen om niet - op het onverwacht - beschuldigd te worden van wisselende standpunten. Iig contateer ik dat het van de stoel vallen, voor pampus liggen en het voor de zoveelste keer opkrabbelen iets is van de laatste jaren.![]()
Om te helpen heb ik hier alvast de volgende link: http://www.refoforum.nl/forum/viewtopic ... 0&start=30
Uit dit topic alvast de volgende quote gekopieerd:
Unionist schreef:Een heks is occult als het een wicca betreft, die contact legt met geesten en het leven van iemand beïnvloedt of wil beïnvloeden door zwarte of witte magie. Zoals de heks van Endor of het (kinder!)blad "Witch"
Een heks is niet occult als het een oud wijf is op een bezemsteel met een puntmuts, een zwarte kat heeft, hocus pocus toedeledokus roept en jou in een kikker verandert, zoals de heks bij Hans en Grietje en in andere sprookjes.
Ik zie ook weinig verband tussen die twee, net zoals je niet bang hoeft te zijn voor de tweede vrouw van je vader, ook al heb je Assepoester gelezen.
Een kind kan dat onderschied maken, al hoop ik dat hij op zijn vierde nog niet van wicca gehoord heeft. Mijn oudste is acht en nu pas leggen we mondjesmaat uit dat er een occulte wereld bestaat. Als je daarbij het woord "heks" noemt, heb je één regel nodig om het verschil uit te leggen. Daarna vergeet hij het nooit weer.
Mijn vergelijking met Swiebertje ging niet over het occulte, overigens, maar om het kunnen onderscheiden van fantasie en werkelijkheid.
Overigens komt in de boekjes van Flipje Tiel ook een toverfee voor. Toch heb ik nooit iemand gehoord die die boekjes occult vond.
Wilhelm schreef:Er zit zeker verschil tussen de oude DD en de meer recente.
Wij hebben ook een stapel oude Donald Ducks die best grappig zijn.
Nieuwere uitgaven lezen we eerst door voordat ze het huis in mogen. Niet alleen occultisme, maar ook spottende afbeeldingen komt men tegen.
Daarnaast zijn er verhalen in de die veel overeenkomst hebben met bijbelse verhalen of bijbelse waarheden.
Zo hebben wij een boekje gehad waarin een soort profeet Dagobert wees op de dag des oordeels.
Een totaal verbod hebben wij nog niet ingevoerd, maar we proberen er wel bewuster mee om te gaan.
Ik denk wel , dat we binnen onze kring de laatste jaren meer oog krijgen voor de gevaren van occultisme.
Vroeger was het niet actueel. Harry Potter bestond nog niet en er was veel minder interesse in die zaken.
Zo hebben wij bandjes gehad met sprookjes, die wij als kinderen vroeger zonder enige argwaan beluisterden. Dat gevaar werd niet opgemerkt door onze ouders. Nu hebben wij al verschillenden bandjes weggegooid omdat we onze kinderen niet met deze occulte zaken willen confronteren.
Onder christenen zal altijd wel verschil van mening blijven bestaan over het gebruik van mythologische beelden. Dat was eeuwen geleden al zo, dat is nog steeds zo. Daniël Heinsius, in de zeventiende eeuw secretaris van de Dordtse Synode, verdedigde vurig de mythologie met het argument dat je het allemaal niet letterlijk moest nemen, dat je allegorisch moest lezen. Terwijl Willem Sluiter, predikant en piëtistisch dichter uit diezelfde tijd, het noemen van heidens-mythologische namen alleen al als afgoderij bestempelde.
Die twee standpunten zijn nog steeds even duidelijk hoorbaar, en ook allebei legitiem - want grotendeels afhankelijk van de omstandigheden van de lezer. Wie erg vanuit de opvoedkunde kijkt, ziet bijvoorbeeld meer bezwaren dan wie de verhalen gewoon op zichzelf beschouwt. C. S. Lewis zelf schreef ooit dat mythische beelden en motieven een soort zwakke afspiegeling waren, een heenwijzing naar de echte realiteit van het christendom. Hij besefte echter heel goed dat niet iedereen dat zo beleefde, en dat niet iedereen Jeruzalem door de Schone Poort betrad: „Cultuur is niet ieders weg naar Jeruzalem, en voor sommigen is het een weg ervandaan.”