Na wat onderzoek blijkt het in dit gedicht 'Libera Nos' inderdaad om de duivel te gaan die op bezoek komt. Gossaert heeft dat ook zelf aangegeven.

Jongere schreef:Na wat onderzoek blijkt het in dit gedicht 'Libera Nos' inderdaad om de duivel te gaan die op bezoek komt. Gossaert heeft dat ook zelf aangegeven.

Ik had je vraag niet gezien, maar wat je zegt klopt inderdaad.

In de trant van Gossaert waardeer ik dit gedicht van Willem de Mérode ook:

DE VISCH

Ik wierp mijn hengel in het water.
De visch beet, en ik ving de visch.
Ik doodde de visch, ik kookte de visch,
Ik at de visch, de visch at mij.
De visch was giftig, ik moet sterven.
De visch groeit in mij, ik verminder.
Zijn bek bijt en zijn vinnen steken.
Ik ving de visch, de visch ving mij.

Of deze, van Martinus Nijhoff:

De soldaat die Jezus kruisigde
Wij sloegen hem aan 't kruis. Zijn vingers grepen
Wild om den spijker toen 'k den hamer hief -
Maar hij zei zacht mijn naam en: 'Heb mij lief -'
En 't groot geheim had ik voorgoed begrepen.

Ik wrong een lach weg dat mijn tanden knarsten,
En werd een gek die bloed van liefde vroeg:
Ik had hem lief - en sloeg en sloeg en sloeg
Den spijker door zijn hand in 't hout dat barstte.

Nu, als een dwaas, een spijker door mijn hand,
Trek ik een visch - zijn naam, zijn monogram -
In ied'ren muur, in ied'ren balk of stam,
Of in mijn borst of, hurkend, in het zand,

En antwoord als de menschen mij wat vragen:
'Hij heeft een spijker door mijn hand geslagen.'

Watch The Lamb
Walking on the road to Jerusalem,
The time had come to sacrifice again,
My two small sons,
They walk beside me on the road,
The reason that they came
was to watch the lamb
Daddy, daddy,
What will see there,
There's so much that we don't understand,
So I told them of Moses
and father Abraham,
Then I said dear children watch the lamb,
There will be so many in Jerusalem today,
We must be sure the lamb doesn't run away,
And I told them of Moses
and father Abraham,
Then I said dear children watch the lamb
When we reached the city,
I knew something must be wrong,
There were no joyful worshipers,
No joyful worship songs,
I stood there with my children
in the midst of angry men,
Then I heard the crowd cry out
Crucify Him
We tried to leave the city
but we could not get away,
Forced to play in this drama
a part I did not wish to play,
Why upon this day
were men condemned to die,
Why were we standing here,
Where soon they would pass by
I looked and said, even now they come,
The first one cried for mercy,
The people gave him none,
The second one was violent,
He was arrogant and loud,
I still here his angry voice
screaming at the crowd,
Then someone said there's Jesus,
I scarce believed my eyes,
A man so badly beaten,
He barely looked alive,
Blood poured from His body,
From the forms upon His brow,
Running down the cross,
Falling to the ground
I watched Him as He struggled,
I watched Him as He fell,
The cross came down upon His back,
The crowd began to yell,
In that moment I felt such agony,
In that moment I felt such loss,
Till a Roman soldier grabbed my arm
and screamed, you, carry His cross
At first I tried to resist him,
Then his hand reached for his cross,
So I knelt and took
the cross from the Lord,
I placed it on my shoulder,
And started down the street,
The blood that he'd been shedding
was running down my cheek
They led us to Golgotha,
They drove nails
deep in His feet and hands,
Yet upon the cross I heard Him pray
Father, forgive them
Oh, never have I seen such love
in any other eyes,
Into thy hands I commit my spirit
He prayed and the He died,
I stood for what seemed like years,
I'd lost all sense of time
until I felt to tiny hands
holding tight to mine,
The children stood there weeping,
I heard the oldest say,
Father please forgive us,
the lamb ran away
Daddy, daddy,
What have we seen here,
There's so much
that we don't understand,
So I took them in my arms,
And we turned and faced the cross,
Then I said dear children
watch the lamb

Op muziek: http://youtu.be/yv0Uf32QL-o

jakobmarin schreef:Watch The Lamb
Walking on the road to Jerusalem,
The time had come to sacrifice again,
My two small sons,
They walk beside me on the road,
The reason that they came
was to watch the lamb
Daddy, daddy,
What will see there,
There's so much that we don't understand,
So I told them of Moses
and father Abraham,
Then I said dear children watch the lamb,
There will be so many in Jerusalem today,
We must be sure the lamb doesn't run away,
And I told them of Moses
and father Abraham,
Then I said dear children watch the lamb
When we reached the city,
I knew something must be wrong,
There were no joyful worshipers,
No joyful worship songs,
I stood there with my children
in the midst of angry men,
Then I heard the crowd cry out
Crucify Him
We tried to leave the city
but we could not get away,
Forced to play in this drama
a part I did not wish to play,
Why upon this day
were men condemned to die,
Why were we standing here,
Where soon they would pass by
I looked and said, even now they come,
The first one cried for mercy,
The people gave him none,
The second one was violent,
He was arrogant and loud,
I still here his angry voice
screaming at the crowd,
Then someone said there's Jesus,
I scarce believed my eyes,
A man so badly beaten,
He barely looked alive,
Blood poured from His body,
From the forms upon His brow,
Running down the cross,
Falling to the ground
I watched Him as He struggled,
I watched Him as He fell,
The cross came down upon His back,
The crowd began to yell,
In that moment I felt such agony,
In that moment I felt such loss,
Till a Roman soldier grabbed my arm
and screamed, you, carry His cross
At first I tried to resist him,
Then his hand reached for his cross,
So I knelt and took
the cross from the Lord,
I placed it on my shoulder,
And started down the street,
The blood that he'd been shedding
was running down my cheek
They led us to Golgotha,
They drove nails
deep in His feet and hands,
Yet upon the cross I heard Him pray
Father, forgive them
Oh, never have I seen such love
in any other eyes,
Into thy hands I commit my spirit
He prayed and the He died,
I stood for what seemed like years,
I'd lost all sense of time
until I felt to tiny hands
holding tight to mine,
The children stood there weeping,
I heard the oldest say,
Father please forgive us,
the lamb ran away
Daddy, daddy,
What have we seen here,
There's so much
that we don't understand,
So I took them in my arms,
And we turned and faced the cross,
Then I said dear children
watch the lamb

Op muziek: http://youtu.be/yv0Uf32QL-o

Dit liet een vriendin me pas zien, wat een diepte en wat haakt alles in elkaar.
Alhoewel ik de beelden soms niet fijn vind. Maar dat is misschien persoonlijk.

Terri schreef: Op muziek: http://youtu.be/yv0Uf32QL-o

Dit liet een vriendin me pas zien, wat een diepte en wat haakt alles in elkaar.
Alhoewel ik de beelden soms niet fijn vind. Maar dat is misschien persoonlijk.

Klopt, die beelden horen er eigenlijk ook niet bij, het gaat om de tekst, erg mooi vond ik ook.

Een stad vol mooie kerken, met sprekers knap en groot,
Met koren en met orgels, maar toch is alles dood.
Men werkt met ernst en ijver, men werkt met man en macht.
Waar is, mijn lieve broeder, Gods wonderbare kracht?

Zij zoeken educatie, zij streven heel bewust
Met schema’s en met plannen, zij geven zich geen rust!
Zij streven naar meer kennis, en kunde allermeest,
Maar wat is nodig, broeder, dan God, de Heilige Geest?

Besteedt men tijd en gaven, preekt men uit ’s wijsheids schat,
Gods volk blijft ondanks kennis, toch enkel arm en mat.
God wil geen aardse wijsheid, die enkel kennis kweekt.
Hij wil dat men van harte voorgoed met zonde breekt.

Alleen het werk des Geestes verlevendigt ’t gemoed.
God heeft de mens niet nodig, noch alles wat hij doet.
Geen menselijk bedenksel, geen waardigheid, geen kunst,
Maar een gebroken hart aanvaardt Hij in Zijn gunst.

Er worden schone woorden in menselijk wijze waan
Gezongen en gesproken, het brengt geen zegen aan.
God wil gezalfde lippen, slechts een zuiver man,
Die, met de Geest vervuld, Zijn woorden spreken kan.

O God, herleef ons waarlijk, leidt Gij ons elke dag!
Dat elk die ons ziet bidden, ons ook zo leven zag.
De Heer’ kan ons behouden, Hij zegent in geduld,
Als wij voor zonden vluchten, belijdend onze schuld.

1
God enkel licht,
voor wiens gezicht
niets zuiver wordt bevonden,
ziet ons bevlekt,
met schuld bedekt,
misvormd door duizend zonden.

2
Der sterren pracht
is bij Hem nacht,
hoe hel zij schitt'ren mogen,
en wij, belaan
met euveldaan,
wat zijn wij in zijn ogen?

3
Heer, waar dan heen?
Tot U alleen!
Gij zult ons niet verstoten.
Uw eigen Zoon
heeft tot uw troon
de weg ons weer ontsloten.

4
Ja, amen, ja,
op Golgotha
stierf Hij voor onze zonden,
en door zijn bloed
wordt ons gemoed
gereinigd van de zonden.

5
Wil, U ter eer,
steeds meer en meer
't geloof in ons versterken,
dan zullen wij,
gereed en blij,
uit liefde 't goede werken.

Zou je niet verwachten, maar

Eens was ik een vreemdeling, vind ik prachtig.

Maar deze is ook echt heel erg mooi, maar beide zijn dat geen liederen?


Knielen bij de kleine dingen,

Bij het wiegje van een kind,

Voor een vreugd om van te zingen,

Dat ik leef en word bemind.



Voor een nieuwe blijde morgen,

Voor de slaap van heel de nacht,

Voor 't gezin dat ik mag verzorgen,

Voor de brief die werd gebracht.



Danken als het land mag drinken,

Na een frisse regenval,

Voor de zon , als druppels blinken,

Schitteren als fijn kristal.



Als daar stralend in de wolken,

Staat Gods wijde regenboog,

Waarin Hij tot alle volken,

Zich in liefde neder boog.



Knielen bij de kleine dingen,

Worden kleine dingen groot,

Zie ik steeds meer zegeningen,

Word ik kleiner, en God groot.


Vooral die laatste regel, prachtig!

Mijn zoon, geef mij uw hart.

De zomernacht werd zwart,
toen, zacht en duidelijk klonk er,
Een klare stem door 't donker:
Mijn zoon, geef Mij uw hart.

Ik aarzelde, verward
was het de wind die zoefde?
En weer zij, maar bedroefder,
de stem: Geef mij uw hart

Ik wrong mij op de grond,
tot ik de woorden vond,
Heer, het moet door u genomen

En nog eens overviel,
die stille stem mijn ziel,
Daartoe ben ik gekomen!
(Willem de Mérode)

Jezus

ik heb Zijn beeltenis maar vaag in mijn gedachten
en ik weet haast niets van hoe Hij sprak en keek
'k zou willen weten hoe Hij liep en hoe Hij lachte
'k zou willen weten hoe Hij door Zijn haren streek
'k zou willen weten hoe Hij appels at of noten
en hoe Hij hoestte als Hij bij de oever stond
hoe Hij zijn baard geknipt heeft en Zijn neus gesnoten
iets van Zijn oogopslag, Zijn tanden en Zijn mond
en hoe Hij sliep en hoe Hij heeft ontbeten
en of Hij wel'es met de deuren heeft gesmeten
en of Hij hield van knoflook of van zoetigheid

maar ik ruik wierook, plechtig klinkt in alle talen
wat Hij gezegd heeft, en ik verdwaal in mijn gebed
want ik zoek de kleuren van Zijn kleed en Zijn sandalen
ik zoek gewoon DE MAN VAN NAZARETH

Het spijt me JM, maar ik vind het geen fijn gedicht

Het volgende gedicht van Neeltje Maria Min spreekt me aan (niet vanwege ervaring) en het klopt allemaal in mijn hoofd:

Mijn moeder is mijn naam vergeten.
Mijn kind weet nog niet hoe ik heet.
Hoe moet ik mij geborgen weten?

Noem mij, bevestig mijn bestaan,
Laat mijn naam zijn als een keten.
Noem mij, noem mij, spreek mij aan,
o, noem mij bij mijn diepste naam.

Voor wie ik liefheb, wil ik heten.

Het gedicht van Jakobmarin spreekt ook wel voor me, voornamelijk vanwege de inhoud van de woorden. Weer eens de nadruk leggen op dat de Heere Jezus echt mens was en geen superman. Van wie is het gedicht?

Wees niet wanhopig, als de hemel lijkt gesloten,
Als je van ieder mens verlaten bent,
Als je je hoofd zo dikwijls hebt gestoten
Dat je geen blijdschap en geen vreugd meer kent,
Als je verward bent in de leugen, het bedrog:
God is er toch? God is er toch?

Denk aan je doop. Toen heeft de Heer gesproken:
"Je bent Mijn kind. En of je wilt of niet,
al heb je elke dag je woord gebroken,
toch breek Ik Mijn belofte aan jou niet.
Ik zei het toen, Ik zeg het nu en nog:
Ik ben er toch? Ik ben er toch?

Voel op je voorhoofd: daar brandt nog het water
Dat teken was van Mijn verbond met jou.
Dat gold voor toen, dat geldt voor nu, voor later,
Al ben jij ontrouw, eeuwig is Mijn trouw.
Denk niet wanhopig:"God, wat moet ik nog?"
Ik ben er toch? Ik ben er toch?

Ik ben er altijd. Maar je moet Mij zoeken,
Ik zal je horen, voor je roept tot Mij;
Maar roep dan ook. Al lijkt je bidden vloeken,
Ik hoor je stem. Ik kom en maak je vrij.
Al is er niets dat in je voordeel pleit,
Mijn kind, Ik ben er toch. Voor jou. Altijd."

Nel Benschop