Jantje schreef:

ejvl schreef:Wat is eerbiedig spelen?
Is dat zacht, hard, slepend, trekkend, Worp, Sanderman, Drenth of iets anders?

Zacht, gedragen, op tekst en met een eenvoudige registratie, zoals wat fluitjes enzo.

Gedragen is misschien een goede term maar eerbiedig heeft niets met hard of zacht of eenvoudig te maken, integendeel zelfs vind ik.

ejvl schreef:

Jantje schreef:

ejvl schreef:Wat is eerbiedig spelen?
Is dat zacht, hard, slepend, trekkend, Worp, Sanderman, Drenth of iets anders?

Zacht, gedragen, op tekst en met een eenvoudige registratie, zoals wat fluitjes enzo.

Gedragen is misschien een goede term maar eerbiedig heeft niets met hard of zacht of eenvoudig te maken, integendeel zelfs vind ik.

Je moet er bij geweest zijn om het te begrijpen. In ieder geval was de organiste een minderjarig meisje (wat ook al zeldzaam is, mijns inziens), wat wel gevoel in het orgelspel kon leggen. Dat valt van organisten (van middelbare leeftijd) vandaag de dag helaas niet altijd meer te zeggen, als ik vanuit de eigen ervaring spreek. Soms zit het technisch heel goed in elkaar, maar is er geen gevoel in te horen, en is het een dood orgelspel. Dat was in dit specifieke voorbeeld in ieder geval niet zo. Dat is wat ik wilde duidelijk maken.

Refoforum2017 schreef: Mee eens. De andere kant is dat Ds. Baan in een ander interview aangaf regelmatig met kromme tenen op de preekstoel te zitten, omdat hij zich ergerde aan het spel van de organist. Vind ik ook niet bemoedigend voor organisten, die noodgedwongen organist zijn, niet zoveel capaciteiten hebben en een dienst met Ds. Baan mogen begeleiden.

Dit punt had te maken met de voorbereiding van de organist. Niet uit z'n verband trekken.
Ds. Baan zorgt om die reden er altijd voor dat de organist maandag al de liturgie voor de zondag daarna in bezit heeft. Een gebrekkige voorbereiding kan dan geen excuus.

Wandelende schreef:

Refoforum2017 schreef: Mee eens. De andere kant is dat Ds. Baan in een ander interview aangaf regelmatig met kromme tenen op de preekstoel te zitten, omdat hij zich ergerde aan het spel van de organist. Vind ik ook niet bemoedigend voor organisten, die noodgedwongen organist zijn, niet zoveel capaciteiten hebben en een dienst met Ds. Baan mogen begeleiden.

Dit punt had te maken met de voorbereiding van de organist. Niet uit z'n verband trekken.
Ds. Baan zorgt om die reden er altijd voor dat de organist uiterlijk maandag de liturgie in hun bezit hebben, zodat een gebrekkige voorbereiding geen excuus kan zijn.

Dat is een dag te laat.

refo schreef: Dat is een dag te laat.

Scherp.
En aangepast.

Eerbiedig is mijns inziens: met respect voor de tekst. Dus niet ineens de registers terugduwen als de tekst juicht dat de werkers van het kwaad hulpeloos sterven. Dat is niet eerbiedig, want luistert niet naar de tekst.

Eerbiedig spelen heeft dus te maken met de tekstverklanking, althans, op zijn minst, met het respecteren van de strekking van de tekst.

Orgelspel wat geen rekening houdt met de aard van de psalmtekst kan dus wat mij betreft niet eerbiedig zijn. Als mensen zoiets eerbiedig noemen, dan stellen zij zichzelf tot norm. Maar de norm moet zijn de bijbel, en niet iemands smaak.

Maar de norm moet zijn de bijbel, en niet iemands smaak.

Dat biedt weer nieuwe perspectieven, zoals de 'handen klappen naar omhoog'

Ditbenik schreef:

Maar de norm moet zijn de bijbel, en niet iemands smaak.

Dat biedt weer nieuwe perspectieven, zoals de 'handen klappen naar omhoog'

Niet te frivool worden hé @Ditbenik

Het ware alleen te wensen dat DDD deze schone belijdenis ook in de praktijk zou brengen. Aangezien ik mijzelf bij DDD niet van de indruk kan ontrekken dat hij zijn eigen smaak laat prevaleren boven het normatieve Woord van God.

DDD schreef:Dus niet ineens de registers terugduwen als de tekst juicht dat de werkers van het kwaad hulpeloos sterven. Dat is niet eerbiedig, want luistert niet naar de tekst.

Dat ben ik niet met je eens. Mijns inziens is dat juist wél eerbiedig. In de onberijmde versie is dat ook geen gejuich. Ik ben het wel met je eens als het bijvoorbeeld Psalm 137 betreft, waar je pas een preek van aanbeveelde. Daar wordt expliciet gesproken over mensen die welgelukzalig zijn. Wat ik wel eens meemaak is dat er bij Psalm 103 vers 8 met zwaar werk wordt ingezet, of dat er tijdens het zingen door de organist tegen de melodie in wordt gespeeld. Dat vind ik absoluut niet eerbiedig en vreselijk storend.

Verder helemaal eens met @JCRyle in deze.

Jantje schreef:

DDD schreef:Dus niet ineens de registers terugduwen als de tekst juicht dat de werkers van het kwaad hulpeloos sterven. Dat is niet eerbiedig, want luistert niet naar de tekst.

Dat ben ik niet met je eens. Mijns inziens is dat juist wél eerbiedig. In de onberijmde versie is dat ook geen gejuich. Ik ben het wel met je eens als het bijvoorbeeld Psalm 137 betreft, waar je pas een preek van aanbeveelde. Daar wordt expliciet gesproken over mensen die welgelukzalig zijn. Wat ik wel eens meemaak is dat er bij Psalm 103 vers 8 met zwaar werk wordt ingezet, of dat er tijdens het zingen door de organist tegen de melodie in wordt gespeeld. Dat vind ik absoluut niet eerbiedig en vreselijk storend.

Verder helemaal eens met @JCRyle in deze.

Eerbiedig is erg subjectief. Heel lang geleden, toen ik nog jong was, zei de juffrouw op de kleuterschool: "en nu allemaal eerbiedig". Dat betekende dat je stil moest zijn en de armen over elkaar moest doen. Dat zit er nog steeds een beetje in. Eerbiedig wordt al snel gekoppeld aan stil of zacht. Ik ken Afrikanen waar het precies andersom is. Als die eerbiedig willen zingen, gaat het de begeleidende muziek zo hard mogelijk. Maar je ziet ook het verschil in de Bijbel. Ik denk dat wij het feest en de muziek bij de inwijding van de tempel bepaald niet als eerbiedig zouden ervaren. Dat moet ons misschien wat minder hard laten roepen over onze gewoonten en gebruiken.

Het is de vraag of je "eerbied" in een vastomlijnd kader kan plaatsen.

Een eerbiedige houding spreekt van verwondering, respect en ontzag voor de heilige en ware God. Met echte eerbied is dus een oprecht hart gemoeid.

Als dat niet aanwezig is kan de muziek nog zo passend zijn (in je eigen ogen), maar is er geen sprake van eerbied.

JCRyle schreef:

Ditbenik schreef:

Maar de norm moet zijn de bijbel, en niet iemands smaak.

Dat biedt weer nieuwe perspectieven, zoals de 'handen klappen naar omhoog'

Niet te frivool worden hé @Ditbenik

Het ware alleen te wensen dat DDD deze schone belijdenis ook in de praktijk zou brengen. Aangezien ik mijzelf bij DDD niet van de indruk kan ontrekken dat hij zijn eigen smaak laat prevaleren boven het normatieve Woord van God.

Ik denk dat in het geheel niet. Ik denk wel dat veel mensen de macht der gewoonte laten prevaleren boven het normatieve woord van God. Je stelt dit, omdat mijn standpunt op sommige dingen afwijkt van dat van jou. Maar het is een onhoudbaar standpunt, alleen al omdat je dan ook zou moeten zeggen dat het overgrote deel van de nadere reformatoren hun standpunten lieten prevaleren boven het woord van God omdat ze slavernij niet afkeurden, bijvoorbeeld.

Wat jij feitelijk doet, is andermans integere poging om tot een integraal schriftverstaan te komen, aan de kant zetten als eigen normen, terwijl je zelf geen verklaring aanvoert over een heleboel kwesties zoals de handelingsbekwaamheid van de vrouw, pruiken, slavernij etc. waarin jij zelf afwijkt van je voorvaders.

Jantje schreef:

DDD schreef:Dus niet ineens de registers terugduwen als de tekst juicht dat de werkers van het kwaad hulpeloos sterven. Dat is niet eerbiedig, want luistert niet naar de tekst.

Dat ben ik niet met je eens. Mijns inziens is dat juist wél eerbiedig. In de onberijmde versie is dat ook geen gejuich. Ik ben het wel met je eens als het bijvoorbeeld Psalm 137 betreft, waar je pas een preek van aanbeveelde. Daar wordt expliciet gesproken over mensen die welgelukzalig zijn. Wat ik wel eens meemaak is dat er bij Psalm 103 vers 8 met zwaar werk wordt ingezet, of dat er tijdens het zingen door de organist tegen de melodie in wordt gespeeld. Dat vind ik absoluut niet eerbiedig en vreselijk storend.

(…)

Zeker is dat in de onberijmde versie wel gejuich. Hoe kom je daar nu bij?

Verder ben ik het met je eens.

Jantje schreef: of dat er tijdens het zingen door de organist tegen de melodie in wordt gespeeld. Dat vind ik absoluut niet eerbiedig en vreselijk storend.

Het is ongetwijfeld een domme vraag, maar wat is "tegen de melodie in spelen"?

DDD schreef:Ik denk dat in het geheel niet. Ik denk wel dat veel mensen de macht der gewoonte laten prevaleren boven het normatieve woord van God. Je stelt dit, omdat mijn standpunt op sommige dingen afwijkt van dat van jou. Maar het is een onhoudbaar standpunt, alleen al omdat je dan ook zou moeten zeggen dat het overgrote deel van de nadere reformatoren hun standpunten lieten prevaleren boven het woord van God omdat ze slavernij niet afkeurden, bijvoorbeeld.

Wat jij feitelijk doet, is andermans integere poging om tot een integraal schriftverstaan te komen, aan de kant zetten als eigen normen, terwijl je zelf geen verklaring aanvoert over een heleboel kwesties zoals de handelingsbekwaamheid van de vrouw, pruiken, slavernij etc. waarin jij zelf afwijkt van je voorvaders.

Dat je op bepaalde punten een (fundamenteel) andere mening bent toegedaan, is geenszins de reden dat ik deze opmerking plaats. Integendeel zelfs. Als je met gedegen argumenten een traditioneel standpunt (dat is wat anders dan de "macht der gewoonte" of "traditie") weerlegt, sta ik open voor correctie. Alleen moet je bij mij niet aan komen met "cultuur" die het Woord van God gaat vormen.
Als we stellen dat de exegese van de Schrift medebepaald wordt door de culturele context, dan kan je niet meer spreken van het onfeilbare en onveranderelijke Woord van God. Een dergelijke stellinginname heeft verregaande consequenties.

Maar goed dit onderwerp is behoorlijk off-topic.