100 jarig bestaan Gereformeerde Gemeenten

[jvdg]

Veel postings op dit topic hebben inmiddels weinig of niets (meer) te maken met de topic titel.

Als de geachte forumdeelnemers niets meer on-topic hebben te melden c.q. toe te voegen, zal ik overgaan tot sluiting van dit topic.

[Afgewezen]

Ik vraag me altijd af waarom er zoveel vijandschap is tegen de 'standenleer' zoals zo mooi verwoord in het boek 'Bethel en Pnïel'van ds Moerkerken.

E., hier zouden we het over kunnen hebben, maar dan wellicht in een andere topic.
Het woord 'vijandschap' vind ik overigens minder gepast in dit verband, maar dat is reeds gezegd.

Heb jij me kunnen betichten van een grote dwaling in deze discussie?

Nou, dat dacht ik toch wel.
Jij stelt dat je zalig kunt zijn zonder gerechtvaardigd te zijn.
In feite laat je de verlossing uiteenvallen in duizend bevindelijke stukken en brokken.
Dat is mijn grote bezwaar. Tegen jouw opvatting en tegen die van velen in de GG.

Verordineerd, welgelukzalig is hij, dien Gij verkiest en doet naderen, Ps. 65:5 geroepen, gerechtvaardigd, verheerlijkt. Zalig die hij verkiest, zalig die Hij roept, zalig die Hij rechtvaardigt, volkomen zalig die Hij verheerlijkt!
Waarom dan al zalig, omdat de Heere hen die Hij inwendig roept zal rechtvaardigen. Niet rusten in het geroepen zijn, maar staan naar rechtvaardigmaking, dat is Gods volk niet vreemd. Noem jij het maar een dwaling, 't is maar hoe je het bekijkt.

Ik denk dat het inderdaad een dwaling is om iemand zalig te noemen, die niet gerechtvaardigd is. Dat lijkt me ook voluit reformatorisch, om dat een dwaling te noemen dus.

JvdG, sluit de topic nog maar niet, want ik denk dat er over 100 jaar GG nog wel wat valt te zeggen.
Of we zouden de topic moeten splitsen.

[Ander]

Ik denk dat het inderdaad een dwaling is om iemand zalig te noemen, die niet gerechtvaardigd is. Dat lijkt me ook voluit reformatorisch, om dat een dwaling te noemen dus.

Ik weet dat er wat divers gedacht wordt over deze visie. Maar het is flauwekul om het niet-onderbouwd een dwaling te noemen. Het is voluit bijbels om het geen dwaling te noemen.

[refo]

Ik denk dat het inderdaad een dwaling is om iemand zalig te noemen, die niet gerechtvaardigd is. Dat lijkt me ook voluit reformatorisch, om dat een dwaling te noemen dus.

Ik weet dat er wat divers gedacht wordt over deze visie. Maar het is flauwekul om het niet-onderbouwd een dwaling te noemen. Het is voluit bijbels om het geen dwaling te noemen.

Pardon?

[helma]

De schorsing van haar vader betekende voor mevrouw Hulsman en haar man, die vier jaar geleden is overleden, niet dat ze zich losmaakten van de Gereformeerde Gemeenten. ,,Wij woonden toen in Nieuwer ter Aa, een kleine gemeente, waar wij ons thuis voelden.'' Een keer kwam het wel tot een conflict. ,,Mijn man was ouderling en wilde geen preeklezen uit de gewijzigde versie van de voorgeschreven prekenbundel, de verklaring van de Heidelbergse Catechismus van Kersten. Die was aangepast door Steenblok en daar was mijn man het niet mee eens. De kwestie kwam op de classis. Wij hielden er rekening mee dat hij afgezet zou worden als ouderling, maar er werd besloten dat hij niet uit de prekenbundel hoefde te lezen.''

dit vind ik echt onbegrijpelijk (het verbaast me trouwens dat er nog niet op gereageerd is) Waarom mocht Ds Steenblok zomaar die catechismusverklaring aanpassen? En van wie? Meende hij meer licht te hebben dan Ds. G.H. Kersten? En gebruiken we allemaal nog die gewijzigde versie of is de verklaring zoals die het laatst is uitgegeven wél de originele versie? Ik heb een verklaring van Ds Kersten uit 1948, ik neem aan dat dat de eerste druk is. Is dat nog wel van Ds Kersten of is hij al gewijzigd vóór de eerste uitgave?
Kunnen we de rest van de geschriften van Ds. G.H. kersten wel beschouwen als van zijn eigen hand of is er in die tijd nog meer gerommeld?

[Erasmiaan]

De schorsing van haar vader betekende voor mevrouw Hulsman en haar man, die vier jaar geleden is overleden, niet dat ze zich losmaakten van de Gereformeerde Gemeenten. ,,Wij woonden toen in Nieuwer ter Aa, een kleine gemeente, waar wij ons thuis voelden.'' Een keer kwam het wel tot een conflict. ,,Mijn man was ouderling en wilde geen preeklezen uit de gewijzigde versie van de voorgeschreven prekenbundel, de verklaring van de Heidelbergse Catechismus van Kersten. Die was aangepast door Steenblok en daar was mijn man het niet mee eens. De kwestie kwam op de classis. Wij hielden er rekening mee dat hij afgezet zou worden als ouderling, maar er werd besloten dat hij niet uit de prekenbundel hoefde te lezen.''

dit vind ik echt onbegrijpelijk (het verbaast me trouwens dat er nog niet op gereageerd is) Waarom mocht Ds Steenblok zomaar die catechismusverklaring aanpassen? En van wie? Meende hij meer licht te hebben dan Ds. G.H. Kersten? En gebruiken we allemaal nog die gewijzigde versie of is de verklaring zoals die het laatst is uitgegeven wél de originele versie? Ik heb een verklaring van Ds Kersten uit 1948, ik neem aan dat dat de eerste druk is. Is dat nog wel van Ds Kersten of is hij al gewijzigd vóór de eerste uitgave?
Kunnen we de rest van de geschriften van Ds. G.H. kersten wel beschouwen als van zijn eigen hand of is er in die tijd nog meer gerommeld?

Inderdaad! En lezen de GGiN-ters de gewijzigde versie?

[entiteitxx]

De schorsing van haar vader betekende voor mevrouw Hulsman en haar man, die vier jaar geleden is overleden, niet dat ze zich losmaakten van de Gereformeerde Gemeenten. ,,Wij woonden toen in Nieuwer ter Aa, een kleine gemeente, waar wij ons thuis voelden.'' Een keer kwam het wel tot een conflict. ,,Mijn man was ouderling en wilde geen preeklezen uit de gewijzigde versie van de voorgeschreven prekenbundel, de verklaring van de Heidelbergse Catechismus van Kersten. Die was aangepast door Steenblok en daar was mijn man het niet mee eens. De kwestie kwam op de classis. Wij hielden er rekening mee dat hij afgezet zou worden als ouderling, maar er werd besloten dat hij niet uit de prekenbundel hoefde te lezen.''

Niemand weet de waarheid hierover.

In een voetnoot van "waar staan de GG" van Bart staat dit:

"Waarschijnlijk zullen velen het niet weten, maar na het heengaan van ds Kersten is dr Steenblok zelfs doende geweest om passages uit diens werk betreffende het aanbod van genade te laten schrappen door de studenten aan de Theologische School. Dit werd hem na protest door de curatoren verhinderd".

[entiteitxx]

De schorsing van haar vader betekende voor mevrouw Hulsman en haar man, die vier jaar geleden is overleden, niet dat ze zich losmaakten van de Gereformeerde Gemeenten. ,,Wij woonden toen in Nieuwer ter Aa, een kleine gemeente, waar wij ons thuis voelden.'' Een keer kwam het wel tot een conflict. ,,Mijn man was ouderling en wilde geen preeklezen uit de gewijzigde versie van de voorgeschreven prekenbundel, de verklaring van de Heidelbergse Catechismus van Kersten. Die was aangepast door Steenblok en daar was mijn man het niet mee eens. De kwestie kwam op de classis. Wij hielden er rekening mee dat hij afgezet zou worden als ouderling, maar er werd besloten dat hij niet uit de prekenbundel hoefde te lezen.''

Niemand weet de waarheid hierover.

In een voetnoot van "waar staan de GG" van Bart staat dit:

"Waarschijnlijk zullen velen het niet weten, maar na het heengaan van ds Kersten is dr Steenblok zelfs doende geweest om passages uit diens werk betreffende het aanbod van genade te laten schrappen door de studenten aan de Theologische School. Dit werd hem na protest door de curatoren verhinderd".

[entiteitxx]

:!:

[Afgewezen]

Ik denk dat het inderdaad een dwaling is om iemand zalig te noemen, die niet gerechtvaardigd is. Dat lijkt me ook voluit reformatorisch, om dat een dwaling te noemen dus.

Ik weet dat er wat divers gedacht wordt over deze visie. Maar het is flauwekul om het niet-onderbouwd een dwaling te noemen. Het is voluit bijbels om het geen dwaling te noemen.

Beste Ander,
Wij hebben de Reformatie nodig gehad om de rijkdom van de rechtvaardigmaking te herontdekken!
Ik vraag me in den gemoede af hoe de rechtvaardiging nog functioneert binnen de GG. Kennelijk is deze iets waar je wel naar moet 'staan', maar waar je uiteindelijk ook wel buiten kunt (getuige je eigen woorden).
Het lijkt er veel op dat de rechtvaardigmaking is ingeruild voor de wedergeboorte. Ze lijken m.a.w. tegen elkaar te worden uitgespeeld.
Wie moet hier iets onderbouwen?

[entiteitxx]

:!:

[Oude Paden]

De schorsing van haar vader betekende voor mevrouw Hulsman en haar man, die vier jaar geleden is overleden, niet dat ze zich losmaakten van de Gereformeerde Gemeenten. ,,Wij woonden toen in Nieuwer ter Aa, een kleine gemeente, waar wij ons thuis voelden.'' Een keer kwam het wel tot een conflict. ,,Mijn man was ouderling en wilde geen preeklezen uit de gewijzigde versie van de voorgeschreven prekenbundel, de verklaring van de Heidelbergse Catechismus van Kersten. Die was aangepast door Steenblok en daar was mijn man het niet mee eens. De kwestie kwam op de classis. Wij hielden er rekening mee dat hij afgezet zou worden als ouderling, maar er werd besloten dat hij niet uit de prekenbundel hoefde te lezen.''

Volgens mij moet hier eerst duidelijkheid over komen voor we verder belanden in de wildste verhalen!
Vogens mij zijn alle drukken vanaf 1948 gelijk!
En denken jullie dat Ds. Kersten het zou hebben toegestaan dat Dr. Steenblok aanpassingen zou doorvoeren in zijn preken?
Ik denk welleens dat er te aggressief over Steenblok word gedacht.
Ds. Kersten was naar zeggen meer een doordouwer als persoon dan Dr. Steenblok.
Nee, deze story zou ik welleens bevestigd willen zien van officiele zijde.
Ik had dit nog nooit gehoord!


dit vind ik echt onbegrijpelijk (het verbaast me trouwens dat er nog niet op gereageerd is) Waarom mocht Ds Steenblok zomaar die catechismusverklaring aanpassen? En van wie? Meende hij meer licht te hebben dan Ds. G.H. Kersten? En gebruiken we allemaal nog die gewijzigde versie of is de verklaring zoals die het laatst is uitgegeven wél de originele versie? Ik heb een verklaring van Ds Kersten uit 1948, ik neem aan dat dat de eerste druk is. Is dat nog wel van Ds Kersten of is hij al gewijzigd vóór de eerste uitgave?
Kunnen we de rest van de geschriften van Ds. G.H. kersten wel beschouwen als van zijn eigen hand of is er in die tijd nog meer gerommeld?

Inderdaad! En lezen de GGiN-ters de gewijzigde versie?

[Erasmiaan]

Ik denk dat het inderdaad een dwaling is om iemand zalig te noemen, die niet gerechtvaardigd is. Dat lijkt me ook voluit reformatorisch, om dat een dwaling te noemen dus.

Ik weet dat er wat divers gedacht wordt over deze visie. Maar het is flauwekul om het niet-onderbouwd een dwaling te noemen. Het is voluit bijbels om het geen dwaling te noemen.

Beste Ander,
Wij hebben de Reformatie nodig gehad om de rijkdom van de rechtvaardigmaking te herontdekken!
Ik vraag me in den gemoede af hoe de rechtvaardiging nog functioneert binnen de GG. Kennelijk is deze iets waar je wel naar moet 'staan', maar waar je uiteindelijk ook wel buiten kunt (getuige je eigen woorden).
Het lijkt er veel op dat de rechtvaardigmaking is ingeruild voor de wedergeboorte. Ze lijken m.a.w. tegen elkaar te worden uitgespeeld.
Wie moet hier iets onderbouwen?

Afgewezen, ik vind het best flauw van je om dit nu weer te poneren. Jij weet ook best dat de rechtvaardigmaking niet iets extra's is, in de GG. Nogmaals zij gewezen op de artikelen van ds. Van Eckeveld. Wel kan het zijn dat er nog een standelijke rechtvaardiging ervaring is, die wel eens onterecht als dé rechtvaardigmaking wordt betiteld maar dat is geen gemeengoed in de GerGem. Je moet dit ook niet gaan vermengen met een discussie over het wezen en het welwezen van het geloof, die al eeuwenlang gevoerd wordt, en je moet je tegenstander in deze discussie ook niet wegzetten alsof dat een één of andere vreemde nog nooit gehoorde typisch GG-leer is. Daarvoor zijn er bewijzen te over in de geschiedenis.

[Zonderling]

Heb jij me kunnen betichten van een grote dwaling in deze discussie?

Nou, dat dacht ik toch wel.
Jij stelt dat je zalig kunt zijn zonder gerechtvaardigd te zijn.
In feite laat je de verlossing uiteenvallen in duizend bevindelijke stukken en brokken.
Dat is mijn grote bezwaar. Tegen jouw opvatting en tegen die van velen in de GG.

Verordineerd, welgelukzalig is hij, dien Gij verkiest en doet naderen, Ps. 65:5 geroepen, gerechtvaardigd, verheerlijkt. Zalig die hij verkiest, zalig die Hij roept, zalig die Hij rechtvaardigt, volkomen zalig die Hij verheerlijkt!
Waarom dan al zalig, omdat de Heere hen die Hij inwendig roept zal rechtvaardigen. Niet rusten in het geroepen zijn, maar staan naar rechtvaardigmaking, dat is Gods volk niet vreemd. Noem jij het maar een dwaling, 't is maar hoe je het bekijkt.

Dit zijn ongereformeerde Schriftuitleggingen waarvan men in de Reformatie en Nadere Reformatie NIETS moest hebben.

Tijdens de Reformatie leerde men: Met de leer van de rechtvaardigmaking door het geloof staat en valt de Kerk.

Wat betreft de door jou genoemde tekst Romeinen 8:30: De roeping is tót het geloof, de rechtvaardigmaking dóór het geloof. De tekst leert dus geen enkel tijdsverschil, zeker niet wanneer Schrift met Schrift vergeleken wordt. Zie ook de uitlegging bij 'geroepen' en 'gerechtvaardigd' in de kanttekening bij Romeinen 8:30.

En de kanttekening bij Kolossenzen 1:14 noemt de vergeving van zonden (de rechtvaardigmaking) het eerste (!) deel van onze verlossing.

En Efeze 1:7 spreekt van een 'verlossing door Zijn bloed' en noemt dan alleen de 'de vergeving der misdaden' (de rechtvaardigmaking) als het voornaamste en onmisbare deel daarvan.

Enzovoort, enzovoort.

[entiteitxx]

Ik denk dat het inderdaad een dwaling is om iemand zalig te noemen, die niet gerechtvaardigd is. Dat lijkt me ook voluit reformatorisch, om dat een dwaling te noemen dus.

Ik weet dat er wat divers gedacht wordt over deze visie. Maar het is flauwekul om het niet-onderbouwd een dwaling te noemen. Het is voluit bijbels om het geen dwaling te noemen.

Beste Ander,
Wij hebben de Reformatie nodig gehad om de rijkdom van de rechtvaardigmaking te herontdekken!
Ik vraag me in den gemoede af hoe de rechtvaardiging nog functioneert binnen de GG. Kennelijk is deze iets waar je wel naar moet 'staan', maar waar je uiteindelijk ook wel buiten kunt (getuige je eigen woorden).
Het lijkt er veel op dat de rechtvaardigmaking is ingeruild voor de wedergeboorte. Ze lijken m.a.w. tegen elkaar te worden uitgespeeld.
Wie moet hier iets onderbouwen?

De wedergeboorte en rechtvaardigmaking vallen niet samen op 1 tijdstip. In de GG wordt niet ontkend dat beide noodzakelijk zijn.