"Gereformeerde Gemeenten moeten zich bezinnen"

[Miscanthus]

Alleen zijn er wel tweeërlei kinderen des verbonds, zoals we in 1 Korinthe 10 zo duidelijk kunnen lezen.

Dat klopt ook, maar dat is geen reden om de gemeente niet als gemeente van Jezus Christus te zien aan te spreken.

[memento]

Alleen zijn er wel tweeërlei kinderen des verbonds, zoals we in 1 Korinthe 10 zo duidelijk kunnen lezen.

Dat klopt ook, maar dat is geen reden om de gemeente niet als gemeente van Jezus Christus te zien aan te spreken.

Het ging mij niet zozeer om de aanspreekvorm, maar om de inhoud in de preek. Kortom: houdt de prediker er rekening mee dat er onbekeerden in de kerk zitten, en spreekt hij hen aan, en spoort hij hen aan zich te bekeren. Kortom: Wordt er gewezen op de noodzaak van bekering, of gaat de preek alleen maar over hoe wij vroom en gelovig moeten leven.

[Miscanthus]

Alleen zijn er wel tweeërlei kinderen des verbonds, zoals we in 1 Korinthe 10 zo duidelijk kunnen lezen.

Dat klopt ook, maar dat is geen reden om de gemeente niet als gemeente van Jezus Christus te zien aan te spreken.

Het ging mij niet zozeer om de aanspreekvorm, maar om de inhoud in de preek. Kortom: houdt de prediker er rekening mee dat er onbekeerden in de kerk zitten, en spreekt hij hen aan, en spoort hij hen aan zich te bekeren. Kortom: Wordt er gewezen op de noodzaak van bekering, of gaat de preek alleen maar over hoe wij vroom en gelovig moeten leven.

maar ook gelovigen hebben dagelijkse bekering nodig, dus dat is ook voor allen hetzelfde.

[Afgewezen]

Alleen zijn er wel tweeërlei kinderen des verbonds, zoals we in 1 Korinthe 10 zo duidelijk kunnen lezen.

Dat klopt ook, maar dat is geen reden om de gemeente niet als gemeente van Jezus Christus te zien aan te spreken.

Het ging mij niet zozeer om de aanspreekvorm, maar om de inhoud in de preek. Kortom: houdt de prediker er rekening mee dat er onbekeerden in de kerk zitten, en spreekt hij hen aan, en spoort hij hen aan zich te bekeren. Kortom: Wordt er gewezen op de noodzaak van bekering, of gaat de preek alleen maar over hoe wij vroom en gelovig moeten leven.

maar ook gelovigen hebben dagelijkse bekering nodig, dus dat is ook voor allen hetzelfde.

Een eerste bekering is toch wel iets anders dan een dagelijkse bekering, dacht ik zo.
Wat is trouwens het voordeel ervan om ongelovigen als gelovigen aan te spreken?

[rekcor]

Het ging mij niet zozeer om de aanspreekvorm, maar om de inhoud in de preek. Kortom: houdt de prediker er rekening mee dat er onbekeerden in de kerk zitten, en spreekt hij hen aan, en spoort hij hen aan zich te bekeren. Kortom: Wordt er gewezen op de noodzaak van bekering, of gaat de preek alleen maar over hoe wij vroom en gelovig moeten leven.

Beide natuurlijk, maar de nadruk moet m.i. liggen bij de heiliging in de preek, want die duurt (gemiddeld) het langst in een mensenleven.

[Zonderling]

Ja Zonderling, en jij zou er goed aan doen deze predikanten niet alleen op hun vermeende "fouten", die niet in jouw theologische denkstraatje passen, te "pakken" maar ook eens naar ze te luisteren wat nu eigenlijk hun boodschap is. Dan zul je er achter komen dat theologische visie en prediking niet 1+1=2 is. En dan zul je er ook achter komen dat de meeste van deze zwaar bekritiseerde predikanten nog een rijke en diepe boodschap hebben, die ik in andere kerkverbanden steeds minder tegen kom. Dan zul je er achter komen dat "samenvaltheorieaanhangers" en "standenpredikers" in de kern van de zaak één God hebben.

Erasmiaan,

Ik heb geen behoefte om hier diep op in te gaan. Maar het vervult met zorg wanneer men vasthoudt aan een standenleer die niet Bijbels gefundeerd is. En wie veel leest (studeert) in Olevianus, Boston, de Erskines, Luther, Calvijn, Van der Groe, de kanttekeningen, enz. kan de in het oog lopende verschillen in leer en prediking tov nu niet ontgaan. Terwijl bij hen wedergeboorte, geloof en rechtvaardiging onafscheidelijk verbonden zijn, evenals de ambten van Christus (ook in de toepassing), zien we dat nu anders voorgesteld.

Het past niet om over de predikanten die jij bedoelt, te oordelen. Verre van dat. Maar tegenover hun leer en prediking sta ik buitengewoon huiverig. Al is er natuurlijk heel veel wat samenbindt, de dingen die ik hierboven noemde staan er toch tussen. Hierin kunnen we vanzelfsprekend verschillen, ik heb nu eenmaal ook een geheel andere achtergrond dan jij.

M.vr.gr.,
Zonderling

[Erasmiaan]

Ja Zonderling, en jij zou er goed aan doen deze predikanten niet alleen op hun vermeende "fouten", die niet in jouw theologische denkstraatje passen, te "pakken" maar ook eens naar ze te luisteren wat nu eigenlijk hun boodschap is. Dan zul je er achter komen dat theologische visie en prediking niet 1+1=2 is. En dan zul je er ook achter komen dat de meeste van deze zwaar bekritiseerde predikanten nog een rijke en diepe boodschap hebben, die ik in andere kerkverbanden steeds minder tegen kom. Dan zul je er achter komen dat "samenvaltheorieaanhangers" en "standenpredikers" in de kern van de zaak één God hebben.

Erasmiaan,

Ik heb geen behoefte om hier diep op in te gaan. Maar het vervult met zorg wanneer men vasthoudt aan een standenleer die niet Bijbels gefundeerd is. En wie veel leest (studeert) in Olevianus, Boston, de Erskines, Luther, Calvijn, Van der Groe, de kanttekeningen, enz. kan de in het oog lopende verschillen in leer en prediking tov nu niet ontgaan. Terwijl bij hen wedergeboorte, geloof en rechtvaardiging onafscheidelijk verbonden zijn, evenals de ambten van Christus (ook in de toepassing), zien we dat nu anders voorgesteld.

Het past niet om over de predikanten die jij bedoelt, te oordelen. Verre van dat. Maar tegenover hun leer en prediking sta ik buitengewoon huiverig. Al is er natuurlijk heel veel wat samenbindt, de dingen die ik hierboven noemde staan er toch tussen. Hierin kunnen we vanzelfsprekend verschillen, ik heb nu eenmaal ook een geheel andere achtergrond dan jij.

M.vr.gr.,
Zonderling

Het is jammer dat je de dogmatiek je luistergedrag onder de prediking laat beheersen. Het zou wel eens veel vruchtbaarder kunnen zijn voor je eigen hart en leven om dat niet te doen. Dan luister ik net zo graag naar een predikant die een "samenvaltheorieaanhanger" is, als naar een standenprediker, als dat Leven er in zit. En bij beiden ligt er nog beslag tijdens de prediking en bij beiden worden er nog mensen bekeerd onder de prediking.

[Miscanthus]

En bij beiden ligt er nog beslag tijdens de prediking en bij beiden worden er nog mensen bekeerd onder de prediking.

Alleen is dat bij de één ondanks-, en bij de ander dankzij de prediking.
Je bagatelliseert het een beetje, maar het losmaken van wedergeboorte, geloof, Christus en rechtvaardigmaking is gewoon een leugenleer.

[Tiberius]

En bij beiden ligt er nog beslag tijdens de prediking en bij beiden worden er nog mensen bekeerd onder de prediking.

Alleen is dat bij de één ondanks-, en bij de ander dankzij de prediking.
Je bagatelliseert het een beetje, maar het losmaken van wedergeboorte, geloof, Christus en rechtvaardigmaking is gewoon een leugenleer.

Daarom is het ook zo jammer, dat men daar ten onrechte steeds de GG van beticht.

[Jongere]

We zijn op een mooi punt om opnieuw aan de rotonde te beginnen.

[Zonderling]

Het is jammer dat je de dogmatiek je luistergedrag onder de prediking laat beheersen.

Het gaat niet om de dogmatiek, maar om de Schrift en belijdenis.

Het zou wel eens veel vruchtbaarder kunnen zijn voor je eigen hart en leven om dat niet te doen. Dan luister ik net zo graag naar een predikant die een "samenvaltheorieaanhanger" is, als naar een standenprediker, als dat Leven er in zit. En bij beiden ligt er nog beslag tijdens de prediking en bij beiden worden er nog mensen bekeerd onder de prediking.

Soms hoor ik zo'n predikant - op school of op een bijeenkomst van de GBS - en dan kan ik toch wel onbevangen luisteren, hoor. Maar of het Leven erin zit? Ik hoop en denk soms van wel. Maar er is ook veel zelfbedrog, Erasmiaan, ook onder het masker van vroomheid.

Zonderling

[Miscanthus]

En bij beiden ligt er nog beslag tijdens de prediking en bij beiden worden er nog mensen bekeerd onder de prediking.

Alleen is dat bij de één ondanks-, en bij de ander dankzij de prediking.
Je bagatelliseert het een beetje, maar het losmaken van wedergeboorte, geloof, Christus en rechtvaardigmaking is gewoon een leugenleer.

Daarom is het ook zo jammer, dat men daar ten onrechte steeds de GG van beticht.

je kunt alleen voor je eigen parochie spreken, Tiberius.
Ook heb ik gemerkt dat het de ene keer wel en de andere keer niet gebeurt.

[Tiberius]

En bij beiden ligt er nog beslag tijdens de prediking en bij beiden worden er nog mensen bekeerd onder de prediking.

Alleen is dat bij de één ondanks-, en bij de ander dankzij de prediking.
Je bagatelliseert het een beetje, maar het losmaken van wedergeboorte, geloof, Christus en rechtvaardigmaking is gewoon een leugenleer.

Daarom is het ook zo jammer, dat men daar ten onrechte steeds de GG van beticht.

je kunt alleen voor je eigen parochie spreken, Tiberius.
Ook heb ik gemerkt dat het de ene keer wel en de andere keer niet gebeurt.

En heb je die andere keer de desbetreffende kerkenraad erop aangesproken?

[gravo]

Kortom: alle hoorders zijn in de preek gelijk.

Ja en nee.

Ja, omdat alle hoorders mensen zijn. Ze worden allemaal geconfronteerd met hun eindigheid. Ze hunkeren allemaal naar vrede, geluk en goedheid. Elk mens heeft liefde nodig en er is geen mens, voor wie God geen oog en hart heeft. Kenmerkend voor de omgang van Jezus met de mensen in zijn omgeving was dat Hij geen enkel onderscheid maakte op grond waarvan Hij wel of niet met hen wilde omgaan. Hij ontving ze allemaal en peilde de nood en dood van elk mens. Vanuit die houding van innerlijke bewogenheid zal de prediking ook ruim en uitnodigend moeten worden gedaan. Met grote halen het zaad van het Woord, het Evangelie onder de mensen zaaien. Zonder aanziens des persoons, maar wel met een grondig oog voor de individuele noden. Sommigen zijn ziek, anderen zijn ongelovig. Zowel genezing als terechtwijzing moeten een plaats hebben in de verkondiging. Maar ten diepste moet het voortkomen vanuit dezelfde liefde als waarmee God de wereld heeft liefgehad.

Nee, de mensen zijn niet gelijk als het er om gaat of iedereen op hetzelfde moment dezelfde reactie op het Woord geeft. Er zijn oppervlakkige reacties (geen diepgang), er zijn ongelovige reacties, er is onverschilligheid, maar er is ook de reactie van overgave en verbrokenheid. Dat kan gepaard gaan met een diep en scherp ingeleefd schuldbesef. In één keer wordt duidelijk hoe onvoorstelbaar slecht en zondig men geweest is. Ook dat moet een prediker voor ogen hebben. Hij kan en mag inspelen op al die verschillende houdingen onder zijn gehoor.

Maar let op. Wat is de grondhouding van de prediking. Wat was de grondhouding van Jezus, toen hij ook ongeloof en onverschilligheid ontmoette. Was dat een fatalistische houding, waardoor zijn prediking steeds minder overtuigd en vurig werd. Bekoelde Zijn liefde voor de mensen, toen Hij tegenstand ondervond. Legde hij zich neer bij het ongeloof (omdat dat nu eenmaal de realiteit was)? Helemaal niet. Des te indringender en uitnodigender koos Hij zijn woorden. Denk eens aan wat Hij zij over Jeruzalem, zelfs toen Hij het onheil voor die stad voelde aankomen.

En kijk, daar gaat het nu om. Hebben predikanten wel door hoezeer zwaarmoedigheid en somberheid (vanwege al dat ongeloof) de liefde en vurigheid in hun prediking aantasten? Snappen zij wel dat een houding die helemaal lijkt voort te komen uit de onvermijdelijkheid van het aantal gezaligden hen remt om dezelfde onstuitbare verkondiging van het Koninkrijk van God door te zetten, zoals Jezus deed?
Heeft Hij het opgegeven? Heeft Hij ook maar één keer gesuggereerd, dat Gods liefde en aandacht definitief van de mensen zou zijn afgekeerd vanwege hun ongelovigheid. In alle strengheid die Jezus kenmerkte bleef Hij op behoud en verlossing gericht. Niemand wilde Hij verloren laten gaan.

Het is een mysterie, die uitverkiezing (want daar gaat het natuurlijk over), maar nooit mag het de volle, indringende, door mededogen en barmhartigheid gedreven prediking doen verzanden.

En naar mijn mening is het juiste dit gebrek aan menslievende en op het hart van de mens gerichte passie, die mensen zo moeilijk kunnen verteren in sommige vormen van rechtzinnigheid. Het is een emotionele kwestie geworden. Men weet best wel dat men zondig is en onwaardig om een kind van God te heten, maar men krijgt soms de indruk, dat het heil waarnaar ze toch verlangen hen niet gegund wordt. Dat er geen mededogen is. Dat de worstelingen die zij moeten doormaken op allerlei gebied soms als ontoereikend worden neergezet. Dat men zich maar moet neerleggen bij een sombere werkelijkheid, waarin elke troost met argwaan moet worden bekeken. Zo kan het vertrouwen op een genadige ommekeer worden weggenomen.
Dat is de dodelijke vrucht van een prediking, die zich niet meer laat corrigeren door de prediking van de Meester.

Mensen moeten niet alleen weten hoe het heil zich over het algemeen bij een anonieme ander voltrekt. Men moet door de prediking zelf voelen en ervaren, dat het Koninkrijk niet ver weg is. De Heer is nabij !! Horen dat het Hem ernst is, wanneer Hij vriendelijk en uitnodigend op de mensen afkomt. De prediking mag zich nooit afwenden van de mensen. En dat gebeurt onvermijdelijk, wanneer mensen de indruk krijgen, dat hun rechtsgeding al is beslist. Zij voelen zich als de mensen die (met al hun onkunde en zonde) toch naar Jezus willen gaan, maar door de discipelen worden teruggestuurd.

Dat was bij Jezus anders !! Wat een onvoorstelbare openheid en liefde moet er onder Zijn prediking zijn uitgegaan: "komt allen tot Mij die vermoeid en belast zijt..en Ik zal u rust geven". Die boodschap geeft hoop en wordt als een geschenk van God ervaren. Aan deze omgang met hoorders moeten wij ons spiegelen.

Jezus is onze enige mogelijkheid om ons God op de juiste wijze voor te stellen.
Hij heeft de onsterfelijke woorden gesproken dat liefde de vervulling is van de wet.

Daarom: de navolging van Jezus ! Dat zal het moeten zijn voor prediker en hoorder !!

Dat in Zijn Naam gesproken en gehoord moge worden tot genezing en bevrijding van arme mensen !!

gravo

[uitgeworpen]

Kortom: alle hoorders zijn in de preek gelijk.

Ja en nee.

Ja, omdat alle hoorders mensen zijn. Ze worden allemaal geconfronteerd met hun eindigheid. Ze hunkeren allemaal naar vrede, geluk en goedheid. Elk mens heeft liefde nodig en er is geen mens, voor wie God geen oog en hart heeft. Kenmerkend voor de omgang van Jezus met de mensen in zijn omgeving was dat Hij geen enkel onderscheid maakte op grond waarvan Hij wel of niet met hen wilde omgaan. Hij ontving ze allemaal en peilde de nood en dood van elk mens. Vanuit die houding van innerlijke bewogenheid zal de prediking ook ruim en uitnodigend moeten worden gedaan. Met grote halen het zaad van het Woord, het Evangelie onder de mensen zaaien. Zonder aanziens des persoons, maar wel met een grondig oog voor de individuele noden. Sommigen zijn ziek, anderen zijn ongelovig. Zowel genezing als terechtwijzing moeten een plaats hebben in de verkondiging. Maar ten diepste moet het voortkomen vanuit dezelfde liefde als waarmee God de wereld heeft liefgehad.

Nee, de mensen zijn niet gelijk als het er om gaat of iedereen op hetzelfde moment dezelfde reactie op het Woord geeft. Er zijn oppervlakkige reacties (geen diepgang), er zijn ongelovige reacties, er is onverschilligheid, maar er is ook de reactie van overgave en verbrokenheid. Dat kan gepaard gaan met een diep en scherp ingeleefd schuldbesef. In één keer wordt duidelijk hoe onvoorstelbaar slecht en zondig men geweest is. Ook dat moet een prediker voor ogen hebben. Hij kan en mag inspelen op al die verschillende houdingen onder zijn gehoor.

Maar let op. Wat is de grondhouding van de prediking. Wat was de grondhouding van Jezus, toen hij ook ongeloof en onverschilligheid ontmoette. Was dat een fatalistische houding, waardoor zijn prediking steeds minder overtuigd en vurig werd. Bekoelde Zijn liefde voor de mensen, toen Hij tegenstand ondervond. Legde hij zich neer bij het ongeloof (omdat dat nu eenmaal de realiteit was)? Helemaal niet. Des te indringender en uitnodigender koos Hij zijn woorden. Denk eens aan wat Hij zij over Jeruzalem, zelfs toen Hij het onheil voor die stad voelde aankomen.

En kijk, daar gaat het nu om. Hebben predikanten wel door hoezeer zwaarmoedigheid en somberheid (vanwege al dat ongeloof) de liefde en vurigheid in hun prediking aantasten? Snappen zij wel dat een houding die helemaal lijkt voort te komen uit de onvermijdelijkheid van het aantal gezaligden hen remt om dezelfde onstuitbare verkondiging van het Koninkrijk van God door te zetten, zoals Jezus deed?
Heeft Hij het opgegeven? Heeft Hij ook maar één keer gesuggereerd, dat Gods liefde en aandacht definitief van de mensen zou zijn afgekeerd vanwege hun ongelovigheid. In alle strengheid die Jezus kenmerkte bleef Hij op behoud en verlossing gericht. Niemand wilde Hij verloren laten gaan.

Het is een mysterie, die uitverkiezing (want daar gaat het natuurlijk over), maar nooit mag het de volle, indringende, door mededogen en barmhartigheid gedreven prediking doen verzanden.

En naar mijn mening is het juiste dit gebrek aan menslievende en op het hart van de mens gerichte passie, die mensen zo moeilijk kunnen verteren in sommige vormen van rechtzinnigheid. Het is een emotionele kwestie geworden. Men weet best wel dat men zondig is en onwaardig om een kind van God te heten, maar men krijgt soms de indruk, dat het heil waarnaar ze toch verlangen hen niet gegund wordt. Dat er geen mededogen is. Dat de worstelingen die zij moeten doormaken op allerlei gebied soms als ontoereikend worden neergezet. Dat men zich maar moet neerleggen bij een sombere werkelijkheid, waarin elke troost met argwaan moet worden bekeken. Zo kan het vertrouwen op een genadige ommekeer worden weggenomen.
Dat is de dodelijke vrucht van een prediking, die zich niet meer laat corrigeren door de prediking van de Meester.

Mensen moeten niet alleen weten hoe het heil zich over het algemeen bij een anonieme ander voltrekt. Men moet door de prediking zelf voelen en ervaren, dat het Koninkrijk niet ver weg is. De Heer is nabij !! Horen dat het Hem ernst is, wanneer Hij vriendelijk en uitnodigend op de mensen afkomt. De prediking mag zich nooit afwenden van de mensen. En dat gebeurt onvermijdelijk, wanneer mensen de indruk krijgen, dat hun rechtsgeding al is beslist. Zij voelen zich als de mensen die (met al hun onkunde en zonde) toch naar Jezus willen gaan, maar door de discipelen worden teruggestuurd.

Dat was bij Jezus anders !! Wat een onvoorstelbare openheid en liefde moet er onder Zijn prediking zijn uitgegaan: "komt allen tot Mij die vermoeid en belast zijt..en Ik zal u rust geven". Die boodschap geeft hoop en wordt als een geschenk van God ervaren. Aan deze omgang met hoorders moeten wij ons spiegelen.

Jezus is onze enige mogelijkheid om ons God op de juiste wijze voor te stellen.
Hij heeft de onsterfelijke woorden gesproken dat liefde de vervulling is van de wet.

Daarom: de navolging van Jezus ! Dat zal het moeten zijn voor prediker en hoorder !!

Dat in Zijn Naam gesproken en gehoord moge worden tot genezing en bevrijding van arme mensen !!

gravo

Ik vind dit een ontzettend mooi stukje en ben het er helemaal eens!