Je bent wel bijzonder gefocust op de Bijbelse maatstaf. Daardoor lijk je je naaste wat uit het oog te verliezen.

Medereiziger schreef:Je bent wel bijzonder gefocust op de Bijbelse maatstaf. Daardoor lijk je je naaste wat uit het oog te verliezen.

Je leest mijn posting selectief, en reageert niet inhoudelijk. Liefde en waarheid gaan hand in hand, nogmaals: je naaste naar de hel laten lopen is geen voorbeeld van liefde tot de naaste.

In de nieuwste brochure van de Daniel wordt er ook aandacht aan geschonken.
Een vader schrijft over zijn dochter.
Ik denk dat alles anders wordt als het je zelf raakt. Of je naaste familie.
Pas dan is het echt.

Over een 'ver van m'n bed'-verhaal is het makkelijk oordelen: gruwel, je bekijkt het maar.

refo schreef:Over een 'ver van m'n bed'-verhaal is het makkelijk oordelen: gruwel, je bekijkt het maar.

Je maakt het je er wel makkelijk vanaf. Iemand die een bijbels standpunt inneemt is bij jou automatisch iemand die de naaste laat stikken, en voila, echte argumenten hoef je dus niet meer te geven. Echter zijn er ook mensen die liefde en waarheid niet van elkaar scheiden, en met beide de medemens die een verschrikkelijk zwaar kruis te dragen heeft (wat dit kruis dan ook moge zijn) bewogen tegemoed treden.

J.C. Philpot schreef:

refo schreef:Over een 'ver van m'n bed'-verhaal is het makkelijk oordelen: gruwel, je bekijkt het maar.

Je maakt het je er wel makkelijk vanaf. Iemand die een bijbels standpunt inneemt is bij jou automatisch iemand die de naaste laat stikken, en voila, echte argumenten hoef je dus niet meer te geven. Echter zijn er ook mensen die liefde en waarheid niet van elkaar scheiden, en met beide de medemens die een verschrikkelijk zwaar kruis te dragen heeft (wat dit kruis dan ook moge zijn) bewogen tegemoed treden.

het is je er wel makkelijk vanaf maken als je er zélf geen flauw benul van hebt wát een homo/lesbo in het leven van alledag meemaakt qua beleving (in welke vorm dan ook) Philpot...

J.C. Philpot schreef:

refo schreef:Over een 'ver van m'n bed'-verhaal is het makkelijk oordelen: gruwel, je bekijkt het maar.

Je maakt het je er wel makkelijk vanaf. Iemand die een bijbels standpunt inneemt is bij jou automatisch iemand die de naaste laat stikken, en voila, echte argumenten hoef je dus niet meer te geven. Echter zijn er ook mensen die liefde en waarheid niet van elkaar scheiden, en met beide de medemens die een verschrikkelijk zwaar kruis te dragen heeft (wat dit kruis dan ook moge zijn) bewogen tegemoed treden.

Dat is 'wat je zegt ben je zelf' antwoord.
De vraag is nou net: zijn de bijbelse standpunten bijbels als het jezelf betreft of je kind of je broer of zus, neef of nicht, virend, vriendin. Als je er niet mee te maken hebt: ja nataurlijk!! De bijbel verandert niet. ALs je er mee te maken hebt (zie brochure vd jeugdbond, dan is het opeens minder zeker.
En wat je laatste zin betreft, dat is mooie theorie?

refo schreef:De vraag is nou net: zijn de bijbelse standpunten bijbels als het jezelf betreft of je kind of je broer of zus, neef of nicht, virend, vriendin. Als je er niet mee te maken hebt: ja nataurlijk!! De bijbel verandert niet. ALs je er mee te maken hebt (zie brochure vd jeugdbond, dan is het opeens minder zeker.

Helaas dikwijls wel. Al is de Bijbel nog zo helder, dan wordt hij op zo'n moment ineens onhelder gemaakt door onze mitsen en maren. Met als ultieme tegenwerping: "Je moest het zelf maar eens meemaken!"

Dat mag dan wel de ultieme tegenwerping zijn: het doet niets af aan de boodschap.

Even op de 'kort-door-de-bocht-tour'; het ontzettend nauw nemen met bepaalde teksten en daardoor je naaste uit het oog verliezen vind ik zwaarder wegen dan een en ander genuanceerd zien.

Maar wellicht is mijn Godsbeeld wat rooskleuriger.

De grondovertuiging van elke ethicus moet zijn, dat Gods wil altijd voor iedereen de beste is. Wie dus, in liefde, zijn naaste vermaand bepaalde zonden (zoals homo-sexualiteit), te haten en te vlieden, doet dit niet om die ander eens even lekker te vertellen hoe hij leven moet. Nee, als het goed is, doet hij dit met het oog op het geluk van de ander. Het ware geluk, wat alleen maar bereikt kan worden als we in de wegen gaan die God wijst.

Dus, beste Medereiziger: Wie de ander écht ziet staan, en écht oog heeft voor hem of haar, die zal altijd wijzen op Gods aanwijzingen. Niet uit wetticisme, maar uit liefde tot de ander. In de wetenschap dat alleen het leven volgens Gods richtsnoer écht gelukkig maakt.

Vanwaar toch die superioriteit? Wat voor jóu goed is, wat jóu geluk (al dan niet met een hoofdletter) brengt, hoeft voor een ander nog niets te betekenen.

Eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat die dominante superioriteitswaanzin eerder aversie opwekt, dan dat ik daar het heil van in kan zien.

Het ware geluk, wat alleen maar bereikt kan worden als we in de wegen gaan die God wijst.

Wegén inderdaad.

Medereiziger schreef:Vanwaar toch die superioriteit? Wat voor jóu goed is, wat jóu geluk (al dan niet met een hoofdletter) brengt, hoeft voor een ander nog niets te betekenen.

Eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat die dominante superioriteitswaanzin eerder aversie opwekt, dan dat ik daar het heil van in kan zien.

Het ware geluk, wat alleen maar bereikt kan worden als we in de wegen gaan die God wijst.

Wegén inderdaad.

De Bijbel laat in geval van homofilie geen weg open om dit uit te leven. En anders zou ik van je willen vragen, deze aan te wijzen uit de Schrift.

En die superioriteit? Die komt voort uit een rotsvast geloof dat wat God zegt geldt voor iedereen, en voor iedereen de beste weg is. Ja, ik geloof dat het negeren van Gods aanwijzingen niets dan ongeluk brengt. Ik acht het daarom gruwelijke liefdeloosheid om iemand voort te laten leven op een weg die God in Zijn woord afwijst; je laat dan immers iemand regelrecht afstevenen op tijdelijk en eeuwig ongeluk.

Zolang men teksten selectief uit bijvoorbeeld Leviticus pakt en op basis daarvan homoseksualiteit afwijst, maar het niet zo nauw neemt met overige wetten die in datzelfde boek vermeld staan, vraag ik me af of je zo stellig een standpunt in kunt nemen, maar dat terzijde.

Anale seks tussen mannen blijkt volgens de Bijbel verboden. De homofiele geáárdheid is dat echter niet. Een celibatair leven leiden als christelijke homo dus.

Doordat er inmiddels meer dan genoeg psychische schade is geleden onder homo's en lesbiennes in onze kringen, ben ik ook niet van plan al snel afkeurend of veroordelend een gesprek in te gaan, integendeel.

memento schreef: En die superioriteit? Die komt voort uit een rotsvast geloof dat wat God zegt geldt voor iedereen, en voor iedereen de beste weg is. Ja, ik geloof dat het negeren van Gods aanwijzingen niets dan ongeluk brengt. Ik acht het daarom gruwelijke liefdeloosheid om iemand voort te laten leven op een weg die God in Zijn woord afwijst; je laat dan immers iemand regelrecht afstevenen op tijdelijk en eeuwig ongeluk.

'God's aanwijzingen' lopen klaarblijkelijk nogal uiteen. Stelligheid lijkt me dan ook ongepast, enige voorzichtigheid zou wellicht meer op z'n plaats zijn.

Medereiziger schreef:

memento schreef: En die superioriteit? Die komt voort uit een rotsvast geloof dat wat God zegt geldt voor iedereen, en voor iedereen de beste weg is. Ja, ik geloof dat het negeren van Gods aanwijzingen niets dan ongeluk brengt. Ik acht het daarom gruwelijke liefdeloosheid om iemand voort te laten leven op een weg die God in Zijn woord afwijst; je laat dan immers iemand regelrecht afstevenen op tijdelijk en eeuwig ongeluk.

'God's aanwijzingen' lopen klaarblijkelijk nogal uiteen. Stelligheid lijkt me dan ook ongepast, enige voorzichtigheid zou wellicht meer op z'n plaats zijn.

Wel, noem de aanwijzingen maar die uit elkaar lopen...

memento schreef:

Medereiziger schreef:

memento schreef: En die superioriteit? Die komt voort uit een rotsvast geloof dat wat God zegt geldt voor iedereen, en voor iedereen de beste weg is. Ja, ik geloof dat het negeren van Gods aanwijzingen niets dan ongeluk brengt. Ik acht het daarom gruwelijke liefdeloosheid om iemand voort te laten leven op een weg die God in Zijn woord afwijst; je laat dan immers iemand regelrecht afstevenen op tijdelijk en eeuwig ongeluk.

'God's aanwijzingen' lopen klaarblijkelijk nogal uiteen. Stelligheid lijkt me dan ook ongepast, enige voorzichtigheid zou wellicht meer op z'n plaats zijn.

Wel, noem de aanwijzingen maar die uit elkaar lopen...

Ik heb het nu over aanwijzingen an sich.