De Heilige Geest werkt onrust?

[Dort]

Ik las onlangs nog een mooi en helder stukje:

Een jongenman poogde met iemand een gesprek aan te knopen over de eeuwige dingen. Hij vroeg hem waarom hij over deze dingen sprak, waarop zijn antwoord was: "Omdat er niets meer belangrijk is, en omdat ín Christus alles gevonden wordt". Hierop vroeg deze persoon: "Wat heeft men dan als men die weg inslaat?" Hij antwoordde: "Vrede". De persoon vroeg hem daarop: "Wat dacht u dan dat de weg tot vrede was?" Zijn antwoord luidde: "Het geloof in Christus". Daarop was de vraag: "Wat moet men doen om te geloven? Moet men tot Christus gaan om te geloven? Bent u tot Hem gegaan? Of is Hij tot u gekomen?" Hierop liet hij volgen :"Christus is tot mij gekomen". eindelijk vroeg deze persoon hem: "Wat zijn dat voor mensen die dat zo ondervinden?"Zijn antwoord was: "Deze zijn mensen die zeggen: "Wee mij, want ik verga, dewijl ik een man van onreine lippen ben". Zondaren zijn het. Wanneer een mens zijn zonden niet gevoelt, helpt hij zichzelf en heeft hij Christus niet nodig. Als hij ze gevoelt en werkelijk zondaar voor God geworden is, heeft hij Christus nodig." Hierop stak hij hem de hand toe, en zei tot hem: "Deze dingen weet ik ook", waarop hem de tranen in de ogen kwamen. Hij keek hem in de heldere, stralende ogen, en dacht: jongen, wat ben jij reeds vroeg gelukkig.

[JolandaOudshoorn]

Ik mis eigenlijk een beetje het gevoel in deze discussie. Stel je voor, ik wil graag bekeerd worden, maar ik ben het nog niet. Moet ik nu afwachten totdat de Heilige Geest in mij gaat werken of moet ik des te meer de middelen van gebed Bijbellezen ed waarnemen. In zekere zin hebben we een keuze. En ja, achteraf gezien mogen we zeggen: God zij dank, Hij heeft mij getrokken.

Volgens Gods wil des bevels zijn wij verplicht de middelen zo getrouw mogelijk waar te nemen. Dus je moet er alles aan doen! Maar dat alles laat ons in de dood, wij kunnen het niet verdienen. Het is énkel genade en God is deze genade niet verschuldigd.

Wij hebben in ons verbondshoofd Adam al een keuze gemaakt: "Wijk van ons, want aan de kennis Uwer wegen hebben wij geen lust." , Job 21:14.

Dat ontken ik ook niet, zie de laatste zin. Wat ik met de keuze bedoel is eigenlijk, je kiest zelf of je de middelen waar neemt. Concreet, ik kan kiezen of ik vanavond naar de kerk ga of dat ik voor de tv ga hangen. Ik kies zelf of ik mijn Bijbel ga lezen of een avondje ga stappen.
Goed, God kan ook mensen bekeren in een voetbalstadion, maar hoeveel mensen zijn er dan daar bekeerd? De normale gang van zaken is dat de meeste mensen getrokken worden als zij onder het Woord zijn. En daarin hebben we wel een keuze.

[Erasmiaan]

Mag ik Brakel citeren om Afgewezen's standpunt te verduidelijken (het is een lap tekst, maar heel duidelijk, en het leest makkelijk):

V. De Roeping wordt onderscheiden in een uitwendige en inwendige roeping. Beide
zijn ze van God, beide geschieden ze door hetzelfde Woord, dezelfde zaken, allen
even gelijk voorstellende; beide geschieden ze tot mensen, in de natuur even gelijk
zijnde; maar zij zijn onderscheiden daarin, dat de éne alleen geschiedt uitwendig door
het Woord, waarbij ook wel komt de algemene werking des Heiligen Geestes tot
algemene verlichting en historisch geloof; de andere dringt door tot in het hart des
mensen, datzelve krachtdadig bestralende met het wonderbare licht, dat de mens
geestelijke verborgenheden in hare eigene gedaante openbaar maakt, en buigt
krachtdadig den wil tot omhelzing van die verborgenheden in Christus, en tot
gehoorzaamheid des geloofs.
Daar is een oneindig verschil tussen het bedorven verstand des mensen, de
Remonstranten en andere drijvers van de vrije wil, en de Heilige Schrift; of het
bekomen van de zaligheid uit de mens voortkomt, en hij de eigenlijke en enige
oorzaak van zijn zaligheid is, dan of God de Enige en eigenlijke Oorzaak is, en dat de
mens als volstrekt onmachtig, tot verkrijging van de zaligheid niets doen kan?
Dat zal men wel toestaan, dat God de zaligheid bereid en gemaakt heeft; dat God
Christus de Middelaar gegeven en geopenbaard heeft; maar men zal het aannemen, het
ingaan door die Weg stellen in de goede wil en de kracht van de mens. Evenals in een
loopbaan; de overheid heeft de prijs opgehangen, en heeft de loopbaan bereid, maar
het bekomen van de prijs staat aan de lopers zelf.
Opdat men dan den afgod van de eigen krachten, en van de goede wil, als een oorzaak
van zijn eigen zaligheid wil beschermen, zo zou men gaarne het onderscheid tussen de
uitwendige en inwendige roeping, of, dat hetzelfde is, tussen die niet krachtig
overbrengende, en wél krachtdadig overbrengende roeping verwerpen, en alleen één
roeping erkennen, en dat de krachtdadigheid niet is in de krachtige werking Gods, in
de een meer werkende dan in den ander; maar ten opzichte van de uitkomst, dat de ene
mens de roeping gehoorzaamt door een vrije wil, waardoor het in zijn macht is die op
te volgen of tegen te gaan, en alzo zalig wordt; en dat de andere mens de roeping
versmaadt en verwerpt door diezelfde onverschillige vrije wil.
Doch de Schrift bestraft en weerlegt zulke verdwaasde gedachten, en toont:
1. Dat de roeping krachtdadig, is tot zaligheid door het voornemen Gods. Rom. 8:28,
Dengenen, die naar Zijn voornemen geroepen zijn; welke genadegiften en
roeping onberouwelijk zijn, Rom. 11:29.
Uit welk voornemen voortkomt dat die geroepenen dadelijk geloven:
Hand. 13:48 ...en er geloofden zovelen, als er geordineerd waren tot het eeuwige
leven.
2. De Schrift toont dat de mens zichzelf niet onderscheidt, maar dat het onderscheid
van God is:
1 Kor. 4:7. Wie onderscheidt u? En wat hebt gij, dat u niet hebt ontvangen? En zo
u het ook ontvangen hebt, wat roemt gij, alsof u het niet ontvangen hadt?
Nu de mens zou zichzelf onderscheiden, als het op zijn goedheid en krachten
toekwam, dat hij meer geloofde dan een ander. Zo is er dan een roeping, die
krachtdadig doorwerkt en tot het inwendige, namelijk, tot 't verstand, wil en
genegenheden doordringt, dat veranderende en heiligende, dat is de inwendige
104
roeping. En daar is een roeping door het Woord, die niet vergezelschapt is met het
krachtdadige geloof en liefdewerking Gods, maar die alleen uitwendig aan het oor
geschiedt, en den mens in zijne natuur laat, welke uitwendige roeping de mens door
zijne boosheid tegenstaat, en door zijn vanzelfwillende vrije wil versmaadt, gelijk de
meeste geroepenen doen, Matth. 22:5, 14.

[Miscanthus]

Wij hebben in ons verbondshoofd Adam al een keuze gemaakt: "Wijk van ons, want aan de kennis Uwer wegen hebben wij geen lust." , Job 21:14.

En God heeft ook een keuze gemaakt.
Hij heeft gekozen voor de gevallen mens. Daar had Hij Zijn Zoon voor over, opdat een ieder die in Hem gelooft, niet verdeve, maar het eeuwige leven hebbe.
Hij heeft de ganse dag Zijn handen uitgestrekt naar een wederstrevig volk. Als we die hand niet aangrijpen, dát is onze ondergang. Het niet aangrijpen van onze redding. Niet de val van Adam.

De vergelijking van de koperen slang is ook zó ingewikkeld. :roll:
Kijk en je bent genezen.
weat zit je dan te mauwen over tweeerlei roeping?
Je zoekt alleen een verklaring waarom sommigen tóch verloren gaan. Daar hoef je je niet mee bezig te houden toch?
Strijdt ook gij om in te gaan en doe verantwoording van de hoop die in U is. Verkondig het evangelie aan alle creaturen, hen dopende.
Je hoeft niet te verklaren waarom niet allen zalig worden.

[refo]

Iedere ketter heeft z'n letter. Om mensen te overtuigen van je gelijk kun je willekeurig een boek openslaan en je vindt binnen een kwartier iemand die zegt wat jij vindt. Intussen kom je ook citaten tegen die het anders zeggen, maar die vermeld je niet.

[Miscanthus]

dus :

Laat mij om dit nog wat krachtiger aan te dringen, u vragen, wat het sluiten van deze overeenkomst kan verhinderen? Is er u niet tijdig kennis van gegeven? Dat kan niet zijn, gij zijt van het tegendeel klaar overtuigd. Is het omdat gij zonder Hem gelukkig zult of kunt zijn? Wee dat geluk! Staat er enige moeilijkheid in de weg? Die zal worden weggenomen; ja wat Hem aangaat is die reeds weggenomen en die zal wat u betreft worden weggenomen, zodra gij het met Hem eens wordt. Onderzoekt dan uw hart.

Zijn er onder u, die met hun hart durven of kunnen weigeren? De Heere staat te wachten; Zijn getrouwheid is verbonden tot stand te brengen wat Hij aanbiedt. Hij strekt Zijn hand uit en zegt: "Ik neem u zo gij zijt, als gij Mij wilt nemen".

Wilt gij ook uw hand uitstrekken en zeggen: "Ja, zo neem ik U aan, volzalige Heere Jezus?" Of indien dit niet naar genoegen kan worden bereikt, zijn er dan die zich vermannen en uitstrekken om te beproeven hoe het met hen zal gaan? Wat doet gij? Neemt gij het aanbod aan of niet? Gij moet ja of neen zeggen, en dat wel nu.

Wij veronderstellen, dat gij niet rechtstreeks neen zult zeggen, hoewel het meer dan waarschijnlijk is, dat velen zullen uitstellen; maar dit moet niet zo zijn, de tafel mocht worden afgenomen, andere gasten geroepen, en gij verwijderd. Wij kunnen u geen uur de tijd geven om u te beraden, vooral niet wegens onverschilligheid.

Ja, als gij begint te raadplegen om een dadelijke verbintenis te ontwijken, zullen de roeping en nodiging van Christus en uw toestemming ras bij u verkoelen. Paulus zegt, dat hij niet met vlees en bloed te rade ging; zo moet gij in deze zaak ook niet met vlees en bloed te rade gaan.

Gij moet de bedelaarsplunje wegwerpen, genoegen nemen met uzelf te verloochenen, uw begeerlijkheden los te laten en Hem dadelijk aannemen of gij zult misschien nooit weer zulk een gelegenheid krijgen.

Het gebod om te komen legt een noodzakelijkheid op u en de vloek en het vooroordeel die op u rusten zullen zeker op u blijven, als gij niet komt; gij zult zonder Hem eeuwig ellendig zijn; er is geen zaligheid dan in Hem. De Koning zit op Zijn Troon; de tafel is gedekt; de dag is vastgesteld; Zijn dienstknechten nodigen in Zijn Naam. Komt daarom, komt zonder te talmen, te treuzelen, of uit te stellen. Helaas! er zijn te veel dagen ongebruikt voorbij gegaan, voegt er geen meer bij.

Ik zal verder nog met een enkel woord zeggen, wat de zaak kan bederven, wat kan belemmeren, dat het tot een overeenkomst komt. Het moet zeker een van deze drie dingen zijn: òf dat de Bruidegom u niet aanstaat; òf dat de voorwaarden u niet aanstaan; òf dat gij niet met uzelf of met iets in uzelf tevreden zijt.

Dit is toch ondubbelzinnig of niet?

[Erasmiaan]

Iedere ketter heeft z'n letter. Om mensen te overtuigen van je gelijk kun je willekeurig een boek openslaan en je vindt binnen een kwartier iemand die zegt wat jij vindt. Intussen kom je ook citaten tegen die het anders zeggen, maar die vermeld je niet.

Waarom maak je mij uit voor een ketter? Dat zegt meer over jezelf dan over mij.

En ik vind dit een absoluut zwaktebod. Probeer eens met argumenten te discussiëren. De Redelijk Godsdienst is geen willekeurig boek, en deze leer is niet alleen in de Redelijk Godsdienst terug te vinden.

[Dort]

dus :

Dit is toch ondubbelzinnig of niet?[/quote]

Rivetus zegt daarvan:

Deze manier van werken brengt de ondankbare ongodvruchtigheid van diegenen aan de dag, die met Socinus van gevoelen zijn, dat de bewerkende oorzaak van het rechtvaardigend geloof is de mens zelf, die door zijn natuurlijke kracht en vrije wil het woord Gods hem voorgesteld, of aanneemt, of verwerpt, en die niet anders oordelen dat het geloof een gave van God is, dan op die algemene wijze waarop iedere goede zaak een gave van God genoemd kan worden. Welk gevoelen van de herleefde Pelagius zij nagemaakt en overgepleisterd hebben, terwijl toch dezelfde ongepastheid blijft, die bij de schenking van het geloof weliswaar aan de genade toeschrijven, en aan de goddelijke verlichting, zelfs door de Geest die inwendig werkt; doch hierin komen zij overeen, dat nadat al wat tevoren vereist is van de zijde Gods gesteld is, om het geloof in te planten en uit te lokken, het in de macht van de mens blijft dat de werking van God van uitwerking is of het tegendeel, omdat de mens door God bewogen, kan niet-bewogen worden, naar hun veronderstelling, en nadat alle voorvereisten gesteld zijn doen en niet doen; en diensvolgens is volgens hen, God niet de eigenlijke en onmiddelijke oorzaak van het geloof, wiens werkingen overigens alle gesteld, de uitwerking altijd zou volgen, of liever tegelijk zou ontstaan. De dwaling van degenen die zo denken wordt weerlegd in Fil. 1:29 en 2:13; Ef. 1:18 en 19; Kol. 2:13; 2 Thess.1:11; 2 Petr.1:3.

[MBE]

Ik mis eigenlijk een beetje het gevoel in deze discussie. Stel je voor, ik wil graag bekeerd worden, maar ik ben het nog niet. Moet ik nu afwachten totdat de Heilige Geest in mij gaat werken of moet ik des te meer de middelen van gebed Bijbellezen ed waarnemen. In zekere zin hebben we een keuze. En ja, achteraf gezien mogen we zeggen: God zij dank, Hij heeft mij getrokken.

Ik lees graag in Boston:

Raad aan de onwedergeborenen.
De tekst zegt u dat het Woord het zaad is, waaruit het nieuwe schepsel wordt gevormd. Sla er daarom acht op en ontvang het, want het is uw leven. Zet u tot het lezen van de Schrift. En als u niet lezen kunt, laat het door anderen aan u voorlezen.
Begeef u vlijtig onder de prediking van het Woord, omdat God het zo beschikt heeft, dat deze het bijzondere middel is ter bekering, want "het heeft Gode behaagd, door dedwaasheid der prediking zalig te maken die geloven" (l Korinthe 1:21). U moet daarom Christus niet moedwillig uit de weg gaan: verwerp de middelen der genade niet, opdat men van u niet zou ontdekken dat u "uzelf des eeuwigen levens niet waardig oordeelt." Luister nauwkeurig naar het gepredikte Woord. Luister naar iedere preek, alsof de eeuwigheid ervan afhangt. Pas ervoor op dat de Vogelen des hemels" dit zaad van u niet wegpikken, terwijl het gezaaid wordt. Wees hierin bezig" (l Tim.4:15). "Neem het niet aan als der mensen woord, maar (gelijk het waarlijk is) als Gods Woord" (l Thess. 2:13). Luister ernaar en pas het op uzelf toe, terwijl u het beschouwt als een boodschap van de hemel aan u in het bijzonder, hoewel niet alleen tot u: "Die oren heeft, die hore wat de Geest tot de gemeenten zegt" (Openbaring 3:22). Bewaar het in uw hart, overdenk het, en wees niet als de onreine dieren, die niet herkauwen.
Smeek door ernstig gebed dat de dauw des hemels op uw hart mag vallen, zodat het zaad daar mag uitspruiten.
Meer in het bijzonder:
• Ontvang de getuigenis van het Woord aangaande de ellende van een onwedergeboren staat, de zondigheid ervan en de absolute noodzakelijkheid van de wedergeboorte.
• Ontvang de getuigenis van het Woord aangaande God; welk een heilig en rechtvaardig God Hij is.
• Onderzoek uw wegen bij het Woord van God, namelijk: de gedachten van uw hart, de woorden van uw lippen, en de gang van uw leven. Zie terug door de verschillende periodes van uw leven en zie uw zonden uit de voorschriften van het Woord, en leer van de bedreigingen die het bevat waaraan u onderworpen bent
vanwege deze zonden.
• Bezie de verdorvenheid van uw natuur met behulp van hetzelfde Woord van God, als een spiegel die ons lelijk gelaat op een levende wijze weergeeft. Als deze dingen diep in uw hart wortel zouden schieten, dan zouden ze het zaad kunnen zijn van die vrees en die droefheid vanwege de staat van uw ziel, die nodig zijn
om u voor te bereiden en u op te wekken om een Heiland te zoeken.
• Richt uw gedachten op Hem Die u in het Evangelie wordt aangeboden, als Degene Die ten volle gepast is voor uw toestand, omdat Hij door Zijn gehoorzaamheid tot de dood toe, aan het recht Gods volkomen voldaan heeft en een eeuwige gerechtigheid heeft aangebracht. Dit kan het zaad blijken te zijn van vernedering,
begeerte, hoop en geloof, en het kan u ertoe aanzetten om uw verdorde hand op Zijn bevel tot Hem uit te strekken.
Laat deze dingen diep in uw hart zinken en beproef ze met vlijt. Vergeet niet, wie u ook bent, dat u wederom geboren moet worden, want anders zou het beter voor u geweest zijn dat u nooit geboren was. Daarom, als iemand van u in een onwedergeboren staat zal leven en sterven, dan zult u niet te verontschuldigen zijn, daar u eerlijk gewaarschuwd bent voor het gevaar waarin u verkeert.

[Miscanthus]

dus :

Dit is toch ondubbelzinnig of niet?

Rivetus zegt daarvan:

Deze manier van werken brengt de ondankbare ongodvruchtigheid van diegenen aan de dag, die met Socinus van gevoelen zijn, dat de bewerkende oorzaak van het rechtvaardigend geloof is de mens zelf, die door zijn natuurlijke kracht en vrije wil het woord Gods hem voorgesteld, of aanneemt, of verwerpt, en die niet anders oordelen dat het geloof een gave van God is, dan op die algemene wijze waarop iedere goede zaak een gave van God genoemd kan worden. Welk gevoelen van de herleefde Pelagius zij nagemaakt en overgepleisterd hebben, terwijl toch dezelfde ongepastheid blijft, die bij de schenking van het geloof weliswaar aan de genade toeschrijven, en aan de goddelijke verlichting, zelfs door de Geest die inwendig werkt; doch hierin komen zij overeen, dat nadat al wat tevoren vereist is van de zijde Gods gesteld is, om het geloof in te planten en uit te lokken, het in de macht van de mens blijft dat de werking van God van uitwerking is of het tegendeel, omdat de mens door God bewogen, kan niet-bewogen worden, naar hun veronderstelling, en nadat alle voorvereisten gesteld zijn doen en niet doen; en diensvolgens is volgens hen, God niet de eigenlijke en onmiddelijke oorzaak van het geloof, wiens werkingen overigens alle gesteld, de uitwerking altijd zou volgen, of liever tegelijk zou ontstaan. De dwaling van degenen die zo denken wordt weerlegd in Fil. 1:29 en 2:13; Ef. 1:18 en 19; Kol. 2:13; 2 Thess.1:11; 2 Petr.1:3.[/quote]

het wordt zo wel een dooddoener , is het niet?

[Afgewezen]

Wij hebben in ons verbondshoofd Adam al een keuze gemaakt: "Wijk van ons, want aan de kennis Uwer wegen hebben wij geen lust." , Job 21:14.

En God heeft ook een keuze gemaakt.
Hij heeft gekozen voor de gevallen mens. Daar had Hij Zijn Zoon voor over, opdat een ieder die in Hem gelooft, niet verdeve, maar het eeuwige leven hebbe.
Hij heeft de ganse dag Zijn handen uitgestrekt naar een wederstrevig volk. Als we die hand niet aangrijpen, dát is onze ondergang. Het niet aangrijpen van onze redding. Niet de val van Adam.

De vergelijking van de koperen slang is ook zó ingewikkeld. :roll:
Kijk en je bent genezen.
weat zit je dan te mauwen over tweeerlei roeping?
Je zoekt alleen een verklaring waarom sommigen tóch verloren gaan. Daar hoef je je niet mee bezig te houden toch?
Strijdt ook gij om in te gaan en doe verantwoording van de hoop die in U is. Verkondig het evangelie aan alle creaturen, hen dopende.
Je hoeft niet te verklaren waarom niet allen zalig worden.

Miscanthus, het zou je sieren wanneer je op de argumenten ingaat. Alle dingen die jij zegt, doen niets af aan wat er door je opponenten is gezegd. Natuurlijk moeten wij op de koperen slang zien, natuurlijk moeten we Gods hand aangrijpen, natuurlijk enz. Maar het is de Geest die dat zien in ons werkt, en dat aangrijpen, enz.

[Miscanthus]

Natuurlijk moeten wij op de koperen slang zien, natuurlijk moeten we Gods hand aangrijpen, natuurlijk enz. Maar het is de Geest die dat zien in ons werkt, en dat aangrijpen, enz.

Dat woordje "maar" zint me niet. je suggereert daarmee een tegenstelling die er niet is. Als je In plaats daarvan het woordje "en" kunt schrijven, zijn we er wat mij betreft uit.

[Afgewezen]

Welke meerwaarde zou mijn opmerking krijgen door het woordje 'maar' te vervangen door 'en'?

Overigens wil ik je een boek aanraden: J.C. Ryle, Het hart van het christelijk geloof, en dan met name het hoofdstuk over de volharding. Je schrijft elders dat je van Ryle houdt, dus durf ik je dit boek met des te meer vrijmoedigheid aan te bevelen.

[Miscanthus]

Welke meerwaarde zou mijn opmerking krijgen door het woordje 'maar' te vervangen door 'en'?

dan is er geen tegenstelling tussen het één en het ander.
Dan wordt de werking van Gods Geest niet als beperking gezien maar juist als mogelijkheid. Het appel dat God op ons doet, moet niet teniet gedaan worden door de nadruk te leggen op de noodzakelijkheid van de werking van Gods Geest als extra. Die komt namelijk mee in het Woord. Woord en Geest zijn niet te scheiden. Het Woord was God. En we belijden een drieënig God. Als Jezus weent over jeruzalem, doet God de Vader en God de Heilige Geest niet anders. Als Jezus zegt: "wie dorst heeft, die kome" zegt dat ook de Vader en de Heilige Geest. .Openbaring 22:17 En de Geest en de Bruid zeggen: Kom! En die het hoort, zegge: Kom! En die dorst heeft, kome; en die wil, neme het water des levens om niet.

[MBE]

Welke meerwaarde zou mijn opmerking krijgen door het woordje 'maar' te vervangen door 'en'?

dan is er geen tegenstelling tussen het één en het ander.
Dan wordt de werking van Gods Geest niet als beperking gezien maar juist als mogelijkheid. Het appel dat God op ons doet, moet niet teniet gedaan worden door de nadruk te leggen op de noodzakelijkheid van de werking van Gods Geest als extra. Die komt namelijk mee in het Woord. Woord en Geest zijn niet te scheiden. Het Woord was God. En we belijden een drieënig God. Als Jezus weent over jeruzalem, doet God de Vader en God de Heilige Geest niet anders. Als Jezus zegt: "wie dorst heeft, die kome" zegt dat ook de Vader en de Heilige Geest. .Openbaring 22:17 En de Geest en de Bruid zeggen: Kom! En die het hoort, zegge: Kom! En die dorst heeft, kome; en die wil, neme het water des levens om niet.

Dat ben ik met je eens Miscanthus.

Ik denk dat we maar eens uit de loopgraven moeten komen.
Iedereen heeft zich ondertussen ingegraven (ik ook) en we zijn elkaar aan het bestoken met tegenstellingen die er niet zijn.

Toch kan ik het niet laten om de DL er bij te halen.
De bijbel is de grondslag, maar hebben we wel eens goed gelezen hoe evenwichtig de DL zijn? Roeping,verantwoordelijkheid, geloof, bekering, wedergeboorte, volharding. Het komt allemaal aan de orde.
We moeten ervoor oppassen dat we niet 1 onderdeeltje uit de bijbel halen, maar het hele verband van Gods woord laten spreken.
Dat zie je in het nieuwe testament ook. Hoe vaak wordt door de Heere Jezus zelf het oude testament aangehaald! En hoe vaak ook door de apostelen.

Als de een zegt geloof, zegt de ander wedergeboorte.
enz.

Wie kan er eens een samenvatting maken van deze meer dan 30 pagina's.