freek schreef: Hij vertelde toen ook dat hij - als zijn schoonvader blijvend geweigerd zou hebben - uiteindelijk toch met haar zou trouwen, omdat er in de bijbel niet staat 'volwassenen, wees uw ouders gehoorzaam', maar 'kínderen, wees uw ouders gehoorzaam'. En dat lijkt me wel een goede lijn. Ik ken een situatie waar een ouder tot op de dag van vandaag zijn zoon niet meer aankijkt, omdat hij de vrouw van zijn zoons keuze nog steeds niet kan accepteren. Het zou absurd zijn om bij zoveel onredelijkheid nog steeds naar je vader te luisteren.

Inderdaad. Bovendien is er geen sprake meer van een gezagsverhouding tussen ouder en kind.

Bureaucraat schreef:

freek schreef: Hij vertelde toen ook dat hij - als zijn schoonvader blijvend geweigerd zou hebben - uiteindelijk toch met haar zou trouwen, omdat er in de bijbel niet staat 'volwassenen, wees uw ouders gehoorzaam', maar 'kínderen, wees uw ouders gehoorzaam'. En dat lijkt me wel een goede lijn. Ik ken een situatie waar een ouder tot op de dag van vandaag zijn zoon niet meer aankijkt, omdat hij de vrouw van zijn zoons keuze nog steeds niet kan accepteren. Het zou absurd zijn om bij zoveel onredelijkheid nog steeds naar je vader te luisteren.

Inderdaad. Bovendien is er geen sprake meer van een gezagsverhouding tussen ouder en kind.

Wanneer stopt die dan?

In ieder geval als iemand een eigen huishouding heeft.

Bureaucraat schreef:In ieder geval als iemand een eigen huishouding heeft.

Volgens mij blijft er altijd een gezagsverhouding tussen ouders en kinderen. Uiteraard krijgt die bij het klimmen der jaren wel een andere invulling, maar de gezagsverhouding op zich blijft. Er staat in de Bijbel niet zoiets als: eert uw vader en uw moeder totdat u volwassen bent geworden.

Bureaucraat schreef:

joepie schreef: Dat kun jij vinden, maar wil je zeggen dat wat jij vind de waarheid is?

Ik denk niet dat er een universele waarheid is m.b.t. dit onderwerp.

Het blijkt uit wat Paul zegt dat hij dus duidelijk wel wilde dat de vader van zijn huidige vrouw dus zeggenschap had.
En dan maakt het niet uit wat jij vind.

Dat hij dat heeft gedaan is prima. Maar hij moet anderen niet voorhouden/voorschrijven hetzelfde te doen.

In heel veel culturen is het wel 'voorgeschreven' om dat te doen. Jij vindt het dus blijkbaar wel een universele waarheid dat dat niet goed is?

Ik denk dat de persoon zelf een betere keuze kan maken dan de ouders. En misschien moet je eens gaan praten met mensen die worden uitgehuwelijkt, en kijken of alle mensen zo tevreden zijn met de keus van de ouders.

Grace schreef:Misschien is het goed om de lezing te beluisteren waarin hij dit uiteenzet. Het grote probleem is dat wij zover weggegleden zijn van Gods Woord en zo ver meegetrokken zijn in de tijdgeest en 'onze Westerse cultuur' dat we deze dingen extreem vinden en te radicaal vinden overkomen terwijl we ons oprecht af moeten vragen of de huidige 'verkeringscultuur' niet veelal een terrein is waar zeer veel problemen (psychisch, geestelijk en lichamelijk) ontstaan. Hoe komt dit? Heeft dat ons nog iets te zeggen?



Grace

Niet vaak dat we het hier eens zijn, Grace!

Bert Mulder schreef:

Grace schreef:Misschien is het goed om de lezing te beluisteren waarin hij dit uiteenzet. Het grote probleem is dat wij zover weggegleden zijn van Gods Woord en zo ver meegetrokken zijn in de tijdgeest en 'onze Westerse cultuur' dat we deze dingen extreem vinden en te radicaal vinden overkomen terwijl we ons oprecht af moeten vragen of de huidige 'verkeringscultuur' niet veelal een terrein is waar zeer veel problemen (psychisch, geestelijk en lichamelijk) ontstaan. Hoe komt dit? Heeft dat ons nog iets te zeggen?



Grace

Niet vaak dat we het hier eens zijn, Grace!

Volgens mij heb ik niet zo heel veel over verschillende onderwerpen gesproken met je. Denk dat we meer overeenkomsten hebben dan verschillen.

Grace schreef:

Bert Mulder schreef:

Grace schreef:Misschien is het goed om de lezing te beluisteren waarin hij dit uiteenzet. Het grote probleem is dat wij zover weggegleden zijn van Gods Woord en zo ver meegetrokken zijn in de tijdgeest en 'onze Westerse cultuur' dat we deze dingen extreem vinden en te radicaal vinden overkomen terwijl we ons oprecht af moeten vragen of de huidige 'verkeringscultuur' niet veelal een terrein is waar zeer veel problemen (psychisch, geestelijk en lichamelijk) ontstaan. Hoe komt dit? Heeft dat ons nog iets te zeggen?



Grace

Niet vaak dat we het hier eens zijn, Grace!

Volgens mij heb ik niet zo heel veel over verschillende onderwerpen gesproken met je. Denk dat we meer overeenkomsten hebben dan verschillen.

Laten we op de overeenkomsten concentreren dus.

Bureaucraat schreef:Dat neemt niet weg dat ik het filmpje van Mayflower vind getuigen van een radicale christelijke opvatting. En dat filmpje was de aanleiding van mijn opmerking over radicalisme.

Jou opmerking zou ik als ongelovige voor mijn bekering ook wel hebben gemaakt, maar ik heb sinds mijn bekering mogen ervaren dat het christelijk leven een radicaal leven is (terwijl jij hier aanstoot aan neemt!), dat zich niet alleen individueel maar ook relationeel uitstrekt . Jou individualisme en opmerking zoals, "ik heb geen toestemming nodig van mijn schoonvader" past typish bij onze postmoderne anti-gezag cultuur, waarin jij geen zicht hebt op wat het betekent dat de vader het hoofd is en verantwoordelijkheid voor zijn dochter (en zoon), wat niet alleen beperkt is tot de financielle afhankelijkheid van de kinderen.

mayflower schreef: Jou opmerking zou ik als ongelovige voor mijn bekering ook wel hebben gemaakt, maar ik heb sinds mijn bekering mogen ervaren dat het christelijk leven een radicaal leven is (terwijl jij hier aanstoot aan neemt!), dat zich niet alleen individueel maar ook relationeel uitstrekt . Jou individualisme en opmerking zoals, "ik heb geen toestemming nodig van mijn schoonvader" past typish bij onze postmoderne anti-gezag cultuur, waarin jij geen zicht hebt op wat het betekent dat de vader het hoofd is en verantwoordelijkheid voor zijn dochter (en zoon), wat niet alleen beperkt is tot de financielle afhankelijkheid van de kinderen.

Laat ik een concrete vraag stellen. Heeft een volwassen kind dat zelf verantwoordelijkheid draagt voor een eigen huishouden verantwoording af te leggen aan de ouders?

Bureaucraat schreef:

mayflower schreef: Jou opmerking zou ik als ongelovige voor mijn bekering ook wel hebben gemaakt, maar ik heb sinds mijn bekering mogen ervaren dat het christelijk leven een radicaal leven is (terwijl jij hier aanstoot aan neemt!), dat zich niet alleen individueel maar ook relationeel uitstrekt . Jou individualisme en opmerking zoals, "ik heb geen toestemming nodig van mijn schoonvader" past typish bij onze postmoderne anti-gezag cultuur, waarin jij geen zicht hebt op wat het betekent dat de vader het hoofd is en verantwoordelijkheid voor zijn dochter (en zoon), wat niet alleen beperkt is tot de financielle afhankelijkheid van de kinderen.

Laat ik een concrete vraag stellen. Heeft een volwassen kind dat zelf verantwoordelijkheid draagt voor een eigen huishouden verantwoording af te leggen aan de ouders?

in bepaalde gevallen wel.

En in welke gevallen is dit dan het geval? Ik kan namelijk geen enkele situatie bedenken waarin een dergelijk iemand verantwoording is verschuldigd aan zijn of haar ouders.

Het gaat ook niet om verantwoording af leggen. Het gaat om respect!
Heel gewoon om het vijfde gebod.

Iemand respectvol benaderen is niet hetzelfde als doen wat iemand wil of adviseert.