"Gereformeerde Gemeenten moeten zich bezinnen"

[Afgewezen]

Je kunt een 1e-generatiegemeente niet zomaar gelijkstellen met en zoveelste-generatiegemeente.
Overigens is het wel zo dat de gemeente als organisch geheel gezien moet worden; daar heeft Miscanthus een punt.
Echter, binnen die gemeente moet onderscheid gemaakt worden. Dat is heel bijbels (profeten, brieven aan de zeven gemeenten, de brieven van Paulus ook).

[ndonselaar]

En dat voor alle gemeenteleden? Wedergeboren of niet? Gelovig of ongelovig?

Vreemd eigenlijk dan, dat de Heere Jezus gezegd heeft: "Niet een iegelijk, die tot Mij zegt: Heere, Heere! zal ingaan in het Koninkrijk der hemelen, maar die daar doet den wil Mijns Vaders, Die in de hemelen is."

Vreemd ook, dat de apostel Petrus dan begint met:
Petrus (...) aan de vreemdelingen, (...) Den uitverkorenen naar de voorkennis van God den Vader, (...)

of in zijn 2e brief:
Simeon Petrus, (...) aan degenen, die even dierbaar geloof met ons verkregen hebben

of de apostel Judas in zijn brief:
Judas, (...) aan de geroepenen, die door God den Vader geheiligd zijn, en [door] Jezus Christus bewaard:

of de OT profeten.

Vreemd, dat zij geen algemene verzoening aanhangen. Of niet?

Tiberius lees eens de aanspraak van de apostel Paulus aan de gemeente van Korinthe, maar ook hoe hij even verder de gemeente aanspreekt over het drinken van allen uit de geestelijke steenrots. Als de Schrift de spanning laat staan, moeten wij hem niet wegmasseren vanuit onze theologische vooronderstellingen.

[refo]

De apostelen bezagen de gemeente als een groep gelovigen met mogelijk hier of daar een huichelaar.

Nu bezien we de gemeente als een groep heidenen met mogelijk hier en daar een waar gelovige.

[Afgewezen]

De apostelen bezagen de gemeente als een groep gelovigen met mogelijk hier of daar een huichelaar.

Nu bezien we de gemeente als een groep heidenen met mogelijk hier en daar een waar gelovige.

Klopt.

[Tiberius]

De apostelen bezagen de gemeente als een groep gelovigen met mogelijk hier of daar een huichelaar.

Nu bezien we de gemeente als een groep heidenen met mogelijk hier en daar een waar gelovige.

Klopt.

Nee, klopt niet.

[refo]

De apostelen bezagen de gemeente als een groep gelovigen met mogelijk hier of daar een huichelaar.

Nu bezien we de gemeente als een groep heidenen met mogelijk hier en daar een waar gelovige.

Klopt.

Nee, klopt niet.

Maak me blij.

[Tiberius]

Tiberius lees eens de aanspraak van de apostel Paulus aan de gemeente van Korinthe, maar ook hoe hij even verder de gemeente aanspreekt over het drinken van allen uit de geestelijke steenrots. Als de Schrift de spanning laat staan, moeten wij hem niet wegmasseren vanuit onze theologische vooronderstellingen.

Daar heb je gelijk in.

Alleen reageerde ik (in eerste instantie) niet op de aanspraak van de gemeente, maar op het feit dat er in de prediking vanuit gegaan mag worden dat elke hoorder een ware gelovige is.

[Afgewezen]

De apostelen bezagen de gemeente als een groep gelovigen met mogelijk hier of daar een huichelaar.

Nu bezien we de gemeente als een groep heidenen met mogelijk hier en daar een waar gelovige.

Klopt.

Nee, klopt niet.

Natuurlijk is de gemeente geen grote groep heidenen. Wel wordt er algemeen vanuit gegaan dat de verhouding gelovigen/ongelovigen ánders is dan in een eerste-generatiegemeente.
Vandaar mijn bevestigende antwoord op de gechargeerde stelling van refo.

[Tiberius]

De apostelen bezagen de gemeente als een groep gelovigen met mogelijk hier of daar een huichelaar.

Nu bezien we de gemeente als een groep heidenen met mogelijk hier en daar een waar gelovige.

Klopt.

Nee, klopt niet.

Maak me blij.

Dat doet me dan weer deugd.

Maar het klopt niet, in die zin, dat de gemeente beschouwd wordt als een akker waarop kaf en koren samen opgroeien. Dat hoeft inderdaad niet in de aanspraak genoemd te worden, maar zeker wel in de prediking.

En beiden, kaf en koren, behoren tot de zichtbare kerk.

@Afgewezen: Dan ben ik het eens; tegen de term "groep heidenen" teken ik namelijk bezwaar aan.

[refo]

Volgens mij is een prediker een zaaier. Nog niets te zien van kaf en/of koren. Overigens zie je dat pas bij de oogst en niet op de akker.
Christus is de grote Landeigenaar. Die ziet dat allemaal wel.
Maar als Zijn dienaren zeggen: zullen we het onkruid uittrekken dan zegt Hij: nee, laat staan. Want Hij weet dat onkruid nog koren kan worden, tot de oogst.

Een preek is het moment waar alles bijeen komt: God en de gemeente, tijd en eeuwigheid. De prediking dient verkondiging van goede boodschap te zijn. Een prediker mag en moet de genade uitdelen in de verkondiging van het Woord. Pas dan kan de hoorder verantwoordelijk gesteld worden voor zijn antwoord. Neemt hij het woord gaarne aan, dan mag hij zich onder de gelovigen rekenen. Zo niet dan neemt hij daarvoor dus zelf de verantwoordelijkheid.

Ga je er van uit (in verband met overigens heel legitieme contra-remonstrantse gevoelens) dat men het heil niet aan een ieder kan verkondigen, dan is meteen de verantwoordelijkheid weg. Die kun je via een omweg wel weer invoeren door te stellen dat men al schuldig ligt (en dat is ook waar, maar dat was het al) , maar verantwoordelijkheid voor het al of niet geloven kun je de hoorders dan niet aanmeten. En zij die het woord gaarne aannemen (waar hoor je dat toch ook al weer meer?) moeten dat steeds weer doen, want dat moet wekelijks weer vernieuwd worden in de kerkendienst.

Kortom: alle hoorders zijn in de preek gelijk.

[Tiberius]

Kortom: alle hoorders zijn in de preek gelijk.

Klopt niet.
Er is tarwe en onkruid (om maar een ander beeld te gebruiken). Het verschil tussen beide is tijdens het opgroeien niet goed te zien, maar is er wel degelijk. Pas bij de oogst is het verschil goed zichtbaar.

Het wonder is, dat onkruid nog tarwe kan worden.

[Miscanthus]

Kortom: alle hoorders zijn in de preek gelijk.

Klopt niet.
Er is tarwe en onkruid (om maar een ander beeld te gebruiken). Het verschil tussen beide is tijdens het opgroeien niet goed te zien, maar is er wel degelijk. Pas bij de oogst is het verschil goed zichtbaar.

Het wonder is, dat onkruid nog tarwe kan worden.

dat is de boodschap van het evangelie niet.
De akker is de wereld, niet de gemeente.

[Tiberius]

Kortom: alle hoorders zijn in de preek gelijk.

Klopt niet.
Er is tarwe en onkruid (om maar een ander beeld te gebruiken). Het verschil tussen beide is tijdens het opgroeien niet goed te zien, maar is er wel degelijk. Pas bij de oogst is het verschil goed zichtbaar.

Het wonder is, dat onkruid nog tarwe kan worden.

dat is de boodschap van het evangelie niet.
De akker is de wereld, niet de gemeente.

Denk je dat de wereld niet in de gemeente zit? Uitsluitend wedergeborenen?

[Miscanthus]

Kortom: alle hoorders zijn in de preek gelijk.

Klopt niet.
Er is tarwe en onkruid (om maar een ander beeld te gebruiken). Het verschil tussen beide is tijdens het opgroeien niet goed te zien, maar is er wel degelijk. Pas bij de oogst is het verschil goed zichtbaar.

Het wonder is, dat onkruid nog tarwe kan worden.

dat is de boodschap van het evangelie niet.
De akker is de wereld, niet de gemeente.

Denk je dat de wereld niet in de gemeente zit? Uitsluitend wedergeborenen?

volgens mij is er een "klassieke" scheiding tussen kerk en wereld, tussen het Joodse volk en de andere volken, tussen verbondskinderen en niet-bondelingen.
De kerk is het lichaam van Christus. Wij vertegenwoordigen Hem op deze aarde.

[Tiberius]

Klopt niet.
Er is tarwe en onkruid (om maar een ander beeld te gebruiken). Het verschil tussen beide is tijdens het opgroeien niet goed te zien, maar is er wel degelijk. Pas bij de oogst is het verschil goed zichtbaar.

Het wonder is, dat onkruid nog tarwe kan worden.

dat is de boodschap van het evangelie niet.
De akker is de wereld, niet de gemeente.

Denk je dat de wereld niet in de gemeente zit? Uitsluitend wedergeborenen?

volgens mij is er een "klassieke" scheiding tussen kerk en wereld, tussen het Joodse volk en de andere volken, tussen verbondskinderen en niet-bondelingen.
De kerk is het lichaam van Christus. Wij vertegenwoordigen Hem op deze aarde.

Dat klopt.
Alleen zijn er wel tweeërlei kinderen des verbonds, zoals we in 1 Korinthe 10 zo duidelijk kunnen lezen.