Goede Vrijdag en de stille week

[Jantje]

Mij valt iets anders op: lijdenstijd en Goede Vrijdag lijken in behoudende kring nauwelijks van betekenis.
Op Goede Vrijdag zijn de reformatorische scholen vrij, maar de kinderen hebben geen idee waarom, want kerk is er niet. Ja, 's avonds wel, maar overdag zijn ze gewoon vrij: een ochtenddienst op Goede Vrijdag is in veel rechts-reformatorische kerken niet gebruikelijk.

En net zoals er (toen het allemaal nog mocht) begin december al kerstconcerten werden gehouden waar het ene na het andere kerstlied klonk (hoezo advent?), zingt men in de lijdenstijd al vrolijk Daar juicht een toon. Lijdenstijd?

Het besef van een periode op weg naar kerst, op weg naar Pasen is er bij veel mensen niet. Dat geeft m.i. toch wel te denken over de manier waarop er in scholen en kerken over gesproken wordt.

Ik deel je visie van harte en ik begrijp volledig wat je bedoelt. Maar ja, probeer dát nog maar eens te veranderen...

[eilander]

Vind je Goede Vrijdag belangrijker dan Pasen, Hendrikus?

[Herman]

Het besef van een periode op weg naar kerst, op weg naar Pasen is er bij veel mensen niet.

Behalve als predikanten dat geestelijke overzetten, dan is het forum te klein. Om maar even niet al te zachtzinnig op te merken.

[Henk J]

Mij valt iets anders op: lijdenstijd en Goede Vrijdag lijken in behoudende kring nauwelijks van betekenis.
Op Goede Vrijdag zijn de reformatorische scholen vrij, maar de kinderen hebben geen idee waarom, want kerk is er niet. Ja, 's avonds wel, maar overdag zijn ze gewoon vrij: een ochtenddienst op Goede Vrijdag is in veel rechts-reformatorische kerken niet gebruikelijk.

En net zoals er (toen het allemaal nog mocht) begin december al kerstconcerten werden gehouden waar het ene na het andere kerstlied klonk (hoezo advent?), zingt men in de lijdenstijd al vrolijk Daar juicht een toon. Lijdenstijd?

Het besef van een periode op weg naar kerst, op weg naar Pasen is er bij veel mensen niet. Dat geeft m.i. toch wel te denken over de manier waarop er in scholen en kerken over gesproken wordt.

Extra nadruk leggen op de lijdenstijd wordt nog wel eens in het Roomse/oecumenische hoekje gezet. En er zijn nu eenmaal veel meer kerstliederen dan adventsliederen. Datzelfde geldt, in iets mindere mate overigens, voor Pasen en de lijdenstijd. En mensen zingen nu eenmaal graag lofpsalmen en lofliederen. Dat zie je ook terug in de programmering bij (psalm)zangavonden. Dat zie ik ook niet gauw veranderen. Psalm 22 mag wel, maar wel graag afsluiten met vers 14(1773) dan.
Overigens stemt onze dominee de prediking er wel op af, als het eenmaal advent of de lijdenstijd is.

[Herman]

Iets anders. Ik heb een viertal preken wat nagelezen over het kruiswoord 'het is volbracht'. Alleen Hellenbroek geeft zich er goed rekenschap van dat Jezus bij het spreken van die woorden nog moet sterven. Jezus spreekt deze woorden voordat hij de donkere nacht van de dood in gaat.

[Jantje]

Het besef van een periode op weg naar kerst, op weg naar Pasen is er bij veel mensen niet.

Behalve als predikanten dat geestelijke overzetten, dan is het forum te klein. Om maar even niet al te zachtzinnig op te merken.

[Henk J]

Iets anders. Ik heb een viertal preken wat nagelezen over het kruiswoord 'het is volbracht'. Alleen Hellenbroek geeft zich er goed rekenschap van dat Jezus bij het spreken van die woorden nog moet sterven. Jezus spreekt deze woorden voordat hij de donkere nacht van de dood in gaat.

Dat klopt ja, na 'het is volbracht' volgt nog een zevende kruiswoord, ik zie het zo dat het verzoeningswerk toen al was volbracht(dat haal ik uit de kanttekening), maar de dood nog niet overwonnen. Dat is pas met Pasen gebeurt.

[Panny]

We hebben 7 lijdenszondagen en 2 Paasdagen. Waarom staan we eigenlijk niet langer stil bij Pasen? In Rom 8 staat: "...Christus is het, Die gestorven is; ja, wat meer is, Die ook opgewekt is..." Komt dat méér van Pasen tot uitdrukking in ons kerkelijke leven en ons persoonlijke geloof? Of is het vooral genoeg als je weet dat Christus voor je is gestorven?

Volgens mij waren veel reformatoren en ook de Dordtse Synode helemaal geen voorstander van de (extra) feestdagen.
Het is vooral historisch zo gegroeid denk ik.

[Henk J]

We hebben 7 lijdenszondagen en 2 Paasdagen. Waarom staan we eigenlijk niet langer stil bij Pasen? In Rom 8 staat: "...Christus is het, Die gestorven is; ja, wat meer is, Die ook opgewekt is..." Komt dat méér van Pasen tot uitdrukking in ons kerkelijke leven en ons persoonlijke geloof? Of is het vooral genoeg als je weet dat Christus voor je is gestorven?

Volgens mij waren veel reformatoren en ook de Dordtse Synode helemaal geen voorstander van de (extra) feestdagen.
Het is vooral historisch zo gegroeid denk ik.

De 40 dagen tijd is natuurlijk een oud gebruik, komt zelfs van het concilie van Nicea volgens mij. Ook de adventperiode stamt uit de Roomse kerk. Dus de reformatoren waren daar wat huiverig voor, ze waren sowieso geen voorstander van een kerkelijk jaar.

[John Galt]

Dat klopt. En als je bij Schotse kerken (die er nog steeds niet aan doen) zoekt naar preken over de heilsfeiten, vind je amper iets.

[Mannetje]

Als een gemeente consequent de Catechismus gebruikt voor de leerdiensten, komen alle heilsfeiten in ieder geval aan bod.
Dan krijg je wel dat op 1e paasdag over de menswording van Jezus gepreekt wordt, maar dat geeft niet, want over een paar weken is het lijden en sterven aan de beurt en daarna de opstanding.

[Jantje]

Als een gemeente consequent de Catechismus gebruikt voor de leerdiensten, komen alle heilsfeiten in ieder geval aan bod.
Dan krijg je wel dat op 1e paasdag over de menswording van Jezus gepreekt wordt, maar dat geeft niet, want over een paar weken is het lijden en sterven aan de beurt en daarna de opstanding.

Sommige gemeenten ruilen dan ook een zondag om.

[Simon0612]

Als een gemeente consequent de Catechismus gebruikt voor de leerdiensten, komen alle heilsfeiten in ieder geval aan bod.
Dan krijg je wel dat op 1e paasdag over de menswording van Jezus gepreekt wordt, maar dat geeft niet, want over een paar weken is het lijden en sterven aan de beurt en daarna de opstanding.

Sommige gemeenten ruilen dan ook een zondag om.

Bij ons werd inderdaad afgelopen zondag Zondag 17 behandeld. Dat is trouwens ieder jaar met pasen.

[Mannetje]

We hebben 7 lijdenszondagen en 2 Paasdagen. Waarom staan we eigenlijk niet langer stil bij Pasen? In Rom 8 staat: "...Christus is het, Die gestorven is; ja, wat meer is, Die ook opgewekt is..." Komt dat méér van Pasen tot uitdrukking in ons kerkelijke leven en ons persoonlijke geloof? Of is het vooral genoeg als je weet dat Christus voor je is gestorven?

Vandaag dacht ik ineens aan 1 Kor 2:2 Want ik heb niet voorgenomen iets te weten onder u dan Jezus Christus, en Dien gekruisigd.

Dit is ook door Paulus geschreven... Maar in dezelfde brief staat ook hoofdstuk 15, volop over de opstanding.

Zou je kunnen zeggen dat voor Paulus sterven en opstanding zo verweven zijn dat hij beide bedoelt, ook als hij er maar een noemt?

[John Galt]

Goeie vraag. Al heb ik die tekst wel eens horen uitleggen dat in preek het lijden en sterven centraal zou moeten staan. En ik denk niet dat Paulus dat bedoelde.

Ik hoorde gisteren een preek die illustreerde wat ik aanvankelijk bedoelde met mijn vraag. Het ging over "De Heere is waarlijk opgestaan en is van Simon gezien". De strekking was als volgt: Petrus had Christus verloochend (80% over de verloochening), maar CHristus zocht hem na de opstanding direct op (2% over die ontmoeting, 8% over de volharding der heiligen). Punt 3 was over het nut van de ontmoeting, in 5 minuten werd zondag 17 nagelopen, waarbij "Christus heeft de dood overwonnen" uitgelegd werd als: Wij zijn allen geestelijk dood, maar we kunnen nog bekeerd worden. Volgens mij verwordt Pasen zo tot de punt aan het einde van de zin dat Christus met Goede Vrijdag is gestorven, meer niet.