Het lijkt mij beter dat een predikant in een bepaalde periode van zijn beroepbare leven niet verkast of alleen beroepen aanneemt in de buurt van de scholen van zijn kinderen. Onze predikant heeft dat ook gedaan. Ik ken ook een predikant die heeft besloten om wel een beroep aan te nemen, maar niet te verhuizen. Zijn kinderen zaten allemaal op de middelbare school en hij vond het beter dat zij deze in alle rust af konden maken.

Het kan.m.i. niet de bedoeling zijn dat kinderen 'beschadigen' door het werk van hun ouders.

merel schreef: ↑15 nov 2023, 14:47 Het lijkt mij beter dat een predikant in een bepaalde periode van zijn beroepbare leven niet verkast of alleen beroepen aanneemt in de buurt van de scholen van zijn kinderen. Onze predikant heeft dat ook gedaan. Ik ken ook een predikant die heeft besloten om wel een beroep aan te nemen, maar niet te verhuizen.

Het kan.m.i. niet de bedoeling zijn dat kinderen 'beschadigen' door het werk van hun ouders.

Of je leert je kinderen afhankelijkheid van de weg die de Heere met ze wil gaan en het vertrouwen dat Hij zal voorzien.

Zeeuw schreef: ↑15 nov 2023, 14:50

merel schreef: ↑15 nov 2023, 14:47 Het lijkt mij beter dat een predikant in een bepaalde periode van zijn beroepbare leven niet verkast of alleen beroepen aanneemt in de buurt van de scholen van zijn kinderen. Onze predikant heeft dat ook gedaan. Ik ken ook een predikant die heeft besloten om wel een beroep aan te nemen, maar niet te verhuizen.

Het kan.m.i. niet de bedoeling zijn dat kinderen 'beschadigen' door het werk van hun ouders.

Of je leert je kinderen afhankelijkheid van de weg die de Heere met ze wil gaan en het vertrouwen dat Hij zal voorzien.

Uit het hart gegrepen!

Zeeuw schreef: ↑15 nov 2023, 14:50

merel schreef: ↑15 nov 2023, 14:47 Het lijkt mij beter dat een predikant in een bepaalde periode van zijn beroepbare leven niet verkast of alleen beroepen aanneemt in de buurt van de scholen van zijn kinderen. Onze predikant heeft dat ook gedaan. Ik ken ook een predikant die heeft besloten om wel een beroep aan te nemen, maar niet te verhuizen.

Het kan.m.i. niet de bedoeling zijn dat kinderen 'beschadigen' door het werk van hun ouders.

Of je leert je kinderen afhankelijkheid van de weg die de Heere met ze wil gaan en het vertrouwen dat Hij zal voorzien.

Dat klinkt mooi, maar voorkomt geen beschadigingen van het kind.

merel schreef: ↑15 nov 2023, 14:58

Zeeuw schreef: ↑15 nov 2023, 14:50

merel schreef: ↑15 nov 2023, 14:47 Het lijkt mij beter dat een predikant in een bepaalde periode van zijn beroepbare leven niet verkast of alleen beroepen aanneemt in de buurt van de scholen van zijn kinderen. Onze predikant heeft dat ook gedaan. Ik ken ook een predikant die heeft besloten om wel een beroep aan te nemen, maar niet te verhuizen.

Het kan.m.i. niet de bedoeling zijn dat kinderen 'beschadigen' door het werk van hun ouders.

Of je leert je kinderen afhankelijkheid van de weg die de Heere met ze wil gaan en het vertrouwen dat Hij zal voorzien.

Dat klinkt mooi, maar voorkomt geen beschadigingen van het kind.

Je denkt veel te menselijk. Als dit jouw vertrouwen in God is, wens ik je vanaf nu heel veel ervaring met Zijn voorziening en goedheid toe.

Nee, ik zie de gevolgen van deze uitspraken van dichtbij

merel schreef: ↑15 nov 2023, 15:05 Nee, ik zie de gevolgen van deze uitspraken van dichtbij

Ja, dat zal echt liggen aan het volgen van Gods weg en roeping...
Gelukkig ken ik van dichtbij veel positievere voorbeelden.

merel schreef: ↑15 nov 2023, 15:05 Nee, ik zie de gevolgen van deze uitspraken van dichtbij

Ik ken ook de gevolgen van deze uitspraken van zeer dichtbij, Merel. Vertrouwen op de voorzienigheid en leiding van de Heere betekent niet dat alles rozengeur en maneschijn is. Soms is het aanvaarden: door lijden tot heerlijkheid.
Bedanken voor een beroep omdat de kinderen er niet aan toe zijn, lijkt me toch ook niet de weg?
Iets anders is, als je aangeeft tijdelijk geen beroepen in overweging te nemen, vanwege bijvoorbeeld bijzondere omstandigheden.

merel schreef: ↑15 nov 2023, 14:58

Zeeuw schreef: ↑15 nov 2023, 14:50

merel schreef: ↑15 nov 2023, 14:47 Het lijkt mij beter dat een predikant in een bepaalde periode van zijn beroepbare leven niet verkast of alleen beroepen aanneemt in de buurt van de scholen van zijn kinderen. Onze predikant heeft dat ook gedaan. Ik ken ook een predikant die heeft besloten om wel een beroep aan te nemen, maar niet te verhuizen.

Het kan.m.i. niet de bedoeling zijn dat kinderen 'beschadigen' door het werk van hun ouders.

Of je leert je kinderen afhankelijkheid van de weg die de Heere met ze wil gaan en het vertrouwen dat Hij zal voorzien.

Dat klinkt mooi, maar voorkomt geen beschadigingen van het kind.

Ik erger me hier zeer aan!
Beschadigingen nog wel... Vergelijk het even met kinderen in veel andere delen van de wereld die met honger en geweld te maken hebben. We spreken hier slechts over het verkassen binnen een prachtig land. Op elke nieuwe plek zijn weer leuke nieuwe mensen.
Als de Heere roept en zendt, dan maakt Hij het met alle gezinsleden goed. Bovendien hangt het er ook erg vanaf hoe je als ouders hiermee omgaat. Als je het gaat dramatiseren, en allerlei menselijke aspecten in het beroepingswerk gaat invoegen, dan nemen kinderen dat over. Laat je vooral Gods zorg zien en je eigen totale afhankelijkheid van Zijn roepstem, dan zal dat ook z'n beslag leggen op de kinderen.

merel schreef: ↑15 nov 2023, 14:47 Het kan.m.i. niet de bedoeling zijn dat kinderen 'beschadigen' door het werk van hun ouders.

Zondigen is inderdaad niet de bedoeling, het is doel missen. De Heere straft zonde soms met zonde. Het is niet bepaald vrijblijvend, ouders te zijn van kinderen. "Want Ik, de HEERE uw God, ben een ijverig God, Die de misdaad der vaderen bezoek aan de kinderen en aan het derde en aan het vierde lid dergenen die Mij haten". Denk aan hoe Korach, Dathan en Abiram met vrouwen en kinderen door de aarde verzwolgen werden. (N.B. 'Maar de kinderen van Korach stierven niet').

Daarentegen het werk van Gods dienaren, minder zegen in de wereld zal hen niet beschadigen. Titus stelde presbyters aan, die arbeidden in het Woord en de leer, "Indien iemand onberispelijk is, éner vrouwe man, gelovige kinderen hebbende, die niet te beschuldigen zijn van overdadigheid, of ongehoorzaam zijn."

Evangelist schreef: ↑15 nov 2023, 15:12

merel schreef: ↑15 nov 2023, 14:58

Zeeuw schreef: ↑15 nov 2023, 14:50

merel schreef: ↑15 nov 2023, 14:47 Het lijkt mij beter dat een predikant in een bepaalde periode van zijn beroepbare leven niet verkast of alleen beroepen aanneemt in de buurt van de scholen van zijn kinderen. Onze predikant heeft dat ook gedaan. Ik ken ook een predikant die heeft besloten om wel een beroep aan te nemen, maar niet te verhuizen.

Het kan.m.i. niet de bedoeling zijn dat kinderen 'beschadigen' door het werk van hun ouders.

Of je leert je kinderen afhankelijkheid van de weg die de Heere met ze wil gaan en het vertrouwen dat Hij zal voorzien.

Dat klinkt mooi, maar voorkomt geen beschadigingen van het kind.

Ik erger me hier zeer aan!
Beschadigingen nog wel... Vergelijk het even met kinderen in veel andere delen van de wereld die met honger en geweld te maken hebben. We spreken hier slechts over het verkassen binnen een prachtig land. Op elke nieuwe plek zijn weer leuke nieuwe mensen.
Als de Heere roept en zendt, dan maakt Hij het met alle gezinsleden goed. Bovendien hangt het er ook erg vanaf hoe je als ouders hiermee omgaat. Als je het gaat dramatiseren, en allerlei menselijke aspecten in het beroepingswerk gaat invoegen, dan nemen kinderen dat over. Laat je vooral Gods zorg zien en je eigen totale afhankelijkheid van Zijn roepstem, dan zal dat ook z'n beslag leggen op de kinderen.

Mooi geschreven, dit geeft een mooie kijk hoe een en ander erin zit.

Zeeuw schreef:

merel schreef: ↑15 nov 2023, 14:47 Het lijkt mij beter dat een predikant in een bepaalde periode van zijn beroepbare leven niet verkast of alleen beroepen aanneemt in de buurt van de scholen van zijn kinderen. Onze predikant heeft dat ook gedaan. Ik ken ook een predikant die heeft besloten om wel een beroep aan te nemen, maar niet te verhuizen.

Het kan.m.i. niet de bedoeling zijn dat kinderen 'beschadigen' door het werk van hun ouders.

Of je leert je kinderen afhankelijkheid van de weg die de Heere met ze wil gaan en het vertrouwen dat Hij zal voorzien.

Kun je als ouders je kinderen dat leren?

Maanenschijn schreef: ↑15 nov 2023, 16:07

Zeeuw schreef:

merel schreef: ↑15 nov 2023, 14:47 Het lijkt mij beter dat een predikant in een bepaalde periode van zijn beroepbare leven niet verkast of alleen beroepen aanneemt in de buurt van de scholen van zijn kinderen. Onze predikant heeft dat ook gedaan. Ik ken ook een predikant die heeft besloten om wel een beroep aan te nemen, maar niet te verhuizen.

Het kan.m.i. niet de bedoeling zijn dat kinderen 'beschadigen' door het werk van hun ouders.

Of je leert je kinderen afhankelijkheid van de weg die de Heere met ze wil gaan en het vertrouwen dat Hij zal voorzien.

Kun je als ouders je kinderen dat leren?

Volgens mij kun je ze dat, in alle gebrek, voorleven ja.

Maanenschijn schreef: ↑15 nov 2023, 16:07

Zeeuw schreef:

merel schreef: ↑15 nov 2023, 14:47 Het lijkt mij beter dat een predikant in een bepaalde periode van zijn beroepbare leven niet verkast of alleen beroepen aanneemt in de buurt van de scholen van zijn kinderen. Onze predikant heeft dat ook gedaan. Ik ken ook een predikant die heeft besloten om wel een beroep aan te nemen, maar niet te verhuizen.

Het kan.m.i. niet de bedoeling zijn dat kinderen 'beschadigen' door het werk van hun ouders.

Of je leert je kinderen afhankelijkheid van de weg die de Heere met ze wil gaan en het vertrouwen dat Hij zal voorzien.

Kun je als ouders je kinderen dat leren?

Natuurlijk, je kunt ze daarin toch voorgaan? Zeker is dat ten diepste het onderwijs van de Heere nodig is.

pierre27 schreef:

Maanenschijn schreef: ↑15 nov 2023, 16:07

Zeeuw schreef:

merel schreef: ↑15 nov 2023, 14:47 Het lijkt mij beter dat een predikant in een bepaalde periode van zijn beroepbare leven niet verkast of alleen beroepen aanneemt in de buurt van de scholen van zijn kinderen. Onze predikant heeft dat ook gedaan. Ik ken ook een predikant die heeft besloten om wel een beroep aan te nemen, maar niet te verhuizen.

Het kan.m.i. niet de bedoeling zijn dat kinderen 'beschadigen' door het werk van hun ouders.

Of je leert je kinderen afhankelijkheid van de weg die de Heere met ze wil gaan en het vertrouwen dat Hij zal voorzien.

Kun je als ouders je kinderen dat leren?

Natuurlijk, je kunt ze daarin toch voorgaan? Zeker is dat ten diepste het onderwijs van de Heere nodig is.

Het is best wel een serieuze vraag, niet om kritische vliegen af te vangen. Dat voorleven is mogelijk, maar eenvoudig stellen dat de Heere ook voor de kinderen in alles voorziet als Hij de vader roept naar een andere plaats is denk ik een stap te ver. Praktijkvoorbeelden van predikantskinderen met diverse problemen in hechting, sociale vaardigheden, etc zijn er voldoende.

Het voorleven en het leren van afhankelijkheid en vertrouwen op de Heere God is niet voorbehouden aan predikanten (open deur ), maar aan alle godvruchtige ouders. En zie daar hoe moeilijk het is voor ouders om dat kinderen te leren als de Heilige Geest daarin niet medewerkt in het hart van de kinderen.

Enige nuchterheid in het beroepingswerk, ook ten behoeve van vrouw en kinderen is geen zonde, maar ook iets waar de Heere in kan voorzien.